ILPB3/423-515/08-2/KS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 listopada 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-515/08-2/KS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2008 r. (data wpływu 21 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat związanych z leasingiem operacyjnym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat związanych z leasingiem operacyjnym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł w miesiącu lipcu 2008 r. i sierpniu 2008 r. umowy leasingu operacyjnego. W dniu zawarcia każdej umowy Spółka zobowiązana była do zapłacenia następujących opłat:

* czynszu "0" i opłaty manipulacyjnej przy zawarciu umowy z pierwszym leasingodawcą,

* prowizji i opłaty wstępnej przy zawarciu umowy z drugim leasingodawcą.

Ponadto zawarte umowy spełniają warunek, o którym mowa w art. 17b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka zalicza do kosztów uzyskania przychodów ww. poniesione wydatki proporcjonalnie do okresu trwania każdej umowy leasingu operacyjnego.

Jednocześnie Spółka informuje, iż na podstawie art. 25 ww. ustawy dokonuje wpłat miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku wykazanego w zeznaniu CIT-8 za 2006 rok.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotowe wydatki należy uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w momencie ich poniesienia, czy należy je rozliczać proporcjonalnie do okresu trwania każdej z umów leasingowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione wydatki stanowią podstawę do zawarcia każdej z umów leasingu operacyjnego, więc powinny podlegać ujęciu w kosztach uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, iż w przedmiotowej sprawie Ministerstwo Finansów RP wydało postanowienie PD-415/447/GK-1/2II-1/06, z którego treści wynika, że Spółka ma prawo powyższe wydatki w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z art. 17a pkt 1 ilekroć w rozdziale tym jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

W ocenie Spółki, przedmiotowe umowy leasingu spełniają warunki określone w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie zatem do powołanego w zdaniu poprzednim przepisu, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1.

została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

2.

suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Cytowany przepis art. 17b ust. 1 ustawy nie precyzuje, w którym momencie korzystający winien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wynikające z umów leasingu opłaty.

Rozstrzygając kwestię momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu czynszu "O", opłaty manipulacyjnej, prowizji oraz opłaty wstępnej, należy brać pod uwagę ogólne zasady potrącania kosztów, które zostały uregulowane w art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do art. 15 ust. 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast art. 15 ust. 4d ww. ustawy stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, iż wydatki tj. czynsz "O", opłatę manipulacyjną przy zawarciu umowy z pierwszym leasingodawcą oraz prowizję i opłatę wstępną przy zawarciu umowy z drugim leasingodawcą, zobowiązany był zapłacić w dniu zawarciu ww. umów.

Należy podkreślić, iż bez względu na nazewnictwo (czynsz zerowy, opłata wstępna) - jeżeli uiszczenie wynikające z umów leasingu określonych kwot jest warunkiem skuteczności tych umów (ich zawarcia) to - z uwagi na tę właśnie rolę - należy przyjmować, że są to koszty dotyczące całej umowy i ściśle określonego czasu ich trwania, z reguły przekraczającego rok podatkowy. Z tego względu, opłaty o charakterze wstępnym, wymagalne w dniu zawarcia przedmiotowych umów, należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do czasu ich trwania.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że o ile uiszczenie przedmiotowych opłat (czynszu zerowego, opłaty manipulacyjnej, prowizji i opłaty wstępnej) warunkuje zawarcie umów leasingowych, to wówczas są to koszty pośrednie i należy je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą, tj. proporcjonalnie do okresu trwania przedmiotowych umów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl