ILPB3/423-796/09-4/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2009 r. (data wpływu 18 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie postanowień umowy z dnia 4 maja 1987 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1990 Nr 38, poz. 216) - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 września 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 13 listopada 2009 r. (data wpływu 18 listopada 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku w zakresie postanowień umowy z dnia 4 maja 1987 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1990 Nr 38, poz. 216).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 3 lipca 2009 r. została zawarta umowa pomiędzy Wnioskodawcą a Agencją (...) z siedzibą (...) Canada, w której to umowie Wnioskodawca zamawia występ zagranicznego artysty w koncercie symfonicznym, w sali koncertowej. Za występ artysty, Agencja (...) wystawiła fakturę na kwotę zawartą w umowie.

Ponadto, Agencja dostarczyła certyfikat rezydencji w Kanadzie na rok podatkowy 2009. Certyfikat rezydencji jest przetłumaczony przez tłumacza przysięgłego. Wnioskodawca otrzymał do wglądu oryginał nie przetłumaczonego certyfikatu, który został skserowany i podłączony do umowy.

W piśmie z dnia 13 listopada 2009 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia wniosku, Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo, stosując przepisy art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie pobierając podatku dochodowego od podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest to możliwe, ponieważ podatnik udokumentował, tj. przedstawił oryginał certyfikatu rezydencji do wglądu. z ww. certyfikatu, Wnioskodawca zrobił kserokopię, a także jest w posiadaniu przetłumaczonego oryginału przez tłumacza przysięgłego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zakres obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych wyznaczony jest bądź przez siedzibę lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bądź też przez dochody osiągane na tym terytorium. Uzyskanie dochodów na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej sprawia, że podatnicy osiągający taki dochód, podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Równoczesne stosowanie przez państwa zasady rezydencji oraz zasady źródła prowadzi do nakładania się jurysdykcji podatkowych określonych państw, co skutkuje powstaniem niekorzystnego zjawiska podwójnego opodatkowania. Eliminacji tego zjawiska służą bądź zabiegi ustawowe wewnątrz systemu podatkowego państwa bądź też wprowadzenie unormowań o charakterze międzynarodowym.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej-ustala się w wysokości 20% tych przychodów.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 ww. ustawy).

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę z Agencją (...) z siedzibą w Kanadzie, w której zamówił występ zagranicznego artysty w koncercie symfonicznym. Agencja jest reprezentującą artystę osobą prawną, na rzecz której wypłacona została całość wynagrodzenia z tytułu udziału artysty w koncercie.

W myśl art. 17 ust. 1 umowy z dnia 4 maja 1987 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1990 Nr 38, poz. 216), bez względu na postanowienia artykułu 14 i 15 dochody uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Natomiast, zgodnie z treścią ust. 2 tegoż artykułu, jeżeli dochód mający związek z osobistą działalnością artysty lub sportowca nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, dochód taki - bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 - może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

Ponadto, na podstawie art. 17 ust. 3 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 dochody z rodzajów działalności określonych w ustępie 1, wykonywanych w ramach wymiany kulturalnej pomiędzy Umawiającymi się Państwami, będą zwolnione od opodatkowania w tym Umawiającym się Państwie, w którym te rodzaje działalności są wykonywane.

W tym miejscu wskazać należy, iż zawarte w art. 17 ust. 2 umowy polsko - kanadyjskiej sformułowanie, że dochód "może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana" nie oznacza możliwości wyboru, w którym państwie dochód ten podlega opodatkowaniu. Sformułowanie to oznacza, że państwo, w którym działalność artysty jest wykonywana (tj. Polska) ma prawo opodatkować takie dochody, jeżeli na podstawie polskich przepisów dochody te podlegają w Polsce opodatkowaniu (umowy są bowiem zawierane pomiędzy państwami, a nie z poszczególnymi podatnikami). Używane w umowach bilateralnych słowo "mogą" należy zatem rozumieć jako prawo administracji skarbowej danego państwa do opodatkowania określonych rodzajów dochodów. Postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania przyznają więc państwu będącemu stroną umowy prawo do opodatkowania danego rodzaju dochodu, jeżeli ustawodawstwo wewnętrzne nakłada podatek na taki rodzaj dochodu (przychodu) - a taki obowiązek nakłada art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie, zgodnie z treścią art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Występ artysty w koncercie symfonicznym i dochód uzyskany z jego wykonania bez wątpienia związany był z osobistą działalnością Wykonawcy (zagranicznego artysty). Dochód ten nie przypadł jednak bezpośrednio temu artyście, lecz Agencji będącej prawnym reprezentantem Wykonawcy ("innej osobie" w rozumieniu przepisu art. 17 ust. 2 powołanej umowy). Występ w koncercie symfonicznym nie był także wykonywany w ramach wymiany kulturalnej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Kanadą.

Na tle powyższego stwierdzić należy, iż wynagrodzenie uzyskane przez Agencję (...) z siedzibą w Kanadzie podlegało opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność artystyczna była wykonywana, a więc w przedmiotowej sprawie - w Polsce.

Z uwagi na powyższe, uzyskane przez Agencję wynagrodzenie podlegało - w myśl art. 21 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 17 ust. 2 umowy polsko - kanadyjskiej - opodatkowaniu w Polsce 20% - owym zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Oznacza to tym samym, iż na Wnioskodawcy ciążyły obowiązki związane z poborem i zapłatą tego podatku, a także stosowne obowiązki informacyjne.

Podkreślić przy tym należy, iż możliwość niepobrania podatku od wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynikać musi z postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, w przedmiotowej sprawie - umowy polsko - kanadyjskiej. Jako że ww. umowa, w art. 17 ust. 3, przewiduje, iż: " (...) dochody z rodzajów działalności określonych w ustępie 1, wykonywanych w ramach wymiany kulturalnej pomiędzy Umawiającymi się Państwami, będą zwolnione od opodatkowania w tym Umawiającym się Państwie, w którym te rodzaje działalności są wykonywane", a - zgodnie z opisem sprawy - występ artysty w koncercie nie był wykonywany w ramach wymiany kulturalnej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Kanadą, Wnioskodawca obowiązany był zatem, jako płatnik, pobrać, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tej wypłaty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.