ILPB3/423-546/08-2/KS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 listopada 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-546/08-2/KS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2008 r. (data wpływu 4 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podwyższonej o 500% opłaty uiszczanej w przypadku braku wymaganego pozwolenia wodnoprawnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podwyższonej o 500% opłaty uiszczanej w przypadku braku wymaganego pozwolenia wodnoprawnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie poboru wody i wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 18 listopada 2001 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019), Wnioskodawca zobowiązany jest do posiadania pozwolenia wodnoprawnego na odprowadzanie ścieków z oczyszczalni komunalnej w N (...) do rzeki K (...) do czego zobowiązuje art. 122 cytowanej ustawy. Spółka nie posiada takiego pozwolenia wodnoprawnego.

Wobec powyższego, zgodnie z art. 292 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.), Spółka uiszcza opłaty z tytułu korzystania ze środowiska podwyższone o 500%. Zgodnie bowiem z cytowanym art. 292 ww. ustawy, podmiot korzystający ze środowiska ponosi opłaty podwyższone o 500% w przypadku braku wymaganego pozwolenia na:

1.

wprowadzanie do powietrza gazów lub pyłów,

2.

pobór wód lub wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi.

Przepisy ustawy - Prawo ochrony środowiska nie nakładają obowiązku posiadania pozwolenia wodnoprawnego lecz ustalają jedynie podwyższoną opłatę z tytułu braku tego pozwolenia wydawanego na podstawie przepisów ustawy - Prawo wodne.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar, opłat i odszkodowań oraz odsetek od tych zobowiązań z tytułu:

a.

nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska,

b.

niewykonywania nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli dotyczących uchybień w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podwyższona o 500% opłata, wynikająca z przepisu art. 292 ustawy - Prawo ochrony środowiska, uiszczana w przypadku braku wymaganego pozwolenia na pobór wód lub wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi stanowi koszt uzyskania przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, podwyższona o 500% wyżej wymieniona opłata stanowi koszt uzyskania przychodów, bowiem brak jest naruszenia przepisów ustawy - Prawo ochrony środowiska. Przepisy tej ustawy nie zostały naruszone, bowiem ustawa dopuszcza możliwość korzystania ze środowiska dokonując jedynie podwyższonych opłat. Przepisów prawa wodnego nie sposób natomiast uznać za przepisy dotyczące ochrony środowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Nie każdy koszt związany z działalnością podatnika może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami nie mogą być wydatki wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Przepis ten, w pkt 19 lit. a) tej ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar, opłat i odszkodowań oraz odsetek od tych zobowiązań z tytułu nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska.

Powyższy przepis należy interpretować ściśle (zawężająco) jako wyjątek zasady, bowiem interpretacja powyższego przepisu wskazuje na to, iż generalnie opłaty za gospodarcze korzystanie ze środowiska w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Spełniają one bowiem generalnie przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, zawierającym ustawową definicję kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż prowadzi On działalność w zakresie poboru wody i wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego na odprowadzanie ścieków z oczyszczalni komunalnej do rzeki.

Wobec powyższego, uiszcza On opłaty z tytułu korzystania ze środowiska podwyższone o 500%, wynikające z ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.).

Zgodnie bowiem z art. 292 tej ustawy Spółka uiszcza opłaty z tytułu korzystania ze środowiska podwyższone o 500% w przypadku braku wymaganego pozwolenia na:

1.

wprowadzanie do powietrza gazów lub pyłów,

2.

pobór wód lub wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi.

Stwierdzić należy iż korzystanie ze środowiska bez wymaganego pozwolenia jest zagrożone sankcją w postaci podwyższonej opłaty za korzystanie ze środowiska.

Biorąc więc pod uwagę wskazane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny należy stwierdzić, iż Spółka nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, uiszczanej w przypadku braku wymaganego pozwolenia na pobór wód lub wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, podwyższonej o 500% opłaty za gospodarcze korzystanie ze środowiska, w części obejmującej kwotę podwyższenia tej opłaty. Stanowi ona bowiem sankcję za naruszenie przez Spółkę korzystającą ze środowiska przepisów dotyczących ochrony środowiska, tj. braku wymaganego pozwolenia wodnoprawnego na odprowadzanie ścieków z oczyszczalni komunalnej do rzeki (art. 16 ust. 1 pkt 19 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl