ILPB3/423-758/10-2/MM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 grudnia 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-758/10-2/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2010 r. (data wpływu 14 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych umów leasingu, jakie wystąpią w związku ze zmianą podmiotu korzystającego w wyniku wniesienia aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych umów leasingu, jakie wystąpią w związku ze zmianą podmiotu korzystającego w wyniku wniesienia aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka powstała w 1996 r. w wyniku przekształcenia przedsiębiorstwa wielobranżowego założonego w roku 1991. Wspólnikami Spółki są trzy osoby fizyczne, posiadające w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy. Działalność Spółki obejmuje trzy główne segmenty:

* dzierżawę i wynajem szpitalom i jednostkom medycznym nowej lub używanej medycznej aparatury radiologicznej, głównie są to tomografy komputerowe, rezonanse magnetyczne oraz aparaty usg, importowane z krajów Europy Zachodniej. Spółka zajmuje się również ich obsługą serwisową. Obecnie Wnioskodawca wydzierżawia xx tomografów komputerowych oraz xx rezonans magnetyczny. Działalność prowadzona jest w ramach PKD 77.39.Z - "wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowana",

* sprzedaż sprzętu medycznego: tomografy komputerowe, rezonanse magnetyczne, aparaty RTG, strzykawki automatyczne, wężyki do strzykawek, błony i filmy RTG, sprzęt komputerowy i oprogramowanie na potrzeby służby medycznej (urządzenia nagrywające obrazy z badań radiologicznych na dyskach CD, przeglądarki obrazów diagnostycznych, rozwiązania informatyczne do archiwizacji wyników badań). Działalność prowadzona jest w ramach PKD 46.90.Z - "sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana",

* niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej, Spółka posiada własne pracownie rentgenodiagnostyki "x" prowadzące badania za pomocą tomografów komputerowych, rezonansu magnetycznego i aparatów USG. Placówki znajdują się (...). w ramach placówek świadczone są usługi teleradiologii. Działalność prowadzona jest w ramach PKD 86.22.Z - "praktyka lekarska specjalistyczna".

Obecnie, Spółka rozważa przeprowadzenie restrukturyzacji zakładającej utworzenie dwóch podmiotów (spółek córek - spółek kapitałowych). Spółka planuje utworzyć Spółkę y Sp. z o.o. (dalej: Y) oraz Spółkę x Sp. z o.o. (dalej: X), których kapitały udziałowe wynosić będą po 5.000,00 zł każdy i w których Spółka obejmie 100% udziałów w zamian za wkłady gotówkowe. Następnie Spółka planuje podwyższyć kapitał udziałowy w każdej ze spółek oraz objąć 100% wartości nowoutworzonych udziałów wydanych w zamian za aport zorganizowanych części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiotem aportu do Spółki y będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa obejmująca zespół składników majątkowych (wyodrębnionych funkcjonalnie), w którego skład wchodzić będą zarówno składniki o charakterze materialnym, jak i niematerialnym, w tym zobowiązania, przeznaczone do realizacji zadań związanych z dzierżawą i wynajmem szpitalom i jednostkom medycznym nowej lub używanej medycznej aparatury radiologicznej oraz ich obsługą serwisową a także zadań związanych ze sprzedażą sprzętu medycznego (PKD 77.39.Z - "wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowana"; PKD 46.90.Z - "sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana"). Składniki te są organizacyjnie i finansowo wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki i mogą stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Przedmiotem aportu do Spółki x będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa obejmująca zespół składników majątkowych (wyodrębnionych funkcjonalnie), w którego skład wchodzić będą zarówno składniki o charakterze materialnym, jak i niematerialnym, w tym zobowiązania, przeznaczone do realizacji zadań związanych ze świadczeniem usług w ramach niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej (PKD 86.22.Z - "praktyka lekarska specjalistyczna"). Składniki te są organizacyjnie i finansowo wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki i mogą stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

W skład opisanych zorganizowanych części przedsiębiorstwa wchodzić będą również prawa z rejestracji znaków towarowych słowno - graficznych, zgłoszonych w urzędzie patentowym RP, pod którymi Spółka obecnie prowadzi swoją działalność.

