ILPB3/423-515/09-3/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2009 r. (data wpływu 10 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej nieruchomości gruntowej niezabudowanej, wniesionej przez Spółkę do spółki komandytowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* opodatkowania wniesienia przez Spółkę do spółki komandytowej nieruchomości gruntowej niezabudowanej,

* ustalenia wartości początkowej nieruchomości gruntowej niezabudowanej, wniesionej przez Spółkę do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest właścicielem nieruchomości gruntowej niezabudowanej położonej w Polsce stanowiącej środek trwały (dalej: grunt). Obecna wartość rynkowa gruntu znacznie przewyższa cenę nabycia stanowiącą wartość początkową tego środka trwałego. Na zwiększenie wartości rynkowej gruntu wpływa także to, że Spółka poniosła znaczne nakłady w celu przygotowania gruntu pod inwestycje budowlane. W celu poszerzenia zakresu swojej działalności oraz zdobycia niezbędnej wiedzy i doświadczenia, Spółka zamierza utworzyć wraz z osobą fizyczną spółkę komandytową, w której Spółka będzie komandytariuszem, natomiast osoba fizyczna będzie komplementariuszem. Spółka planuje wnieść do spółki komandytowej wkład niepieniężny w postaci gruntu wycenionego w cenie rynkowej. Drugi wspólnik - osoba fizyczna obejmie udziały w spółce komandytowej w zamian za wkład pieniężny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 30 września 2009 r. nr ILPB3/423-515/09-2/MM.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkowa gruntu wnoszonego tytułem wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej i ujętego w ewidencji środków trwałych spółki osobowej powinna odpowiadać wartości gruntu określonej przez wspólników na dzień wniesienia wkładu. Tak określona wartość początkowa nie może być jednak wyższa od wartości rynkowej gruntu na dzień wniesienia wkładu. Spółka komandytowa jako spółka osobowa nie posiada osobowości prawnej i nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikami takimi są natomiast wspólnicy spółki komandytowej. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami prawnymi, czy fizycznymi, przypadające na wspólników zyski spółki osobowej podlegają opodatkowaniu albo podatkiem dochodowym od osób prawnych (art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych (art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przepisy ww. ustaw podatkowych uznają grunt za środek trwały, który nie podlega amortyzacji. Ponadto, na spółce komandytowej ciąży obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości. W konsekwencji, spółka komandytowa jest zobowiązana ustalić wartość początkową wkładu niepieniężnego w postaci gruntu zarówno dla potrzeb prowadzonych ksiąg rachunkowych, jak i dla potrzeb podatkowych. W odniesieniu do wspólnika będącego osobą fizyczną znajdzie zastosowanie przepis art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za wartość początkową środka trwałego wniesionego aportem do osobowej spółki handlowej uważa się wartość ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu. Tak ustalona wartość początkowa wkładu nie może jednak być wyższa od wartości rynkowej środka trwałego z dnia jego wniesienia w formie aportu do spółki osobowej.

W przypadku Spółki, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera przepisu regulującego zasady ustalania wartości początkowej środka trwałego wnoszonego aportem przez spółkę kapitałową do spółki osobowej. Wobec braku regulacji ustawowej, Spółka uważa, że do ustalenia wartości początkowej gruntu powinna zostać odpowiednio zastosowana metoda zawarta w art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która określa zasady ustalania wartości początkowej środka trwałego wnoszonego aportem do spółek kapitałowych. Odpowiednie zastosowanie art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych spowoduje, że grunt będzie posiadał tę samą wartość początkową zarówno z punktu widzenia Spółki, jak i drugiego wspólnika - osoby fizycznej. W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że wartość rynkowa gruntu określona przez wspólników na dzień wniesienia wkładu będzie stanowiła w spółce komandytowej wartość początkową gruntu dla celów podatkowych wykazaną w ewidencji środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia wartości początkowej nieruchomości gruntowej niezabudowanej, wniesionej przez Spółkę do spółki komandytowej (pytanie nr 2) uznaje się za nieprawidłowe.

Jak wynika z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), jej regulacje prawne mają zastosowanie m.in. do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej.

Zatem podstawę do ustalenia wartości początkowej wkładu niepieniężnego wnoszonego do spółki osobowej stanowią przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

W przedmiotowej sprawie (dotyczącej zasad ustalenia wartości początkowej nieruchomości gruntowej niezabudowanej wniesionej przez Spółkę do spółki komandytowej), zastosowanie znajdzie więc - odpowiadający co do zasady przepisowi zawartemu w art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - przepis art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi bowiem o ustalaniu wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki kapitałowej.

Stosownie do treści art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe ze względu na błędne uzasadnienie tego stanowiska, określające jako właściwe dla przedmiotowej sprawy przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując powyższe, dla potrzeb ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych spółki komandytowej, jako wartość początkową należy przyjąć wartość wnoszonej przez Spółkę jako wkład niepieniężny nieruchomości gruntowej niezabudowanej określoną przez wspólników w umowie spółki komandytowej na dzień wniesienia wkładu, nie wyższą od jej wartości rynkowej z dnia wniesienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.