ILPB3/423-697/08-2/HS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2008 r. (data wpływu 27 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów z tytułu wnoszonych wkładów do spółki osobowej - jest prawidłowe.

W dniu 27 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów z tytułu wniesionego wkładu do spółki osobowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest właścicielem nieruchomości budynkowej (dalej: Nieruchomość). Nieruchomość jest obecnie wynajmowana na rzecz podmiotów trzecich (Spółka posiada trzy umowy najmu dotyczące wynajmowania powierzchni zlokalizowanej w Nieruchomości).

Oprócz działalności polegającej na wynajmowaniu Nieruchomości, Spółka prowadzi aktywną działalność polegającą na doradztwie strategicznym, corporate finance, oraz inwestycyjną i zarządzania aktywami alternatywnymi. Z działalności innej niż ta związana z Nieruchomością, Spółka generuje około 95% przychodów. W Spółce nie funkcjonuje formalny podział na departament odpowiedzialny za zarządzanie Nieruchomością oraz departament odpowiedzialny za działalność inwestycyjną.

Spółka nie posiada odrębnego rachunku bankowego, na którym gromadzone byłyby wpływy z wynajmu oraz z którego pokrywane byłyby koszty związane z działalnością polegającą na wynajmie. W planie kont Spółki nie zostały utworzone wyodrębnione konta, na których dokonywane byłyby zapisy księgowe związane wyłącznie z działalnością dotyczącą wynajmu Nieruchomości.

Spółka planuje powołanie spółki osobowej, której przedmiotem działalności będzie zarządzanie nieruchomościami. W ten sposób Spółka chce rozdzielić działalność inwestycyjną od pozostałej działalności. W spółce osobowej zatrudniony zostanie jeden z obecnych pracowników Spółki, który odpowiedzialny będzie za zarządzanie nieruchomościami.

Spółka planuje wniesienie do spółki osobowej wkładu niepieniężnego w postaci Nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy jest następujące.

Stanowisko w zakresie pytania nr 1.

W związku z wniesieniem przez Spółkę Nieruchomości tytułem wkładu do spółki osobowej nie powstanie dla Spółki obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 217 Konstytucji RP, zakres przedmiotu opodatkowania musi być precyzyjnie określony w ustawie podatkowej, a interpretacja jej przepisów nie może być rozszerzająca. Nie ma obowiązku podatkowego bez ustawy podatkowej, która kwalifikuje określone zdarzenie jako zdarzenie skutkujące powstaniem obowiązku podatkowego (przedmiot opodatkowania). Jeśli zatem określonego zdarzenia ustawa podatkowa nie wymienia jako przedmiotu opodatkowania, to zdarzenie to nie podlega opodatkowaniu.

Przedmiot opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych - w części odnoszącej się do przychodów podatkowych - został określony w art. 12 ust. 1 oraz w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy czym art. 13 tej ustawy można pominąć, gdyż nie ma wpływu na rozstrzygnięcie kwestii będącej przedmiotem niniejszego wniosku. Skoro art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa wniesienia wkładu do spółki osobowej jako zdarzenia skutkującego powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych, to zdarzenie to nie podlega temu podatkowi. Wprawdzie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera jedynie wyliczenie przykładowe przychodów podlegających opodatkowaniu, jednakże nie oznacza to, że każde zdarzenie podlega temu podatkowi. Istotą podatku dochodowego jest opodatkowanie przysporzenia majątkowego, które ma charakter definitywny, ostateczny. W związku z wniesieniem wkładu niepieniężnego do spółki osobowej, Spółka nie uzyskuje żadnego przysporzenia o charakterze definitywnym, gdyż w tym przypadku nie dochodzi do powiększenia jej majątku. Zdarzenie to nie podlega zatem obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy w tym miejscu odnieść się również do treści art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym przychód stanowi nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Ww. ustawa określa jako przedmiot opodatkowania jedynie wniesienie aportu do spółki kapitałowej. Ustawa ta nie uznaje natomiast wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki osobowej za zdarzenia skutkujące powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych. Gdyby ustawodawca chciał opodatkować również wniesienie aportu do spółki osobowej, powinien wprowadzić w odniesieniu do tej kategorii stanów faktycznych unormowanie analogiczne do art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na brak takiego unormowania należy stwierdzić, że wniesienie przez spółkę kapitałową aportu do spółki osobowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach udzielonych przez organy podatkowe w odniesieniu do analogicznych stanów faktycznych, jak stan faktyczny będący przedmiotem niniejszego wniosku, np. w interpretacji z dnia 25 listopada 2004 r. nr PD423-5/04 wydanej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pile, interpretacji z dnia 29 marca 2006 r. nr US.I/1-423/1/2006 wydanej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Trybunalskim, w interpretacji indywidualnej z dnia 8 lutego 2008 r. nr IP-PB3-423-322/07-3/MS wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W tej ostatniej interpretacji wyraźnie wskazano, że "wniesienie przez Spółkę do spółki komandytowej tytułem wkładu niepieniężnego nieruchomości nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego po stronie Spółki", co jest zbieżne ze stanowiskiem Spółki.

Stanowisko w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Spółki, w przypadku sprzedaży Nieruchomości przez spółkę osobową dochód stanowiący podstawę opodatkowania, w części przypadającej na Spółkę, obliczony zostanie jako różnica pomiędzy kwotą uzyskaną ze zbycia Nieruchomości, a wartością Nieruchomości przyjętą na potrzeby wyceny wkładu wniesionego do spółki osobowej, określoną w akcie notarialnym, pod warunkiem że wartość ta nie będzie wyższa od wartości rynkowej Nieruchomości, na dzień wniesienia wkładu. W momencie sprzedaży koszt w powyższej wysokości zostanie pomniejszony o odpisy amortyzacyjne dokonane w okresie pomiędzy otrzymaniem wkładu przez spółkę osobową oraz zawarciem umowy sprzedaży.

Z punktu widzenia przepisów podatkowych podatnikami są poszczególni wspólnicy spółki osobowej (art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Zgodnie z art. 5 ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3 tej ustawy, łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów oraz wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Należy zauważyć, że w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest przepisów regulujących wprost zasady określania podstawy opodatkowania, w przypadku zbycia przez spółkę osobową składników, otrzymanych w ramach wkładu. Przy ustalaniu dochodu należy zatem kierować się zasadami ogólnymi wyrażonymi w art. 7 ust. 2, art. 14 ust. 1, art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: "Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą".

Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

W przypadku zbycia Nieruchomości przez spółkę osobową, przychody z tego zbycia ustalone zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowić będą dla Spółki i innych wspólników spółki osobowej ich przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną w wysokości - zgodnie z art. 5 tej ustawy - proporcjonalnej do posiadanego przez każdego ze wspólników (w tym Spółkę) udziału w spółce osobowej.

Kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są natomiast koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Artykuł 16 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, są jednak kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Na gruncie powyższych przepisów, należy stwierdzić, że dochodem wspólników spółki osobowej w przedmiotowej sytuacji będzie różnica pomiędzy ceną uzyskaną przez tę spółkę z tytułu sprzedaży Nieruchomości wniesionej w formie wkładu oraz wartością Nieruchomości, ustaloną na moment dokonania wkładu, pomniejszoną o odpisy amortyzacyjne.

Opinię zgodną z przedstawioną w niniejszym wniosku wyraził Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu w piśmie z 14 marca 2007 r. nr PDF I/415-80/06, w którym czytamy między innymi: " (...) Zatem w sytuacji, gdy spółka komandytowa dokona sprzedaży gruntu, wniesionego przez wspólnika aportem do spółki, a uznanego przez spółkę za środek trwały, kosztem uzyskania przychodu będzie wartość nieruchomości ustalona na dzień wniesienia wkładu nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu".

Analogiczny pogląd w odniesieniu do skutków sprzedaży przez spółkę cywilną środków trwałych lub gruntów wyrażony został w piśmie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 12 lutego 2007 r. nr IIUS.1/415-4/07 oraz w piśmie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wadowicach z dnia 8 stycznia 2007 r. nr PD1 A/415-54/06.

Stanowisko akceptujące możliwość przypisania kosztów uzyskania przychodów, w wysokości wartości wkładów określonych w akcie notarialnym dokumentującym ich wniesienie, zostało także potwierdzone w następujących pismach:

* pismo Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku z dnia 13 lipca 2007 r. (znak IIUSpblA/1/415-61/81a, b/49,50/07BB);

* pismo Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 12 lutego 2007 r. (znak IIUS.I/415-4/07);

* pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wadowicach z dnia 8 stycznia 2007 r. (znak PD1 A/415-54/06);

* pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 17 maja 2006 r. (znak US I/1-415/7c/2006).

Dodać należy, że zgodnie z praktyką organów podatkowych, także w przypadku zbycia przez spółki kapitałowe składników otrzymanych w ramach wkładu niepieniężnego, podatnik ma prawo do określenia kosztów uzyskania przychodów przyporządkowanych do tej sprzedaży.

Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z 5 lipca 2007 r. (nr 1401/BP-II/4210-26/07/ZO) stwierdził co następuje: " (...) należy uznać, że w przypadku późniejszej sprzedaży poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowiących uprzednio aport, kosztem uzyskania tego przychodu jest wartość nominalna udziałów własnych wydanych za aport, nawet jeżeli nie wynika to wprost z art. 16 ust. 1 pkt 1b) i art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy".

Także w przypadku sprzedaży udziałów nabytych w ramach aportu ich wartość będzie stanowić koszt uzyskania przychodów dla sprzedającego. Taki wniosek wynika m.in. z interpretacji Izby Skarbowej w Szczecinie z 11 kwietnia 2007 r. (nr DPB-1.25-4230-01/07) - "w związku z powyżej przedstawionym stanem faktycznym, należy zauważyć, że w zamian za otrzymane udziały podatnik wydaje podmiotowi wnoszącemu aport udziały własne. Stanowią one swego rodzaju wynagrodzenie za udziały w innej spółce otrzymane w postaci wkładu niepieniężnego. W konsekwencji należy stwierdzić, iż wartość nominalna własnych udziałów wydanych w zamian za otrzymane udziały stanowi wydatek na nabycie udziałów w rozumieniu zacytowanego przepisu art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc w momencie zbycia - koszt uzyskania przychodów". Również Izba Skarbowa w Rzeszowie uznała za prawidłowe stanowisko podatnika w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży udziałów otrzymanych w ramach aportu, wydatków w wysokości wartości nominalnej udziałów wydanych w zamian za aport (pismo z dnia 7 grudnia 2006 r. nr lS.I/2-4230/10/06).

Z powyższych wyjaśnień wynika, iż w praktyce organów podatkowych nie budzi wątpliwości prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów, w przypadku zbywania składników majątkowych otrzymanych przez spółki handlowe w ramach wkładu niepieniężnego. W przypadku spółek niemających osobowości prawnej powszechnie przyjmuje się, że w sytuacji zbycia składnika majątkowego otrzymanego w ramach wkładu, koszt uzyskania przychodów należy ustalić na podstawie wartości rynkowej zbywanego składnika, określonej w akcie notarialnym dokumentującym wniesienie wkładu.

Koszty uzyskania przychodów ze zbycia Nieruchomości przez spółkę osobową - ustalone w wysokości wartości Nieruchomości, ustalonej na moment dokonania wkładu - stanowić będą dla Spółki i innych wspólników spółki osobowej koszty uzyskania przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną w wysokości - zgodnie z art. 5 tej ustawy - proporcjonalnej do posiadanego przez każdego z nich udziału w spółce osobowej.

Wartość Nieruchomości określona w umowie spółki osobowej stanowić będzie koszt uzyskania przychodu (pomniejszony o dokonane odpisy amortyzacyjne), także w sytuacji, w której Nieruchomość nie zostanie w spółce osobowej zakwalifikowana jako środek trwały. Wniosek ten potwierdzają przepisy ustawy o rachunkowości, na podstawie których to przepisów, spółka osobowa w momencie sprzedaży Nieruchomości jako koszt będzie musiała określić wartość Nieruchomości wynikającą z umowy spółki.

Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. W piśmie z dnia 30 stycznia 2008 r. nr IP-PB3-423-411/07-4/AG, wyrażony został następujący pogląd: "Dysponowanie składnikami majątkowymi w postaci np. zapasów lub materiałów budowlanych niesie ze sobą, co do zasady, identyczne skutki podatkowe jak dysponowanie środkami trwałymi oraz wartościami niematerialnymi i prawnymi. Ustalanie przychodu i kosztu w przypadku sprzedaży składnika majątkowego np. zapasów lub materiałów budowlanych przebiega w sposób analogiczny jak w przypadku środków trwałych. Jedynym aspektem różnicującym podatkowe spojrzenie na inne składniki majątkowe od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jest amortyzacja.

Należy zatem przyjąć w jej opinii, iż ustawodawca skłania się ku identycznemu podatkowemu traktowaniu wyceny pozostałych składników majątkowych jak i środków trwałych (z wyjątkami szczególnie wskazanymi w ustawie, np. w przypadku wystąpienia ujemnej wartości firmy - art. 16g ust. 10 pkt 2)".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 1, w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

Z kolei stosownie do art. 12 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód określony w ww. art. 12 ust. 1 pkt 7 powstaje w dniu:

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółkami kapitałowymi są: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółka akcyjna, natomiast spółkami osobowymi, zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 tej ustawy, są spółki jawne, partnerskie, komandytowe lub komandytowo - akcyjne. Ponadto, analizując przepisy Kodeksu spółek handlowych, należy stwierdzić, iż generalnie w przypadku spółek osobowych nie występuje pojęcie kapitału zakładowego. Pojęcie takiego kapitału występuje przede wszystkim w spółkach kapitałowych, tj. w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (art. 152 Kodeksu spółek handlowych) i spółce akcyjnej (art. 302 Kodeksu spółek handlowych). Jednakże w drodze regulacji szczególnej, kapitał zakładowy występuje również w spółkach komandytowo - akcyjnych (art. 126 Kodeksu spółek handlowych). Pomimo tego, stwierdza się, iż z treści powołanego art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednoznacznie wynika, że dotyczy on jedynie określenia przychodu stanowiącego nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka jest właścicielem nieruchomości budynkowej, której powierzchnię wynajmuje osobom trzecim. Spółka planuje utworzenie spółki osobowej, do której zamierza wnieść jako wkład niepieniężny przedmiotową nieruchomość.

Wobec powyższego, cytowany powyżej art. 12 ust. 1 pkt 7 w związku z ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że wniesienie przez Spółkę nieruchomości budynkowej do spółki osobowej tytułem wkładu niepieniężnego, nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego po stronie Spółki. Dodatkowo wskazać należy, iż o przychodzie można mówić wtedy, gdy następuje trwałe i definitywne przysporzenie majątkowe. Tymczasem w przypadku wkładu wnoszonego przez wspólnika do spółki osobowej nie występuje definitywny przyrost majątku, ponieważ zgodnie z Kodeksem spółek handlowych wkład taki może być zwrócony w całości lub części.

Spółka osobowa nie posiada osobowości prawnej, a z punktu widzenia prawa podatkowego obowiązanymi do zapłaty podatku od osiąganych przez nią dochodów (podatnikami) są jej poszczególni wspólnicy. Z tego też względu, skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółki osobowej, a odnoszące się do jej wspólników będących osobami prawnymi, należy rozpatrywać w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak wynika z art. 5 ust. 1 tej ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 ww. ustawy).

W świetle przepisów Kodeksu spółek handlowych, w części dotyczącej spółek osobowych, rzeczy i prawa wniesione tytułem wkładu, a także nabyte lub uzyskane przez spółkę w inny sposób, stanowią jej majątek. Majątek spółki osobowej przez czas jej trwania jest traktowany jako majątek odrębny od majątku osobistego każdego z jej wspólników. Wspólnik ma w nim tylko nieoznaczony żadnym ułamkiem udział. Dla stosunków własności oznacza to współwłasność łączną.

Reasumując powyższe wyjaśnienia, wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości budynkowej przez Spółkę do spółki osobowej nie spowoduje przysporzenia po stronie Spółki, a co za tym idzie nie powstanie też przychód podatkowy, o którym mowa w art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, iż w zakresie zdarzeń przyszłych dotyczących:

* podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie pytania nr 2, wydana została interpretacja w dniu 20 stycznia 2009 r. nr ILPB3/423-697/08-3/HS oraz

* podatku dochodowego od osób fizycznych, wydana została interpretacja w dniu 20 stycznia 2009 r. nr ILPB1/415-880/08-2/IM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.