Znaki te w toku długoletniej owocnej działalności gospodarczej Spółki zostały odpowiednio wypromowane i obecnie posiadają znaczną wartość rynkową. z uwagi na specyfikę prowadzonej obecnie przez Spółkę działalności (przede wszystkim działalność w zakresie dystrybucji i handlu sprzętem medycznym oraz usług w ramach niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej), znaki stanowią niezwykle istotny element wpływający na pozycję rynkową oraz rozpoznawalność Spółki wśród klientów w tych dwóch segmentach rynku.

Znaki te nie są ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki i nie są amortyzowane. Również w przypadku ewentualnego zarejestrowania praw ochronnych do znaków towarowych przed planowanym aportem zorganizowanych części przedsiębiorstwa Spółka nie wprowadzi praw do znaków towarowych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych, gdyż prawa te nie będą spełniały warunków przewidzianych w art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Głównym celem rozważanego rozwiązania jest wydzielenie dwóch funkcjonalnie wyodrębnionych segmentów działalności spełniających definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do nowych, odrębnych podmiotów prawa handlowego. Planowany jest także dalszy wzrost wartości znaków towarowych w wyniku decentralizacji prowadzonej działalności gospodarczej i zwiększenia efektywności działań związanych z ochroną prawną znaków i ich efektywnym wykorzystaniem, w szczególności dotyczy to zindywidualizowanej promocji i marketingu związanego z poszczególnymi znakami na własny rachunek każdej ze spółek córek.

W związku z tym, iż na moment aportu zorganizowanych części przedsiębiorstwa do spółek córek (spółek kapitałowych) - procesy związane z rejestracją znaków będą w toku, przedmiotem aportu w ramach zorganizowanych części przedsiębiorstwa będą prawa majątkowe w postaci praw ze zgłoszeń znaków towarowych w urzędzie patentowym (dalej: prawa ze zgłoszeń znaków). w odniesieniu do zgłoszonych a niezarejestrowanych do momentu wniesienia aportu do spółek kapitałowych znaków, uzyskanie praw ochronnych nastąpi po wniesieniu aportów, po uzyskaniu przez Spółkę (Spółka wnosząca aport) praw ochronnych w miejsce praw ze zgłoszeń znaków na podstawie decyzji wydanych przez Urząd Patentowy. Spółki córki (spółki kapitałowe) - wystąpią do Urzędu Patentowego z wnioskiem o wydanie decyzji o wpisie zmiany uprawnionego do rejestru znaków.

Zgodnie bowiem z art. 162 ust. 6 ustawy - Prawo własności przemysłowej, prawo z dokonanych w Urzędzie Patentowym zgłoszeń znaków towarowych daje podmiotowi zgłaszającemu między innymi prawo pierwszeństwa do uzyskania praw ochronnych na zgłoszone znaki towarowe.

Wartość praw ze zgłoszeń znaków towarowych wnoszonych do spółek córek w ramach aportu zorganizowanych części przedsiębiorstwa zostanie określona w umowach spółek córek (spółek kapitałowych) i będzie odpowiadała ich wartości rynkowej ustalonej na podstawie wycen dokonanych przez niezależny podmiot na dzień wniesienia aportu.

Prawa ze zgłoszeń znaków towarowych nie będą jednak wprowadzane do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych spółek córek (spółek kapitałowych) aż do momentu, w którym Urząd Patentowy wyda decyzje o wpisie zmiany uprawnionych do rejestru znaków dla poszczególnych znaków towarowych lub alternatywnie momentu ogłoszenia o tych wpisach czy wydania świadectw ochronnych na rzecz nowych podmiotów uprawnionych do znaku (spółek córek). Prawa ochronne do znaków towarowych zostaną zatem wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w powiązaniu z art. 16d ust. 2 tej ustawy, tj. najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania a odpisy amortyzacyjne dokonywane będą zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, tj. począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Spółka przewiduje, że w obu spółkach córkach - spółkach kapitałowych otrzymujących aport zorganizowanych części przedsiębiorstwa powstanie dodatnia wartość firmy w rozumieniu art. 16g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. różnica między nominalną wartością wydawanych udziałów w zamian za wkład niepieniężny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład wniesionej do spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie dodatnia.

W związku z powyższym, wartość początkowa otrzymanych w drodze aportu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (znaki towarowe) podmiotu wnoszącego wkład (Spółka) ustalona zostanie na podstawie ich wartości rynkowej (w oparciu o wycenę rzeczoznawcy), zgodnie z brzmieniem art. 16g ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ramach aportu zorganizowanych części przedsiębiorstw spółek z o.o. przeniesione zostaną umowy leasingowe (w drodze cesji, aneksów lub porozumień z finansującym). Wśród umów leasingowych znajdować się będą umowy dotyczące samochodów osobowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku, kiedy nowy korzystający (spółki córki - spółki z o.o.) dokona ponownej klasyfikacji w odniesieniu do umów leasingu w które wstąpi w drodze cesji, aneksów, porozumień i stwierdzi, że umowy te nie spełniają warunków, określonych w art. 17b ust. 1 pkt 2 lub art. 17f ust. 1 lub art. 17I ust. 1, to zastosowanie znajdą przepisy, o których mowa w art. 12-16, dla umów najmu i dzierżawy a w przypadku kiedy przedmiotem takiej umowy będą samochody osobowe, to czy znajdzie zastosowanie ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli w wyniku cesji, aneksu lub porozumienia spółka córka - spółka z o.o. (nowy korzystający) wstąpi w umowę leasingu w miejsce dotychczasowego podmiotu / korzystającego i w wyniku ponownej klasyfikacji umowy leasingu okaże się, że nie będzie ona spełniać warunków określonych w art. 17b ust. 1 pkt 2 lub art. 17f ust. 1 lub art. 17I ust. 1, to zastosowanie znajdą przepisy, o których mowa w art. 12-16, dla umów najmu i dzierżawy. Dodatkowo, gdy w przypadku klasyfikacji umowy leasingu przez nowego korzystającego jako umowy najmu i dzierżawy, kiedy przedmiotem takiej umowy będą samochody osobowe, znajdzie zastosowanie ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra a podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Ograniczenie to nie znalazłoby zastosowania w sytuacji, gdy zmianie nie ulegnie klasyfikacja umowy leasingu dla kolejnego korzystającego. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepis art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie dotyczy samochodów osobowych używanych na podstawie umów leasingu, o których mowa w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 17a pkt 1 ww. ustawy, ilekroć w rozdziale tym jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Stosownie do treści art. 17b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1.

została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

2.

suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

W myśl natomiast art. 17b ust. 2 tej ustawy, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1.

art. 6,

2.

przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,

3.

art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 101, poz. 1178)

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 17f-17h.

Jak wynika z powyższego, jeżeli zawarto umowę leasingu spełniającą wymienione wyżej warunki, to ponoszone na jej podstawie opłaty stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego.

Stosownie natomiast do art. 17f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1.

umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony,

2.

suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,

3.

umowa zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający.

Na podstawie art. 17i ust. 1 ww. ustawy, jeżeli przedmiotem umowy leasingu zawartej na czas oznaczony są grunty, a suma ustalonych w niej opłat odpowiada co najmniej wartości gruntów równej wydatkom na ich nabycie - do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat ustalonych w tej umowie, ponoszonych przez korzystającego w podstawowym okresie tej umowy z tytułu używania przedmiotu umowy, w części stanowiącej spłatę tej wartości; przepis art. 17f ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Regulacje ujęte w rozdziale 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie określają natomiast skutków podatkowych zawarcia umowy cesji leasingu podatkowego na rzecz innego podmiotu, aneksu do takiej umowy bądź porozumienia. Zatem, przystąpienie do umowy leasingu nowego korzystającego oznacza, iż w pełni uzasadnionym staje się konieczność zbadania, czy na dzień cesji, aneksu lub porozumienia umowa ta stanowi dla tego podmiotu podatkową umowę leasingową. Nie można bowiem mówić o kontynuacji podatkowej umowy leasingowej w sytuacji, gdy korzystającym został nowy podatnik i przystępuje on do umowy, której okres obowiązywania jest już krótszy, niż w momencie podpisywania jej przez pierwszego korzystającego.

