ILPB3/423-74/10-4/MC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 kwietnia 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-74/10-4/MC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2010 r. (data wpływu 15 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie składników majątku podlegających amortyzacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 1 kwietnia 2010 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie składników majątku podlegających amortyzacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest właścicielem centrów handlowych.

Każde centrum handlowe Centrum wyposażone jest w:

1.

dźwigi osobowo - towarowe,

2.

schody ruchome i podnośniki,

3.

drzwi automatyczne,

4.

instalację odgromową i uziemiającą,

5.

klapy dymowe,

6.

klimakonwektory,

7.

rozdzielnice i transformatory,

8.

pompownię tryskaczową z podcentralą,

9.

konstrukcję i oprzyrządowanie fontanny,

10.

układ central,

11.

układ oddymiania,

12.

układ chłodu,

13.

system parkingowy,

14.

kompleksowe oznakowanie parkingu,

15.

oprawy oświetlenia na oświetleniu elewacji,

16.

system sygnalizacji pożarowej,

17.

dźwiękowy system ostrzegawczy,

18.

system sterowania oddymianiem grawitacyjnym,

19.

system nadzoru wizyjnego i system monitoringu,

20.

system sygnalizacji włamania i pożaru,

21.

system kontroli dostępu,

22.

system zdalnego zliczania mediów,

23.

system zliczania klientów,

24.

system zarządzania budynkiem,

25.

system przywoławczy i system wideo - domofonowy,

26.

sieć strukturalną.

Wszystkie wymienione we wniosku urządzenia stanowią własność Spółki, zostały przez Nią nabyte oraz są wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, zaś ich okres używania jest dłuższy niż rok.

Wszystkie wymienione poniżej składniki majątkowe, wraz z ewentualnym okablowaniem, stanowią kompletne i dające się wyodrębnić urządzenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Poniżej Spółka przedstawia szczegółową charakterystykę poszczególnych składników majątkowych.

1.

Dźwigi osobowe i towarowe.

Dźwigi osobowe i towarowe są to urządzenia transportowe, zaliczane do grupy przenośników i służące do przewozu osób i towarów pomiędzy piętrami budynku Centrum.

Dźwigi (windy) osobowe i towarowe są urządzeniami zamontowanymi w budynku, które zostały poddane procedurze odbioru technicznego i dopuszczone do użytku przez właściwy Urząd Dozoru Technicznego. Dźwig składa się z szybu, kabiny, maszyny napędzającej, kabli elektrycznych łączących maszynownie z kabiną.

Dźwigi są urządzeniami kompletnymi, które mogą być wymontowane bez uszczerbku dla budynku oraz tego urządzenia, a następnie zamontowane także w innych budynkach, bez zmiany jego przeznaczenia.

2.

Schody ruchome i przenośniki.

Schody ruchome są to urządzenia transportowe, zaliczane do grupy przenośników i służące do przewozu osób pomiędzy sąsiednimi kondygnacjami budynku Centrum.

Składają się z konstrukcji nośnej, taśmy stopni i poręczy, napędzanych przez zespół napędowy z silnikiem elektrycznym i przekładnią oraz z okablowania.

Istnieje możliwość zdemontowania tych urządzeń bez ich uszkodzenia oraz budynku, a także bez zmiany przeznaczenia.

Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

3.

Drzwi automatyczne (obrotowe i rozsuwane), bramy.

W ramach Centrum funkcjonują:

* drzwi rozsuwane, którymi są zainstalowane w budynku zautomatyzowane drzwi wejściowe,

* drzwi obrotowe,

* żaluzje zainstalowane w budynku zautomatyzowane, zsuwane,

* bramy na rampie - kraty zamontowane na rampie dostawczej opuszczane automatycznie poprzez mechaniczny silnik.

Wszystkie wymienione wyżej składniki majątku nie są trwale połączone i przypisane do budynku, gdyż można je wymontować bez uszczerbku dla nich i budynku, wymienić lub ponownie zainstalować w innym miejscu. Ponadto, posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem, niezależnie od zmiany miejsca ich instalacji.

4.

Instalacja odgromowa i uziemienia.

Instalacja odgromowa i uziemienia służy do ochrony budynku Centrum przed skutkami wyładowań atmosferycznych, które mogą spowodować pożar.

Instalacja składa się z anteny na dachu budynku, do której jest przymocowana linka stalowa prowadząca na dół do zakopanej w ziemi płyty metalowej, która rozprasza prąd kierowany w stronę ziemi z dachu. Instalacja może być zdemontowana bez uszkodzenia jej oraz budynku, a także bez zmiany jej przeznaczenia. Ponadto, posiada one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem, niezależnie od zmiany miejsca jej instalacji.

5.

Klapy dymowe.

Klapy dymowe zapewniają powierzchnię czynną oddymiania budynku Centrum, stanowiąc element systemu bezpieczeństwa pożarowego, służący do odprowadzanie dymu, ciepła i substancji toksycznych, powstających w czasie pożaru oraz jako doświetlenie pomieszczeń światłem dziennym z funkcją przewietrzania. Klapy składają się z powierzchni stalowej oraz siłownika elektrycznego służącego do otwarcia alarmowego, posiadają możliwość współpracy z systemem sygnalizacji pożaru, napęd elektryczny do funkcji przewietrzania, sterowanie pogodowe.

Instalacja klap stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Posiadają wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum należy uznać, iż urządzenia te nie są trwale związane z budynkiem, gdyż można je odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również samych urządzeń.

6.

Klimakonwektory - urządzenia klimatyzacyjne wraz z okablowaniem.

Urządzenia te służą do utrzymywania zadanej temperatury w pomieszczeniu.

Składają się z wymiennika, wentylatora, tacy ociekowej, zaworu sterującego itd. z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji klimakonwektora po jego ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

Są to niezależne, odrębne urządzenia zamontowane w budynku, które mogą być odłączone od budynku bez szkody dla budynku oraz tych urządzeń.

Ponadto, posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem, niezależnie od zmiany miejsca ich instalacji.

7.

Rozdzielnice i transformatory.

Rozdzielnice i transformatory stanowią element sieci elektrycznej zawierający urządzenia i podzespoły, służące do łączenia, przerywania oraz rozdziału obwodów elektrycznych i ich kombinacji.

Urządzenia te są przytwierdzone do budynku za pomocą haków, śrub, zaczep itp. Zatem, istnieje możliwość wymontowania rozdzielni elektrycznych z budynku bez uszczerbku dla elementów tych urządzeń, jak również dla budynku, a także bez konieczności zmiany ich przeznaczenia użytkowego.

Ponadto, posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem, i zdatne do użytku niezależnie od zmiany miejsca ich instalacji.

8.

Pompownie przeciwpożarowe.

Pompownie przeciwpożarowe stanowią urządzenia zasilające w wodę instalację przeciwpożarową. Pompownia przeciwpożarowa jest układem składającym się z pompy, silnika i okablowania, przeznaczonym do infrastruktury tryskaczowej.

Pompownie przeciwpożarowe są to niezależne, odrębne urządzenia zamontowane w budynku, które mogą być odłączone od budynku bez szkody dla budynku oraz tych urządzeń.

Ponadto, posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem, i zdatne do użytku niezależnie od zmiany miejsca ich instalacji.

9.

Konstrukcja i oprzyrządowanie fontanny.

W celach estetyczno - rozrywkowych, Spółka umieściła w budynku Centrum fontannę.

Fontanna składa się z konstrukcji stalowej i żelbetowej niecki, wyłożonych materiałem kamiennym, z obrazów wodnych (dysze spienione, okna z wodospadem i ściany deszczu) oraz z układu uzdatniania i pielęgnacji wody. Fontanna stanowi odrębną od budynku konstrukcyjną całość, z uwagi na fakt możliwości jej demontażu i zainstalowania w innym pomieszczeniu. Fontanna nie jest na stałe przytwierdzona do konstrukcji budynku i może być bez uszkodzenia od niego odłączona.

Fontanna posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem, zdatne do użytku niezależnie od zmiany miejsca instalacji.

10.

Układ central.

Na Układ Central składają się centrale klimatyzacyjne, które służą do nawiewu, wywiewu oraz obróbki powietrza w systemach wentylacyjno - klimatyzacyjnych.

Centrale klimatyzacyjne nawiewne oraz wywiewne wraz z okablowaniem są to kompleksowe urządzenia montowane w jedną całość na platformie technicznej na dachu Centrum, składające się z podzespołów i innych elementów, a także sieci przewodów rozprowadzających powietrze.

Urządzenia te są zamontowane w sposób umożliwiający ich rozmontowanie i odłączenie od budynku bez uszczerbku zarówno dla budynku, jak i centrali klimatyzacyjnej.

Ponadto, posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem, i zdatne do użytku niezależnie od zmiany miejsca ich instalacji.

11.

Układ oddymiania (centrale wentylacyjne).

Układ oddymiania służy do odprowadzania dymu i ciepła podczas pożaru oraz wentylacji obiektu.

Układ oddymiania funkcjonujący w Centrum składa się z wentylatorów dachowych, wentylatorów osiowych, kanałów nawiewnych i wywiewnych, klap przeciwpożarowych. Urządzenia te tworzą wspólnie układ wentylacji budynku, który może być odmontowany z budynku Centrum, w którym jest umieszczony, a następnie zainstalowany w innych budynkach, przy czym demontaż centrali wentylacji nie powoduje jej zniszczenia, uszkodzenia albo konieczności zmiany przeznaczenia użytkowego.

Ponadto, posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem, i zdatne do użytku niezależnie od zmiany miejsca ich instalacji.

12.

Układ chłodu.

Układ chłodu funkcjonujący w Centrum składa się z agregatów wody lodowej, klimakonwektorów i klimatyzatorów oraz układów sterujących.

Jeśli chodzi o agregaty wody lodowej, stanowią one odrębne, samodzielne urządzenia wraz z okablowaniem, będące najważniejszą częścią układu klimatyzacji, mające na celu wytwarzanie chłodu i dostarczanie czynnika chłodniczego o odpowiednio niskiej temperaturze do chłodnicy zainstalowanej w budynku. Następnie, chłód ten jest odbierany przez powietrze przepływające przez chłodnicę i rozprowadzany systemem kanałów po budynku.

Jest to urządzenie niezależne od pozostałych urządzeń klimatyzacyjnych, mające ściśle określone odrębne funkcje.

Podobnie jak inne urządzenia klimatyzacyjne w przypadkach opisywanych powyżej, są to kompletne urządzenia zamontowane w budynku za pomocą haków, śrub, w sposób pozwalający na ich demontaż, bez uszczerbku dla tych urządzeń, jak również dla konstrukcji budynku, a także bez konieczności zmiany przeznaczenia użytkowego.

Ponadto, posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem, i zdatne do użytku niezależnie od zmiany miejsca ich instalacji.

13.

System parkingowy.

Podstawowym zadaniem tego systemu jest zapewnienie funkcjonalności korzystania z parkingu Centrum. System ten wskazuje wolne miejsce parkingowe, a także nadzoruje sposób wykorzystania miejsc parkingowych i pozwala poruszać się nawet po wypełnionym parkingu.

System składa się z komputera, programu i czujników.

System ten stanowi kompleksowy zespół urządzeń, wraz z okablowaniem, zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

14.

Kompleksowe oznakowanie parkingu.

Kompleksowe oznakowanie parkingu obejmuje oznakowanie pionowe oraz tzw. inżynierię ruchu. Na powyższe składają się następujące elementy: znaki pionowe i informacyjne wraz z oznakowaniem ostrzegawczym oraz inżynieria ruchu składająca się z separatorów ruchu, ograniczników parkingowych, progów zwalniających, luster drogowych, słupków przeszkodowych.

Oznakowanie parkingu składa się na kompleksową całość niezbędną do prawidłowego funkcjonowania parkingu. Jednocześnie, w odniesieniu do wszystkich elementów składających się na to oznakowanie, istnieje możliwość ich demontażu i umiejscowienia w innym miejscu - bez utraty funkcjonalności elementów oznakowania i budynku.

Ponadto, posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem, i zdatne do użytku niezależnie od zmiany miejsca ich instalacji.

15.

Oprawy oświetlenia na oświetleniu elewacji.

Oprawy oświetlenia elewacji pełnią funkcję kinkietów na oświetleniu.

Powyższe elementy stanowią odrębne i w pełni demontowane elementy wyposażenia ruchomego Centrum (można je odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również samych opraw).

Ponadto, posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem, i zdatne do użytku niezależnie od zmiany miejsca ich instalacji.

16.

System sygnalizacji pożarowej (SAP).

System sygnalizacji pożarowej stanowi zespół urządzeń służących zabezpieczeniu budynku Centrum przed pożarem (system przeciwpożarowy).

System ten składa się z czujników dymu, oraz przycisków ręcznego powiadamiania, a także okablowania. Posiada również połączenie ze Strażą Pożarną oraz współdziała z innymi systemami ochrony przeciwpożarowymi - automatycznymi systemami gaśniczymi (zraszacze wodne, systemy gaszenia gazem), systemami nawiewowymi i oddymiania, awaryjnym oświetleniem, a także dźwiękowym systemem ostrzegania itp.

System ten, podobnie jak wcześniej wymienione systemy, stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

17.

Dźwiękowy system ostrzegawczy.

System jest elementem wspomagającym ochronę przeciwpożarową w budynku Centrum. Jednym z celów zainstalowania tego systemu jest sprawnie i bezpiecznie przeprowadzona ewakuacja osób znajdujących się w zagrożonym budynku. Dźwiękowy System Ostrzegawczy umożliwia efektywną komunikację z otoczeniem w sytuacji zagrożenia, jak również w czasie normalnej pracy. w ramach Dźwiękowego Systemu Ostrzegawczego istnieje możliwość dystrybucji automatycznych komunikatów alarmowych do odpowiednich stref budynku, komunikacji z centralą przeciwpożarową, czy też współpracy ze strażą pożarną.

System składa się z komputera, głośników zainstalowanych w budynku Centrum oraz okablowania.

System ten stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

18.

System sterowania oddymianiem grawitacyjnym.

Jest to zestaw urządzeń służących do otwierania i zamykania klap oddymiających, oddymiająco - wentylacyjnych, wykonanych jako punktowe lub umieszczone w pasmach świetlnych. Może być on również wykonany jako system sterowania oddymianiem i wentylacją.

System ten jest wyzwalany automatycznie poprzez urządzenia wykrywające pojawienie się dymu lub wzrost temperatury powietrza. Wraz z klapą oddymiającą stanowi on samoczynne urządzenie oddymiające. System sterowania, oprócz automatycznego wyzwalania, może być wyposażony w urządzenia umożliwiające uruchamianie zdalne ręczne i z systemu sygnalizacji alarmu pożaru (SAP). Dodatkowo, współpraca z SAP umożliwia synchronizację pracy systemu oddymiania z działaniem instalacji tryskaczowych, kurtyn dymowych i ogniowych, oddzieleniami pożarowymi, działaniem wentylacji nawiewnej lub systemem sterującym działaniem otworów napowietrzających. System sterowania klapami oddymiająco - wentylacyjnymi może być wyposażony w odpowiednie czujniki i centralę pogodową umożliwiającą zamykanie klap otwartych uprzednio do wentylacji, w przypadku pojawienia się deszczu lub silnego wiatru.

System ten stanowi kompleksowy zespół urządzeń, wraz z okablowaniem, zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

19.

System nadzoru wizyjnego, system monitoringu.

System nadzoru wizyjnego pozwala monitorować dane obszary budynku Centrum i w razie jakichkolwiek nieprawidłowości podjąć odpowiednie środki zaradcze.

System ten ma służyć przede wszystkim do ochrony budynku i przebywających w nim ludzi. System ten zapewnia jednoczesny dostęp do obrazu przekazywanego ze wszystkich kamer przemysłowych, archiwizację danych oraz szybki dostęp do nagranego materiału w postaci audio / wideo.

Jest to system dozorowy, który jest złożoną instalacją składającą się z szeregu urządzeń elektronicznych, takich jak: rejestratory cyfrowe, kamery przemysłowe, konwertery, krosownice, szafy teletechniczne, obiektywy i monitory oraz niezbędne okablowanie.

System nadzoru wizyjnego stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

20.

System Sygnalizacji Włamania i Napadu.

System Sygnalizacji Włamania i Napadu jest to system alarmowy. Jego podstawowym zadaniem jest wykrycie oraz poinformowanie o próbie kradzieży, włamania czy napadu - dzięki ochronie zarówno wnętrza obiektu, jak też obszaru zewnętrznego.

Składa się z centrali alarmowej, czujników ruchu, okablowania i innych urządzeń podpiętych do komputera. Aby system alarmowy mógł być skuteczny, konieczna jest możliwość przekazania informacji o zdarzeniu alarmowym. Do tego wykorzystywane mogą być sygnalizatory zewnętrzne i wewnętrzne, zarówno sygnalizujące akustycznie, wytwarzając dźwięk, jak i optycznie. Rolą sygnalizatorów jest zarówno wystraszenie intruza, jak też przyciągnięcie uwagi osób znajdujących się w pobliżu miejsca zdarzenia.

Istotna jest także funkcja niezwłocznego przekazania informacji o włamaniu do odpowiednich służb, czuwających nad bezpieczeństwem mienia (tzw. stacje monitoringu w firmach zajmujących się ochroną) oraz bezpośrednio do osoby zainteresowanej, w postaci komunikatu słownego. System sygnalizacji włamania i napadu - jest jednym z najważniejszych elementów w zintegrowanej strukturze bezpieczeństwa budynku. Pozwala na wykrycie każdej próby włamania lub sabotażu.

System ten stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

21.

System Kontroli Dostępu.

Jest jednym z systemów zabezpieczających obiekt przed ingerencją osób niepowołanych, zarówno z zewnętrznego otoczenia firmy, jak i wewnątrz obiektu. System kontroli dostępu jest także źródłem informacji o stanie zajętości pomieszczeń, zamknięciu lub otwarciu drzwi, próbach siłowego ich otwarcia, użycia innych kart dostępu. Dostarcza informacji, gdzie aktualnie przebywa personel.

Stanowi on połączenie mechanicznych i elektronicznych urządzeń, tj. kart (kluczy), czytników, okablowania, komputera sterującego, służących do zabezpieczenia wejść do budynków, lokali i pomieszczeń.

System ten stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

22.

System zdalnego rozliczania mediów.

System zbiera i analizuje w sposób ciągły informacje otrzymywane z innych systemów, ocenia je i klasyfikuje. Graficznie wizualizuje aktualny stan każdego pomieszczenia i każdej kontrolowanej instalacji. Jest tak zaprogramowany, aby sterując elementami automatyki w sytuacjach zagrożenia, priorytetowo chronić ludzkie życie.

System składa się z koncentratora sygnałów, modułu akwizycji danych przystosowanego do współpracy z czujnikami oraz przewodów sygnałowych.

System ten stanowi kompleksowy zespół urządzeń, wraz z okablowaniem, zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

23.

System zliczania klientów.

System ten jest przeznaczony do weryfikacji ilości osób odwiedzających Centrum do celów określenia wysokości czynszu z tytułu najmu lokali handlowych. Zainstalowanie przedmiotowego systemu ma na celu pomóc Spółce w określeniu poziomu ilości osób odwiedzających Centrum.

Na system ten składają się wyposażenie oraz sprzęt elektroniczny (np. kamery, komputery, okablowanie). System jest umiejscowiony w specjalnie przeznaczonych do tego pomieszczeniach. Zainstalowany jest w sposób umożliwiający jego odłączenie i przeniesienie oraz ponowną instalację bez uszczerbku dla elementów tych urządzeń, jak również bez uszkadzania budynku.

System posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem, i zdatne do użytku niezależnie od zmiany miejsca instalacji.

24.

System zarządzania budynkiem (BMS).

Jest to system, którego przeznaczeniem jest nadzorowanie wszystkich innych urządzeń technicznych. Wyposażony jest on w sprzęt elektroniczny, na który składają się: komputer, okablowanie, sterowniki i poszczególne aplikacje.

Polem działania tego systemu jest integracja, kontrola, monitorowanie, optymalizacja i raportowanie takich elementów jak:

* sieć teleinformatyczna,

* sterowanie oświetleniem wewnętrznym i zewnętrznym, w zależności od stanu obecności osób w pomieszczeniach oraz ruchu, w oparciu o natężenie światła itp.,

* sterowanie ogrzewaniem osobnych pomieszczeń,

* sterowanie wentylacją, klimatyzacją filtracją w oparciu o parametry jakości powietrza, tj. zawartość dwutlenku węgla i wilgotność,

* symulacja obecności,

* ochrona bytu i mienia,

* system alarmowy i monitoringu,

* system przeciwpożarowy,

* system kontroli dostępu,

* system zasilania,

* system pogodowy,

* obsługa urządzeń audio - video i innych codziennego użytku,

* złożony system personalizacji.

Dzięki temu systemowi, budynek Centrum można określić jako tzw. "inteligentny budynek", czyli budynek, który posiada system czujników i detektorów oraz jeden zintegrowany system zarządzania wszystkimi znajdującymi się w budynku instalacjami. Dzięki informacjom pochodzącym z różnych elementów systemu, budynek może reagować na zmiany środowiska wewnątrz i na zewnątrz, co prowadzi do maksymalizacji funkcjonalności, komfortu i bezpieczeństwa oraz minimalizacji kosztów eksploatacji i modernizacji.

Podobnie jak w przypadku pozostałych systemów, System BMS stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zamontowane. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu BMS po jego ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

25.

Systemy przywoławczy i wideo - domofonowy.

W celu zapewnienia sprawnej i niezbędnej komunikacji w ramach Centrum, Spółka zainstalowała systemy komunikacji - system przywoławczy i wideo - domofonowy.

Systemy te stanowią funkcjonalną całość (w ramach systemu przywoławczego i wideo - domofonowego) i składają się z bramofonów, aparatu systemowego, centrali telefonicznej oraz jednostki i przycisku przywoławczego oraz przewodów sygnałowych (system przywoławczy) oraz stacji bramowych, monitorów wideo - domofonu i przewodów sygnałowych (system domofonowy).

Systemy te stanowią odrębne od budynku środki trwałe, które w razie potrzeby mogą być odmontowane bez szkody dla budynku, jak i systemów.

Systemy posiadają wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem, i zdatne do użytku niezależnie od zmiany miejsca instalacji.

26.

Sieć strukturalna.

W budynku centrum zainstalowano sieć strukturalną dla potrzeb prawidłowego funkcjonowania systemów wskazanych w punktach 16 - 25.

Sieć ta składa się z przewodów sygnałowych i światłowodowych, które biegną wewnątrz paneli krosowych przytwierdzonych śrubami do szyn wewnątrz budynków oraz koryt kablowych. Przewody skupione są w szafie teletechnicznej, stanowiącej punkt dystrybucyjny, przeznaczony dla realizacji połączeń oraz udostępniania konkretnych usług sieciowych. Na system składają się gniazda zasilające, zasilacze UPS i przełącznice światłowodowe.

Sieć strukturalna nie jest trwale połączona z budynkiem i może być od niego odłączona bez uszczerbku tak dla budynku, jak i dla sieci. Powyższe wynika z faktu, iż trasy kablowe biegną w korytach kablowych bądź panelach krosowych, które nie są trwale z budynkiem połączone - znajdują się na zewnątrz ścian (nie są zamurowane).

Sieć stanowi funkcjonalną całość, która może pełnić swoje funkcje również w odniesieniu do systemów funkcjonujących w innych budynkach, po jej ewentualnym demontażu.

W piśmie z dnia 1 kwietnia 2010 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Spółka wskazała, iż w ramach systemu parkingowego, będącego przedmiotem niniejszego wniosku, Spółka zakupiła licencję na programy komputerowe i dokonała zapłaty za licencję na użytkowanie tych programów (np. licencja X, Y, licencja z).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wskazane w stanie faktycznym składniki majątkowe, które stanowią elementy wyposażenia Centrum, stanowią odrębne środki trwałe podlegające amortyzacji według odpowiednich stawek określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, składniki majątkowe, będące przedmiotem niniejszego zapytania, powinny być uznane za odrębne środki trwałe do celów amortyzacji podatkowej z uwagi na fakt, iż spełniają one warunki stanowiące definicję środków trwałych zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

I.

Spełnienie warunków definicji środka trwałego zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Definicja środków trwałych podlegających amortyzacji zawarta jest w art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z powyższym przepisem, amortyzacji podlegają środki trwałe:

1.

stanowiące własność lub współwłasność podatnika,

2.

nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,

3.

obejmujące budowle, budynki, lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu oraz inne przedmioty,

4.

wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą,

5.

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok oraz

6.

kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania.

Spółka wskazuje, iż wyodrębnione przez Nią składniki majątkowe spełniają wszystkie przesłanki uznania ich za środki trwałe, wskazane w punktach 1 - 5 powyżej.

Wszystkie opisane w stanie faktycznym składniki majątku są to bowiem maszyny, urządzenia i środki transportu oraz inne przedmioty nabyte lub wytworzone przez Spółkę we własnym zakresie, stanowiące własność lub współwłasność Spółki, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok oraz wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Należy przy tym podkreślić, iż urządzenia i systemy, będące przedmiotem niniejszego wniosku, zostały wyodrębnione przez służby techniczne Spółki po uzyskaniu potwierdzenia, iż stanowią one samodzielne obiekty, których ewentualny demontaż i ponowne zamontowanie w innym budynku jest możliwe do przeprowadzenia oraz nie spowoduje zniszczenia, względnie ograniczenia funkcjonalności ani w odniesieniu do budynku, ani też w odniesieniu do samych urządzeń i systemów.

W ocenie Spółki, na możliwość wyodrębnienia poszczególnych maszyn, urządzeń i przedmiotów, jako odrębnych środków trwałych, nie powinien mieć wpływu fakt, iż większość urządzeń i instalacji jest tak skonstruowana oraz ma takie przeznaczenia, iż żeby prawidłowo funkcjonować, wymaga współpracy i podłączenia do innych urządzeń. Nie należy bowiem przy wyodrębnianiu środków trwałych posługiwać się kryterium samodzielności, w przeciwnym wypadku doprowadziłoby to do sytuacji, iż żadnego urządzenia nie dałoby się wyodrębnić do celów amortyzacji i zastosować przewidzianych dla nich stawek amortyzacyjnych (np. w praktyce każde urządzenie musi być przynajmniej podpięte do sieci elektrycznej).

W opinii Spółki, powyższe znajduje potwierdzenie w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdzie wyraźnie stwierdzono, że środki trwałe muszą spełniać warunki kompletności oraz zdatności do użytku, nie wynika z nich natomiast wymóg samodzielności przedmiotowych środków trwałych.

Analiza zaś w zakresie spełnienia przez wyodrębnione przez Spółkę środki trwałe kryterium kompletności i zdatności do użytku w dniu przyjęcia do użytkowania została zawarta poniżej.

Kryterium kompletności i zdatności do użytku niezależnie od miejsca montażu.

Wszystkim urządzeniom wskazanym w stanie faktycznym, w ocenie Spółki, można przypisać cechy kompletności i zdatności do użytku w momencie przyjęcia do używania.

Przepisy podatkowe nie wyjaśniają, jak należy rozumieć pojęcia kompletnych i zdatnych do użytku środków trwałych, niemniej jednak w literaturze przedmiotu ("Podatek dochodowy od osób prawnych" - komentarz pod redakcją J. Marciniuka, rok 2006, s. 533) wskazuje się, iż składnik majątku:

* jest kompletny - jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem,

* jest zdatny do użytku - jeżeli jest sprawny technicznie i zalegalizowany prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie (o ile taka legalizacja jest wymagana).

W zakresie spełnienia definicji kompletności, Spółka wskazuje, iż po pierwsze, wszystkie składniki majątkowe, będące przedmiotem niniejszego wniosku, są wyposażone we wszelkie elementy konstrukcyjne, które pozwalają im funkcjonować, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Ponadto, stanowią one kompleksowe i dające się wyodrębnić urządzenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane i są w pełni sprawne oraz realizują przypisane im funkcje, niezależnie od miejsca ich instalacji.

Dodatkowo, Spółka pragnie zaznaczyć, iż są to urządzenia połączone z budynkiem tylko do okresowego użytku, gdyż zużywają się nieporównywalnie szybciej niż budynek i mogą być wymieniane. Co więcej, należy wskazać, iż w praktyce urządzenia te podlegają wymianie i bieżącym remontom ze względu na ich szybkie zużywanie się.

Spółka podkreśla przy tym, iż wszystkie urządzenia, będące przedmiotem niniejszego zapytania, przytwierdzone są do budynku Centrum w sposób pozwalający na ich odłączenie bez uszczerbku zarówno dla konstrukcji budynku, jak i dla tych urządzeń. Możliwe jest więc przeniesienie ich do innego obiektu, a następnie ich zamontowanie i działanie w tym innym obiekcie.

Przedmiotowe maszyny i urządzenia spełniają więc kryterium odnoszące się do możliwości ich funkcjonowania zgodnie z przeznaczeniem w różnych konfiguracjach i zespołach urządzeń i instalacji, możliwości wymontowania, wymiany, zainstalowania w innym miejscu bez uszczerbku dla urządzenia i zmiany przeznaczenia danego urządzenia. Dla prawidłowego funkcjonowania tych urządzeń nie jest bowiem istotne miejsce ani sposób ich instalacji.

Mogą być one bowiem zamontowane i odmontowane w różnych budynkach bez utraty swoich funkcji, jak również bez szkody dla tych urządzeń, jak i dla budynku, na którym są zamontowane lub z którego będą odmontowane.

Powyżej zaprezentowane stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych i w wyrokach sądów administracyjnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 7 kwietnia 2008 r. (znak ILPB3/423-67/08-2/HS), potwierdził stanowisko podatnika, iż wszystkie wymienione we wniosku o interpretację urządzenia, występujące w budynku centrum handlowego (podobne zasadniczo do tych będących przedmiotem niniejszego wniosku) mogą być kwalifikowane jako odrębne środki trwałe z uwagi na fakt, iż spełniają wszystkie kryteria definicyjne środków trwałych.

Organy podatkowe potwierdzają również, iż pojęcie użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych - "kompletne i zdatne do użytku" nie oznacza, że mają one być zdolne do samodzielnej pracy (interpretacja Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 17 lipca 2007 r. nr 1471/DPR2/423-65/07/AB).

Podobnie w interpretacji z dnia 9 grudnia 2005 r. wypowiedział się Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lubaniu, który stwierdził, iż: "zawarte w ww. przepisach sformułowanie kompletne i zdatne do użytku nie oznacza samodzielne. w KŚT ujęte są także inne maszyny i urządzenia, które nie mogą funkcjonować samodzielnie np. przyczepa, naczepa czy wagony kolejowe i tramwajowe, lecz nikt nie odbiera im z tego powodu przymiotu środków trwałych" (sygn. PD/415-29,33,39,43/1/05).

W wyroku z dnia 24 kwietnia 2000 r. sygn. I SA/Wr 671/98 Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż jeżeli z okoliczności faktycznych wynika, że dane urządzenie może współpracować z różnymi urządzeniami danego rodzaju (w tym przypadku chodziło o drukarkę i komputer), to należy uznać, iż jest ono obiektem kompletnym i zdatnym do użytku, niezależnie od podłączenia do danego urządzenia.

Powyższe oznacza, że składniki majątkowe, opisane w niniejszym wniosku, spełniają warunki kompletności i zdatności do użytku, co z kolei stanowi o ich uznaniu za środki trwałe.

Klasyfikacja środków trwałych.

Za uznaniem wszystkich będących przedmiotem niniejszego zapytania urządzeń za odrębne środki trwałe przemawia również fakt, iż urządzenia te zostały zaklasyfikowane jako takie odrębne środki trwałe na podstawie Klasyfikacji Środków Trwałych zawartej w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie klasyfikacji środków trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm. - dalej: "KŚT").

Należy zauważyć, iż przepisy KŚT znajdują bezpośrednie odzwierciedlenie w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, a w szczególności w Załączniku nr 1 do tej ustawy, w którym od statystycznego zaszeregowania uzależnia się wysokość stawki amortyzacyjnej dla celów podatkowych.

Mając powyższe na uwadze, skoro w KŚT (jako przepisach prawa materialnego), do których odsyłają przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jako środki trwałe są wymienione urządzenia opisane w stanie faktycznym powyżej, stanowiące wyposażenie budynku, to oznacza, że prawo podatkowe uznaje takie urządzenia (wszystkie wymieniane w KŚT) za odrębne środki trwałe.

Należy wskazać, iż zgodnie z objaśnieniami wstępnymi w Części i KŚT, "za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług".

Jak potwierdza doktryna, w nielicznych przypadkach dopuszcza się przyjęcie za pojedynczy obiekt tzw. obiekt zbiorczy, którym może być np. zespół przewodów rurociągowych, zespoły komputerowe lub zespół latarni jednego typu użytkowanych na terenie osiedla, ulicy, zakładu pracy ("Podatek dochodowy od osób prawnych" komentarz pod redakcją J. Marciniuka, rok 2006, s. 533).

Skoro zatem KŚT oraz ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wykazują poszczególne urządzenia jako odrębne środki trwałe i jedynie w sytuacjach wyjątkowych dopuszczają funkcjonowanie tzw. obiektu zbiorczego, to przyjęcie założenia, iż tak nie jest i nakazanie tworzenia obiektów zbiorczych, oznaczałoby stwierdzenie, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych jest aktem prawnym sprzecznym wewnętrznie, co z kolei byłoby niezgodne nie tylko z samymi zasadami wykładni prawa (wykładni literalnej, systemowej), ale również zakładałoby nieracjonalność samego ustawodawcy.

Należy bowiem zauważyć, iż zasada racjonalności ustawodawcy oraz spójności danego aktu normatywnego stanowią podstawowe zasady systemu prawnego w Polsce.

Należy bowiem podkreślić, że wszystkie urządzenia będące przedmiotem niniejszego zapytania zawsze funkcjonują jako element w pewnym stopniu przyczyniający się do poprawy lub umożliwienia funkcjonowania innych środków trwałych - w omawianym przypadku budynku Centrum.

Powyższe jednak nie oznacza konieczności zaliczania ich do wartości początkowej budynku (lub innego środka trwałego, do którego są zamontowane), bowiem takie podejście prowadziłoby do wniosku, że ustawodawca bezprzedmiotowo zawarł w Załączniku nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wykaz stawek amortyzacyjnych dla urządzeń sklasyfikowanych w Klasyfikacji Środków Trwałych, co podważałoby sens wprowadzania przedmiotowych uregulowań.

Spółka pragnie przy tym podkreślić, iż powyższe stanowisko odnosi się do wszystkich tych środków trwałych, które nie są trwale wmontowane w konstrukcję budynku. Tym samym, w ocenie Spółki, nie jest uzasadnione zaliczanie do wartości początkowej obiektu środków trwałych, które nie są z budynkiem trwale związane. Należy bowiem rozróżnić instalacje i urządzenia, które można oraz których nie można zdemontować bez uszczerbku dla ich funkcjonalności.

Spółka podkreśla, że przedmiotem niniejszego zapytania są wyłącznie składniki majątkowe, które można bez uszczerbku dla nich i dla budynku wymontować z Galerii i zamontować w innym budynku / budowli. Inne składniki majątkowe, których nie można wymontować w wyżej opisany sposób (jak np. instalacja ciepła technologicznego i centralnego ogrzewania, instalacja wodociągowa bytowo - gospodarcza, instalacja gazowa, instalacja kanalizacji sanitarnej, elewacja, fasady i świetliki) nie są przedmiotem niniejszego wniosku, gdyż - zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz rozporządzenia KŚT - stanowią część składową budynku Galerii.

W tym kontekście, Spółka pragnie wskazać, iż organy podatkowe prezentują podejście, zgodnie z którym składniki majątkowe mogą być wyodrębnione z budynku, jeżeli nie są z nim trwale związane i jeżeli znajdują się w KŚT.

Przykładem tego jest postanowienie Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 17 lipca 2007 r. (sygn. 1471/DPR2/423-65/07/AB), zgodnie z którym: "urządzenia klimatyzacyjnego nie należy kwalifikować jako wyposażenia w rozumieniu przepisów rozporządzenia w KŚT, gdyż nie jest ono trwale wmontowane w konstrukcję budynku i w dowolnym momencie może zostać odłączone od budynku bez uszczerbku zarówno dla budynku, jak i urządzenia".

Natomiast w interpretacji Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 24 lutego 2005 r. (znak Bl/005-0551/04) potwierdzone zostało stanowisko, iż: "do rozstrzygnięcia, czy konkretny przedmiot może być uznany za środek trwały, czy też nie - należy posłużyć się KŚT".

Reasumując, w opinii Spółki, zarówno fakt kompletności i zdatności do użytku niezależnie od miejsca zamontowania składników majątkowych będących przedmiotem wniosku, jak i fakt, iż przedmiotowe składniki majątkowe ujęte są w KŚT, wskazuje, iż są one odrębnymi środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji.

II.

Specyfikacja poszczególnych środków trwałych.

Mając na uwadze poczynione powyżej uwagi, w ocenie Spółki, opisane poniżej urządzenia techniczne oraz systemy wykorzystywane w Centrum spełniają kryteria wymagane dla uznania ich za środki trwale. Na poparcie powyższego stwierdzenia, Spółka pragnie przybliżyć specyfikę poszczególnych środków trwałych będących przedmiotem niniejszego zapytania, wskazując przy tym na jednorodność oraz powtarzalność cech wspólnych przemawiających za możliwością uznania ich za odrębne środki trwałe.

1.

Dźwigi osobowo - towarowe.

Zgodnie z KŚT do grupy 6 rodzaj 640 zalicza się dźwigi osobowe i towarowe.

Wyszczególnienie to wyraźnie sugeruje możliwą odrębność ewidencyjną wymienionych urządzeń.

Ponadto, Spółka pragnie podkreślić, iż dźwig osobowy nie musi być definitywnie przypisany tylko do jednego budynku. Sama winda jest urządzeniem kompletnym, które może być wymontowane bez uszczerbku dla budynku oraz tego urządzenia, a następnie zamontowane także w innych budynkach, bez zmiany jego przeznaczenia. Jednocześnie, argumentem przemawiającym za wyodrębnieniem przedmiotowych urządzeń jako środków trwałych jest fakt, iż stanowią one element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymagają również większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Nadto, Spółka pragnie zaznaczyć, iż kwalifikacje wind jako odrębnych środków trwałych potwierdza interpretacja prawa podatkowego z dnia 9 grudnia 2005 r. wydana przez Urząd Skarbowy w Lubaniu (sygn. PD/415-29,33,39,43/1/05), w której organ wyraźnie stwierdził, iż: "zakupiony dźwig osobowy jest odrębnym środkiem trwałym amortyzowanym wg stawki 10% grupa 6 KŚT Urządzenia techniczne".

Ponadto, jak zostało wskazane w stanie faktycznym, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji dźwigów po ich ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

2.

Schody ruchome i przenośniki.

Schody ruchome, zgodnie ze wskazaniami stanu faktycznego, mogą być zdemontowane bez ich uszkodzenia oraz budynku, a także bez zmiany przeznaczenia.

Powyższe wynika z faktu, iż schody ruchome nie muszą być definitywnie przypisane tylko do jednego budynku oraz powinny być wyodrębnione jako środek trwały, z uwagi na fakt, iż stanowią one element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymagają również większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Stanowią kompleksowe i dające się wyodrębnić urządzenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych, urządzenia te można zaklasyfikować do grupy 64 - Dźwigi i przenośniki.

3.

Drzwi automatyczne (obrotowe i rozsuwane), bramy.

W ocenie Spółki, są to samodzielne i odrębne środki trwałe, których funkcje są niezależne w stosunku do pozostałych urządzeń.

Powyższe wynika z faktu, iż drzwi automatyczne oraz bramy nie muszą być definitywnie przypisane tylko do jednego budynku oraz powinny być wyodrębnione jako środek trwały z uwagi na fakt, iż stanowią one element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymagają również większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Co więcej, nie są one trwale połączone i przypisane do budynku, gdyż można je łatwo wymontować bez uszczerbku dla nich i budynku i wymienić lub ponownie zainstalować w innym miejscu.

Są one również, bez wątpienia, kompletne i zdatne do użytku w momencie przyjęcia do używania.

Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych, urządzenia te można zaklasyfikować do podgrupy 66, rodzaj 669 - Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe.

4.

Instalacja odgromowa i uziemienia.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, instalacja ta stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane wraz z okablowaniem oraz posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, nie jest trwale związana z budynkiem, gdyż można ją odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

Powyższe wynika z faktu, iż instalacje te nie muszą być definitywnie przypisane tylko do jednego budynku oraz powinny być wyodrębnione jako środek trwały z uwagi na fakt, iż stanowią one element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymagają również większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Urządzenia te, zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych, można zaklasyfikować do podgrupy 66, rodzaj 663 - Urządzenia przeciwpożarowe.

5.

Klapy dymowe.

Instalacja klap stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Posiadają wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jej zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż instalacja ta nie jest trwale związana z budynkiem, gdyż można ją odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

Powyższe wynika z faktu, iż klapy dymowe nie muszą być definitywnie przypisane tylko do jednego budynku oraz powinny być wyodrębnione jako środek trwały, z uwagi na fakt, iż stanowią one element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymagają również większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Charakter klap dymowych, jako odrębnego środka trwałego, potwierdza wyszczególnienie go w KŚT w podgrupie 66, rodzaj 663 - Urządzenia przeciwpożarowe.

6.

Klimakonwektory - urządzenia klimatyzacyjne wraz z okablowaniem.

Z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji klimakonwektora po jego ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

Powyższe wynika z faktu, iż klimakonwektory nie muszą być definitywnie przypisane tylko do jednego budynku oraz powinny być wyodrębnione jako środek trwały z uwagi na fakt, iż stanowią one element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymagają również większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Wnioskodawca chciałby w tym miejscu powołać się na pismo Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 17 lipca 2007 r. (sygn. 1471/DPR2/423-65/07/AB), które, co prawda, dotyczyło klasyfikacji klimatyzatorów jako odrębnych środków trwałych, jednakże mając na uwadze, iż klimakonwektor zasadniczo różni się tym od klimatyzatora, że można go wbudować do obiegu bez konieczności prowadzenia dodatkowych instalacji i kanałów nawiewu, tezy z pisma powinny mieć zastosowanie również w przypadku klimakonwektorów jako odrębnych urządzeń.

Zgodnie bowiem ze wskazaniami organu, zawartymi w powołanej wyżej interpretacji, "klimatyzator stanowi środek trwały w rozumieniu art. 16a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podatnik ma więc prawo dokonywać jego amortyzacji dla celów podatkowych na zasadach określonych w art. 16a-16m ww. ustawy, a dokonywane odpisy amortyzacyjne może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych".

Charakter klimakonwektora, jako odrębnego środka trwałego, potwierdzają powołane wyżej interpretacje organów podatkowych na temat urządzeń klimatyzacyjnych, a także wyszczególnienie go w KŚT w rodzaju 653 - Urządzenia klimatyzacyjne.

7.

Rozdzielnice i transformatory.

Z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji rozdzielnic po ich ewentualnym demontażu, urządzenia te należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

Powyższe wynika z faktu, iż rozdzielnice i transformatory nie muszą być definitywnie przypisane tylko do jednego budynku oraz powinny być wyodrębnione jako środek trwały, z uwagi na fakt, iż stanowią one element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymagają również większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Możliwość kwalifikowania transformatorów do odrębnych środków trwałych znajduje potwierdzenie w interpretacji prawa podatkowego z dnia 19 lutego 2007 r. wydanej przez Urząd Skarbowy w Gorlicach (sygn. p.d.o.f./415-03/07/8756), w której organ stwierdził, iż: "transformator zaliczony do grupy 6 KŚT (...), jako samodzielne urządzenie elektroenergetyczne przetwórcze i zasilające".

Z punktu widzenia Klasyfikacji Środków Trwałych, urządzenia te powinny być zakwalifikowane do podgrupy 61, rodzaju 610 obejmującego Urządzenia rozdzielcze prądu zmiennego.

8.

Pompownie przeciwpożarowe.

Pompownie przeciwpożarowe są przytwierdzone do budynku w taki sposób, iż można je odłączyć bez uszczerbku dla budynku, jak również dla samych urządzeń. Tym samym, nie można uznać, iż są one trwale związane z budynkiem.

Ponadto, pompownie nie muszą być definitywnie przypisane tylko do jednego budynku oraz powinny być wyodrębnione jako środek trwały z uwagi na fakt, iż stanowią one element szybciej zużywalny niż sam budynek, wymagają również większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Stanowią kompleksowe i dające się wyodrębnić urządzenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji pompowni po ich ewentualnym demontażu, urządzenia te należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, iż urządzenia te zostały wyodrębnione jako osobne środki trwałe w KŚT w podgrupie 44 - Maszyny i Urządzenia do przetłaczania i sprężania cieczy i gazów.

9.

Konstrukcja i oprzyrządowanie fontanny.

Mając na uwadze, iż z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych fontanna stanowi odrębny środek trwały, który może być eksploatowany po jej ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

Ponadto, fontanna nie musi być definitywnie przypisana tylko do jednego budynku oraz powinna być wyodrębniona jako środek trwały, z uwagi na fakt, iż stanowi element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymaga większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Konstrukcja i oprzyrządowanie fontanny stanowią kompleksowe i dające się wyodrębnić urządzenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Spółka wskazuje, iż zgodnie z KŚT, fontanny zaklasyfikowane są w rodzaju 211 - rurociągi sieci rozdzielczej zimnej oraz lokalne linie rozdzielcze.

10.

Układ central.

Z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji centrali po jej ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku. Spółka pragnie podkreślić, iż centrala klimatyzacyjna może być wymontowana z budynku Centrum, w którym jest umieszczona, a następnie zainstalowana w innych budynkach, przy czym demontaż centrali nie powoduje jej zniszczenia, uszkodzenia albo konieczności zmiany przeznaczenia użytkowego.

Ponadto, centrale nie muszą być definitywnie przypisane tylko do jednego budynku oraz powinny być wyodrębnione jako środek trwały, z uwagi na fakt, iż stanowią one element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymagają również większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Charakter centrali klimatyzacyjnej, jako odrębnego środka trwałego, potwierdza wyszczególnienie go w KŚT w rodzaju 653 - Urządzenia klimatyzacyjne.

Ponadto, Spółka pragnie zaznaczyć, iż w interpretacji z dnia 17 lipca 2007 r. wydanej przez Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie (sygn. 1471/DPR2/423-65/07/AB), organ wskazał że: "urządzenia klimatyzacyjnego nie należy kwalifikować jako wyposażenia w rozumieniu przepisów rozporządzenia w sprawie KŚT, gdyż nie jest ono trwale wmontowane w konstrukcję budynku i w dowolnym momencie może zostać odłączone od budynku bez uszczerbku zarówno dla budynku, jak i urządzenia".

11.

Układ oddymiania (centrale wentylacyjne).

Spółka pragnie podkreślić, iż centrale wentylacyjne mogą być wymontowane z budynku Centrum, w którym są umieszczone, a następnie zainstalowane w innych budynkach, przy czym demontaż centrali nie powoduje jej zniszczenia, uszkodzenia albo konieczności zmiany przeznaczenia użytkowego.

Z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji centrali po jej ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

Ponadto, centrale nie muszą być definitywnie przypisane tylko do jednego budynku oraz powinny być wyodrębnione jako środek trwały z uwagi na fakt, iż stanowią one element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymagają również większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Charakter centrali wentylacyjnej, jako odrębnego środka trwałego, potwierdza wyszczególnienie go w Klasyfikacji Środków Trwałych w rodzaju 652 - Urządzenia wentylacyjne.

12.

Układ chłodu.

Układ chłodu tworzy, w ocenie Spółki, system stanowiący funkcjonalną całość i jako taki spełniający funkcje, do których jest dedykowany, czyli układ chłodzenia budynku Centrum.

Jednocześnie, biorąc pod uwagę kryteria techniczno - użytkowe, a w szczególności możliwość eksploatacji poszczególnych elementów układu po ich ewentualnym demontażu, urządzenia te należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

Ponadto, urządzenia te nie muszą być definitywnie przypisane tylko do jednego budynku oraz powinny być wyodrębnione jako środek trwały, z uwagi na fakt, iż stanowią one element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymagają również większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Urządzenia te są przytwierdzone do budynku w taki sposób, iż można je odłączyć bez uszczerbku dla budynku, jak również dla samych urządzeń, co oznacza, iż nie są one trwale związane z budynkiem.

Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych, układ ten można wyodrębnić jako kompleksowy środek trwały zaklasyfikowany do rodzaju 485 - Urządzenia i aparaty chłodnicze nieprzenośne.

13.

System parkingowy.

System pobierania opłat parkingowych stanowi kompleksowy zespół urządzeń, wraz z okablowaniem, zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Ponadto, system ten nie musi być definitywnie przypisany tylko do jednego budynku. Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu po jej ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

Jako urządzenia informatyczno - telekomunikacyjne, system podlega znacznie szybszemu zużyciu technicznemu od zwykłych środków trwałych. Stale wzrastające potrzeby systemów tego rodzaju wymagają ciągłej rozbudowy lub wymiany na bardziej wydajne urządzenia.

Zgodnie z trendami rynkowymi, tego typu urządzenia ewoluują wraz z rozwojem oprogramowania i technologii, które z kolei są stale udoskonalane w celu jak najefektywniejszego wykorzystania w zależności od potrzeb.

Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych, system ten można wyodrębnić jako kompleksowy środek trwały zaklasyfikowany do podgrupy 66, rodzaj 669 - Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe.

14.

Kompleksowe oznakowanie parkingu.

Spółka wskazuje, iż w Jej opinii, oznakowanie parkingu składa się na kompleksową całość niezbędną do prawidłowego funkcjonowania parkingu. Jednocześnie, w odniesieniu do wszystkich elementów składających się na to oznakowanie, istnieje możliwość ich demontażu i umiejscowienia w innym miejscu - bez utraty ich funkcjonalności.

Powyższe stanowi więc odrębne środki trwałe, gdyż może zostać odłączone od budynku bez uszczerbku zarówno dla budynku, jak i tych urządzeń.

Ponadto, oznakowanie to nie musi być definitywnie przypisane tylko do jednego budynku oraz powinno być wyodrębnione jako środek trwały, z uwagi na fakt, iż stanowi element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymaga większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Ponadto, środki te wspólnie zostały zaklasyfikowane jako odrębne środki trwałe według KŚT (grupa 22 - Infrastruktura transportu).

15.

Oprawy oświetlenia na oświetleniu elewacji.

Zdaniem Spółki, również oprawy oświetlenia na oświetleniu elewacji powinny być uznane za odrębne od budynku środki trwałe z uwagi na możliwość ich demontażu oraz fakt, iż spełniają swoje funkcje niezależnie od miejsca ich montażu.

Ponadto, oprawy te nie muszą być definitywnie przypisane tytko do jednego budynku oraz powinny być wyodrębnione jako środek trwały, z uwagi na fakt, iż stanowią element szybciej zużywalny niż sam budynek.

Oprawy oświetlenia jednoznacznie, zdaniem Spółki, nie mogą być uznane za element konstrukcyjny budynku, stanowiący wraz z nim konstrukcyjną i nierozerwalną całość, są to bowiem niezależne środki trwałe, podobnie jak inne wyposażenie ruchome, np. meble.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, oprawy oświetlenia powinny być zaklasyfikowane wg KŚT w rodzaju 808 jako narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie pozostałe.

16.

System sygnalizacji pożarowej.

System stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

System posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się nań urządzeń.

Ponadto, system ten nie musi być definitywnie przypisany tylko do jednego budynku oraz powinien być wyodrębniony jako środek trwały, z uwagi na fakt, iż stanowi element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymaga większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu po jego ewentualnym demontażu, należałoby uznać go za kompletny i w konsekwencji zdatny do użytku środek trwały. Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych, urządzenia te można zakIasyfikować do podgrupy 66, rodzaj 663 - Urządzenia przeciwpożarowe.

17.

Dźwiękowy system ostrzegawczy.

System stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

System posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się nań urządzeń.

Ponadto, system ten nie musi być definitywnie przypisany tylko do jednego budynku oraz powinien być wyodrębniony jako środek trwały, z uwagi na fakt, iż stanowi element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymaga większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu po jego ewentualnym demontażu, należałoby uznać go za kompletny i w konsekwencji zdatny do użytku środek trwały.

Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych, urządzenia te można zaklasyfikować do podgrupy 66, rodzaj 663 - Urządzenia przeciwpożarowe.

18.

System sterowania oddymianiem grawitacyjnym.

System stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

System posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się nań urządzeń.

Ponadto, system ten nie musi być definitywnie przypisany tylko do jednego budynku oraz powinien być wyodrębniony jako środek trwały z uwagi na fakt, iż stanowi element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymaga większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu po jego ewentualnym demontażu, należałoby uznać go za kompletny i w konsekwencji zdatny do użytku środek trwały.

Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych, system ten można wyodrębnić jako kompleksowy środek trwały zaklasyfikowany do podgrupy 66, rodzaj 669 - Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe.

19.

System nadzoru wizyjnego, system monitoringu.

System stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

System posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się nań urządzeń. Ponadto, system ten nie musi być definitywnie przypisany tylko do jednego budynku oraz powinien być wyodrębniony jako środek trwały, z uwagi na fakt, iż stanowi element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymaga większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu po jego ewentualnym demontażu, należałoby uznać go za kompletny i w konsekwencji zdatny do użytku środek trwały.

Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych, system ten można wyodrębnić jako kompleksowy środek trwały zaklasyfikowany do podgrupy 62, rodzaj 629 - Urządzenia telewizyjne radiotechniczne, urządzenia i aparaty dla telefonii.

20.

System Sygnalizacji Włamania i Napadu.

System stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

System posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się nań urządzeń.

Ponadto, system ten nie musi być definitywnie przypisany tylko do jednego budynku oraz powinien być wyodrębniony jako środek trwały, z uwagi na fakt, iż stanowi element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymaga większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu po jego ewentualnym demontażu, należałoby uznać go za kompletny i w konsekwencji zdatny do użytku środek trwały.

Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych, system ten można wyodrębnić jako kompleksowy środek trwały zaklasyfikowany do podgrupy 66, rodzaj 669 - Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe.

21.

System Kontroli Dostępu.

System stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

System posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się nań urządzeń.

Ponadto, system ten nie musi być definitywnie przypisany tylko do jednego budynku oraz powinien być wyodrębniony jako środek trwały, z uwagi na fakt, iż stanowi element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymaga większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu po jego ewentualnym demontażu, należałoby uznać go za kompletny i w konsekwencji zdatny do użytku środek trwały.

Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych, system ten można wyodrębnić jako kompleksowy środek trwały zaklasyfikowany do podgrupy 66, rodzaj 669 - Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe.

22.

System zdalnego rozliczania mediów.

System stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

System posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się nań urządzeń.

Ponadto, system ten nie musi być definitywnie przypisany tylko do jednego budynku oraz powinien być wyodrębniony jako środek trwały, z uwagi na fakt, iż stanowi element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymaga większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu po jego ewentualnym demontażu, należałoby uznać go za kompletny i w konsekwencji zdatny do użytku środek trwały.

Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych, system ten można wyodrębnić jako kompleksowy środek trwały zaklasyfikowany do podgrupy 66, rodzaj 669 - Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe.

23.

System zliczania klientów.

System stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

System posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się nań urządzeń.

Ponadto, system ten nie musi być definitywnie przypisany tylko do jednego budynku oraz powinien być wyodrębniony jako środek trwały, z uwagi na fakt, iż stanowi element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymaga większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu po jego ewentualnym demontażu, należałoby uznać go za kompletny i w konsekwencji zdatny do użytku środek trwały.

Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych, system ten można wyodrębnić jako kompleksowy środek trwały zaklasyfikowany do podgrupy 66, rodzaj 669 - Pozostałe Urządzenia nieprzemysłowe.

24.

System zarządzania budynkiem (BMS).

System stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

System posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się nań urządzeń.

Ponadto, system ten nie musi być definitywnie przypisany tylko do jednego budynku oraz powinien być wyodrębniony jako środek trwały, z uwagi na fakt, iż stanowi element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymaga większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu po jego ewentualnym demontażu, należałoby uznać go za kompletny i w konsekwencji zdatny do użytku środek trwały.

Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych, system ten można wyodrębnić jako kompleksowy środek trwały zaklasyfikowany do podgrupy 66, rodzaj 669 - Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe.

25.

Systemy przywoławczy i wideo - domofonowy.

System stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

System posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż system ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się nań urządzeń.

Ponadto, system ten nie musi być definitywnie przypisany tylko do jednego budynku oraz powinien być wyodrębniony jako środek trwały, z uwagi na fakt, iż stanowi element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymaga większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu po jego ewentualnym demontażu, należałoby uznać go za kompletny i w konsekwencji zdatny do użytku środek trwały.

Systemy te powinny zostać, w ocenie Spółki, zaklasyfikowane, zgodnie z KŚT, jako środki trwałe z rodzaju 629 - inne urządzenia tele-i radiotechniczne.

26.

Sieć strukturalna.

Sieć stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

Sieć posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jej zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż sieć ta nie jest trwale związana z budynkiem, gdyż można ją odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się nań urządzeń.

Ponadto, system ten nie musi być definitywnie przypisany tylko do jednego budynku oraz powinien być wyodrębniony jako środek trwały, z uwagi na fakt, iż stanowi element szybciej zużywalny niż sam budynek wymaga większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji sieci po jej ewentualnym demontażu, należałoby uznać ją za kompletny i w konsekwencji zdatny do użytku środek trwały.

W ocenie Spółki, sieć stanowi Środek trwały sklasyfikowany wg KŚT w rodzaju 623 - urządzenia teletransmisji przewodowej.

III.

Podsumowanie.

Zaprezentowane w niniejszym wniosku argumenty przemawiają, zdaniem Spółki, za przyjęciem, iż wszystkie wskazane w stanie faktycznym składniki majątkowe, które stanowią elementy wyposażenia Centrum, są odrębnymi środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji, na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych oraz według stawek przewidzianych w Załączniku nr 1 do tej ustawy.

W piśmie z dnia 1 kwietnia 2010 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Spółka wskazała, iż składniki majątkowe, będące przedmiotem zapytania zawartego we wniosku, powinny być uznane za odrębne środki trwałe względnie wartości niematerialne i prawne do celów amortyzacji podatkowej, z uwagi na fakt, iż spełniają one warunki stanowiące definicję środków trwałych względnie wartości niematerialnych i prawnych zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Natomiast art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Uwzględniając, że amortyzacji środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych (art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy, w którym następuje odwołanie się do symbolu Klasyfikacji Środków Trwałych, należy stwierdzić, że rozwinięcie zakresu przedmiotowego środków trwałych wskazanych w art. 16a ust. 1 ww. ustawy ma miejsce w Klasyfikacji Środków Trwałych, która została wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm.).

Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustaleniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych.

Przez środki trwałe rozumie się w Klasyfikacji Środków Trwałych rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki lub oddane do używania na podstawie najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się w Klasyfikacji Środków Trwałych pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Może być nim np. budynek, maszyna, pojazd mechaniczny itp. Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się w ewidencji przyjęcie za pojedynczy obiekt, tzw. obiekt zbiorczy, którym może być np. zespół przewodów rurociągowych lub zespół latarni jednego typu użytkowanych na terenie zakładu, ulicy osiedla, zespoły komputerowe itp.

Zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Natomiast w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania m.in. środka trwałego według Klasyfikacji Środków Trwałych, zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, który udziela informacji w zakresie stosowania takiej klasyfikacji.

Mając na względzie powyższe, przypomnieć należy, iż organ podatkowy nie jest uprawniony do dokonywania klasyfikacji środków trwałych do odpowiedniej grupy. Klasyfikacji tej powinien dokonać sam podmiot gospodarczy przy ewentualnej pomocy uprawnionego organu statystycznego.

Ponadto, aby składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogły zostać zaliczone do środków trwałych podatnika, muszą spełniać następujące warunki:

* przewidywany okres ich używania musi przekraczać jeden rok - o tym, jak długo będzie używany dany składnik decyduje sam podatnik,

* muszą stanowić własność lub współwłasność podatnika - amortyzacji podatkowej podlegają wyłącznie środki trwałe, do których przysługuje podatnikowi prawo własności, z wyjątkiem środków używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego oraz tych wymienionych w art. 16a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

* muszą być kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania - ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, iż warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, ponadto sprawne technicznie i zalegalizowane prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie,

* muszą być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą lub ich oddaniem do używania na podstawie umowy leasingu, najmu lub dzierżawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka jest właścicielem centrów handlowych, przy czym każde centrum jest wyposażone w urządzenia, których szczegółowa charakterystyka została przedstawiona we wniosku. Spółka wskazuje, iż wszystkie wymienione we wniosku urządzenia są Jej własnością. Ponadto, urządzenia te są wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, a okres ich używania jest dłuższy niż rok. Wszystkie te składniki majątkowe, wraz z ewentualnym okablowaniem, stanowią kompletne i dające się wyodrębnić urządzenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem. Spółka sklasyfikowała również te urządzenia w oparciu o Klasyfikację Środków Trwałych.

Ponadto należy nadmienić, iż w ramach systemu parkingowego Spółka zakupiła licencję na programy komputerowe i dokonała zapłaty za licencję na użytkowanie tych programów. w związku z tym, należy stwierdzić, że wskazana licencja stanowi odrębną od środka trwałego - zespołu urządzeń składających się na system parkingowy - wartość niematerialną i prawną. Zgodnie bowiem z art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. 16f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.

Natomiast, na podstawie art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przepis art. 16i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. Stawki tam wykazane można podwyższać lub obniżać zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami ustawy.

Reasumując powyższe wyjaśnienia, stwierdzić należy, że wskazane w stanie faktycznym składniki majątkowe, stanowiące elementy wyposażenia Centrum, podlegają amortyzacji, według stawek określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, jako odrębne środki trwałe, a w przypadku licencji na oprogramowanie - jako wartość niematerialna i prawna.

Jednocześnie przypomina się, że winny one zostać wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych oraz wyroku stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie informuje się, iż w zakresie opisu zdarzenia przyszłego została wydana odrębna interpretacja w dniu 7 kwietnia 2010 r. nr ILPB3/423-74/10-5/MC.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl