ILPB3/423-839/08-5/DS - Czy powstałe w wyniku kompensaty różnice kursowe będą stanowiły przychodu i koszty podatkowe?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania powstałych różnic kursowych związanych z działalnością Zakładu położonego w Niemczech - jest prawidłowe.

W dniu 15 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony w dniu 21 stycznia 2009 r. o brakującą opłatę oraz pismem wyjaśniającym z dnia 4 marca 2009 r. (data wpływu 5 marca 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania powstałych różnic kursowych związanych z działalnością Zakładu położonego w Niemczech.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. prowadzi działalność na terytorium Niemiec. Zgodnie z obowiązującymi w Niemczech przepisami Spółka prowadzi tam księgi obejmujące działalność Zakładu w obowiązującej walucie (EURO). Dochody uzyskane przez Zakład są opodatkowane w Niemczech. Wszystkie koszty związane z działalnością tego Zakładu, bez względu czy ponoszone są w Niemczech, czy też w kraju, podlegają przypisaniu do Zakładu i wpływają na wysokość dochodu do opodatkowania przez ten Zakład za granicą.

Koszty ponoszone przez jednostkę macierzystą w kraju na rzecz zakładu są "refakturowane" za pomocą not wewnętrznych oraz faktur przeliczonych na walutę.

Jednostka macierzysta:

Zdarzenia te, są ewidencjonowane w Polsce na koncie rozrachunków z Oddziałem i powodują powstanie należności od Oddziału. Jednocześnie, zapłata należności od kontrahentów zagranicznych wpływa na konto jednostki macierzystej w Polsce. Informacja o zapłacie jest przekazywana do Oddziału i ewidencjonowana na koncie rozrachunków z Oddziałem powodując powstanie zobowiązań wobec Oddziału.

Na koniec okresu obrachunkowego jest dokonywana kompensata wzajemnych rozrachunków.

Powstałe różnice kursowe są odnoszone na konto przychodu lub kosztu finansowego.

W piśmie z dnia 4 marca 2009 r., stanowiącym uzupełnienie stanu faktycznego, Wnioskodawca wskazał, iż Spółka dla celów podatkowych stosuje zasady wyceny operacji gospodarczych wyrażonych w walutach obcych wg metody podatkowej na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powstałe w wyniku kompensaty różnice kursowe będą stanowiły przychody i koszty podatkowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, wzajemne rozliczenia pomiędzy Spółką, a Zakładem są rozliczeniami wewnętrznymi tego samego Podatnika i nie powodują powstania różnic kursowych w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Występujące z tytułu zapłaty za noty wewnętrzne różnice są obojętne podatkowo, tzn. różnica dodatnia nie jest przychodem podatkowym, a różnica ujemna nie jest kosztem podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Jak stanowi art. 7 ust. 3 pkt 1 tej ustawy, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, wolne od podatku są dochody osiągane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników określonych w art. 3 ust. 1, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi.

Stosownie do art. 7 ust. 1 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), która weszła w życie 19 grudnia 2004 r., zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Ust. 2 tego artykułu stanowi, iż jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 niniejszego artykułu, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Oddział spółki zagranicznej nie jest odrębnym od spółki macierzystej podmiotem, stanowi jedynie wyodrębnioną organizacyjnie i majątkowo część tej spółki. Wzajemne rozliczenia pomiędzy spółką a jej oddziałem dokonywane są zatem w ramach jednego podmiotu.

W myśl przepisu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Sposób ustalania różnic kursowych dla celów podatkowych wynika z treści art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Oceniając stanowisko Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że w przypadku dokonywania rozliczeń między oddziałem w Niemczech, a jednostką macierzystą (Spółką) mającą siedzibę w Polsce o charakterze wyłącznie wewnętrznych przepływów środków finansowych (w wyniku kompensaty), nie powstaną różnice kursowe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.