ILPB3/423-574/13-5/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z 21 listopada 2013 r. (data wpływu 26 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup nagród wręczanych uczestnikom konkurencji organizowanych podczas prezentacji asortymentu Spółki - jest prawidłowe.

W dniu 26 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony w dniu 11 lutego 2014 r. - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

* wydatków poniesionych na zakup usługi cateringowej oraz

* wydatków poniesionych na zakup nagród wręczanych uczestnikom konkurencji organizowanych podczas prezentacji asortymentu Spółki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się między innymi sprzedażą maszyn i urządzeń dla serwisów oponiarskich. Ponieważ sprzedawane materiały, narzędzia i urządzenia wymagają znajomości technologii ich stosowania, firma postawiła do dyspozycji swoich klientów ośrodek szkoleniowy. Jest to największe w Polsce centrum szkoleniowe oferujące profesjonalne szkolenia z zakresu: napraw wszelkiego rodzaju ogumienia, technik montażu i wyważania kół, obsługi i napraw układów klimatyzacji, kursów przemysłowych. Raz w roku Spółka organizuje w różnych miastach Polski spotkania z klientami. W spotkaniach tych bierze udział szerokie grono obecnych i potencjalnych klientów Spółki. Tego typu spotkania służą przedstawieniu oferty maszyn i urządzeń oferowanych przez Spółkę oraz ich promocji, przekazaniu informacji o ich właściwościach, zaletach, zapoznaniu klientów z produktami oraz zachęceniu do ich nabycia. Spotkania te w konsekwencji mają doprowadzić do zawarcia stosownych umów kupna-sprzedaży.

Podczas tego rodzaju spotkań Spółka zapewnia uczestnikom spotkań wyżywienie oraz napoje typu soki, kawa, herbata, woda w formie cateringu. Wyżywienie to jest serwowane przez firmę cateringową w wynajętej przez Spółkę sali. Firma cateringowa przygotowuje i dostarcza żywność do lokalu. Ów poczęstunek zapewniony jest dla wszystkich uczestników spotkania.

W trakcie trwania prezentacji poszczególnych rodzajów produktów organizowane są konkurencje, w których biorą udział chętni uczestnicy. Mają one na celu lepsze zapoznanie się z właściwościami danych produktów i ich praktycznym zastosowaniem. Przykładem takiej konkurencji jest zmiana opon w kołach czy też prostowanie felg. Zwycięzcy danego konkursu fundowana jest nagroda.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wydatki poniesione na zakup usługi cateringowej (poczęstunek dla uczestników spotkania) stanowią koszt uzyskania przychodów dla podatnika.

2. Czy wydatki na zakup towarów, wręczanych zwycięzcom poszczególnych konkurencji stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2.

Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 26 lutego 2014 r. nr ILPB3/423-574/13-4/JG.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z zakupem nagród dla uczestników konkurencji organizowanych podczas prezentacji asortymentu Spółki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Konkurencje mają na celu zapoznanie się obecnych i potencjalnych klientów z właściwościami produktów, a nagrody oferowane w ramach poszczególnych konkurencji mają na celu zachęcenie do wzięcia w nich udziału, a tym samym poznania walorów oferowanych przez Spółkę towarów. Kosztami podatkowymi są zarówno koszty, związane bezpośrednio z uzyskiwanym przychodem, jak i koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak ich poniesienie jest racjonalne i korzystne dla przedsiębiorstwa. Wydatki na zakup nagród nie zostały ponadto wymienione w art. 16 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Tym samym Wnioskodawca uważa, że może zaliczyć wydatki na nabycie nagród dla uczestników konkursów w dacie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: "w celu" osiągnięcia przychodu, jak i "zachowanie" lub "zabezpieczenie" źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka raz w roku organizuje w różnych miastach Polski spotkania, w których udział bierze szerokie grono obecnych i potencjalnych klientów. Spotkania służą przedstawieniu oferty maszyn i urządzeń oferowanych przez Spółkę oraz ich promocji, przekazaniu informacji o ich właściwościach, zaletach, zapoznaniu klientów z produktami oraz zachęceniu do ich nabycia. Spotkania te mają w konsekwencji doprowadzić do zawarcia stosownych umów kupna-sprzedaży.

W trakcie trwania prezentacji poszczególnych rodzajów produktów organizowane są konkurencje, w których biorą udział chętni uczestnicy. Mają one na celu lepsze zapoznanie się z właściwościami danych produktów i ich praktycznym zastosowaniem. Przykładem takiej konkurencji jest zmiana opon w kołach czy też prostowanie felg. Zwycięzcy danego konkursu fundowana jest nagroda. Nagrody oferowane w ramach poszczególnych konkurencji mają na celu zachęcenie do wzięcia w nich udziału, a tym samym poznania walorów oferowanych przez Spółkę towarów.

Dokonując zatem analizy przedstawionego stanu faktycznego pod kątem zastosowania ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy stwierdzić, że skoro celem opisanych we wniosku spotkań jest przedstawienie oferty maszyn i urządzeń oferowanych przez Spółkę oraz ich promocji, przekazaniu informacji o ich właściwościach, zaletach, zapoznaniu klientów z produktami oraz zachęceniu do ich nabycia, to wydatki poniesione na zakup nagród dla uczestników biorących udział w konkurencjach pozwalających poznać walory oferowanych przez Spółkę towarów - spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co skutkuje możliwością zaliczenia tych wydatków do kosztów podatkowych.

Jednocześnie należy nadmienić, że ww. wydatki stanowiące koszty uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uznać należy za koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodem (koszty pośrednie), co oznacza, że dla celów podatkowych koszty takie powinny być rozpoznane na podstawie uregulowań wynikających z art. 15 ust. 4d i ust. 4e powyższej ustawy.

I tak, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z kolei art. 15 ust. 4e ww. ustawy stanowi, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4 h uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie sprawy uznać należało za prawidłowe.

Ponadto tut. Organ pragnie nadmienić, że Wnioskodawca w przedstawionym własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego powołał art. 16 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (str. 5/6 druku ORD-IN - część H), podczas gdy powinno być art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ uznał powołaną przez Wnioskodawcę podstawę prawną za omyłkę pisarską, pozostającą bez wpływu na ocenę istoty jego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.