ILPB3/423-674/14-2/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z 15 grudnia 2014 r. (data wpływu 18 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w celu wyliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w oparciu o trzy zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, wystarczające jest prowadzenie wspólnej ewidencji rachunkowej zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy dla wszystkich zezwoleń łącznie oraz odrębnej ewidencji dla działalności podlegającej opodatkowaniu (pytanie nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 18 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

* czy w celu wyliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w oparciu o trzy zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, wystarczające jest prowadzenie wspólnej ewidencji rachunkowej zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy dla wszystkich zezwoleń łącznie oraz odrębnej ewidencji dla działalności podlegającej opodatkowaniu (pytanie nr 1);

* w celu wyliczenia dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka powinna dokonywać dyskontowania całej otrzymywanej pomocy publicznej w pierwszej kolejności na dzień wydania najstarszego zezwolenia, a następnie (tekst jedn.: w przypadku wykorzystania dostępnej pomocy publicznej wynikającego z zezwolenia I) na dzień wydania kolejnych zezwoleń w kolejności chronologicznej (pytanie nr 2).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "SSE" lub "Strefa"). Spółka uzyskała trzy zezwolenia na prowadzenie działalności w Strefie, tj.:

* Zezwolenie z dnia 26 sierpnia 2004 r. (dalej: "Zezwolenie I");

* Zezwolenie z dnia 5 września 2007 r. (dalej: "Zezwolenie II");

* Zezwolenie z dnia 7 lutego 2014 r. (dalej: "Zezwolenie III", lub łącznie z Zezwoleniem I i Zezwoleniem II: "Zezwolenia").

Zezwolenie I określa rodzaj działalności, która może być prowadzona przez Spółkę na terenie SSE jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa określona w następujących kategoriach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: "PKWiU"):

* Transport lądowy pozostały (PKWiU 60.2);

* Usługi w zakresie prac przeładunkowych, magazynowania i przechowywania towaru (PKWiU 63.1);

* Usługi wspomagające transport pozostałe (PKWiU 63.2);

* Usługi agencji transportowych pozostałe (PKWiU 63.4).

W warunkach Zezwolenia I Spółka zobowiązana była do wywiązania się z następujących warunków prowadzenia działalności gospodarczej:

1. Poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 904 z późn. zm., dalej: "Rozporządzenia SSE z 1997 r."), będących podstawą obliczenia wysokości pomocy publicznej zgodnie z § 3 tego rozporządzenia, o wartości przewyższającej kwotę 800.000 EURO (słownie: osiemset tysięcy EURO) w terminie do dnia 31 grudnia 2008 r., obliczonej przy zastosowaniu średniego kursu EURO ogłoszonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia faktycznego poniesienia wydatków.

2. Zatrudnienie na terenie Strefy co najmniej 10 pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2007 r. i utrzymanie zatrudnienia na tym poziomie do dnia 31 grudnia 2012 r.

3. Przestrzeganie Regulaminu Strefy i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania Strefy.

Zezwolenie II określa rodzaj działalności Spółki, która może być prowadzona na terenie SSE jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa określona w następujących kategoriach PKWiU:

* Usługi w zakresie prac przeładunkowych, magazynowania i przechowywania towaru (PKWiU 63.1).

W warunkach Zezwolenia II Spółka zobowiązana była do wywiązania się z następujących warunków prowadzenia działalności gospodarczej:

1. Poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 236, poz. 1704 z późn. zm., dalej: "Rozporządzenia SSE z 2006 r."), będących podstawą obliczenia wysokości pomocy publicznej zgodnie z § 3 i 4 tego rozporządzenia, o wartości przewyższającej kwotę 3.500.000 złotych (słownie: trzy miliony pięćset tysięcy 00/100 złotych) w terminie do dnia 31 grudnia 2008 r.

2. Utworzenie na terenie Strefy co najmniej 5 nowych miejsc pracy, w rozumieniu przepisów § 3 ust. 3 i ust. 6 wspomnianego rozporządzenia, do dnia 31 grudnia 2008 r. i utrzymanie nowoutworzonych miejsc pracy na poziomie co najmniej 5 od dnia 31 grudnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2011 r.

