ILPB3/423-554/09-3/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu odpowiadającego zwróconej nadpłacie podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 20 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków prawnopodatkowych zwrotu nadpłaty naliczonego podatku od towarów i usług zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodów oraz momentu powstania przychodu odpowiadającego zwróconej nadpłacie podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka stosuje odliczenie częściowe proporcją (dalej "proporcja VAT"), określoną zgodnie z art. 90 ust. 2-6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Kwoty nieodliczonego przez Spółkę podatku VAT naliczonego zostały wykazane jako koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z błędną metodologią obliczania proporcji VAT przez Spółkę, Spółka zamierza dokonać korekty podatku VAT, w wyniku której nastąpi zwiększenie kwot podatku naliczonego podlegającego odliczeniu za poszczególne miesiące.

Konsekwencją dokonania korekty rozliczeń w podatku od towarów i usług będzie otrzymanie przez Spółkę zwrotu podatku VAT oraz konieczność dokonania korekty rozliczeń podatkowych dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w sytuacji, gdy Spółka nie odliczała podatku naliczonego VAT i kwoty nieodliczonego VAT naliczonego zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów, prawidłowe jest zastosowanie art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez rozpoznanie kwot zwróconego podatku VAT jako przychodu podatkowego bez obowiązku korygowania wysokości kosztów uzyskania przychodów za poprzednie okresy sprawozdawcze.

2. W sytuacji, gdy odpowiedź na pytanie 1 jest twierdząca, czy Spółka powinna rozpoznać kwoty zwróconego podatku VAT jako przychód podatkowy w momencie faktycznego otrzymania lub rzeczywistego zadysponowania tymi kwotami (np. zaliczenia na poczet bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych, otrzymania zwrotu nadpłaty w podatku VAT, otrzymania zwrotu zwiększonej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym), a nie np. w momencie złożenia wniosku o nadpłatę, czy wniosku o zwrot zwiększonej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie drugie. Wniosek Spółki w zakresie pytania pierwszego, został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 13 października 2009 r. nr ILPB3/423-554/09-2/MC.

Zdaniem Wnioskodawcy, skorygowane wartości podatku VAT, o których mowa powyżej, powinny być rozpoznane jako przychód podatkowy w momencie ich faktycznego otrzymania przez Spółkę (bądź rzeczywistego zadysponowania nimi, tj. w momencie np. zaliczenia odpowiednich wartości na poczet bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych, otrzymania zwrotu nadpłaty w podatku VAT, otrzymania zwrotu zwiększonej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym).

Zdaniem Spółki, za takim stanowiskiem przemawia treść art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. W ocenie Spółki, kwoty zwróconego podatku VAT należy uznać za przysporzenie majątkowe w momencie ich faktycznego otrzymania lub rzeczywistego zadysponowania. Dopiero bowiem w tym momencie przysporzenie to będzie miało charakter definitywny, tj. w sposób ostateczny będzie faktycznie powiększało aktywa Spółki.

W powyższym przypadku nie można bowiem traktować zwrotu ewentualnej nadpłaty w podatku VAT jako przychodu należnego związanego z działalnością gospodarczą ani przychodu powstającego w chwili złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty.

Spółka wskazuje, iż stanowisko tożsame z przedstawionym powyżej zajęły także organy podatkowe w wydawanych indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 23 lutego 2009 r. nr ILPB3/423-803/08-3/MC oraz Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w postanowieniu z dnia 7 lutego 2007 r. nr 1472/ROP1/423-402/06/KM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.