ILPB3/423-654/08-4/MC - Wydatki na usługi reklamowe podczas rajdów samochodowych, polegające na umieszczeniu logo na samochodzie i ubiorach załogi, gadżetach przeznaczonych dla kibiców, nośnikach reklamowych zespołu rajdowego a koszty uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2008 r. (data wpływu 7 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 7 października 2008 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 15 grudnia 2008 r. (data wpływu 16 grudnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Przedsiębiorstwo planuje podpisanie umowy na korzystanie z usług reklamowych podczas rajdów samochodowych poprzez umieszczenie logo zamawiającego na samochodzie i ubiorach załogi, gadżetach przeznaczonych dla kibiców, nośnikach reklamowych zespołu rajdowego.

Pismem z dnia 15 grudnia 2008 r. Wnioskodawca doprecyzował opis zdarzenia przyszłego informując, iż umowa, którą ma zamiar zawrzeć z X ma mieć charakter sponsoringu, czyli świadczeń wzajemnych. Zgodnie z umową Spółka zleci umieszczenie Jej logo, zgodnie z uzgodnionym projektem, na określonym samochodzie rajdowym oraz na:

W zamian za świadczenie pieniężne X daje Spółce wyłączność na świadczone usługi reklamowe i zobowiązuje się do ich świadczenia podczas sezonu rajdowego. Spółka będzie miała też zagwarantowane pełne wykorzystanie wizerunku zespołu i zawodników do własnych celów marketingowych oraz do odrębnie określonego udziału zawodników w akcjach reklamowych.

Umowa będzie zawierać rodzaj powyżej wymienionych świadczeń, jak też i kwotę, jaką Spółka ma zamiar na powyższe cele przeznaczyć.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy usługa będzie kosztem uzyskania przychodów dla Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodu są zarówno koszty bezpośrednie, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy, jeżeli zostały w sposób racjonalny poniesione także w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów w przyszłości. Dofinansowanie różnego rodzaju imprez, np. rajdów samochodowych, konferencji branżowych, targów specjalistycznych, itp. w zamian za wyeksponowanie na nich logo firmy przesądza o tym, że ma ono charakter reklamy, stąd wydatki wskazują związek przyczynowo-skutkowy z przychodami.

Według Wnioskodawcy, koszt faktury wystawionej do takiej umowy wyczerpuje wskazane w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przesłanki do uznania za koszt uzyskania przychodów i w całości może być zaliczone do kosztów podatkowych.

Pismem z dnia 15 grudnia 2008 r. Spółka uzupełniła również swoje stanowisko, dodając, że w orzecznictwie sądów administracyjnych zwraca się uwagę na to, że ustawodawca wiąże koszty uzyskania przychodów z celem osiągnięcia przychodów. Cel ten musi być zatem widoczny, a ponoszone koszty winny go bezpośrednio realizować lub co najmniej winny go zakładać, jako realny. Wydatek ten powinien być racjonalny i gospodarczo uzasadniony. Zauważyć należy, że charakter wydatku winien być na tyle związany z prowadzoną działalnością, aby możliwa była ocena oparta na zasadzie logiki i zasad doświadczenia życiowego oraz że wydatki te mogą mieć wpływ na uzyskanie przychodu.

Dodatkowo, orzecznictwo sądów administracyjnych kwalifikuje czynności polegające m.in. na wymienionych przez Spółkę usługach, jako usługę sponsoringu. W wyrokach padają stwierdzenia, iż sponsoring stał się popularną formą reklamowania przez podmioty gospodarcze, ponieważ działania podejmowane w ramach sponsoringu zmierzają do podniesienia prestiżu sponsora, a w konsekwencji dążą do zwiększenia przychodu firmy. Sponsoring nie wpływa jednak na popyt w sposób tak bezpośredni, jak reklama. Przeważnie wspiera on działalność reklamową, w szczególności utrwala znak towarowy lub nazwę firmy. Na mocy umowy sponsoringu, sponsor zobowiązuje się sfinansować określone przedsięwzięcie w zamian za reklamę swojej firmy, która ma na celu zwiększenie popularności sponsora, jego renomy oraz dotarcie do szerokiego grona odbiorców. Jeśli więc, na skutek poniesienia wydatków na wsparcie finansowe jakiejś drużyny sportowej, informacje o sponsorze docierają do szerokiego kręgu odbiorców, poniesione na ten cel wydatki można zaliczyć w całości w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Podobnie zakwalifikował umowę sponsoringu Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 16 stycznia 2003 r. (sygn. III SA 1602/01), potwierdzając za Urzędem Statystycznym (który w tej sprawie dokonał klasyfikacji), że "usługa polegająca na podawaniu nazwy, logo oraz innych danych sponsora (...) w zamian za przekazanie przez niego pewnej kwoty pieniężnej lub przedmiotów rzeczowych na rzecz świadczącego tego typu usługę, mieści się w grupowaniu usługi reklamowe pozostałe".

Dlatego też, zdaniem Spółki, umieszczanie logo Firmy podczas zawodów rajdowych zwiększa prestiż Spółki, a akcje sponsoringowe mają na celu kształtowanie obrazu firmy w szerokich kręgach potencjalnych klientów. Promowanie nazwy umieszczonej w logo ma za zadanie wpływać na zwiększenie jego popularności i renomy, a tym samym stwarzać szansę do zwiększenia przychodu firmy w przyszłości.

Podobnego zdania są też inne organy podatkowe, np. postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdyni z dnia 16 sierpnia 2007 r. BI/423-342/07 i BP/423-0013/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do tych uregulowań, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, iż wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

Zatem za koszty uzyskania przychodów należy uznać wszelkie wydatki - po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, tj. wymienionych w negatywnym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów - o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami. Mowa tu o kosztach bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanym przychodem oraz o kosztach dot. całokształtu działalności podatnika, czyli związanych z funkcjonowaniem firmy.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia sponsoringu, zatem oceniając skutki pod kątem kosztów uzyskania przychodów sponsora należy stosować przepisy dotyczące reklamy i reprezentacji. Z uwagi na brak ustawowej definicji sponsoringu należy odwołać się do wykładni językowej, zgodnie z którą sponsoring to "finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności" (Słownik wyrazów obcych PWN).

Sponsoring jest jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty. Sponsorowanie ma kształtować pozytywny wizerunek firmy i popularyzować jej nazwę na rynku. Zwiększenie popularności firmy może mieć wpływ na wzrost uzyskiwanych przez nią przychodów.

Aby dana umowa mogła być uznana za sponsoring właściwy, jej treść musi zawierać wzajemność zobowiązań umawiających się stron, oznaczającą zobowiązanie się sponsora do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, który z kolei zobowiązany jest do reklamowania nazwy sponsora, logo i prowadzonej przez niego działalności. Ponadto, aby powyższa umowa nie była utożsamiana z umową darowizny, powinna określać rodzaj i wartość wzajemnych świadczeń. Akcje sponsoringowe mają na celu kształtowanie obrazu firmy w szerokich kręgach potencjalnych klientów. Reklamowanie nazwy sponsora ma wpływać na zwiększenie jego popularności i renomy, a co za tym idzie zwiększenie przychodów z działalności.

Z dniem 1 stycznia 2007 r. art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzyskał nowe brzmienie. Konsekwencją tej zmiany jest uznanie wszystkich wydatków na reklamę za koszt podatkowy i wyłączenie z kosztów wszystkich wydatków na reprezentację. Dokonany przez ustawodawcę zapis nie uwzględnia już podziału na reklamę bądź reprezentację limitowaną, ani też podziału na reklamę prowadzoną w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Zatem w myśl powołanego przepisu wydatek na reklamę można uznać za koszt podatkowy, jeśli będzie spełniał przesłanki określone w art. 15 ust. 1.

Wobec powyższych ustaleń uznać należy, że usługa reklamowa, którą zespół rajdowy świadczy na rzecz Spółki w zamian za wynagrodzenie będzie dla Spółki kosztem uzyskania przychodów. Należy jednak zaznaczyć, że skoro przedmiotowa umowa ma charakter sponsoringu, to wydatki z nią związane stanowią koszt podatkowy tylko w przypadku sponsoringu właściwego, do wysokości równowartości ceny za reklamę sponsora, tj. wartości usługi reklamowej wyświadczonej przez sponsorowanego.

Jednocześnie dodaje się, że w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.