ILPB3/423-810/10-4/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2010 r. (data wpływu 1 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 1 października 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 22 grudnia 2010 r. (data wpływu: 27 grudnia 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

W dniu 29 czerwca 2009 r. odbyło się Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników, na którym podjęto Uchwałę nr A, w której zysk Spółki za rok obrotowy 2008 w kwocie 8.537.640,64 PLN postanowiono przeznaczyć w kwocie 4.225.440,64 PLN na fundusz rezerwowy, a w kwocie 4.312.200,00 PLN na wypłatę udziałowcom Spółki dywidendy.

Następnie w 2010 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki podejmie Uchwałę nr X zmieniającą ze skutkiem od dnia 29 czerwca 2009 r. Uchwałę nr A w sposób następujący: Zgromadzenie Wspólników, działając na podstawie art. 231 § 2 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych - postanawia przekazać zysk za rok obrotowy 2008 w kwocie 8.537.640,64 PLN w całości na fundusz rezerwowy, który po powyższym wyniesie 42.585.568,52 PLN.

Pismem z dnia 22 grudnia 2010 r. Spółka doprecyzowała, iż wniosek dotyczy opisu zdarzenia przyszłego. Uchwały dotyczące podziału zysku za rok 2008 są prawnie skuteczne w świetle unormowań zawartych w umowie Spółki oraz przepisach ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych. W umowie Spółki w czasie podjęcia uchwały w 2009 r., jak również w chwili obecnej i w czasie przyszłym istnieje zapis, na mocy którego Zgromadzenie Wspólników może wyłączyć czysty zysk od podziału i przeznaczyć go w całości lub w części na fundusz rezerwowy. Zgromadzenie Wspólników może część zysku przeznaczyć na wypłatę dywidendy a część zysku wyłączyć spod podziału i przeznaczyć na fundusz rezerwowy. Wyłączenie zysku od podziału między wspólników pozostawać będzie w zgodności z zapisami umowy Spółki. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki podejmie uchwałę w roku 2010 zmieniającą ze skutkiem od 29 czerwca 2009 r. uchwałę nr A o podziale zysku za rok 2008 na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych oraz umowy Spółki. Umowa Spółki nie przewiduje dnia wg którego ustalono liczbę wspólników uprawnionych do dywidendy za rok obrotowy 2008. Wobec braku takiego unormowania w umowie Spółki, stosuje się postanowienia art. 193 § 1 Kodeksu spółek handlowych, tj. uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Zgromadzenie Wspólników podjęło uchwałę o wypłacie dywidendy za 2008 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. i dywidenda ta nie została wypłacona. Od 2008 r. do dnia podjęcia w przyszłości w 2010 r. uchwały o zmianie uchwały nr 3 o podziale zysku za 2008 r. ze skutkiem od 29 czerwca 2009 r. stan osobowy wspólników a zarazem uprawnionych do dywidendy nie ulegnie żadnej zmianie.

Jeżeli z uwagi na upływ czasu i zbliżający się koniec 2010 r. koniecznym dla wydania interpretacji jest zmiana terminu zdarzenia przyszłego, to zamiast terminu podjęcia uchwały zmieniającej uchwałę nr A z 29 czerwca 2009 r. w 2010 r. Spółka określi termin podjęcia tej uchwały na II kwartał 2011 r., jak również zostanie przesunięty termin wypłaty dywidendy za 2008 r. z 31 grudnia 2010 r. na 31 grudnia 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - nie powstanie w Spółce przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia - w sytuacji opisanej powyżej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w efekcie podjęcia Uchwały nr X w 2010 r. i przekazania całego zysku za rok obrotowy 2008 na kapitał zapasowy Spółki wywiera skutek na dzień 29 czerwca 2009 r. Należy zatem uznać, iż w Spółce nie doszło do powstania nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w postaci nieodpłatnego używania przez Spółkę kapitału Wspólnika. Wynika to stąd, iż - ze względu na podjęcie Uchwały nr X w 2010 r. nie istnieje u Wspólnika roszczenie o wypłatę dywidendy, a zatem Spółka nie korzystała z kapitału Wspólnika.

Ponieważ przekazanie całego zysku za rok obrotowy 2008 na kapitał zapasowy Spółki na podstawie Uchwały nr X z 2010 r. wywiera skutek od dnia 29 czerwca 2009 r. oznacza to w konsekwencji, iż nie można twierdzić, że Spółka korzystała nieodpłatnie z kapitału Wspólnika od dnia 29 czerwca 2009 r. do dnia podjęcia Uchwały nr X w 2010 r. przez NZZW Spółki. Wyklucza to więc wprost możliwość zastosowania przepisu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiący, iż: "przychodami (...) są w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (...)".

Za świadczenie nieodpłatne uznaje się takie świadczenie, które nie powoduje powstania u otrzymującego obowiązku dokonania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz drugiej strony.

Reasumując, zdaniem Spółki, w okresie od dnia 29 czerwca 2009 r. do dnia podjęcia Uchwały nr X w 2010 r. przez NZZW Spółki - Spółka nie uzyskała przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - z tytułu nieodpłatnego świadczenia poprzez korzystanie z kapitału Wspólnika (równego kwocie przeznaczonej przez ZZW Spółki na podstawie Uchwały nr 3 z 29 czerwca 2009 r. do wypłaty jako dywidenda).

Zdaniem Spółki, zastosowanie do oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego ma w przedmiotowym przypadku "Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego, sygnatura: 1473/336/WD/423/106/05/KŻ z dnia 5 grudnia 2005 r. wydana przez Trzeci Mazowiecki Urząd Skarbowy w Radomiu, w sprawie "stosowania art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w sytuacji zmiany uchwały o podziale zysku za rok obrotowy 2004".

Zgodnie z powyższym postanowieniem, na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z sierpnia 2005 r. Wnioskodawcy - Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością żądającego udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie stosowania art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sytuacji zmiany uchwały o podziale zysku za rok obrotowy 2004 Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy podane we wniosku było prawidłowe.

Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, w dniu 2 czerwca 2005 r. odbyło się Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki z o.o. ZZW podjęło m.in. uchwałę w której - działając na podstawie art. 231 § 2 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych - postanowiło przeznaczyć część zysku Wnioskodawcy za rok obrotowy 2004 na wypłatę jedynemu wspólnikowi Wnioskodawcy dywidendy w wysokości 4 mln zł, natomiast pozostałą kwotę zysku w wysokości 6 mln zł przekazać na zwiększenie kapitału zapasowego Wnioskodawcy (Uchwała 2/05). Następnie, Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy podejmie uchwałę nr 5/05 zmieniającą ze skutkiem od dnia 2 czerwca 2005 r. Uchwałę nr 2/05 w sposób następujący: Zgromadzenie Wspólników Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością działając na podstawie art. 231 § 2 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych - postanawia przekazać zysk za rok obrotowy 2004 w kwocie 10 mln zł na kapitał zapasowy, który po powyższej operacji wyniesie 22 mln zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, w efekcie nie doszło do powstania nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w postaci nieodpłatnego używania przez Wnioskodawcę kapitału Wspólnika (równego kwocie przeznaczonej przez ZZW Wnioskodawcy na podstawie Uchwały nr 2/05 do wypłaty jako dywidenda), ponieważ przekazanie całego zysku za rok obrotowy 2004 na kapitał zapasowy Wnioskodawcy na podstawie Uchwały nr 5/05 wywiera skutek od dnia 2 czerwca 2005 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczając nieodpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje co należy rozumieć przez "nieodpłatne świadczenie". Zgodnie z wykładnią gramatyczną, odpłacać to "oddawać komuś coś w zamian", odpłatny zaś to "taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów" (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002).

Należy mieć na uwadze, iż pojęcie "nieodpłatnego świadczenia" użyte w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu, ale także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy.

