ILPB3/423-748/09-2/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2009 r. (data wpływu 7 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na fundusz rekultywacji - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na fundusz rekultywacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W zakresie działalności Spółki jest wywóz i unieszkodliwianie odpadów. Spółka jest właścicielem składowiska odpadów. Po całkowitym wykorzystaniu wysypiska, Spółka zmuszona jest do zrekultywowania całego obszaru m.in. poprzez nawiezienie ziemi, nasadzenie roślin, wybudowanie studni odprowadzającej gazy, itp. W związku z tym, że koszty rekultywacji będą bardzo wysokie, w 2008 r. Właściciele Spółki podjęli decyzję o tworzeniu funduszu na przyszłe koszty rekultywacji - poprzez comiesięczne odpisy w ciężar kosztów i przy jednoczesnym gromadzeniu środków pieniężnych na wyodrębnionym rachunku bankowym. Obecnie Spółka nie prowadzi jeszcze żadnych prac rekultywacyjnych, ich rozpoczęcie planowane jest za ok. 8 - 10 lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odpisy na tak tworzony fundusz rekultywacyjny stanowią koszty uzyskania przychodów (2008 rok i dalej), jeśli Spółka nie ma planu rekultywacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy na fundusz rekultywacji stanowią koszty uzyskania przychodów w momencie ich zaksięgowania w księgach rachunkowych (2008 rok i dalej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem składowiska odpadów. Zakres Jego działalności obejmuje wywóz i unieszkodliwianie odpadów. Po całkowitym wykorzystaniu wysypiska, Spółka zobowiązana będzie do zrekultywowania całego obszaru. W tym celu, z uwagi na fakt, iż koszt rekultywacji będzie wysoki, w 2008 r. podjęto decyzję o utworzeniu funduszu na przyszłe koszty rekultywacji. Obecnie Spółka nie prowadzi żadnych prac rekultywacyjnych.

Kwestią wymagającą rozstrzygnięcia jest, czy Wnioskodawca ma możliwość zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów odpisów na fundusz rekultywacji, jeżeli nie posiada planu rekultywacji.

Obowiązek rekultywacji składowiska odpadów po jego zamknięciu określony został w art. 59 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 39, poz. 251 z późn. zm.).

W myśl wymienionych w zdaniu poprzednim uregulowań, zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany:

* zapewnić selektywne składowanie odpadów, mając na uwadze uniknięcie szkodliwych dla środowiska reakcji pomiędzy składnikami tych odpadów, możliwość dalszego ich wykorzystania oraz rekultywację i ponowne zagospodarowanie terenu składowiska odpadów;

* monitorować składowisko odpadów przed rozpoczęciem, w trakcie i po zakończeniu eksploatacji składowiska oraz corocznie przesyłać uzyskane wyniki wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska w terminie do końca pierwszego kwartału, po zakończeniu roku kalendarzowego, którego te wyniki dotyczyły.

Ponadto, stosownie do § 2 Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 grudnia 2002 r. (Dz. U. Nr 220, poz. 1858) w sprawie zakresu, czasu, sposobu oraz warunków prowadzenia monitoringu składowisk odpadów monitoring składowiska odpadów obejmuje:

Prawo tworzenia funduszu rekultywacji reguluje ustawa z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (tekst jedn. Dz. U. z 1992 r. Nr 6, poz. 27 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 9 tej ustawy, przedsiębiorstwa wydobywające minerały metodą odkrywkową oraz inne przedsiębiorstwa prowadzące działalność gospodarczą, której towarzyszy powstawanie hałd lub degradacja terenu, mogą tworzyć fundusz rekultywacji z narzutów na koszty działalności. Środki funduszu przeznacza się na finansowanie przedsięwzięć pozainwestycyjnych mających na celu zagospodarowanie terenów poeksploatacyjnych i hałd.

Z powyższego przepisu nie wynika, aby miał on zastosowanie wyłącznie do przedsiębiorstw państwowych. Zatem prawo do tworzenia przedmiotowego funduszu mają wszystkie podmioty (w tym Wnioskodawca), które zobowiązane są do rekultywacji terenów poeksploatacyjnych.

Rekultywacja jest procesem, który prowadzony jest nie tylko na bieżąco. Obowiązki z nią związane przekraczają ramy czasowe prowadzenia działalności na eksploatowanym terenie. Podatkowo, wydatki na rekultywację są wydatkami, które mogą albo bezpośrednio zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, albo poprzez zaliczenie do tych kosztów utworzonego funduszu rekultywacji.

Stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów na fundusz rekultywacji w wysokości przekraczającej kwotę określoną przez podatnika na dany rok w planie rekultywacji terenów poeksploatacyjnych, skorygowaną o kwotę pozostałości środków tego funduszu według stanu na początek roku podatkowego.

Innymi słowy, podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy na fundusz rekultywacji wyłącznie do wysokości limitu, jaki stanowi kwota określona przez niego na dany rok w planie rekultywacji terenów poeksploatacyjnych.

Wskazany przepis określa jednoznacznie zasady obciążania kosztów uzyskania przychodów odpisami na fundusz rekultywacji utworzony przez podatnika, tworząc specyficznie określony ich limit, który może być zaliczony do tych kosztów. W przypadku utworzenia funduszu rekultywacji, kosztem uzyskania przychodów będą odpisy wyłącznie do wysokości kwoty określonej przez podatnika na dany rok w planie rekultywacji terenów poeksploatacyjnych, skorygowanej o kwotę pozostałości środków tego funduszu według stanu na początek roku podatkowego.

Zatem, warunkiem zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest utworzenie funduszu rekultywacji. Natomiast wysokość ponoszonych kosztów pozostawiona została uznaniu samego podatnika, który określa limit wydatków na ten cel w sporządzonym na dany rok planie rekultywacji.

Wnioskodawca nie posiada planu rekultywacji terenów poeksploatacyjnych, tym samym, nie określił wysokości rocznego odpisu na fundusz rekultywacji.

Wobec powyższego, skoro Spółka nie posiada planu rekultywacji terenów poeksploatacyjnych oraz nie określiła wysokości rocznego odpisu na fundusz rekultywacji, to nie może zaliczyć odpisów na fundusz do kosztów uzyskania przychodów w 2008 r. i następnych, na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowej sprawie nie ma bowiem możliwości ustalenia kwoty rocznego odpisu, umożliwiającego zaliczenie go do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.