ILPB3/423-797/09-2/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2009 r. (data wpływu 18 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia, z opodatkowanego dochodu za rok 2007 (zysku netto), utworzyła fundusz rozwoju z przeznaczeniem na bieżące remonty i naprawy parku maszynowego. Fundusz rozwoju utworzony został na podstawie art. 78 § 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze. Tworzenie funduszu rozwoju jest zapisane w Statucie Spółdzielni, w § 62 pkt 2. Jednostka posiada regulamin funduszu rozwoju, zatwierdzony przez Walne Zgromadzenie. Wydatki pokryte z tego funduszu są zgodne z przeznaczeniem funduszu.

Fundusz powstał w wyniku podziału zysku netto wynikającego z rachunku zysków i strat Spółdzielni. w 2008 r. fundusz został wykorzystany w ten sposób, że niektóre wydatki na remonty maszyn (priorytetowe dla produkcji) zostały pokryte z tego funduszu. Faktury za remont w trakcie roku zaliczono w koszty (spełniają one wszystkie kryteria uznania ich za koszt uzyskania przychodu). Na dzień 31 grudnia 2008 r. został sporządzony wykaz remontów, które zostały rozliczone z funduszu rozwoju (księgowo wystornowano je z ewidencji kosztów i przeksięgowano na fundusz), co spowodowało poprawę wyniku finansowego za rok 2008. Ustalając dochód będący podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych za rok 2008, na skutek opinii biegłego rewidenta, jednostka nie pomniejszyła dochodu o wydatki na remonty pokryte z funduszu rozwoju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione na remonty bieżące, pokryte z utworzonego funduszu rozwoju (z zysku netto za rok 2007), są kosztem uzyskania przychodów w roku 2008.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty remontów poniesione w 2008 r. i rozliczone funduszem rozwoju, spełniają wszystkie przesłanki do uznania ich za koszt uzyskania przychodu w roku 2008 - zgodnie z zapisem art. 15, 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1848 z późn. zm.), spółdzielnia jest dobrowolnym zrzeszeniem nieograniczonej liczby osób, o zmiennym składzie osobowym i zmiennym funduszu udziałowym, które w interesie swoich członków prowadzi wspólną działalność gospodarczą.

Na podstawie art. 67 ww. ustawy, spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą na zasadach rachunku ekonomicznego przy zapewnieniu korzyści członkom spółdzielni. Zysk spółdzielni, po pomniejszeniu o podatek dochodowy i inne obciążenia obowiązkowe wynikające z odrębnych przepisów ustawowych, stanowi nadwyżkę bilansową (art. 75 tej ustawy). Nadwyżka bilansowa podlega podziałowi na podstawie uchwały walnego zgromadzenia. Co najmniej 5% nadwyżki przeznacza się na zwiększenie funduszu zasobowego, jeżeli fundusz ten nie osiąga wysokości wniesionych udziałów obowiązkowych (art. 76 wskazanej ustawy). Natomiast, zgodnie z treścią art. 77 § 1 ww. ustawy, część nadwyżki bilansowej pozostałej po dokonaniu odpisu, o którym mowa w art. 76, przeznacza się na cele określone w uchwale walnego zgromadzenia.

W myśl art. 78 § 1 ustawy - Prawo spółdzielcze, zasadniczymi funduszami własnymi tworzonymi w spółdzielni są:

Stosownie zaś do art. 78 § 2 powołanej ustawy, spółdzielnia tworzy także inne fundusze własne przewidziane w odrębnych przepisach oraz w jej statucie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółdzielnia utworzyła fundusz rozwoju z przeznaczeniem na bieżące remonty i naprawy parku maszynowego. z funduszu, który powstał z podziału zysku netto za rok 2007, pokryte zostały (w 2008 r.) niektóre wydatki związane z remontem maszyn. w związku z powyższym, Spółdzielnia powzięła wątpliwość, czy wydatki poniesione na bieżące remonty, pokryte ze środków funduszu rozwoju, stanowią koszt uzyskania przychodów roku 2008.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami bądź służą zabezpieczeniu lub zachowaniu źródła przychodów. Przy czym, zwrot "w celu" oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo - skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Enumeratywnie wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy katalog kosztów niestanowiących kosztów podatkowych nie oznacza, że inne koszty w nim nie wymienione tymi kosztami nie mogą być. w takim przypadku należy badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodów (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów).

Wydatki ponoszone na bieżące remonty i naprawy parku maszynowego, pokryte z funduszu rozwoju utworzonego w wyniku podziału zysku netto, choć niewątpliwie związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółdzielni, to jednak nie spełniają one wszystkich przesłanek niezbędnych do zakwalifikowania ich, w oparciu o wyżej wymienione przepisy ustawy, do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te stanowią bowiem element podziału wypracowanego przez Spółkę zysku netto (po opodatkowaniu podatkiem dochodowym). Nie mają one więc charakteru kosztowego. Wydatki te nie będą zatem stanowić kosztów uzyskania przychodów, gdyż jego źródłem jest zysk.

Na tle powyższego stwierdzić należy, iż Spółdzielnia nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dokonanych wydatków na bieżące remonty maszyn z zysku netto (po opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.