ILPB3/423-810/082/HS - Rozliczenie straty poniesionej na transakcjach forward zawartych w związku z zakupem udziałów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 25 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-810/082/HS Rozliczenie straty poniesionej na transakcjach forward zawartych w związku z zakupem udziałów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej "X", przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2008 r. (data wpływu 8 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia straty poniesionej na transakcjach forward zawartych w związku z zakupem udziałów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia straty poniesionej na transakcjach forward zawartych w związku z zakupem udziałów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski w zakresie dystrybucji produktów szybkozbywalnych. W ramach prowadzonej działalności Spółka zakupiła udziały innej spółki. Płatność za udziały, zgodnie z umową, miała nastąpić w 2 ratach, każda w wysokości 21 mln USD. W związku z powyższym, w okresie od dnia zawarcia umowy do dnia dokonania faktycznej zapłaty danej raty Spółka była narażona na ryzyko kursowe. W przypadku, gdyby kurs PLN / USD w dniu dokonania płatności był wyższy niż w dniu zawarcia umowy, Spółka poniosłaby stratę. W celu zabezpieczenia się przed ww. ryzykiem kursowym, Spółka zawarła z bankiem dwie terminowe umowy zakupu walut na łączną kwotę 20 mln USD, dzięki którym Spółka zabezpieczała się przed wzrostem kursu PLN / USD.

Umowy zostały zawarte w dniach 21 i 23 stycznia 2008 r. (dalej: "Umowy Terminowe"), każda na kwotę 10 mln USD. Zgodnie z postanowieniami każdej z Umów Terminowych, w dniu rozliczenia transakcji zakupu waluty przez Spółkę, bank sprzedawał, a Spółka kupowała 10 mln USD (łącznie 20 mln USD) po ustalonym kursie wymiany PLN / USD (dalej: "Kurs Terminowy").

Z uwagi na możliwe opóźnienia w przelewach walutowych, Umowy Terminowe nie przewidywały fizycznej dostawy waluty, a jedynie rozliczenia różnicy między ustalonym Kursem Terminowym, a faktycznym kursem PLN / USD ustalonym przez Narodowy Bank Polski na dzień rozliczenia transakcji (dalej: "Kurs Referencyjny").

W Umowach Terminowych strony ustaliły maksymalny Kurs Terminowy złotego w stosunku do dolara (PLN / USD) na następujących poziomach:

*

dla umowy zawartej 21 stycznia Kurs Terminowy wyniósł 2,5500 PLN/USD,

*

dla umowy zawartej w dniu 23 stycznia Kurs Terminowy wyniósł 2,5180 PLN/USD.

Ponadto*

dla każdej z umów strony ustaliły także kurs konwersji (dalej: "Kurs Konwersji"), odpowiednio:

*

dla umowy z 21 stycznia na poziomie 2,4900 PLN/USD, a

*

dla umowy z 23 stycznia na poziomie 2,4630 PLN/USD.

Dzień realizacji transakcji został ustalony na 14 marca 2008 r.

Rozliczenie transakcji zostało ustalone w następujący sposób:

*

w przypadku, gdy Kurs Referencyjny (faktyczny kurs NBP) w dniu rozliczenia transakcji byłby wyższy niż Kurs Terminowy, Bank zapłaciłby Spółce różnicę między Kursem Referencyjnym a Kursem Terminowym,

*

w przypadku, gdy Kurs Referencyjny (faktyczny kurs NBP) w dniu rozliczenia transakcji byłby niższy niż Kurs Terminowy, ale wyższy od Kursu Konwersji to strony transakcji nie będą zobowiązane do dokonywania jakichkolwiek płatności,

*

w przypadku, gdy Kurs Referencyjny (faktyczny kurs NBP) w dniu rozliczenia transakcji byłby niższy niż Kurs Terminowy i jednocześnie niższy niż Kurs Konwersji, Spółka zapłaciłaby Bankowi różnicę między Kursem Referencyjnym a Kursem Terminowym.

W efekcie, Spółka miała ustalony Kurs Terminowy, który eliminował ryzyko nadmiernego wzrostu kursu USD. Jednakże, w przypadku spadku kursu PLN / USD, Spółka ponosiła wyższe koszty niż bez zabezpieczenia ryzyka kursowego. Ustalenie dodatkowego Kursu Konwersji eliminowało ryzyko strat w przypadku nieznacznych wahań kursowych, ale nie eliminowało tego ryzyka w przypadku znacznych zmian kursu PLN / USD.

W okresie między zawarciem Umów Terminowych a ich realizacją, kurs dolara zanotował znaczne spadki. W związku z powyższym, w dniu realizacji transakcji z obu umów, tj. 14 marca 2008 r. wartość średniego kursu NBP PLN / USD wynosiła 2,2664. Taki kurs dolara, zgodnie z postanowieniami umów, rodził po stronie Spółki obowiązek zapłaty bankowi w PLN kwoty stanowiącej iloczyn kwoty transakcji terminowej oraz różnicy, jaka wystąpiła między Kursem Terminowym ustalonym w umowie a Kursem Referencyjnym (fixing NBP kursu PLN / USD z dnia realizacji transakcji).

Tak więc Spółka była zobowiązana do zapłaty na rzecz Banku różnicy miedzy kursem 2,5180 a kursem 2,2664 oraz różnicy między kursem 2,5500 a kursem 2,2664, każdej z tych różnic pomnożonej przez kwotę transakcji (tj. 10 mln USD). W związku z powyższym, Spółka poniosła stratę w łącznej wysokości 5.352.000 PLN.

W oparciu o przepisy Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (dalej: MSR), Spółka dokonała obliczenia efektywności transakcji zabezpieczającej. Zgodnie ze standardami MSR 39, efektywność zabezpieczenia została zachowana. Poziom efektywności wyniósł 87%. W oparciu o regulacje MSR, łączne straty powstałe w związku z transakcjami wynikającymi z umów Forward zostały rozliczone następująco:

*

kwota 4.645.000 PLN (87% powstałej straty, zgodnie z wyliczonym wskaźnikiem efektywności) została zaliczona do kapitału z wyceny transakcji (konto bilansowe, nieujmowane w rachunku wyników),

*

kwota 707.000 PLN została zaliczona do kosztów finansowych (konto wynikowe).

Spółka*

pragnie zaznaczyć, że rozlicza różnice kursowe wg tzw. metody bilansowej, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednakże, zdaniem Spółki, okoliczność ta pozostanie bez wpływu na podatkowe rozliczenie powstałej straty z uwagi na fakt, że powstała strata nie jest różnicą kursową w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, lecz jest wynikiem na instrumencie finansowym, do którego mają zastosowanie przepisy art. 16 ust. 1 pkt 8b ww. ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wynik na transakcjach forward (w sytuacji Spółki poniesiona strata), Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie dokonania zapłaty do banku kwoty rozliczenia z tytułu transakcji Forward (tj. że kwota poniesionej straty w kwocie 5.352.000 PLN stanowi po stronie Spółki koszt podatkowy)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki związane z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów.

W opinii Spółki, zgodnie z przytoczonymi przepisami, za koszty uzyskania przychodów uznać należy wydatki wynikające z nabytych pochodnych instrumentów finansowych, z których prawa zostały zrealizowane. W związku z powyższym, w momencie realizacji transakcji wynikających z umów Forward straty poniesione przez Spółkę na tych transakcjach mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie należy wskazać, iż w opinii Spółki, w przedmiotowej sprawie zastosowania nie znajdzie art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym za koszty uzyskania przychodów nie można uznać wydatków na objęcie lub nabycie m.in. udziałów w spółce.

W odniesieniu do regulacji art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy wskazać, iż pojęcie wydatków na nabycie udziałów nie zostało zdefiniowane w przepisach podatkowych. Zdaniem Spółki, pod pojęciem "wydatków" należy rozumieć tylko wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie udziałów, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie udziałów nie byłoby możliwe. W opinii Spółki, takiego charakteru nie mają wydatki będące przedmiotem zapytania (tj. wynik na transakcjach Forward), i jakkolwiek niewątpliwie są one związane z działalnością Spółki i zakupem udziałów, nie stanowią one wydatku, którego poniesienie jest warunkiem skutecznego nabycia udziałów.

Mając na uwadze powyższe, Spółka pragnie zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie brak jest bezpośredniego związku między umowami Forward zawartymi przez Spółkę a zakupem udziałów. Umowy Forward zostały zawarte w związku z zakupem udziałów, jednak miały one na celu jedynie zabezpieczenie się Spółki przed ryzykiem kursowym, na które Spółka była narażona w okresie do dnia dokonania faktycznej płatności za udziały.

Wyniki na transakcjach zabezpieczających nie korygują ceny nabycia udziałów, gdyż nie są one elementem kształtującym cenę nabycia udziałów dla celów podatkowych. W tym świetle, związek transakcji Forward z transakcją zakupu udziałów jest jedynie pośredni, tak jak ma to miejsce np. w przypadku różnic kursowych czy też kosztów odsetek od kredytu zaciągniętego w celu sfinansowania zakupu udziałów (akcji).

Spółka chciałaby podkreślić, że jej stanowisko w niniejszym zakresie (tj. że do wydatków na nabycie udziałów należy zaliczyć tylko koszty bezpośrednio związane z zakupem udziałów, a koszty pośrednio z nim związane (jak wynik na pochodnych instrumentach finansowych) jest kosztem bieżącym), znajdowało potwierdzenie zarówno w interpretacjach organów podatkowych, jak i orzecznictwie sądowym.

Przede wszystkim Spółka pragnie przytoczyć pismo Ministra Finansów z dnia 7 sierpnia 2002 r. wydane w celu zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej (sygn. PB4/AK-8214-6905-192/02), wyznaczające spójną i ugruntowaną linię interpretacyjną organów podatkowych, w którym stwierdzono: "Do wydatków na nabycie bądź objęcie udziałów (akcji) zaliczyć należy wydatki bezpośrednio związane z takim objęciem, a więc wydatki, bez których nie byłoby możliwe nabycie lub objęcie udziałów (akcji). Takimi wydatkami są w szczególności:

*

cena za udziały (akcje),

*

wpłaty na kapitał zakładowy spółki.

Zdaniem Ministra Finansów, należy rozdzielić pojęcie wydatków na nabycie (objęcie) udziałów (akcji) od źródeł finansowania tego rodzaju wydatków. Dotyczy to w szczególności pożyczek i kredytów zaciągniętych na nabycie udziałów. Odsetki od takich pożyczek i kredytów nie stanowią wydatków na nabycie (objęcie) udziałów (akcji)".

Jednocześnie należy wskazać, iż stanowisko Ministra Finansów w tym przedmiocie jest zbieżne z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 września 2004 r. (sygn. akt FSK 324/2004). W powołanym orzeczeniu NSA, odwołując się do reguł wykładni językowej podkreślił, iż użyte w ustawie wyrażenie "wydatek" należy rozumieć jako "suma, która ma być wydana albo suma wydana na coś. W rozumieniu tego wyrazu zawiera się więc element bezpośredniości dokonania wydatku (...)". Jednocześnie w wyr. NSA podkreślił, iż "Przez wydatki, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654), należy rozumieć wydatki podatnika bezpośrednio związane z nabyciem akcji, a więc w szczególności ich cenę, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego (...)".

Powyższe stanowisko znalazło potwierdzenie w kolejnym wyr. NSA z dnia 13 stycznia 2006 r. (sygn. akt II FSK 229/05).

Należy również zwrócić uwagę na fakt, że Ministerstwo Finansów niezmiennie podtrzymuje swoje stanowisko zaprezentowane w piśmie z 2002 r., na dowód czego Spółka chciałaby przytoczyć następujące interpretacje indywidualne:

1. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lipca 2008 r. sygn. akt IP-PB3-423-646/08-2/ER: "Powstała w tej sytuacji (w przypadku nabycia udziałów, przyp. Spółki) na rozrachunkach zrealizowana różnica kursowa będzie stanowiła koszt podatkowy w dacie faktycznej zapłaty. Nie koryguje ona ceny nabycia udziałów, gdyż nie jest elementem kształtującym cenę nabycia dla celów podatkowych. Użyte przez ustawodawcę określenie "wydatków na nabycie" oznacza wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie udziałów, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie udziałów nie byłoby możliwe. Do wydatków na nabycie zaliczyć należy zapłaconą cenę udziałów oraz inne koszty bezpośrednio związane z zakupem (np. opłaty notarialne itp.)";

2. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 sierpnia 2008 r. sygn. akt ILPB3/423-289/08-2/HS: " (...) należy stwierdzić, że koszty zaciągniętej pożyczki na zakup akcji czy udziałów - tj. odsetki, prowizje, a przy pożyczce dewizowej także różnice kursowe, nie są wydatkami na nabycie udziałów i akcji, lecz zapłatą za pożyczkę, wobec czego są one kosztem uzyskania przychodu w dacie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji";

3. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 listopada 2007 r. sygn. akt IP-PB3-423-159/07-2/AG: "Użycie przez ustawodawcę określenia "wydatków na nabycie" oznacza, że do kosztów uzyskania przychodów - ale dopiero z chwilą sprzedaży udziałów (akcji) - zalicza się wydatki bezpośrednio związane z nabyciem tych udziałów (akcji), bez których nie byłoby możliwe ich nabycie lub objęcie. Do wydatków tych należy zaliczyć zapłaconą cenę za udziały (akcje) oraz inne koszty bezpośrednio związane z tym zakupem (np. opłaty notarialne itp.). Należy rozdzielić pojęcie wydatków na nabycie (objęcie) udziałów (akcji) od źródeł finansowania tego rodzaju wydatków. Koszty pożyczki zaciągniętej na zakup udziałów tj. naliczone odsetki od tej pożyczki nie są wydatkami na nabycie (objęcie) udziałów (akcji) (...)";

4. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 grudnia 2007 r. sygn. akt ITPB3/423-62/07/MK: "Natomiast odsetki od kredytu lub pożyczki zaciągniętych w celu finansowania nabycia udziałów w spółce nie zalicza się do wydatków bezpośrednio warunkujących nabycie tych udziałów. Należy bowiem rozróżnić wydatki na nabycie udziałów od źródeł finansowania tego rodzaju wydatków. (...) w literaturze przedmiotu pod pojęciem odsetek rozumie się wynagrodzenie (zapłatę) za korzystanie z cudzych pieniędzy w ciągu pewnego czasu. W tym kontekście odsetek nie należy traktować jako bezpośrednich wydatków na nabycie akcji, gdyż brak tychże odsetek nie jest warunkiem, bez którego skuteczne nabycie udziałów (akcji) nie byłoby możliwe, a zatem do omawianych odsetek nie znajdzie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych";

5. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lipca 2008 r. sygn. akt IP-PB3-423-639/08-2/MŚ: "Do typowych kosztów warunkujących nabycie udziałów lub akcji zaliczyć należy zapłaconą cenę udziałów / akcji oraz inne koszty bezpośrednio związane z tym zakupem (np. opłaty notarialne itp.). Opisane wyżej wydatki związane z otrzymaniem pożyczek z przeznaczeniem na nabycie akcji nie są wydatkami bezpośrednio warunkującymi nabycie tych udziałów / akcji, a zatem do omawianych wydatków nie znajdzie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych".

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, wynik na transakcjach Forward (w sytuacji Spółki poniesioną stratę), Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie dokonania zapłaty do banku kwoty rozliczenia z tytułu transakcji Forward (tj. kwota poniesionej straty w kwocie 5.352.000 PLN stanowi po stronie Spółki koszt podatkowy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Rozpatrując jednak kwestię kosztów podatkowych w oparciu o ww. przepis ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy jednak mieć na uwadze postanowienia art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 8b ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 16g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Definicja pojęcia "pochodnych instrumentów finansowych" ujęta została w przepisie art. 16 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych, rozumie się przez to prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny towarów, walut obcych, waluty polskiej, złota dewizowego, platyny dewizowej lub papierów wartościowych, albo od wysokości stóp procentowych lub indeksów, a w szczególności opcje i kontrakty terminowe.

Generalna zasada wynikająca z regulacji art. 16 ust. 1 pkt 8b ww. ustawy stanowi, iż wydatki związane z nabyciem instrumentów pochodnych podlegają zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie realizacji praw wynikających z danego instrumentu.

W związku z powyższym, za moment potrącenia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku rozliczania wyników transakcji walutowej, uznać należy dzień jej realizacji.

Należy jednak przy tym wspomnieć, że jeżeli nabycie pochodnego instrumentu finansowego służy zabezpieczeniu transakcji nabycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to stosownie do art. 16g ust. 3 tej ustawy wszelkie wydatki poniesione w celu nabycia tego instrumentu oraz jego realizacji powiększają wartość środka trwałego lub wartości niematerialnej czy prawnej. Jednakże taka sytuacja nie ma miejsca w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika bowiem, iż Spółka zakupiła udziały w innej spółce, za które zapłata miała nastąpić w dwóch ratach w walucie obcej (USD). W związku z tym, Spółka narażona była na ryzyko kursowe. Dlatego też zawarła z bankiem dwie umowy terminowe (umowy typu forward), które nie przewidywały fizycznej dostawy waluty, a jedynie rozliczenie różnicy między ustalonym kursem wymiany PLN / USD, a faktycznym kursem ustalonym przez Narodowy Bank Polski na dzień rozliczenia transakcji. W okresie pomiędzy zawarciem przedmiotowych transakcji walutowych, a realizacją płatności za nabyte udziały, kurs dolara zanotował znaczne spadki, w związku z czym Spółka poniosła na tychże transakcjach stratę w wysokości 5.352.000 zł.

W zaistniałym stanie faktycznym warto zatem zwrócić uwagę na przepis art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów albo akcji w spółce oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych wkładów, udziałów, akcji oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

Użycie przez ustawodawcę określenia - wydatki na nabycie - oznacza, że do kosztów - ale dopiero z chwilą sprzedaży udziałów lub akcji - zalicza się wszelkie koszty bezpośrednio warunkujące nabycie tych udziałów lub akcji, bez których poniesienia nie byłoby możliwe skuteczne nabycie udziałów lub akcji.

Do typowych kosztów warunkujących nabycie udziałów lub akcji zaliczyć należy zapłaconą cenę udziałów lub akcji oraz inne koszty bezpośrednio związane z tym zakupem (opłaty, notarialne, prowizje biura maklerskiego itp.).

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że zawarcie przedmiotowych transakcji forward, a dokładniej rzecz biorąc poniesiona na nich strata, nie jest wydatkiem na nabycie udziałów innej spółki, lecz rozliczeniem transakcji walutowych zawartych przez Spółkę, wobec czego jest ona kosztem uzyskania przychodu w dacie ich realizacji.

Reasumując, należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy w wyniku rozliczenia transakcji walutowej powstała ujemna różnica (Spółka osiągnęła stratę), to - stosownie do art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - stanowi ona w dacie realizacji tej transakcji koszt uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl