ILPB3/423-503/08-6/ŁM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej reprezentowanej przez Pełnomocników - przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2008 r. (data wpływu 14 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji nabywanych przez Spółkę licencji do praw autorskich - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismami z dnia 20 października 2008 r., 7 listopada 2008 r. oraz 14 listopada 2008 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji nabywanych przez Spółkę praw autorskich.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej związanej z publikacją i sprzedażą książek nabywa licencje oraz prawa autorskie od kontrahentów mających siedzibę zarówno na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza jej granicami. Celem nabycia powyższych praw jest umożliwienie wydania, a następnie sprzedaży publikacji książkowych poprzez różnego rodzaju kanały dystrybucji.

Ponadto Wnioskodawca nadmienia, iż w zawieranych w przedmiotowych sprawach umowach występują różnego rodzaju zapisy określające sposób ustalenia należnego wynagrodzenia:

Spółka zawiera powyższe umowy na czas nieokreślony lub określony mierzony w latach (najczęściej jest to okres pięcioletni lub dłuższy).

Spółka zazwyczaj nie jest w stanie określić przy podpisaniu umowy (nabyciu prawa) w jakim okresie z prawa tego będzie korzystała. Zależy to bowiem od czynników niezależnych od spółki (czynników rynkowych) i dany nakład może zostać sprzedany w ciągu kilku miesięcy, a może też być sprzedawany w ciągu kilku lat.

Z uwagi na rodzaj i specyfikę prowadzonej działalności przedmiotowych nabyć Spółka dokonywać będzie również w przyszłości.

W piśmie z dnia 7 listopada 2008 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Spółka wskazała dodatkowo, iż powyższe licencje oraz prawa autorskie nabywane są generalnie na czas określony (najczęściej jest to okres pięcioletni lub dłuższy). Spółka nie nabywa praw autorskich definitywnie. Natomiast w piśmie z dnia 14 listopada 2008 r. Spółka jeszcze raz podkreśliła, iż niniejsze zapytanie dotyczy wyłącznie licencji, a nie praw autorskich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy poprawne jest zakwalifikowanie ww. wydatków na nabycie licencji do praw autorskich do kosztów uzyskania przychodów w okresie, którego koszty te dotyczą, czyli w okresach, w których występują przychody ze sprzedaży publikacji wydanych w oparciu o uzyskane prawa autorskie (licencje).

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na zakup licencji należy kwalifikować do kosztów uzyskania przychodów w momencie uzyskania przychodów ze sprzedaży książek, które zostały wydane na podstawie praw uzyskanych w związku z zakupem licencji. Wydatków na nabycie licencji wskazanych w opisie stanu faktycznego nie należy zaliczać do wartości niematerialnych i prawnych i tym samym nie należy dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej.

Zgodnie z art. 16g ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

Zgodnie z literalnym brzmieniem przywołanych przepisów, w sytuacji, kiedy wynagrodzenie wypłacane za przeniesienie praw przez autora zależne jest wyłącznie od nakładu książki (punkt 2 stanu faktycznego), a nakład ten nie jest znany w momencie podpisywania umowy o przeniesieniu praw autorskich, bez wątpienia nie mamy do czynienia z możliwością ustalenia wartości początkowej - o ile uznać - że w takim przypadku powstaje wartość niematerialna i prawna. Co więcej, ewentualne dodruki generują dodatkowe wynagrodzenie dla twórcy, którego wartości nie można przewidzieć. Pewne wątpliwości mogą natomiast w świetle przywołanego przepisu budzić przypadki opisane w stanach faktycznych nr 1 i 3. W takim bowiem przypadku, teoretycznie istnieje możliwość określenia pewnego stałego wynagrodzenia należnego twórcy z tytułu przeniesienia praw autorskich (albo w oparciu o planowany nakład, albo w oparciu o stałą część wynagrodzenia).

W tym jednak przypadku, podstawową kwestią jest stan, w którym nabywca nie jest w stanie określić w jakim okresie z nabytych praw majątkowych będzie korzystał. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, może to być okres kilku miesięcy, może to być okres kilku lat (wynikający z ograniczenia w umowie), a może to być również czas nieoznaczony. W takim przypadku, problematyczne jest zastosowanie definicji wartości niematerialnej i prawnej określonej art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Odnosząc powyższy przepis na grunt działalności Spółki, należy jednoznacznie zwrócić uwagę na specyficzną cechę odnoszącą się do działalności Spółki. Po pierwsze, jak to już zostało wcześniej zasygnalizowane, Spółka podpisując określoną umowę i podejmując się wydania określonego nakładu książki nie jest w stanie przewidzieć okresu, w jakim będzie korzystała z praw autorskich niezbędnych do wydrukowania nakładu i jego dystrybucji. Po drugie, podpisując taką umowę nie jest również jasne, w którym momencie rozpocznie się korzystanie z nabytych praw autorskich, ponieważ decyzje o publikacji są decyzjami zależnymi od wielu czynników rynkowych, a tym samym prawo to może być wykorzystane niezwłocznie po nabyciu, a może również dochodzić do sytuacji, w której prawo to nie zostanie wykorzystane nigdy.

Wydaje się, że w świetle wskazanych problemów z określeniem przewidywanego okresu używania prawa majątkowego, nie spełnia ono definicji wartości niematerialnej i prawnej, również w przypadkach określonych w punkcie 1 i 3 stanu faktycznego.

W takiej sytuacji, w ocenie Spółki, jeżeli powstają wątpliwości co do klasyfikacji kosztów i sposobu oraz okresu ich ujęcia w koszty uzyskania przychodów, których nie rozstrzygają przepisy szczegółowe, należy odnieść się do zasad ogólnych uznawania wydatków za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest co do zasady dochód. Ustawa ta definiuje dochód jako osiągniętą w roku podatkowym nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania.

Z kolei uszczegółowienie wskazanej powyżej zasady generalnej znajduje się w przepisie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w zakresie momentu zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów w art. 15 ust. 4 oraz usta. 4a - 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ewidentnie z kosztami bezpośrednimi uzyskania przychodów (koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami), ponieważ wynagrodzenie płacone twórcy zawsze jest powiązane z przychodami uzyskiwanymi ze sprzedaży publikacji (jeżeli utwór zostanie wydany). W związku z tym, wydaje się, że jedynym rozwiązaniem, które spełnia warunki określone przez wskazaną zasadę generalną (art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz zasady szczegółowe dotyczące zaliczania kosztów do właściwych okresów (art. 15 ust. 4 do ust. 4e tej ustawy) jest podzielenie wydatków poniesionych na uzyskanie praw autorskich przez ilość wydanych egzemplarzy publikacji i zaliczanie tych kosztów do kosztów uzyskania przychodów w okresach, w których poszczególne egzemplarze są sprzedawane (powstaje przychód na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). W takim przypadku, zachowana zostaje współmierność kosztów bezpośrednich i przychodów. W praktyce w celu poprawnego rozliczenia podatkowego ujmuje się poniesione koszty w rozliczeniu technicznego kosztu wytworzenia poszczególnych egzemplarzy książek.

Gdyby próbować uznać poniesione wydatki za wartość niematerialną i prawną, prowadziłoby to do sytuacji, w której koszty amortyzacji mogłyby wystąpić w zupełnie innym momencie, niż przychody ze sprzedaży książek.

Oznaczałoby to również w skrajnym przypadku, że nawet przy całkowitym braku sprzedaży publikacji, amortyzacja obciążałaby koszty podatkowe Spółki, co wydaje się nieuzasadnione w świetle przepisów art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podobnie, w przypadku szybkiej sprzedaży nakładu, koszty amortyzacji mogłyby być ponoszone jeszcze przez długi okres, w którym prawa autorskie faktycznie nie byłyby już przez Spółkę wykorzystywane. Aby takiego zjawiska uniknąć, potencjalne koszty amortyzacji musiałyby obciążać wartość wyprodukowanych publikacji. Aby jednak uzyskać taki efekt, należałoby dokonywać odpisów amortyzacyjnych wyłącznie w okresie produkcji publikacji, a nie jej późniejszej sprzedaży. Przyjmując, że prawo dotyczy wyprodukowania (powielania) i że korzystanie następuje właśnie w tym okresie, okres ten zawsze byłby krótszy niż 1 rok.

Podsumowując, w ocenie Spółki, omówione w stanie faktycznym sytuacje nie pozwalają na rozpoznanie wartości niematerialnych i prawnych w postaci uzyskanych praw autorskich (licencji), a próba rozpoznania i amortyzowania takich wartości niematerialnych i prawnych stałaby w sprzeczności z zasadami przypisywania kosztów do właściwych okresów (okresów, w których powstają przychody związane z tymi kosztami). W ocenie Spółki, jedynym właściwym rozwiązaniem podatkowym jest traktowanie omawianych kosztów jako kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami i zaliczanie ich do kosztów uzyskania przychodów w okresach, w których powstają przychody odpowiadające tym kosztom. Rozwiązaniem ewidencyjnym pozwalającym na poprawne rozliczenie podatkowe tych kosztów, jest ujęcie odpowiedniej części kosztu w technicznym koszcie wytworzenia poszczególnych egzemplarzy publikacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

nbspnbsp - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Prawa autorskie występują w dwojakim znaczeniu: przedmiotowym i podmiotowym. W znaczeniu przedmiotowym prawa autorskie chronią utwory (dzieła) będące dobrem niematerialnym. Natomiast w znaczeniu podmiotowym prawo autorskie oznacza ogół uprawnień twórcy do stworzonego przez siebie dzieła. W znaczeniu podmiotowym prawa autorskie dzielą się na: osobiste i majątkowe. W tym ostatnim ujęciu prawa autorskie są przedmiotem zainteresowania dla celów podatkowych. Autorskie prawa majątkowe można nabywać w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. W formie umowy autor może:

Istotą umowy licencyjnej jest udzielenie przez podmiot, któremu wyłącznie przysługuje jakieś prawo do dobra o charakterze niematerialnym (np. autorskie prawo majątkowe), upoważnienia do korzystania z tego prawa innemu podmiotowi na uzgodnionych warunkach. Uzyskana przez licencjobiorcę licencja będzie u niego stanowiła wartość niematerialną i prawną, jeżeli umowa licencyjna będzie zawarta na czas dłuższy niż jeden rok. Jeżeli umowa licencyjna jest zawarta na okres krótszy niż 12 miesięcy, bez względu na jej wartość, nie zalicza się jej do wartości niematerialnych i prawnych podatnika, odnosząc poniesione na jej nabycie wydatki, bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, z uwzględnieniem zasad postępowania w przypadku faktycznego wykorzystywania jej w dłuższym czasie niż jeden rok (art. 16e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Ponadto w przypadku umów licencyjnych stanowiących wartość niematerialną i prawną, niezbędne jest również, aby prawa autorskie będące przedmiotem wskazanych umów wykorzystywane były przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Oznacza to, iż dana wartość niematerialna i prawna winna być wykorzystywana przez podatnika w sensie fizycznym, w jego działalności gospodarczej generującej przychody. Możliwe jest również wykorzystanie takiego prawa w sposób prawny poprzez oddanie go do odpłatnego używania przez osoby trzecie, na podstawie umowy leasingu, najmu lub dzierżawy.

Stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową (...) wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 - 14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 16g ust. 3 ww. ustawy). Wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia (art. 16g ust. 14 ww. ustawy).

Z regulacji tej wynika, iż jeżeli w umowie licencyjnej, zawartej na okres dłuższy niż jeden rok, strony, np. ustaliły, że z tytułu udzielenia licencji licencjobiorca poniesie na rzecz licencjodawcy opłatę wstępną, a następnie licencjodawca będzie partycypował w określonym procencie w zyskach jakie przynosi licencja licencjobiorcy, ten ostatni sukcesywnie, w miarę dokonywanych wypłat, zalicza to "prowizyjne" wynagrodzenie licencjodawcy do kosztów uzyskania przychodów, a wartość początkową licencji jako wartości niematerialnej i prawnej określa w kwocie opłaty początkowej. Jeżeli natomiast nie ustalono żadnej opłaty wstępnej postanawiając, że wynagrodzenie za licencję jest w całości uzależnione od wysokości przychodów z niej uzyskanych, ponoszone opłaty z tytułu wynagrodzenia stanowią w całości koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16m ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 16ł ust. 1 - 3, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż:

Jeżeli wynikający z umowy okres używania praw majątkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jest krótszy od okresu ustalonego w tym przepisie, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w okresie wynikającym z umowy (art. 16m ust. 2 ww. ustawy). Podatnicy ustalają stawki amortyzacyjne dla poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych na cały okres amortyzacji przed rozpoczęciem dokonywania odpisów amortyzacyjnych (art. 16m ust. 3 ww. ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie publikacji i sprzedaży książek. W tym celu, Spółka nabywa licencje na prawa autorskie od kontrahentów. W umowach tych występują jednak różnego rodzaju zapisy. Pierwsze z umów to umowy licencyjne praw autorskich za wynagrodzeniem. Drugi typ umów to również umowy licencyjne, których wynagrodzenie zależy tylko i wyłącznie od nakładu wydanej książki. Ostatni typ umów licencyjnych wskazanych przez Spółkę określa wynagrodzenie jako procent od nakładu wydanej książki wskazując jednocześnie minimalną ilość pierwszego nakładu. Powyższe umowy Spółka zawiera na czas nieokreślony, bądź określony (jest to okres pięciu lub więcej lat).

Na wstępie należy wskazać, iż ustawodawca nie przewidział odrębnej kwalifikacji wartości niematerialnych i prawnych w sytuacji, gdy podatnik prowadzi działalność wydawniczą, w związku z czym zawiera umowy licencyjne na korzystanie z danego prawa autorskiego. Wszystkich podatników obowiązuje te same przepisy, bez względu na rodzaj prowadzonej działalności, wielkość podatnika, formę prawną itp.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż jeżeli umowa licencyjna nadaje się do gospodarczego wykorzystania i została zawarta przez Spółkę na okres dłuższy niż 1 rok oraz określa jednorazowe wynagrodzenie (pierwszy typ umów) wówczas licencja taka stanowi wartość niematerialną i prawną, której wartość początkową określa wysokość wskazanego w umowie wynagrodzenia. W przypadku umów zawartych na czas nieokreślony, jeżeli Spółka uzna, że ich przewidywany okres używania będzie jednak krótszy niż jeden rok wówczas ma prawo zaliczyć wynagrodzenie wynikające z tych umów bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów. W tej sytuacji, gdyby jednak okres używania okazałby się dłuższy, Spółka zobowiązana będzie zastosować się do regulacji wynikających z art. 16e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast jeżeli chodzi o drugi typ umów licencyjnych, w których wynagrodzenie licencjodawcy zależy od nakładu wydanej ksiązki (tj. stanowi jego procent), to licencja taka nie stanowi wartości niematerialnej i prawnej, a wypłata tegoż wynagrodzenia stanowić będzie każdorazowo koszt uzyskania przychodów. Bez znaczenia jest tu okres, na jaki została zawarta umowa licencyjna. Jednakże Spółka zobowiązana jest pamiętać o generalnej zasadzie zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przypadku umów licencyjnych, w których wynagrodzenie stanowi procent od nakładu wydanej książki ze wskazaniem minimalnego jej nakładu oraz okres, na który została zawarta jest dłuższy niż jeden rok, wówczas umowy takie stanowią wartość niematerialną i prawną. Wartość początkową należy wówczas ustalić w wysokości wynagrodzenia wynikającego z minimalnego nakładu książki. Natomiast wypłacone wynagrodzenie z tytułu zwiększonego nakładu stanowić będzie koszt uzyskania przychodów. Również w przypadku tego typu umów, gdyby zawarte zostały na czas nieokreślony, a Spółka uzna, że ich przewidywany okres używania będzie jednak krótszy niż jeden rok wówczas ma Ona prawo zaliczyć całość wypłacanego wynagrodzenia bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów. Jednak w sytuacji, gdyby okres używania okazał się dłuższy, Spółka zobowiązana będzie zastosować się do przepisu art. 16e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jeżeli w wyniku określonych zdarzeń, przedmiotowe umowy, które zostały zakwalifikowane do wartości niematerialnych i prawnych i dokonywane były od ich wartości początkowej odpisy amortyzacyjne, stracą swoją przydatność w prowadzonej działalności gospodarczej przed zakończeniem amortyzacji, wówczas Spółka niezamortyzowaną część takiej wartości niematerialnej i prawnej zaliczy również do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując powyższe wyjaśnienia, wydatki poniesione przez Spółkę na zakup licencji wskazanych w stanie faktycznym nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w momencie uzyskania przychodów ze sprzedaży książek, które zostały wydane na podstawie praw uzyskanych w związku z zakupem licencji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie informuje się, iż w zakresie zdarzenia przyszłego została wydana odrębna interpretacja w dniu 14 listopada 2008 r. nr ILPB3/423-503/08-7/ŁM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.