ILPB3/423-83/11-2/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2011 r. (data wpływu 28 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 28 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji stad rodzicielskich kur mięsnych.

Proces produkcyjny rozpoczyna się od nabycia przez Spółkę stad prarodzicielskich w postaci jednodniowych piskląt. Następnie, przez kolejne 24 tygodnie stada te dojrzewają do osiągnięcia pełnych zdolności produkcyjnych - okres wychowu. Po zakończeniu okresu wychowu rozpoczyna się produkcja stad rodzicielskich, która jest głównym przedmiotem działalności Spółki - okres produkcji. W okresie tym z jaj znoszonych przez kury stada prarodzicielskiego wylęgane są pisklęta stad rodzicielskich, które są następnie sprzedawane w postaci piskląt jednodniowych. Produkcja kończy się w 56-60 tygodniu życia stada prarodzicielskiego, kiedy to stado zostaje sprzedane do ubojni.

W okresie wychowu i produkcji Spółka ponosi koszty utrzymania fermy, na której znajduje się stado (np. koszty zużytej paszy, gazu, oleju opałowego, materiałów, leków, wynagrodzeń pracowników, amortyzacji, usług obcych).

W związku z wątpliwościami co do momentu zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na nabycie stada prarodzicielskiego oraz kosztów fermy w okresie wychowu i produkcji, Spółka zwróciła się do Ministra Finansów z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w tym zakresie (wniosek z dnia 16 sierpnia 2010 r., uzupełniony pismem z dnia 12 października 2010 r.)

Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w indywidualnej interpretacji z dnia 22 listopada 2010 r. (sygn. ILPB4/423-153/10-4/DS) (dalej: Interpretacja): "wydatki na nabycie stada, a także koszty fermy w okresie wychowu (takie jak: koszty zużytej paszy, gazu, oleju opałowego, materiałów wykorzystywanych na potrzeby hodowli) i produkcji, stanowią koszty uzyskania przychodów, które wpływają bezpośrednio na uzyskany przychód ze sprzedaży. Zatem zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, winny zostać potrącane w momencie uzyskania przychodów ze sprzedaży stada rodzicielskiego, prarodzicielskiego lub "hybryd", bądź w momencie wystąpienia "upadków i brakowań". Spółka wskazuje, że dane stado generuje różne strumienie przychodów, które są osiągane w różnych okresach czasu:

Przychody te są osiągane wyłącznie w okresie produkcji, tj. między 25 a 56-60 tygodniem życia stada i stanowią ok. 77% przychodów Spółki generowanych przez stado.

"Hybrydy" to w praktyce nadwyżka produkcyjna - kury stad rodzicielskich, wyprodukowane w ilości przekraczającej zamówienie klienta Spółki. Spółka wskazuje, że powstanie takich nadwyżek produkcyjnych jest nieuniknione, ponieważ aby zagwarantować realizację zlecenia klienta, Spółka musi przeznaczyć do wylęgu większą ilość jaj z uwagi na możliwe straty produkcyjne. Powstała nadwyżka jest sprzedawana jako "hybryda". Przychody te są osiągane podobnie jak przychody sprzedaży stad rodzicielskich wyłącznie w okresie produkcji. Przychody z tego tytułu stanowią ok. 13% przychodów Spółki generowanych przez stado.

Jaja przemysłowe to jaja, które są produkowane przez stado prarodzicielskie, ale które nie spełniają wymogów jakościowych i w konsekwencji nie są przekazywane do wylęgu. Przychody z tego tytułu są osiągane przez Spółkę przez cały okres produkcji oraz pod koniec okresu wychowu (pod koniec okresu wychowu, kury znoszą już jaja, ale ze względu na swą jakość nie mogą one jeszcze zostać przekazane do wylęgu). Jaja wylęgowe to natomiast w pełni wartościowe jaja, które są przez Spółkę odsprzedawane innym podmiotom. Przychody z tego tytułu są osiągane wyłącznie w okresie produkcji. Sprzedaż jaj stanowi swego rodzaju produkcję uboczną a przychody z tego tytułu nie przekraczają ok. 6% przychodów Spółki generowanych przez stado.

W całym okresie wychowu, jak i w całym okresie produkcji zdarzają się przypadki, że poszczególne kury stada prarodzicielskiego nie spełniają określonych norm jakościowych i muszą zostać wycofane z dalszej produkcji (tzw. "brakowania"). Kury takie są sprzedawane pracownikom Spółki. Ponadto po zakończeniu okresu produkcji, Spółka sprzedaje całe stado do ubojni. Przychody Spółki ze sprzedaży kur stada prarodzicielskiego stanowią ok. 4% przychodów Spółki generowanych przez stado, przy czym ok. 90% tych przychodów stanowią przychody ze sprzedaży stada do ubojni po zakończeniu produkcji.

Podsumowując:

* przez cały okres wychowu i produkcji Spółka uzyskuje niewielkie przychody ze sprzedaży kur ze stada prarodzicielskiego na rzecz pracowników,

* pod koniec okresu wychowu i przez cały okres produkcji Spółka uzyskuje niewielkie przychody ze sprzedaży jaj przemysłowych i jaj wylęgowych,

* wyłącznie w okresie produkcji Spółka uzyskuje przychody ze swojej głównej produkcji, tj. przychody ze sprzedaży stad rodzicielskich oraz przychody ze sprzedaży "hybryd",

* po zakończeniu produkcji Spółka uzyskuje przychody ze sprzedaży stada prarodzicielskiego do ubojni. Na podstawie danych historycznych zgromadzonych w Spółce oraz pozostałych spółkach z Grupy X, ustalone zostały standardowe ilości jaj znoszonych przez kury stada prarodzicielskiego w poszczególnych tygodniach ich życia (tzw. "nieśność"). Na tej podstawie Spółka jest w stanie ustalić statystycznie ile jaj zostanie wyprodukowanych przez stado w każdym tygodniu, przez cały okres produkcji i w związku z tym jakie osiągnie przychody ze sprzedaży stad rodzicielskich (ewentualnie również "hybryd").

Ponadto w całym okresie wychowu i produkcji mają miejsce sytuacje, w których poszczególne sztuki stada prarodzicielskiego umierają lub nie nadają się do dalszej produkcji ani sprzedaży (tzw. "upadki").

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe będzie zaliczenie przez Spółkę kosztów nabycia stada, kosztów fermy w okresie wychowu i produkcji do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do "nieśności" (w okresie produkcji) oraz ilości "brakowań i upadków" (w okresie wychowu) a pozostałych kosztów w momencie sprzedaży stada prarodzicielskiego do ubojni.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe będzie zaliczenie przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie stada, kosztów fermy w okresie wychowu i produkcji, które są bezpośrednio związane ze stadem:

* w momencie wystąpienia "brakowań i upadków", proporcjonalnie do ich ilości w okresie wychowu i produkcji,

* w okresie produkcji proporcjonalnie do "nieśności",

* w momencie sprzedaży stada do ubojni, w wysokości kosztów związanych bezpośrednio ze stadem odpowiadających wartościowo iloczynowi zakładanej ceny sprzedaży do ubojni oraz zakładanej wagi stada sprzedawanego do ubojni. Tym samym, koszty te zostałyby wyłączone z puli kosztów podlegających rozliczeniu proporcjonalnie do "upadków i brakowań" oraz "nieśności".

Zgodnie z przepisami ustawy o p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 15 ust. 4 ustawy o p.d.o.p.). Ponadto przepis ustawy o p.d.o.p. regulują przypadki zaliczania do kosztów podatkowych kosztów bezpośrednio związanych z przychodami danego roku ale ponoszonych po zakończeniu tego roku, przed lub po sporządzeniu sprawozdania finansowego / złożenia zeznania podatkowego (art. 15 ust. 4b i 4c ustawy o p.d.o.p.).

Przepisy ustawy o p.d.o.p. nie regulują jednak momentu potrącenia kosztów bezpośrednio związanych z przychodami osiąganymi w różnych okresach czasu, w szczególności na przełomie lat podatkowych. Taka sytuacja ma miejsce w przedstawionym stanie faktycznym, ponieważ cykl życia stada trwa ok. 56-60 tygodni, co powoduje, że w zależności od momentu jego nabycia, Spółka może uzyskiwać przychody ze stada tylko w roku następującym po roku, w którym stado zostało nabyte (np. w przypadku stada nabywanego w listopadzie) albo zarówno w roku nabycia stada, jak i roku kolejnym (np. w przypadku stad nabywanych w lipcu).

Zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów wyrażonym w Interpretacji, wydatki na nabycie stada, a także koszty fermy w okresie wychowu (takie jak: koszty zużytej paszy, gazu, oleju opałowego, materiałów wykorzystywanych na potrzeby hodowli) i produkcji, stanowią koszty uzyskania przychodów, które wpływają bezpośrednio na uzyskany przychód ze sprzedaży i w związku z tym "winny zostać potrącane w momencie uzyskania przychodów ze sprzedaży stada rodzicielskiego, prarodzicielskiego lub "hybryd", bądź w momencie wystąpienia "upadków i brakowań".

Jak Spółka wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka uzyskuje różne strumienie przychodów w różnych okresach czasu. Interpretacja stwierdza, że koszty ponoszone przez Spółkę są kosztami bezpośrednio związanymi z przychodem. Interpretacja nie precyzuje jednak jak dokładnie rozpoznawać te koszty w sytuacji Spółki, tj. czy koszty te winny być rozpoznawane jako koszty podatkowe w momencie osiągnięcia pierwszego przychodu ze sprzedaży, czy też koszty te powinny być odpisywane w koszty podatkowe proporcjonalnie, np. w proporcji do upływu czasu, czy do uzyskiwanych przychodów podatkowych, czy przy zastosowaniu innej metody.

W ocenie Spółki, przyjęcie stanowiska zgodnie, z którym np. wydatki na nabycie stada prarodzicielskiego (w kwocie przekraczającej 1 mln PLN) powinny zostać zaliczone do kosztów podatkowych w momencie osiągnięcia pierwszych przychodów z tego stada (tj. przychodów ze sprzedaży kur pracownikom Spółki po kilka złotych za sztukę) jest nieprawidłowe. Takie rozliczenie kosztów spowodowałoby naruszenie zasady współmierności kosztów i przychodów, ponieważ w momencie osiągnięcia niewielkich (symbolicznych) przychodów ze sprzedaży, do kosztów zaliczone byłyby niewspółmiernie duże wydatki na nabycie stada prarodzicielskiego. Powodowałoby to również zawyżenie kosztów podatkowych roku, w którym stado zostało nabyte i zostały osiągnięte pierwsze przychody z nim związane.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Spółka wskazała cztery strumienie przychodów generowanych przez stado. Spółka zwraca jednak uwagę, że praktycznie wszystkie te przychody są uzyskiwane przez Spółkę w okresie produkcji, tj. między 25 a 56-60 tygodniem życia stada. Wyjątek w tym zakresie stanowią jedynie uzyskiwane jeszcze w okresie wychowu (tj. do 24 tygodnia życia stada) przychody ze sprzedaży kur ze stada prarodzicielskiego na rzecz pracowników Spółki ("brakowania") oraz jaj przemysłowych pod koniec okresu wychowu. Przychody te stanowią jednak marginalną wielkość w stosunku do ogółu przychodów generowanych przez stado prarodzicielskie.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki prawidłowe będzie zaliczenie wydatków bezpośrednio związanych ze stadem prarodzicielskim do kosztów uzyskania przychodów dopiero od momentu rozpoczęcia faktycznej produkcji, tj. od 25 tygodnia życia stada. Dopiero wtedy bowiem Spółka uzyskuje właściwe przychody podatkowe ze swojej działalności.

W ocenie Spółki niewłaściwe byłoby jednak zaliczenie całości kosztów bezpośrednio związanych z przychodami, w momencie osiągnięcia pierwszego przychodu ze sprzedaży stad rodzicielskich i hybryd. Takie rozliczenie również powodowałoby naruszenie zasady współmiemości kosztów i przychodów, ponieważ w momencie osiągnięcia przychodów ze sprzedaży np. pierwszego stada rodzicielskiego, do kosztów podatkowych zostałyby zaliczone wszystkie koszty poniesione do tej pory na stado, tj. koszty nabycia i koszty fermy w okresie wychowu, które byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do uzyskanych przychodów.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki właściwe jest zaliczenie wydatków bezpośrednio związanych ze stadem prarodzicielskim do kosztów uzyskania przychodów poprzez zastosowanie odpowiedniej proporcji podziału kosztów. Zdaniem Spółki najwłaściwszym kluczem podziału kosztów bezpośrednich byłoby dokonanie podziału w proporcji do uzyskiwanych w danym okresie przychodów podatkowych.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, na podstawie wieloletnich obserwacji prowadzonych w Spółce oraz pozostałych spółkach z Grupy X, ustalone zostały standardowe ilości jaj znoszonych przez kury stada prarodzicielskiego w poszczególnych tygodniach ich życia (tzw. "nieśność"). "Nieśność" (stosunek ilości znoszonych jaj wylęgowych w każdym tygodniu życia stada do ilości jaj znoszonych przez stado przez cały okres produkcji) jest wprost proporcjonalna do wysokości osiąganych przez Spółkę przychodów podatkowych. W związku z powyższym, w ocenie Spółki, właściwym rozwiązaniem będzie zaliczanie wydatków związanych bezpośrednio ze stadem do kosztów podatkowych w proporcji do ustalonej "nieśności" dla każdego tygodnia życia stada.

Zdaniem Spółki, sytuacja, w której Spółka ponosi określone wydatki na nabycie stada prarodzicielskiego i utrzymanie fermy w okresie wychowu i produkcji a następnie uzyskuje przez pewien okres czasu przychody ze sprzedaży stad rodzicielskich, jest podobna do sytuacji deweloperów. Deweloperzy również ponoszą określone wydatki np. na wybudowanie budynku mieszkalnego a następnie osiągają przychody ze sprzedaży poszczególnych lokali mieszkalnych. W obu przypadkach najpierw ponoszone są duże wydatki a następnie stopniowo uzyskane są przychody ze sprzedaży.

W odniesieniu do sytuacji deweloperów, kwestia proporcjonalnego rozliczenia kosztów bezpośrednio związanych z przychodami osiąganymi w różnych okresach czasu, jest powszechnie akceptowana w orzecznictwie, np.:

* wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 marca 2010 r. (sygn. II FSK 1751/08): "Nie można zatem zaaprobować toku rozumowania autora skargi kasacyjnej, że w przypadku nakładów poniesionych na budowę budynku nie ma możliwości ich bezpośredniego przypisania do konkretnego przychodu. Wręcz przeciwnie przychodem tym będzie przychód z faktycznie sprzedanych lokali. Skoro przychód ten pojawia się stopniowo - wraz ze sprzedażą kolejnych lokali, to nie można powiedzieć, że wszystkie koszty poniesione na budowę mają związek z przychodem osiągniętym ze sprzedaży pierwszego z lokali (...) W rezultacie w ślad za Sądem I instancji należy stwierdzić, że w danym roku podatkowym rozliczeniu podlegać będą koszty wybudowania jedynie tego lokalu, który Skarżąca zdołała w tym roku sprzedać",

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 stycznia 2009 r. (sygn. IPPB3/423-1222/08-4/DG). "Spółka postępuje prawidłowo alokując bezpośrednie koszty podatkowe proporcjonalnie do uzyskanych przychodów według współczynnika udziału przychodów z konkretnej sprzedaży w ogóle planowanych przychodów z inwestycji pomnożonego przez wartość wszystkich poniesionych kosztów bezpośrednich i rozpoznając powyższe koszty w dacie podpisania finalnych umów sprzedaży tych mieszkań",

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 marca 2010 r., (sygn. IPPB5/423-825/09-2/DG), w której za prawidłowe zostało uznane stanowisko Spółki, że "postępuje prawidłowo wiążąc moment rozpoznania kosztów wymienionych w punkcie (1) stanu z momentem rozpoznania przychodu ze sprzedaży lokali mieszkalnych i użytkowych".

Stanowisko Spółki w zakresie możliwości proporcjonalnego zaliczenia kosztów bezpośrednio związanych z przychodami do kosztów podatkowych znajduje także potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 29 września 2009 r., (sygn. IBPBI/1/415-549/09/BK), w którego ocenie "jeżeli w różnych okresach czasu podatnik uzyska przychody z tytułu częściowej realizacji wierzytelności to koszty uzyskania tych przychodów winien rozliczyć proporcjonalnie do uzyskanego przychodu przypadającego na daną wyegzekwowaną wierzytelność".

Reasumując, w ocenie Spółki wydatki na nabycie stad prarodzicielskich oraz na utrzymanie fermy w okresie wychowu i w okresie produkcji, powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, proporcjonalnie do "nieśności" kur.

Zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów wyrażonym w Interpretacji, wydatki na nabycie stada, a także koszty fermy w okresie wychowu i produkcji, stanowią koszty uzyskania przychodów, które wpływają bezpośrednio na uzyskany przychód ze sprzedaży i w związku z tym "winny zostać potrącane w momencie uzyskania przychodów ze sprzedaży stada rodzicielskiego, prarodzicielskiego lub "hybryd", bądź w momencie wystąpienia "upadków i brakowań".

Jak wskazano powyżej "upadki" i "brakowania" mają miejsce zarówno w okresie wychowu, jak i okresie produkcji. W okresie wychowu Spółka co do zasady nie generuje przychodów podatkowych (z wyjątkiem marginalnych przychodów ze sprzedaży kur pracownikom oraz jaj przemysłowych pod koniec okresu wychowu).

Niemniej, biorąc pod uwagę stanowisko Ministra Finansów zaprezentowane w Interpretacji, Spółka może potrącić koszty także w momencie wystąpienia "upadków i brakowań".

W ocenie Spółki w momencie wystąpienia "upadków i brakowań" prawidłowe będzie zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów tylko tej części kosztów, która przypada na "upadki i brakowania". Zdaniem Spółki prawidłowe będzie określenie tej części kosztów proporcjonalnie do ilości "upadków i brakowań" w stosunku do ogólnej ilości kur w stadzie (np. w przypadku stwierdzenia na koniec miesiąca, że "upadki i brakowania" obejmują 2% kur, wówczas 2% poniesionych do tego momentu kosztów bezpośrednio związanych ze stadem powinna zostać zaliczona do kosztów podatkowych).

Zdaniem Spółki, koszty "upadków i brakowań" powinny być odnoszone w koszty podatkowe zarówno w okresie wychowu, jak i w okresie produkcji.

Zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów wyrażonym w Interpretacji, wydatki na nabycie stada, a także koszty fermy w okresie wychowu i produkcji, stanowią koszty uzyskania przychodów, które wpływają bezpośrednio na uzyskany przychód ze sprzedaży i w związku z tym winny zostać potrącane w momencie uzyskania przychodów ze sprzedaży stada rodzicielskiego, prarodzicielskiego lub "hybryd", bądź w momencie wystąpienia "upadków i brakowań".

Po zakończeniu okresu produkcji stado prarodzicielskie jest sprzedawane do ubojni. Przychód Spółki jest ustalany wówczas jako iloczyn wagi sprzedawanego stada oraz ceny za kilogram.

Biorąc pod uwagę metodologię odpisywania wydatków w koszty w momencie wystąpienia "upadków i brakowań" oraz proporcjonalnie do "nieśności", w momencie uzyskania ostatniego przychodu ze sprzedaży, w koszty zostałyby już odpisane wszystkie koszty poniesione przez Spółkę w okresie wychowu i produkcji. W konsekwencji, przychodom ze sprzedaży stada do ubojni nie towarzyszyłyby żadne koszty uzyskania przychodów.

W związku z tym, w ocenie Spółki, prawidłowe będzie wyłączenie z ogólnej puli kosztów związanych ze stadem części kosztów, które będą stanowiły koszty podatkowe dopiero w momencie sprzedaży stada do ubojni. Tym samym, koszty te zostałyby wyłączone z puli kosztów podlegających rozliczeniu proporcjonalnie do "upadków i brakowań" oraz "nieśności".

Zdaniem Spółki, prawidłowym rozwiązaniem będzie ustalenie tej puli kosztów jako iloczyn zakładanej ceny sprzedaży do ubojni (za 1 kilogram) oraz zakładanej wagi stada sprzedawanego do ubojni.

Podsumowanie:

W ocenie Spółki, prawidłowe będzie zaliczenie przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie stada, kosztów fermy w okresie wychowu i produkcji, które są bezpośrednio związane ze stadem:

* w momencie wystąpienia "brakowań i upadków", proporcjonalnie do ich ilości w okresie wychowu i produkcji,

* w okresie produkcji proporcjonalnie do "nieśności",

* w momencie sprzedaży stada do ubojni, w wysokości kosztów związanych bezpośrednio ze stadem odpowiadających wartościowo iloczynowi zakładanej ceny sprzedaży do ubojni oraz zakładanej wagi stada sprzedawanego do ubojni. Tym samym, koszty te zostałyby wyłączone z puli kosztów podlegających rozliczeniu proporcjonalnie do "upadków i brakowań" oraz "nieśności".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie na uwagę zasługuje okoliczność, iż pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14a - 14p ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych organów podatkowych należy stwierdzić, iż wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Ponadto należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenie sądu nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego, teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.