ILPB3/423-64/10-4/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2009 r. (data wpływu 12 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 1 marca 2010 r. (data wpływu 4 marca 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Uchwałą Zgromadzenia Wspólników Spółka podwyższyła kapitał zakładowy. w związku z podwyższeniem kapitału, Spółka zapłaciła podatek od czynności cywilnoprawnych, poniosła koszty obsługi prawnej, koszty notarialne i koszty sądowe. Środki otrzymane przez Spółkę zostały przeznaczone i wykorzystane na zakup nieruchomości, na której realizowana będzie inwestycja w postaci budowy centrum usługowego.

W piśmie z dnia 1 marca 2010 r. (data wpływu 4 marca 2010 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, iż uchwała Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki, w przedmiocie podwyższenia kapitału zakładowego, została podjęta w dniu 9 czerwca 2009 r. Ponadto, sformułowano pytanie podatkowe, przyporządkowane do stanu faktycznego, w zakresie którego Wnioskodawca oczekuje odpowiedzi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy możliwe jest zaliczenie przez Spółkę do kosztów podatkowych wydatków poniesionych przez Nią w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (z późn. zm.) o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Wspólnik Spółki podjął uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki. w związku z podwyższeniem kapitału, Spółka zapłaciła podatek od czynności cywilnoprawnych, poniosła koszty obsługi prawnej, koszty notarialne i koszty sądowe. Środki otrzymane przez Spółkę zostały przeznaczone i wykorzystane na zakup nieruchomości, na której realizowana będzie inwestycja w postaci budowy centrum usługowego. Pośrednio zatem, poniesienie wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki przyczyni się do Jej rozwoju gospodarczego, a w dalszej perspektywie - zwiększenia przychodów Spółki podlegających opodatkowaniu.

Dokonując interpretacji normy prawnej, pozwalającej lub też odmawiającej prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z utworzeniem lub zwiększeniem kapitału, należy wziąć pod uwagę fakt, że z dniem 1 stycznia 2007 r. dokonana została zmiana art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na mocy której do kosztów uzyskania przychodu zalicza się również koszty poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym, jak się przyjmuje powszechnie w doktrynie, związek kosztu z przychodami może mieć charakter bezpośredni, ale też i pośredni, a kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, zmierzającą do stworzenia, zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów. Wskazany pogląd wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu uchwały z dnia 18 czerwca 2007 r. sygn. akt. II FPS 8/06. w orzecznictwie sądów i w doktrynie przyjmuje się, że kosztami są wydatki celowo ponoszone przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, jak również uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, zmierzającą do stworzenia, zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów.

Jak wskazał natomiast Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 września 2009 r. (sygn. III SA/Wa 375/09), należy pamiętać, że funkcją kapitału zakładowego spółki kapitałowej nie jest wyłącznie gwarantowanie spłaty zobowiązań spółki. Kapitał zakładowy spółki pełni również funkcję gospodarczą, pozwalając na sfinansowanie działalności spółki, jej rozwoju, czy też dokonywanych przez nią inwestycji. Nie ma przy tym znaczenia, czy podwyższenie dokonywane jest poprzez objęcie udziałów przez dotychczasowych wspólników czy poprzez np. emisję publiczną akcji, dopuszczalną w przypadku spółek akcyjnych. w praktyce, podwyższenie kapitału zakładowego z reguły przyczynia się do powiększenia wartości środków, jakimi podatnik może dysponować w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej skierowanej na osiąganie przychodów. w przypadku zaś Spółki, umożliwiło sfinansowanie środkami z podwyższenia kapitału zakupu nieruchomości pod inwestycję. Podsumowując, Wnioskodawca uważa, że koszty związane z podwyższeniem kapitału własnego stanowią, jako koszty pośrednie, koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Dla kwalifikacji prawnej danego kosztu zasadnicze znaczenie ma zatem cel, w jakim został on poniesiony. Podstawową przesłanką uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest bowiem istnienie związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskania. Należy ponadto podkreślić, że w oparciu o kryterium stopnia powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane - tzw. koszty pośrednie.

Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z konkretnymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje prawidłowe funkcjonowanie podmiotu gospodarczego. Jest to wówczas koszt ogólny działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że uchwałą Zgromadzenia Wspólników, podjętą w dniu 9 czerwca 2009 r., Spółka podwyższyła kapitał zakładowy. w związku z tym, zapłaciła podatek od czynności cywilnoprawnych, poniosła koszty obsługi prawnej, koszty notarialne oraz sądowe. Ponadto, środki otrzymane przez Spółkę zostały przeznaczone i wykorzystane na zakup nieruchomości, na której realizowana będzie inwestycja w postaci budowy centrum usługowego.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela.

Powyższe oznacza, iż wartość wkładów zarówno pieniężnych, jak i niepieniężnych, wnoszona na pokrycie kapitału zakładowego w związku z utworzeniem spółki, jak również z podwyższeniem tego kapitału, nie jest zaliczana do przychodów podatkowych Spółki.

Skoro więc przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto, z dyspozycji zawartej w art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ww. ustawy wynika, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku. Związane z tymi przychodami koszty nie mogą, stosownie do pkt 3 tego przepisu, pomniejszać przychodów uzyskiwanych z innych źródeł.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, stwierdzić należy, iż skoro przychód związany z powiększeniem kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to wydatki związane z powiększeniem tego kapitału, co do zasady, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, wydatki obejmujące podatek od czynności cywilnoprawnych, koszty obsługi prawnej, koszty notarialne i sądowe - związane z podwyższeniem kapitału zakładowego - nie stanowią dla Spółki kosztów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż są one związane z przychodem niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę orzeczeń sądów administracyjnych stwierdzić należy, iż zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.