W tym miejscu należy również zauważyć, iż zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Właśnie ta zasada stanowi podstawę do odmiennego od cywilistycznego rozumienia pojęcia "świadczenie" na gruncie omawianej ustawy. Skoro bowiem nie jest ważne źródło przychodów, lecz sam fakt osiągnięcia dochodu, to tym bardziej nie jest ważne, czy osiągnięty dochód był następstwem działania (zaniechania) innej osoby, czy też nie. Gdyby przyjąć cywilistyczne pojęcie świadczenia, określone dochody spółki znalazłyby się poza opodatkowaniem jedynie z tej przyczyny, że do ich powstania nie przyczyniła się inna osoba, a w szczególności, że brak było osoby świadczącego. Taka wykładnia pozostawałaby w sprzeczności nie tylko z zasadą wymienioną w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ale także z wolą ustawodawcy wyrażoną w art. 12 ust. 4 tejże ustawy, enumeratywnie wyliczającym przychody, których wystąpienie nie prowadzi do powstania obowiązku podatkowego. Nie ma wśród nich przychodów związanych z bezpłatnym korzystaniem z cudzych praw, ani z odroczeniem ich dochodzenia przez wierzyciela. Skoro więc każdy przychód, poza wymienionymi w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi, po odliczeniu kosztów jego uzyskania, przedmiot opodatkowania, a wyliczenie przychodów w art. 12 ust. 1 - 3 ww. ustawy ma jedynie charakter przykładowy, to wymienione w ust. 1 pkt 2 pojęcie "nieodpłatnego świadczenia" nie może być zawężone do jego cywilistycznego znaczenia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż w dniu 29 czerwca 2009 r. Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników uchwałą przeznaczyło zysk za rok 2008 w kwocie 4.225.440,64 PLN na fundusz rezerwowy, a w kwocie 4.312.200,00 PLN na wypłatę udziałowcom Spółki dywidendy. Następnie w roku bieżącym 2010 Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki zamierza podjąć uchwałę zmieniającą ze skutkiem od 29 czerwca 2009 r. skutkującą przekazaniem w całości zysku obrotowego za 2008 r. na fundusz rezerwowy. Ponadto, z uwagi na upływ czasu i zbliżający się koniec roku 2010 istnieje możliwość, że zamiast terminu podjęcia uchwały zmieniającej uchwałę nr 3 z 29 czerwca 2009 r. w 2010 r. Spółka określi termin podjęcia tej uchwały na II kwartał 2011 r. jak również zostanie przesunięty termin wypłaty dywidendy za rok 2008 r. z 31 grudnia 2010 r. na 31 grudnia 2011 r.

Na tle tak przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Spółka powzięła wątpliwość, czy w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powstanie w Spółce przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Wobec powyższego, zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia ww. kwestii mają przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), w której to ustawie - w art. 191 - określone zostały zasady dotyczące podziału zysku.

I tak, zgodnie z art. 191 § 1 powołanej ustawy, wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, z uwzględnieniem przepisu art. 195 § 1. Jak stanowi art. 191 § 2 wskazanej ustawy, umowa spółki może przewidywać inny sposób podziału zysku, z uwzględnieniem przepisów art. 192-197. Z kolei, w myśl art. 191 § 3 ww. ustawy, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, zysk przypadający wspólnikom dzieli się w stosunku do udziałów.

Uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Umowa spółki może upoważniać zgromadzenie wspólników do określenia dnia, według którego ustala się listę wspólników uprawnionych do dywidendy za dany rok obrotowy (dzień dywidendy). Dzień dywidendy wyznacza się w ciągu dwóch miesięcy od dnia powzięcia uchwały, o której mowa w art. 191 § 1. Dywidendę wypłaca się w dniu określonym w uchwale wspólników. Jeżeli uchwała wspólników takiego dnia nie określa, dywidenda jest wypłacana w dniu określonym przez zarząd (art. 193 § 4 ww. ustawy).

Roszczenie wspólników o wypłatę dywidendy powstaje zatem z chwilą podjęcia uchwały zgromadzenia wspólników o przeznaczeniu "czystego zysku", wypracowanego przez spółkę, do podziału między wspólników. Z tą też chwilą powstaje stosunek zobowiązaniowy, w którym spółka jest dłużnikiem, wspólnicy wierzycielami, a świadczenie spółki polega na wypłacie wspólnikom odpowiedniej kwoty środków pieniężnych. W uchwale zgromadzenia wspólników, o której mowa w art. 191 § 1 Kodeksu spółek handlowych, określa się, czy w ogóle ma dojść do wypłaty dywidendy, a także jaka wielkość zysku zostaje przeznaczona na wypłatę dywidendy. W uchwale tej nie określa się natomiast zasad podziału zysku, ponieważ są to kwestie wymagające, zgodnie z art. 191 § 2 Kodeksu spółek handlowych, rozstrzygnięcia zawartego w umowie spółki.

Dywidenda staje się wymagalna w określonym zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych terminie jej wypłaty. A zatem, w przypadku, gdy stosowna uchwała zgromadzenia wspólników określa dzień wypłaty dywidendy, dysponowanie przez Spółkę zyskiem przeznaczonym do wypłaty wspólnikom do upływu tego terminu nie skutkuje powstaniem przychodu z tyt. nieodpłatnych świadczeń. O nieodpłatnym świadczeniu można mówić dopiero w przypadku niedotrzymania przez Wnioskodawcę terminów wypłaty dywidendy.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż przeznaczenie zysku uchwałą zgromadzenia wspólników w części na wypłaty wspólnikom, a w części na inne cele jest dopuszczalne wówczas, gdy umowa spółki przewiduje taką możliwość.

Wnioskodawca wskazał, iż w umowie Spółki w czasie podjęcia uchwały w 2009 r., jak również w chwili obecnej i w czasie przyszłym istnieje zapis, na mocy którego Zgromadzenie Wspólników może wyłączyć czysty zysk od podziału i przeznaczyć go w całości lub w części na fundusz rezerwowy. Zgromadzenie Wspólników może część zysku przeznaczyć na wypłatę dywidendy a część zysku wyłączyć spod podziału i przeznaczyć na fundusz rezerwowy. Tym samym, wyłączenie zysku od podziału między wspólników pozostawać będzie w zgodności z zapisami umowy Spółki. Uchwała zmieniająca uchwałę nr 3 z 29 czerwca 2009 r. o podziale zysku za rok 2008 zostanie podjęta na podstawie zapisów Kodeksu spółek handlowych oraz umowy Spółki.

W świetle powyższego, w przypadku podjęcia przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki w 2010 r. uchwały zmieniającej uchwałę z dnia 29 czerwca 2009 r. i przeznaczenia (zgodnie z zapisami umowy Spółki w dniu powzięcia uchwały w 2009 r., jak również w chwili obecnej i czasie przyszłym), zysku za rok obrotowy 2008 w całości na fundusz rezerwowy, Spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu z tyt. nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto, z uwagi na upływ czasu i zbliżający się koniec roku 2010, Spółka wskazała, iż istnieje możliwość, że zamiast terminu podjęcia uchwały zmieniającej uchwałę nr 3 z 29 czerwca 2009 r. w 2010 r. Spółka określi termin podjęcia tej uchwały na II kwartał 2011 r. jak również zostanie przesunięty termin wypłaty dywidendy za rok 2008 r. z 31 grudnia 2010 r. na 31 grudnia 2011 r.

Biorąc powyższe pod uwagę, w związku ze zmianą pierwotnego terminu wypłaty dywidendy w roku 2010 z 31 grudnia 2010 r. na dzień 31 grudnia 2011 r., która to zmiana, jeżeli zostanie ustalona w wyniku powzięcia stosownej uchwały o zmianie pierwotnego terminu to w okresie od pierwotnie ustalonego terminu, tj. od 31 grudnia 2010 r. do terminu jej rzeczywistej wypłaty, tj. do 31 grudnia 2011 r. w Spółce nie powstanie przychód z tyt. nieodpłatnego świadczenia, w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W odniesieniu do powołanego przez Spółkę pisma stwierdzić należy, że zapadło ono w indywidualnej sprawie i nie jest wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Jednocześnie tut. Organ nadmienia, iż kwestia prawidłowości podjętych uchwał nie była przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.