3. Zakończenie inwestycji w terminie do dnia 31 grudnia 2008 r.

4. Przestrzeganie Regulaminu Strefy i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania Strefy.

Zezwolenie III określa rodzaj działalności Spółki, która może być prowadzona na terenie SSE jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa określona w następujących kategoriach PKWiU:

* Pozostały transport lądowy pasażerski (PKWiU 49.3);

* Transport drogowy towarów oraz usługi związane z przeprowadzkami (PKWiU 49.4);

* Magazynowanie i przechowywanie towarów (PKWiU 52.1);

* Usługi wspomagające transport (PKWiU 52.2) z wyłączeniem podkategorii 52.21.25, tj. usługi holowania w transporcie drogowym.

W warunkach Zezwolenia III Spółka zobowiązała się do:

1. Poniesienia na terenie strefy wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (dalej: "Rozporządzenie strefowe") w wysokości co najmniej 2.000.000,00 PLN (słownie: dwa miliony złotych 00/100) w terminie do dnia 31 grudnia 2015 r.

2. Zwiększenia zatrudnienia na terenie strefy kształtującego się na dzień 31 grudnia 2013 r. na poziomie 168 pracowników poprzez zatrudnienie na terenie specjalnej strefy ekonomicznej co najmniej 4 nowych pracowników w terminie do 31 grudnia 2015 r. i utrzymanie zatrudnienia na terenie strefy na poziomie co najmniej 172 pracowników do dnia 31 grudnia 2016 r. Liczba pracowników oznacza pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy wraz z pracownikami sezonowymi, w przeliczeniu na etaty w pełnym wymiarze czasu pracy.

3. Zakończenia inwestycji w terminie do dnia 31 grudnia 2015 r.

Obecnie Spółka jest w trakcie prowadzenia procesu inwestycyjnego w ramach Zezwolenia III.

Żadne z otrzymanych przez Spółkę Zezwoleń nie polegało na rozszerzeniu SSE na prywatne grunty Spółki.

Z punktu widzenia profilu działalności Spółki, Zezwolenia dotyczą inwestycji realizujących wspólne założenia branżowe oraz są współzależne organizacyjnie. Przedmiot działalności prowadzony na podstawie Zezwoleń jest spójny pod względem organizacyjnym - zarządzany jest w ramach jednego podmiotu.

W związku z prowadzeniem działalności na podstawie Zezwoleń, Spółka prowadzi ewidencję księgową w sposób umożliwiający jednoznaczne przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy do każdego Zezwolenia. Ewidencja umożliwia zatem wyodrębnienie środków trwałych oraz utworzonych nowych miejsc pracy związanych z projektami inwestycyjnymi objętymi poszczególnymi Zezwoleniami. Umożliwia ona także weryfikację czy spełnione zostały warunki określone w poszczególnych Zezwoleniach oraz ustalenie wydatków inwestycyjnych poniesionych w związku z realizacją projektów dla celów kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej oraz jej dyskontowania. Jednocześnie, w latach poprzednich, jak i do momentu wygaśnięcia Zezwolenia I Spółka poniosła lub będzie ponosić dalsze wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 Rozporządzenia SSE z 1997 r.

Przy wyliczaniu limitu pomocy publicznej dostępnej w ramach każdego Zezwolenia Spółka uwzględnia wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej mający zastosowanie do danego Zezwolenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w celu wyliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w oparciu o trzy Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, wystarczające jest prowadzenie wspólnej ewidencji rachunkowej zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy dla wszystkich Zezwoleń łącznie oraz odrębnej ewidencji dla działalności podlegającej opodatkowaniu.

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w celu wyliczenia dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka powinna dokonywać dyskontowania całej otrzymywanej pomocy publicznej w pierwszej kolejności na dzień wydania najstarszego Zezwolenia, a następnie (tekst jedn.: w przypadku wykorzystania dostępnej pomocy publicznej wynikającego z Zezwolenia I) na dzień wydania kolejnych Zezwoleń w kolejności chronologicznej.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 18 marca 2015 r. nr ILPB3/423-674/14-3/KS.

Zdaniem Wnioskodawcy, niezależnie od liczby posiadanych Zezwoleń strefowych, Spółka w celu ustalenia dochodu (straty) na działalności zwolnionej jest zobowiązana do prowadzenia jednej wspólnej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla wszystkich Zezwoleń łącznie. W konsekwencji, dla celów rozliczeń podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, całość dochodu (straty) generowanego przez działalność Spółki prowadzoną na terenie objętym statusem specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie trzech posiadanych Zezwoleń powinna być zwolniona z opodatkowania łącznie.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 z późn. zm., dalej: "ustawa o SSE"), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei stosownie do regulacji art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: "SSE") na podstawie zezwolenia (o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Jednocześnie, art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż przedmiotowe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE.

Co równie istotne, w przypadku podatników działających w oparciu o więcej niż jedno zezwolenie na prowadzenie działalności w SSE, zarówno w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i w przepisach ustawy o SSE, brak jest regulacji nakazujących odrębne ustalanie wyniku podatkowego dla każdego z zezwoleń oddzielnie. Wymogów takich nie zawierają również przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy o SSE.

Jak wynika z § 5 ust. 5 Rozporządzenia strefowego, zwolnienie przysługuje wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. Ponadto, zgodnie z § 8 Rozporządzenia strefowego do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej, tj. w analizowanym przypadku dla Zezwolenia I i Zezwolenia II wynikające z Rozporządzenia SSE z 1997 r. i Rozporządzenia SSE z 2006 r. (odpowiednio).

Przepisy Rozporządzenia SSE z 1997 r. w brzmieniu obowiązującym z 26 sierpnia 2004 r., tj. w dniu uzyskania Zezwolenia I oraz przepisy Rozporządzenia SSE z 2006 r. w brzmieniu obowiązującym w dniu 5 września 2007 r., tj. w dniu uzyskania Zezwolenia II, wskazują jedynie, że zwolnienie podatkowe przysługuje tylko z tytułu działalności prowadzonej na terenie Strefy. Zatem konieczne jest jedynie odpowiednie wydzielenie wyniku podatkowego na działalności strefowej od wyniku podatkowego na działalności opodatkowanej, jednak analizowane akty prawne także nie nakazują ustalania odrębnego wyniku podatkowego z działalności strefowej, uzyskiwanego w ramach poszczególnych Zezwoleń.

Ponadto, w myśl art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ww. ustawy, przy ustalaniu dochodu nie uwzględnia się przychodów i kosztów, jeżeli dochody z tych źródeł są wolne od podatku. Zatem przedsiębiorca zobowiązany jest jedynie wyłączyć odpowiednio całkowite przychody i koszty działalności strefowej bez konieczności ustalania tych wartości odrębnie dla każdego Zezwolenia.

Łączna wykładnia powołanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wyodrębniania wyniku podatkowego osiągniętego w ramach poszczególnych projektów inwestycyjnych objętych kilkoma zezwoleniami strefowymi. Za wystarczające i w pełni prawidłowe z punktu widzenia przytoczonych regulacji, należy zatem uznać prowadzenie przez Spółkę ewidencji księgowej w sposób pozwalający na ustalenie wyniku podatkowego na działalności opodatkowanej oraz łącznego wyniku podatkowego na działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: objętej Zezwoleniami).

Taki stopień szczegółowości prowadzonej ewidencji wypełnia wymogi art. 9 ust. 1 ustawy, gdyż pozwala na ustalenie podstawy opodatkowania (tekst jedn.: dochodu nieobjętego żadnym z Zezwoleń strefowych) oraz wysokości należnego podatku.

Należy również zauważyć, że w przypadku gdy zezwolenia zostały wydane na rzecz tego samego podatnika, wyodrębnienie wyniku podatkowego przypadającego na każde z zezwoleń nie wynika z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ani z przepisów regulujących działanie SSE. Wobec faktu, że całość dochodów osiąganych przez Spółkę na terenie SSE na podstawie Zezwoleń podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych (w granicach dostępnego limitu pomocy publicznej) oraz, że zakres działalności wynikający z Zezwoleń jest tożsamy (również dla Zezwolenia III po zastosowaniu tzw. przejścia z PKWiU 2008 na 2004), nakładanie na Spółkę obowiązku ustalania odrębnego wyniku podatkowego dla każdego z Zezwoleń byłoby nieuzasadnione.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że w związku z faktem osiągania dochodów z działalności prowadzonej w SSE w oparciu o trzy Zezwolenia jest ona zobowiązana do prowadzenia ewidencji księgowej pozwalającej na wyodrębnienie wyniku podatkowego podlegającego opodatkowaniu oraz łącznego wyniku podatkowego podlegającego zwolnieniu z podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej.

W myśl art. 16 ust. 1 ww. ustawy, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej "zezwoleniem".

Stosownie do art. 16 ust. 2 ww. ustawy, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Przystępując do analizy ww. przepisów należy zauważyć, że przepisy dotyczące ulg i zwolnień należy interpretować ściśle, zgodnie z ich literalnym brzmieniem, gdyż zwolnienia podatkowe stanowią odstępstwo od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, zatem wykładnia rozszerzająca jest niedopuszczalna.

Należy zauważyć, że zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych z dnia 10 grudnia 2008 r. (Dz. U. Nr 232, poz. 1548), zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Stosownie z § 5 ust. 5 ww. rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Ustawodawca nie zdefiniował, o jak dalekie wyodrębnienie organizacyjne działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej chodzi. Organizacyjne wyodrębnienie z osoby prawnej - prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią - jednostki, której wypracowany dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, służy przede wszystkim prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z tym przedsiębiorca musi zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie wysokości dochodu podlegającego zwolnieniu. Zatem, wyodrębnienie organizacyjne służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym.

W konsekwencji, w przypadku prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią, podatnik jest zobowiązany do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla celów obliczenia dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy dla wszystkich posiadanych zezwoleń i odrębnej ewidencji rachunkowej dla działalności podlegającej opodatkowaniu.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Odrębnymi przepisami, do których odsyła przytoczony wyżej przepis są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka posiada trzy zezwolenia na prowadzenie działalności w Strefie, tj.: Zezwolenie Nr 76 z dnia 26 sierpnia 2004 r., Zezwolenie Nr 149 z dnia 5 września 2007 r., Zezwolenie Nr 241 z dnia 7 lutego 2014 r.

Pytanie Spółki dotyczy prawidłowości sposobu prowadzenia ewidencji.

Przechodząc do prawnopodatkowej oceny przedstawionego przez Spółkę stanowiska, należy w pierwszym rzędzie wskazać, że przepisy dotyczące specjalnych stref ekonomicznych i przepisy dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych nie zawierają regulacji odnoszących się do sytuacji posiadania przez jeden podmiot kilku zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy.

W szczególności, nie przewidują one obowiązku prowadzenia odrębnych ksiąg rachunkowych dla potrzeb rozliczeń związanych z poszczególnymi zezwoleniami strefowymi, w tym z poszczególnymi projektami realizowanymi w ramach tych zezwoleń.

Niemniej jednak, prowadząc ewidencję rachunkową, Wnioskodawca powinien zapewnić możliwość ustalenia wartości wykorzystanej w ramach zezwoleń pomocy publicznej. Spółka powinna mieć przy tym na względzie, że każde z uzyskanych przez nią zezwoleń zostało wydane w odrębnym stanie prawnym, wskutek czego istnieją odrębności w zasadach korzystania przez Spółkę ze zwolnienia od podatku dochodowego dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie poszczególnych zezwoleń.

Innymi słowy, prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej na terenie SSE, w oparciu o trzy zezwolenia, nie skutkuje po jego stronie obowiązkiem prowadzenia ewidencji rachunkowej "odrębnie dla każdego z tych zezwoleń". Ewidencja powinna być jednak prowadzona z zachowaniem wymogów określonych w art. 9 ust. 1 ustawy, tj. w sposób umożliwiający realizację obowiązków podatkowych Wnioskodawcy jako podatnika podatku dochodowego, w szczególności prawidłowe określenie dochodu (straty) z działalności prowadzonej na terenie Strefy na podstawie zezwoleń oraz podstawy opodatkowania.

Należy jednocześnie podkreślić, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ani przepisy o specjalnych strefach ekonomicznych nie nakładają na Wnioskodawcę obowiązku "dzielenia" dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Stref na dochody uzyskane w ramach każdego z zezwoleń.

Wobec powyższego, żaden przepis prawa nie obliguje Spółki do prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej dla każdego poszczególnego zezwolenia, w związku z czym Spółka może prowadzić jedną ewidencję rachunkową dla celów obliczenia dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy dla wszystkich posiadanych zezwoleń oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu.

Niezależnie zatem od liczby posiadanych zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie strefy w celu ustalenia przychodu (dochodu) na działalności zwolnionej, Spółka jest zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych bez konieczności ustalania odrębnego wyniku zwolnionego dla poszczególnych zezwoleń.

Podsumowując, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w celu wyliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w oparciu o trzy zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, wystarczające jest prowadzenie wspólnej ewidencji rachunkowej zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy dla wszystkich zezwoleń łącznie oraz odrębnej ewidencji dla działalności podlegającej opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.