Zgodnie bowiem z art. 17I ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków, określonych w art. 17b ust. 1 pkt 2 lub art. 17f ust. 1 lub art. 17i ust. 1, stosuje się przepisy, o których mowa w art. 12-16, dla umów najmu i dzierżawy.

Fakt, iż w świetle przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), w trakcie trwania umowy leasingu jest dopuszczalna cesja umowy leasingu z leasingobiorcy na osobę trzecią nie może oznaczać automatycznego wstąpienia tej osoby w podatkowe uprawnienia pierwotnego leasingobiorcy. Nie w każdym bowiem przypadku umowa ta będzie spełniała warunki przewidziane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych dla podatkowej umowy leasingu, zdefiniowanej w art. 17b ust. 1, art. 17f ust. 1 lub art. 17i ust. 1 ustawy podatkowej.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka rozważa przeprowadzenie restrukturyzacji zakładającej utworzenie dwóch podmiotów (spółek córek - spółek kapitałowych). Spółka planuje podwyższyć kapitał udziałowy w każdej ze spółek oraz objąć 100% wartości nowoutworzonych udziałów wydanych w zamian za aport zorganizowanych części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. w ramach aportu zorganizowanych części przedsiębiorstw spółek z o.o. przeniesione zostaną umowy leasingowe - w drodze cesji, aneksów lub porozumień z finansującym. Wśród przedmiotowych umów znajdować się będą umowy dotyczące samochodów osobowych.

Wobec powyższego, jeżeli w następstwie dokonanej cesji umowy leasingu, sporządzenia aneksu do takiej umowy lub porozumienia spółka z o.o. zostanie nowym korzystającym, a umowy leasingu nie będą spełniały warunków określonych w art. 17b ust. 1 pkt 2, art. 17f ust. 1 lub art. 17i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zastosowanie znajdą przepisy, o których mowa w art. 12-16 tejże ustawy, dla umów najmu i dzierżawy. Natomiast jeżeli warunki określone w powołanych przepisach zostaną spełnione, przedmiotowe umowy nie utracą charakteru podatkowej umowy leasingu.

W tym miejscu wskazać należy na przepis art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z pierwszą regulacją, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są - po wyłączeniu kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy - wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Natomiast na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

W myśl art. 16 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepis ust. 1 pkt 51 nie dotyczy samochodów osobowych używanych na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1.

Tym samym, jeżeli "przeniesiona" w drodze cesji, aneksu lub porozumienia umowa leasingu, której przedmiot stanowi samochód osobowy, nie będzie spełniała warunków do uznania jej za podatkową umowę leasingu, to spółka z o.o. zobowiązana będzie do stosowania ograniczenia wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy podatkowej i w konsekwencji, do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Reasumując, w przypadku, kiedy nowy korzystający (spółki córki - spółki z o.o.) dokona ponownej klasyfikacji w odniesieniu do umów leasingu, w które wstąpi w drodze cesji, aneksów, porozumień i stwierdzi, że umowy te nie spełniają warunków określonych w art. 17b ust. 1 pkt 2 lub art. 17f ust. 1 lub art. 17i ust. 1, to zastosowanie znajdą przepisy, o których mowa w art. 12-16 dla umów najmu i dzierżawy, a w przypadku kiedy przedmiotem takiej umowy będą samochody osobowe, zastosowanie znajdzie ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl