ILPB3/423-664/10-2/GC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - reprezentowanej przez Pełnomocnika - przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2010 r. (data wpływu 3 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* odrębnego ustalania dochodu strefowego (straty strefowej) w przypadku posiadania przez Spółkę kilku zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej - jest prawidłowe,

* możliwości zsumowania kwot zwolnień podatkowych przysługujących Spółce w odniesieniu do wydatków wynikających z trzech zezwoleń - jest prawidłowe,

* zwolnienia obejmującego swym zakresem nowe technologie - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z tytułu prowadzenia działalności w specjalnej strefie ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) poprzez zakład w "A" zakład w "B" oraz zakład w "C" w zakresie działalności produkcyjnej handlowej i usługowej na podstawie trzech zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, tj: zezwolenia nr (...) z dnia 29 grudnia 2003 r. (dalej: Zezwolenie I), zezwolenia nr (...) z dnia 15 maja 2009 r. (dalej: Zezwolenie II) i zezwolenia nr (...) z dnia 15 marca 2010 r. (dalej: Zezwolenie III).

Zezwolenia uzyskane przez Spółkę określają, rodzaje prowadzonej przez Spółkę działalności objętej zwolnieniem z podatku dochodowego, jak również warunki uprawniające Spółkę do korzystania ze zwolnienia.

Zezwolenie I określa rodzaje działalności, która może być prowadzona na terenie SSE jako działalność produkcyjna, usługowa i handlowa określona m.in. w następujących kategoriach PKWiU:

* wyroby ceramiczne stołowe i ozdobne (PKWiU z 2004 r. nr 26.21),

* wyroby sanitarne ceramiczne (PKWiU z 2004 r. nr 26.22),

* izolatory ceramiczne i elementy ceramicznego osprzętu izolacyjnego (PKWiU z 2004 r. nr 26.23),

* wyroby ceramiczne do celów technicznych, pozostałe (PKWiU z 2004 r. nr 26.24),

* wyroby ceramiczne pozostałe (PKWiU z 2004 r. nr 26.25),

* wyroby ceramiczne ogniotrwałe (PKWiU z 2004 r. nr 26.26),

* płytki ceramiczne (PKWiU z 2004 r. nr 26.30),

* cegły, dachówki i pozostałe ceramiczne materiały budowlane (PKWiU z 2004 nr 26.40),

* gliny i kaoliny (PKWiU z 2004 r. nr 14.22),

* minerały chemiczne i minerały do produkcji nawozów (PKWiU z 2004 r. nr 14.30).

Ponadto, w Zezwoleniu I określono następujące warunki uprawniające do korzystania ze zwolnienia: poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej 108.100.000 zł, z tego co najmniej 84.100.000 zł nie później niż do dnia 15 kwietnia 2005 r. oraz dodatkowo co najmniej 24.000.000 zł, nie później niż do dnia 30 kwietnia 2006 r. oraz zatrudnienie na terenie strefy co najmniej 165 osób, z tego co najmniej 120 osób w terminie do dnia 15 kwietnia 2005 r. oraz dodatkowo co najmniej 45 osób w terminie do dnia 15 lutego 2006 r. i utrzymania zatrudnienia na poziomie 165 osób do dnia 28 lutego 2011 r.

Zezwolenie II określa rodzaje działalności gospodarczej objętej zwolnieniem podatkowym, jako działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określoną w następujących pozycjach PKWiU:

* płytki ceramiczne i płyty chodnikowe ceramiczne (PKWiU nr 23.31),

* cegły, dachówki i materiały budowlane z wypalanej gliny (PKWiU nr 23.32),

* wyroby sanitarne ceramiczne (PKWiU nr 23.42),

* pozostałe wyroby ceramiczne (PKWiU nr 23.49),

* żwir, piasek, glina i kaolin (PKWiU nr 08.12),

* minerały chemiczne i minerały do produkcji nawozów (PKWiU nr 08.91).

Jednocześnie Zezwolenie II określa następujące warunki korzystania ze zwolnienia: poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej 120.000.000 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2013 r. oraz zwiększenie dotychczasowego zatrudnienia kształtującego się na poziomie 213 pracowników poprzez zatrudnienie co najmniej 25 nowych pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2013 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 238 pracowników do dnia 31 grudnia 2018 r.

Zezwolenie nr III zostało uzyskane przez Spółkę na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zgodnie z którym rozszerzenie strefy na obszar należący do podmiotów innych niż Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego wymaga - poza stosownym rozporządzeniem Rady Ministrów - spełnienia dodatkowych warunków, tj. w wyniku inwestycji będzie prowadzona działalność polegająca na uruchomieniu wytwarzania nowych lub znacząco ulepszonych towarów, procesów lub usług. Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 5 stycznia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie łódzkiej specjalnej strefy ekonomicznej, teren strefy rozszerzono o grunt będący własnością spółki (§ 1 pkt 2 lit. e) rozporządzenia). Na podstawie złożonego przez Spółkę wniosku oraz po przeprowadzeniu rokowań, Specjalna Strefa Ekonomiczna wydała Zezwolenie nr III, w którym określono trzy warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy: poniesienie wydatków inwestycyjnych w wysokości 25.000.000 złotych w terminie do 31 grudnia 2013 r., zwiększenie zatrudnienia o 30 nowych etatów oraz utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 406 pracowników w terminie do 31 grudnia 2018 r. oraz zakończenie inwestycji w terminie do 31 grudnia 2013 r. (pkt I Zezwolenia).

W pkt II Zezwolenia określono maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych, a w pkt III - sprecyzowano wymagania określone w art. 5 ust. 3 pkt 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych ("w wyniku inwestycji będzie prowadzona działalność, polegająca na uruchomieniu wytwarzania nowych lub znacząco ulepszonych towarów, procesów lub usług") oraz w § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie kryteriów, których spełnienie umożliwia objęcie niektórych gruntów specjalną strefą ekonomiczną ("działalność prowadzona w wyniku inwestycji będzie polegała na uruchomieniu wytwarzania nowych lub znacząco ulepszonych towarów niewytwarzanych na rynku polskim, lub świadczenia usług posiadających te cechy nieoferowanych w regionie, lub zostaną wprowadzone nowe rozwiązania technologiczne niestosowane dotychczas lub stosowane na rynku polskim nie dłużej niż rok; spełnienie kryterium zostanie potwierdzone opiniami co najmniej dwóch jednostek naukowych w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2008 r. Nr 169, poz. 1049) oraz w związku z inwestycją utworzonych zostanie co najmniej 30 nowych miejsc pracy i poniesione zostaną koszty kwalifikowane inwestycji o wartości co najmniej 20 mln złotych").

Zezwolenie III określa rodzaje działalności, która może być prowadzona na terenie SSE jako działalność produkcyjna, usługowa i handlowa określona m.in. w następujących kategoriach PKWiU:

* płytki ceramiczne i płyty chodnikowe ceramiczne (PKWiU nr 23.31),

* wyroby sanitarne ceramiczne (PKWiU nr 23.42),

* pozostałe wyroby ceramiczne (PKWiU nr 23.49),

* cegły, dachówki i materiały budowlane, z wypalanej gliny (PKWiU nr 23.32),

* wyroby ogniotrwałe (PKWiU nr 23.20),

* pozostałe wyroby ceramiczne do celów technicznych (PKWiU nr 23.44),

* żwir, piasek, glina, kaolin (PKWiU nr 08.12),

* minerały chemiczne i minerały do produkcji nawozów (PKWiU nr 08.91).

Po spełnieniu warunków określonych w Zezwoleniu nr III, Spółka na części strefy objętej tym Zezwoleniem produkować będzie opisane w Zezwoleniu nr III wyroby, zarówno przy wykorzystaniu nowych technologii, o których mowa w Zezwoleniu nr III, jak i przy wykorzystaniu innych technologii. Spółka prowadzi ewidencję umożliwiającą przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy do każdego z zezwoleń.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1.

W ocenie Spółki, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE na podstawie trzech zezwoleń nie wystąpi obowiązek odrębnego ustalenia dochodu strefowego uzyskanego w wyniku realizacji poszczególnych projektów i prowadzenia odrębnej kalkulacji dochodu (straty) z działalności prowadzonej odpowiednio w ramach Zezwolenia I, Zezwolenia II i Zezwolenia III.

Zarówno w przepisach podatkowych jak i w przepisach o specjalnych strefach ekonomicznych, brak jest regulacji nakazujących prowadzenie odrębnej ewidencji podatkowej dla każdego z projektów inwestycyjnych realizowanych na podstawie odrębnych zezwoleń strefowych (chodzi o ustawę o specjalnych strefach ekonomicznych oraz rozporządzenia wykonawcze Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych). Żaden z tych aktów prawnych nie nakazuje ustalania odrębnego wyniku z działalności strefowej, uzyskiwanego w ramach poszczególnych zezwoleń w sytuacji, w której wszystkie projekty jednego podmiotu są zlokalizowane na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, a działalność z nimi związana będzie wykonywana przez tego samego podatnika podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 12 ustawy o Specjalnych Strefach Ekonomicznych (dalej: SSE), dochody uzyskane z działalności gospodarczej przez osobę prawną na terenie strefy, w ramach zezwolenia, są zwolnione z podatku dochodowego na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Zasady korzystania z powyższego zwolnienia zostały określone w art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W myśl tego przepisu, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami a samo zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z powyższym koresponduje § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych: zwolnienia przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy, a w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania jest dochód (nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania) bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich został on osiągnięty. Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania, na mocy przepisu art. 7 ust. 3, nie uwzględnia się między innymi przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jeżeli dochody z tych źródeł są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania wskazanych powyżej przychodów. Ustawodawca nakazuje zatem odrębnie ewidencjonować dochody podlegające opodatkowaniu oraz dochody zwolnione, nie nakazując prowadzenia bardziej szczegółowej ewidencji w przypadku dochodów zwolnionych. Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie Spółka ponosi wydatki na tworzenie nowych miejsc pracy oraz na nową inwestycję, realizowaną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o zezwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, ma Ona prawo skorzystać z pomocy publicznej w postaci zwolnienia z opodatkowania dochodów przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym osób prawnych, uzyskanych z działalności gospodarczej, prowadzonej na terenie strefy na podstawie wszystkich trzech zezwoleń. Łączna wykładnia powyższych przepisów pozwała bowiem wnioskować, iż zwolnieniu z podatku dochodowego na zasadach określonych wyżej podlegają wszystkie dochody uzyskiwane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy oraz określonej co do rodzaju w otrzymanych przez przedsiębiorcę zezwoleniach.

W konsekwencji, przedsiębiorca powinien jedynie wyodrębnić z całej kwoty uzyskanego dochodu podatkowego, w roku podatkowym, kwotę dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania oraz kwotę dochodu opodatkowanego. Nie ma natomiast wymogu dodatkowego podziału dochodu podlegającego zwolnieniu, przypadającego na poszczególne zezwolenia. Gdyby zamierzeniem ustawodawcy było dokonywanie takiego wydzielenia w obrębie każdego projektu inwestycyjnego realizowanego przez jednego podatnika w tej samej strefie, obowiązek taki powinien wynikać wprost z przepisów w sposób podobny do ustalonego przez ustawodawcę obowiązku wydzielenia działalności prowadzonej poza terytorium strefy (bezpośrednio wskazanego w przepisach).

Mając na uwadze również fakt, iż Spółka działa jako jeden podmiot, jak również prowadząc księgi rachunkowe ustala jeden wynik podatkowy, na który składa się dochód (strata) z działalności opodatkowanej oraz łączny dochód (strata) z działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, bezcelowy wydaje się dodatkowy podział tego wyniku na poszczególne zezwolenia. Taki podział w praktyce mógłby być zresztą utrudniony a ekonomicznie dochód ustalony w oparciu o taką kalkulację nie odbiegałby od dochodu ustalonego w oparciu o jedną ewidencję.

Tym samym, Spółka uważa, iż w treści regulacji dotyczących zasad korzystania ze zwolnienia podatkowego w specjalnej strefie ekonomicznej brak jest zapisów, które nakładałyby obowiązek prowadzenia odrębnej ewidencji podatkowej dla każdej z inwestycji, na które zostały wydane zezwolenia strefowe z osobna, jeżeli wszystkie inwestycje są zlokalizowane na terenie SSE, a działalność z nimi związana wykonywana będzie przez tego samego podatnika podatku dochodowego.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 31 października 2008 r. (sygn. ITPB3/423-414/08/MK; por. też postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego z dnia 26 marca 2007 r. (sygn. PUS.I/423/15/07), w którym organ wskazał, iż: "podatnik obowiązany jest prowadzić ewidencję w sposób wskazany przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych bez względu na to czy i ile zezwoleń uzyskał oraz czy prowadzona przez Spółkę działalność na terenie strefy jest wydzielona organizacyjnie od działalności prowadzonej poza obszarem strefy. W myśl ww. przepisu ewidencja rachunkowa winna być prowadzona w sposób umożliwiający określenie dochodu zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych oraz podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Wskazać należy również na stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach zawarte w interpretacji indywidualnej z dnia 15 października 2008 r. (sygn. IBPB3/423-661/08/MO), w której organ podatkowy potwierdził stanowisko podatnika, iż: "prowadząc działalność gospodarczą na terenie SSE na podstawie obu zezwoleń i mając wyodrębnioną pod względem rachunkowym działalność opodatkowaną i działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie obu posiadanych zezwoleń łącznie - Spółka wypełnia dyspozycje ujęte w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz 6 ust. 3 Rozporządzenia MSSE. W konsekwencji, Spółka spełnia wszystkie nałożone przepisami prawa warunki właściwego określenia dochodu wolnego od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych".

Tym samym, Spółka stoi na stanowisku, iż korzystając z trzech zezwoleń strefowych, nie ma wymogu prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej dotyczącej każdego z projektów w celu spełnienia dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dodatkowo można wskazać, iż maksymalna intensywność pomocy regionalnej, przysługującej na podstawie wszystkich zezwoleń, jest identyczna i wynosi 50%. Spółka prowadzi natomiast ewidencję umożliwiającą przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy do każdego z zezwoleń. Pomimo więc, iż dochód dla działalności strefowej prowadzonej na podstawie trzech zezwoleń będzie ustalany łącznie, możliwe będzie rozliczenie wszystkich projektów pod kątem wypełnienia warunków określonych w zezwoleniach oraz ustalenie kosztów inwestycji poniesionych w związku z realizacją tych projektów dla celów kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej. W sytuacji Spółki, łączne ujmowanie zwolnionych dochodów strefowych jest więc również uzasadnione z punktu widzenia ekonomicznego administracyjnego.

Reasumując, Spółka zobowiązana jest do prowadzenia ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na podstawie której będzie możliwe określenie łącznej kwoty dochodu zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych, jak również łącznej kwoty dochodu podlegającego opodatkowaniu, bez względu na liczbę posiadanych przez Nią zezwoleń strefowych. Należy wskazać, iż zarówno w świetle przepisów podatkowych, jak również regulacji podatkowych i aktualnych stanowisk organów skarbowych, nie występuje obowiązek dodatkowego podziału dochodów uzyskiwanych z tytułu prowadzonej działalności strefowej w odniesieniu do inwestycji strefowych związanych z odrębnymi zezwoleniami strefowymi.

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 2.

Odpowiedź na pytanie nr 2 jest konsekwencją wykładni przepisów przedstawionych w przypadku pytania nr 1. Skoro, zgodne z prawem jest łączne ustalenie dochodu Spółki uzyskanego na terenie SSE na podstawie trzech posiadanych zezwoleń, brak jest przeszkód do zsumowania kwot zwolnień podatkowych, przysługujących Spółce, w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych poniesionych na podstawie Zezwolenia I, Zezwolenia II i Zezwolenia III i zastosowania tak obliczonego limitu zwolnienia podatkowego, do całości dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy, na podstawie Zezwoleń I, II i III.

Innymi słowy, jeżeli dochody Spółki są uzyskiwane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwoleń I, II i III, wówczas dochody takie są łącznie zwolnione z podatku do określonej wysokości. Aby ustalić maksymalną wysokość zwolnienia z podatku (dopuszczalną wielkość pomocy publicznej) należy zsumować wartości stanowiące 50% kosztów inwestycji poniesionych przez Spółkę po dniu uzyskania poszczególnych zezwoleń. Tak obliczony limit, zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 i § 5 ust. 5 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, będzie odnosił się łącznie do dochodu uzyskanego przez Spółkę z działalności strefowej prowadzonej na podstawie Zezwolenia I, II i III. Ani przepisy ustawy o podatku dochodowym, ani przepisy strefowe w żadnej sytuacji nie stanowią bowiem, aby zwolnienie z podatku miało być liczone odrębnie dla dochodów uzyskiwanych na podstawie poszczególnych zezwoleń (por. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 sierpnia 2009 r. nr IBPB3/423-585/08/MO).

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 3.

Odpowiedź na pytania nr 1 i nr 2 wpływa także na odpowiedź na pytanie nr 3. Na podstawie Zezwolenie nr III Spółka może prowadzić działalność gospodarczą na terenie Strefy rozumianą jako działalność "produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy", określonych w ośmiu pozycjach PKWiU. Powyższe koresponduje z art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ("zwalnia się dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (...). Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy"). Żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, rozporządzeń wykonawczych do ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych ani też treść Zezwolenia nr III nie upoważnia do stwierdzenia, że zwolnienie z podatku dochodowego dotyczyć będzie wyłącznie towarów wyprodukowanych z wykorzystaniem technologii spełniającej wymóg "nowości" w rozumieniu § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 2008 r. Z zezwolenia wynika jedynie obowiązek wprowadzenia nowych rozwiązań technologicznych, bez powiązania ich ilościowo lub wartościowo z wyprodukowanymi towarami w strefie. Gdyby intencja prawodawcy była odmienna, musiałaby w sposób wyraźny i jednoznaczny wynikać z przepisów. Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorstwom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnej strefy ekonomicznej, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi pomoc regionalną z tytułu: kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 6, lub tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowozatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Z kolei, zgodnie z § 5 ust. 1 cyt. rozporządzenia, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu nowych inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem, że nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne przez oznaczony okres oraz że będzie prowadził działalność gospodarczą przez oznaczony okres. Stosownie do § 5 ust. 4 ww. rozporządzenia, w przypadku przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienia przysługują od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia określone w zezwoleniu.

Z powyższych przepisów wynika, że jedynymi warunkami skorzystania ze zwolnienia podatkowego jest uzyskanie zezwolenia oraz spełnienie warunków zezwolenia w zakresie wydatków inwestycyjnych oraz poziomu zatrudnienia. Brak jest natomiast wymogu, aby zwolnienie podatkowe odnosić wyłącznie do przychodów wygenerowanych w oparciu o tę nową inwestycję - jedynym warunkiem jest ograniczenie zwolnienia do przychodów z działalności prowadzonej na terenie strefy.

W związku z powyższym, zwolnienie podatkowe z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będzie miało zastosowanie do wszystkich przychodów Spółki z tytułu produkcji na terenie Strefy, zarówno do produktów wytworzonych w oparciu o nowe, jak i obecnie stosowane technologie.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 1 i 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 1 i 2 uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Ust. 4 ww. artykułu stanowi natomiast, iż ww. zwolnienie przysługuje podatnikowi z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Na podstawie art. 12 ustawy z 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej "zezwoleniem".

Mając na względzie powyższe regulacje należy zauważyć, iż zwolnienie na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych dot. dochodów osób prawnych, które zostały uzyskane wyłącznie z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, przy czym działalność ta musi być prowadzona przez podatnika, który posiada na jej prowadzenie odpowiednie zezwolenie, pod warunkiem zgodności profilu tej działalności z zakresem określonym w zezwoleniu.

W myśl art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1, tj. innych niż będących własnością zarządzającego, Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego, związku komunalnego lub będących w użytkowaniu wieczystym zarządzającego.

Stosownie do treści art. 5 ust. 3 ww. ustawy, część strefy może obejmować grunty stanowiące własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w ust. 1, za ich zgodą, w przypadku gdy:

W ust. 4 tegoż artykułu ustawodawca wskazał, iż Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia, szczegółowe kryteria dot. warunków wymienionych w ust. 3, uwzględniając konieczność zróżnicowania kryteriów określonych w ust. 3 pkt 1 w zależności od stopy bezrobocia w powiecie właściwym ze względu na położenie strefy, a także biorąc pod uwagę Polska Klasyfikację Wyrobów i Usług.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada trzy zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Zezwolenie nr (...) z dnia 15 marca 2010 r. - Zezwolenie III określa następujące rodzaje działalności, która może być prowadzona na terenie strefy jako działalność produkcyjna, usługowa i handlowa określona m.in. w następujących kategoriach PKWiU:

* płytki ceramiczne i płyty chodnikowe ceramiczne (PKWiU nr 23.31),

* wyroby sanitarne ceramiczne (PKWiU nr 23.42),

* pozostałe wyroby ceramiczne (PKWiU nr 23.49),

* cegły, dachówki i materiały budowlane, z wypalanej gliny (PKWiU nr 23.32),

* wyroby ogniotrwałe (PKWiU nr 23.20),

* pozostałe wyroby ceramiczne do celów technicznych (PKWiU nr 23.44),

* żwir, piasek, glina, kaolin (PKWiU nr 08.12),

* minerały chemiczne i minerały do produkcji nawozów (PKWiU nr 08.91).

W Zezwoleniu III określone zostały trzy warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy:

* poniesienie wydatków inwestycyjnych w wysokości 25.000.000 złotych terminie do 31 grudnia 2013 r.,

* zwiększenie zatrudnienia o 30 nowych etatów oraz utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 406 pracowników w terminie do 31 grudnia 2018 r.,

* zakończenie inwestycji w terminie do 31 grudnia 2013 r. (pkt I Zezwolenia).

Ponadto, w związku z tym, że zezwolenie nr III zostało uzyskane przez Spółkę na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zgodnie z którym teren strefy rozszerzono o grunt będący własnością Spółki (§ 1 pkt 1 lit. e) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 stycznia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie łódzkiej specjalnej strefy ekonomicznej - Dz. U. z 2010 r. Nr 6, poz. 33), w punkcie III sprecyzowano wymagania wynikające z art. 5 ust. 3 pkt 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz w § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie kryteriów, których spełnienie umożliwia objęcie niektórych gruntów specjalną strefą ekonomiczną (Dz. U. z 2008 r. Nr 224, poz. 1477).

Zgodnie z § 3 powołanego powyżej rozporządzenia, które jest wykonaniem upoważnienia ustawowego dla Rady Ministrów zawartego w art. 5 ust. 4 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, warunek, o którym mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2 ustawy, uważa się za spełniony, gdy:

Z treści powołanych przepisów wynika jednoznacznie, iż podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania dochodu z ww. tytułu jest zezwolenie, które określa przedmiot działalności oraz warunki dot. wymagań, jakie powinien spełnić podmiot prowadzący działalność w specjalnej strefie ekonomicznej.

W przedmiotowej sprawie, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach będących własnością Spółki włączonych do strefy, poza poniesieniem wydatków inwestycyjnych w określonej wysokości, zwiększeniem i utrzymaniem zatrudnienia oraz terminem zakończenia inwestycji, ustawodawca wprowadził jeszcze jeden warunek wymieniony w zezwoleniu, jakie otrzymała Spółka.

Zgodnie z § 3 ww. rozporządzenia, warunek ten uważa się za spełniony, gdy działalność prowadzona w wyniku inwestycji będzie polegała na uruchomieniu wytwarzania nowych lub znacząco ulepszonych towarów niewytwarzanych na rynku polskim, lub świadczenia usług posiadających te cechy nieoferowanych w regionie, lub zostaną wprowadzone nowe rozwiązania technologiczne niestosowane dotychczas lub stosowane na rynku polskim nie dłużej niż rok; spełnienie kryterium zostanie potwierdzone opiniami co najmniej dwóch jednostek naukowych w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2008 r. Nr 169, poz. 1049).

W tym miejscu należy dodać, iż poprzez wprowadzenie tej regulacji ustawodawca wspiera inwestycje innowacyjne, w wyniku których realizowane będą projekty wprowadzające innowacyjne produkty lub stosujące nowoczesne procesy technologiczne.

Powyższe prowadzi zatem do wniosku, iż aby Spółka mogła skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, musi spełnić wszystkie warunki, jakie zostały określone w zezwoleniu.

Podkreślenia wymaga fakt, iż prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczącej zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Reasumując, w przypadku uzyskania zezwolenia nr III, zwolnieniem podatkowym objęte będą tylko dochody wygenerowane przez nową inwestycję, wytwarzającą produkty w oparciu o nowe technologie.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji, informuje się, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla tut. Organu.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.