ILPB3/423-684/10-3/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2010 r. (data wpływu 12 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 12 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 19 października 2010 r. (data wpływu 25 października 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż w ww. wniosku jako przedmiot wniosku zakreślono zaistniały stan faktyczny, liczba zaistniałych stanów faktycznych 2, rodzaj sprawy: podatek dochodowy od osób prawnych oraz podatek dochodowy od osób fizycznych. Natomiast w poz. 55 pytanie (pytania) przyporządkowane do stanu faktycznego (stanów faktycznych) przedstawionego w poz. 54: zadano dwa pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Również własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego odnosiło się do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Opłatę natomiast Wnioskodawca uiścił w wysokości 80 zł.

W związku z powyższym, pismem z dnia 11 października 2010 r. nr ILPB1/415-917/10-2/TW wezwano Wnioskodawcę do określenia, iż jeżeli wolą Jego jest, aby wniosek podlegał rozpatrzeniu również w przedmiocie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to należy przedstawić pytanie w zakresie stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, jak również własne stanowisko w sprawie oceny prawnej w stosunku do zadanego pytania.

Pismem uzupełniającym z dnia 19 października 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca organizuje dla swoich pracowników różnego rodzaju imprezy integracyjne, tj. spotkania wigilijne, okolicznościowe z okazji 15 - lecia firmy, imprezy rekreacyjno - sportowe z okazji Dnia Komunalnika. Spółka uważa, że imprezy te sprzyjają wytworzeniu dobrej atmosfery w pracy, wpływają na zacieśnienie więzi pracowników z firmą oraz poprawiają motywację pracowników do pracy. Pracownicy uczestniczą w imprezach nieodpłatnie. Podczas spotkań integracyjnych pracownicy Spółki mogą skorzystać z usług gastronomicznych lub cateringowych świadczonych przez firmy wynajmowane przez Spółkę. Należy przy tym zaznaczyć, że pracownicy nie mają przydzielonych racji żywnościowych. Każdy z pracowników ma możliwość wyboru, jaki posiłek (artykuł spożywczy) chce zjeść, jakie napoje chce wypić, itp. Spółka nie ewidencjonuje ilości spożytych przez danego pracownika produktów. Pracownicy mogą również skorzystać z "atrakcji" zapewnianych przez Spółkę (np. mogą wziąć udział w zawodach sportowych, w dyskotece, itp.). Spółka nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie, który z pracowników z jakich "atrakcji" skorzystał. Organizując imprezę Spółka zawiera różne umowy z firmami zewnętrznymi. Może się zdarzyć, że Spółka wybiera jedną firmę zewnętrzną odpowiedzialną za zorganizowanie całości imprezy (np. imprezy rekreacyjno - sportowe z okazji Dnia Komunalnika). W takim wypadku Spółka otrzymuje fakturę obejmującą łączny koszt imprezy, tj. wynagrodzenie firmy zewnętrznej. Obejmuje ona poszczególne koszty związane z imprezą, np. koszty wynajmu terenów zielonych, wyżywienia, oprawy muzycznej, itp.

Spółka może też zdecydować się na organizację imprezy samodzielnie. Przykładowo Spółka wybiera restaurację, w której ma odbyć się spotkanie pracowników i otrzymuje fakturę za usługę gastronomiczną.

Imprezy te są finansowane ze środków obrotowych Spółki.

W Spółce jest tworzony Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, ale jest on wykorzystywany na pożyczki dla pracowników, zapomogi oraz dofinansowanie do różnego typu wypoczynku pracowników i ich rodzin.

Finansowanie dodatkowo imprez i spotkań integracyjnych z funduszu socjalnego ograniczyłoby finansowanie innych świadczeń socjalno - bytowych dla zatrudnionych pracowników. Spółka - co do zasady - ustala szacunkowo ilość pracowników chcących wziąć udział w imprezie, zbierając dane liczbowe od kierowników poszczególnych działów. Liczbę uczestników ustala się w celu określenia skali imprezy, tak aby firma świadcząca usługi wiedziała, ile przygotować posiłków, jaką salę wynajęć, itp.

Przy wejściu na imprezę nie prowadzi się listy obecności. Spółka podkreśla, że to Jej zależy na uczestnictwie załogi w imprezach i jej integracji. W przypadku, gdy świadczenie miałoby być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych, pracownicy w większości nie skorzystaliby z możliwości udziału w organizowanych imprezach.

Spółka wskazała, iż organizowała imprezy integracyjne dla pracowników i członków ich rodzin w całości finansowane ze środków obrotowych. Imprezy te miały charakter otwarty oraz dobrowolny i odbywały się poza godzinami pracy. W trakcie imprez odbywały się różnego rodzaju loterie, prezentacje, zawody sportowe i konkursy wiedzy o Spółce. Nie tworzono list obecności uczestników ale szacunkowo ustalono ich liczbę w celu określenia skali imprezy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sfinansowane ze środków obrotowych wydatki związane z organizacją imprez dla pracowników i członków ich rodzin mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na organizację imprez integracyjnych są związane z prowadzoną działalnością, gdyż wpływają na poprawę atmosfery pracy oraz zintegrowanie pracowników, a przez to zwiększenie efektywności ich pracy. Istnieje więc związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy poniesionym wydatkiem a osiągniętymi przychodami, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednak do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wyłącznie wydatki związane z organizacją imprez przeznaczonych tylko dla pracowników. Natomiast, jeśli w imprezach integracyjnych brali udział także członkowie rodzin pracowników i w tej sytuacji, nie było możliwe wydzielenie i udokumentowanie wydatków przypadających na konkretnych uczestników (pracowników i pozostałych osób), wydatki te Spółka w całości wyłączyła z kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Na podstawie powyższego przepisu możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku, który - racjonalnie oceniając - mógłby przyczynić się do powstania przychodu czy jego zwiększenia, nawet jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Należy wskazać, iż aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny, należy wyodrębnić wydatki poniesione na organizację spotkań integracyjnych dla pracowników oraz wydatki poniesione na spotkania integracyjne dla członków ich rodzin.

Odnosząc się do wydatków przeznaczonych na organizację spotkań integracyjnych dla pracowników należy zauważyć, iż kosztami podatkowymi są między innymi wydatki ponoszone na rzecz pracowników podatnika, w przypadku gdy wydatki te spełniają wskazane wyżej, określone w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kryteria. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Obejmują one również wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich imprez integracyjnych (w tym wyjazdowych) oraz imprez informacyjno - integracyjnych. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Stosownie bowiem do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Spółka podkreśla, iż poniesione wydatki na organizację imprez integracyjnych są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż wpływają na poprawę atmosfery pracy oraz zintegrowanie pracowników, przez co zwiększa się efektywność ich pracy. Istnieje zatem związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy poniesionym wydatkiem a osiągniętymi przychodami, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, wydatki na organizację spotkań integracyjnych dla pracowników, które poniosła Spółka, przy spełnieniu wyżej wymienionych warunków, mogłyby stanowić koszt uzyskania przychodów, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże Spółka wskazała, iż w zorganizowanej imprezie integracyjnej - sfinansowanej ze środków obrotowych - wzięli udział nie tylko pracownicy ale również członkowie ich rodzin. Ponadto stwierdziła, iż nie było możliwe wydzielenie i udokumentowanie wydatków przypadających na konkretnych uczestników (pracowników i pozostałych osób).

Z uwagi na powyższe, wydatki w części dotyczącej członków rodzin, nie stanowią - na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - kosztów uzyskania przychodu. Wydatki te nie przyczynią się bowiem (nawet pośrednio) do osiągnięcia przez Spółkę przychodów, ani też zachowania bądź zabezpieczenia źródła Jej przychodów.

W konsekwencji, sfinansowane ze środków obrotowych wydatki związane z organizacją imprez dla pracowników i członków ich rodzin, w sytuacji, gdy nie było możliwe wydzielenie i udokumentowanie wydatków przypadających tylko na pracowników nie stanowią w całości kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie nadmienia się, iż wniosek Spółki w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.