ILPB3/423-809/08-2/HS - Potraktowanie jako koszt podatkowy straty poniesionej z tytułu transakcji walutowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 25 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-809/08-2/HS Potraktowanie jako koszt podatkowy straty poniesionej z tytułu transakcji walutowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2008 r. (data wpływu 8 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia straty poniesionej na transakcjach walutowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia straty poniesionej na transakcjach walutowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest handel hurtowy armaturą sanitarną i instalacyjną. Spółka w związku z posiadanymi wolnymi środkami pieniężnymi, niskim oprocentowaniem lokat bankowych oraz dążąc do zwiększenia dochodów z posiadanych środków pieniężnych zawiera z bankami transakcje wymiany walutowej, które polegają na zakupie określonej waluty i jej odsprzedaży bądź wymianie na inną walutę. Transakcje mają między innymi postać spotów, swapów, forwardów. W związku z tym, że operacje te nie zabezpieczają konkretnych wierzytelności i nie wiążą się z nimi żadne dodatkowe koszty Spółka ujmuje je w księgach rachunkowych i w rachunku podatkowym w momencie ich realizacji, tzn. w dacie, gdy dana operacja jest rozliczona w wyciągu bankowym. Zyski Spółka ujmuje jako przychody finansowe, straty jako koszty finansowe. W 2007 r. Spółce udało się zrealizować cel, dla którego transakcje walutowe są zawierane i Spółka uzyskała znaczny zysk z tego tytułu - zysk ten został opodatkowany. W r. 2008, w związku z sytuacją na rynku walutowym, Spółce nie udało się osiągnąć zamierzonego celu - Spółka poniosła stratę z tytułu operacji wymiany walutowej. Podstawowa działalność Spółki wykazuje zysk.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może stratę poniesioną z tytułu transakcji walutowych potraktować jako koszt podatkowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, strata z transakcji walutowych stanowi koszt podatkowy. Stanowisko Spółki w tej sprawie wynika z art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym kosztem podatkowym jest koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz nieujęcie kosztu w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. W przedmiotowym przypadku oba warunki zostały spełnione. Spółka zawierała transakcje walutowe aby zwiększyć przychody z posiadanych środków pieniężnych, jak również straty w środkach pieniężnych nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 16 ust. 1b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych, rozumie się przez to prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny towarów, walut obcych, waluty polskiej, złota dewizowego, platyny dewizowej lub papierów wartościowych, albo od wysokości stóp procentowych lub indeksów, a w szczególności opcje i kontrakty terminowe.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Natomiast na podstawie art. 12 ust. 3 tej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w r. podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1.

wystawienia faktury albo

2.

uregulowania należności (art. 12 ust. 3a ww. ustawy).

Objęte powyższym przepisem przychody muszą być zatem następstwem prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem między przychodem, a działalnością gospodarczą musi istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu. Określenie "związane z działalnością gospodarczą" pojmuje się dość szeroko, tym samym uznając, iż przychodami z tego źródła są nie tylko przychody będące bezpośrednim wynikiem tej działalności, ale także przychody z każdej innej działalności z nią związanej, w tym w szczególności z tytułu niektórych operacji finansowych. Przychodami należnymi, które to określenie nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, są przychody, które w następstwie działalności gospodarczej stały się należnością (wierzytelnością), chociaż faktycznie jeszcze ich nie uzyskano. Oznacza to, że opodatkowanie rozszerzone zostało także na przychody, które zgodnie z ich zaksięgowaniem, powinny wpłynąć do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, lecz jeszcze to nie nastąpiło, co jest konsekwencją oparcia opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej na tzw. zasadzie memoriałowej.

Z opisanego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, iż zawiera Ona z bankami transakcje wymiany walutowej w postaci spotów, swapów i forwardów. Transakcje te nie zabezpieczają konkretnych wierzytelności i nie wiążą się z nimi żadne dodatkowe wydatki. W r. 2008, z tytułu przedmiotowych transakcji, Spółka poniosła stratę. Natomiast podstawowa działalność Spółki wykazała zysk.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy w wyniku rozliczenia transakcji wymiany walutowej powstanie dodatnia różnica (Spółka osiągnie zysk), to - stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - stanowić ona będzie w dacie realizacji tej transakcji przychód należny.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Rozpatrując jednak kwestię kosztów podatkowych w oparciu o ww. przepis ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy jednak mieć na uwadze postanowienia art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Natomiast na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 8b ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 16g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Generalna zasada wynikająca z powyższej regulacji stanowi, iż wydatki związane z nabyciem instrumentów pochodnych podlegają zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie realizacji praw wynikających z danego instrumentu. Należy jednak przy tym wspomnieć, że jeżeli nabycie pochodnego instrumentu finansowego służy zabezpieczeniu transakcji nabycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to stosownie do art. 16g ust. 3 tej ustawy wszelkie wydatki poniesione w celu nabycia tego instrumentu oraz jego realizacji powiększają wartość środka trwałego lub wartości niematerialnej czy prawnej. Jednakże taka sytuacja nie ma miejsca w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym.

W związku z powyższym, za moment potrącenia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku rozliczania wyników transakcji wymiany walutowej, uznać należy, analogicznie do momentu powstania przychodu, tę samą datę, tj. dzień jej realizacji.

Reasumując, należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy w wyniku rozliczenia transakcji wymiany walutowej powstanie ujemna różnica (Spółka osiągnie stratę), to - stosownie do art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - stanowić ona będzie w dacie realizacji tej transakcji koszt uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl