ILPB3/423-502/09-6/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2009 r. (data wpływu 7 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki poniesionych wydatków przez pracowników w sytuacji przesunięcia terminu urlopu pracowników wynikającego ze szczególnych potrzeb Spółki - jest prawidłowe.

W dniu 7 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismami w dniach: 8 lipca 2009 r., 13 lipca 2009 r. oraz 18 września 2009 r. i 23 września 2009 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki poniesionych wydatków przez pracowników w sytuacji przesunięcia terminu urlopu pracowników wynikającego ze szczególnych potrzeb Spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca, zwany dalej "Pracodawcą", zamierza zwrócić koszty poniesione przez pracowników związane z zaplanowanym wypoczynkiem. Sytuacja ta wynika z przesunięcia planu urlopów. Jest to następstwo niespodziewanego otrzymania przez Pracodawcę zwiększonej ilości zamówień. W chwili sporządzenia planu urlopów, Pracodawca nie znał tych okoliczności. Są to zamówienia pilne i niemożliwe do przejęcia bez mających iść na urlop pracowników o potrzebnych kwalifikacjach. Powyższe dotyczy zwrotu wydatków w wysokości faktycznie poniesionych przez pracownika i udokumentowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy w świetle art. 15 ust. 1 i art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwrócone pracownikom wydatki z tytułu przesunięcia planu urlopu przez Pracodawcę będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku przesunięcia terminu urlopu z powodu szczególnych potrzeb Pracodawcy, pracownikowi przysługuje zwrot kosztów poniesionych w związku z zaplanowanym wypoczynkiem. Wprawdzie Kodeks pracy obowiązków zrekompensowania tego rodzaju kosztów pracownikowi wyraźnie nie przewiduje, należy jednak przyjąć istnienie obowiązku ich pokrycia przez Pracodawcę na podstawie analogii do art. 167 par. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy. Jest to również zgodne z art. 8 Kodeksu pracy, ponieważ pracownik nie powinien ponosić ujemnych skutków decyzji pracodawcy w sytuacjach przez siebie niezawinionych.

Powyższe dotyczy zwrotu wydatków faktycznie poniesionych przez pracownika i udokumentowanych. W tym stanie prawnym, jeżeli pracownik poniesie koszty związane z zaplanowanym urlopem, następnie zostanie zmieniony przez Pracodawcę plan urlopów, a wspomniane koszty zostaną mu zwrócone przez Pracodawcę, to tego rodzaju wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki. W ocenie Spółki, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są to koszty uzyskania przychodów w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, ponieważ ich poniesienie przez pracodawcę jest związane z uzyskaniem dodatkowych przychodów polegających na wykonaniu zwiększonych zamówień produkcyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Powyższe oznacza, iż podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy. Przy czym kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (przynosiło) przychody także w przyszłości.

Obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z treścią powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem Wnioskodawca winien dysponować stosownymi dowodami, iż zaliczenie określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów było zasadne i celowe.

Wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, nie będą jednak mogły być uwzględnione w rachunku podatkowym, jeżeli zostały ujęte w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami podatkowymi są również wydatki na rzecz pracowników, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie, wszelkiego rodzaju nagrody, premie oraz zwrot kosztów podróży służbowych, różnego rodzaju świadczenia dodatkowe np. diety oraz inne należności związane z podróżą.

Wnioskodawca, przedstawiając opis zdarzenia przyszłego, wskazuje, iż zamierza zwrócić koszty faktycznie poniesione przez pracowników, udokumentowane, związane z zaplanowanym wypoczynkiem, w sytuacji, gdy w Spółce zaistniała konieczność przesunięcia planów urlopów. Sytuacja powyższa jest następstwem niespodziewanego otrzymania przez Wnioskodawcę zwiększonej ilości zamówień, natomiast w chwili sporządzenia planu urlopów, okoliczności te nie były Spółce znane. Ponadto, Spółka podkreśla, iż zamówienia są pilne i niemożliwe do przyjęcia bez mających iść na urlop pracowników o potrzebnych kwalifikacjach.

W rozpatrywanej kwestii, należy również wskazać przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), z których wynika, iż urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów. Plan urlopów ustala pracodawca, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy. Planem urlopów nie obejmuje się części urlopu udzielanego pracownikowi zgodnie z art. 167 ² (art. 163 § 1 tej ustawy).

Jak wynika z powyższego, urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów. Mogą jednak wystąpić różne zdarzenia, które uniemożliwiają wykorzystanie urlopu zgodnie z planem. Kodeks pracy przewiduje m.in. przesunięcie urlopu wypoczynkowego. W myśl art. 164 § 1 i § 2 ww. ustawy, przesunięcie terminu urlopu może nastąpić:

* na wniosek pracownika umotywowany ważnymi przyczynami,

* z powodu szczególnych potrzeb pracodawcy, jeżeli nieobecność pracownika spowodowałaby poważne zakłócenia toku pracy.

Powyższe oznacza, że pracodawca może przesunąć termin urlopu wypoczynkowego pracownika, jeżeli zostaną spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

* istnieją szczególne potrzeby pracodawcy,

* nieobecność pracownika w pracy spowodowałaby poważne zakłócenia toku pracy.

Spółka, przedstawiając opis zdarzenia przyszłego wskazała, iż w wyniku otrzymania zwiększonej liczby zamówień, których realizacja nie będzie możliwa bez mających iść na urlop pracowników o wymaganych kwalifikacjach dokonała przesunięcia planu urlopów. Tym samym, stwierdzić należy, iż zaistniały przesłanki podyktowane szczególną potrzebą Pracodawcy, tj. zaistniały okoliczności nieprzewidziane przez Spółkę w chwili sporządzania planu urlopów. Wobec czego, zasadnym jest uznanie, iż celem poniesienia przedmiotowych wydatków będzie powstanie dodatkowego źródła przychodu poprzez realizację zwiększonej ilości zamówień, a w konsekwencji uznanie, że zostały spełnione podstawowe warunki dla uznania przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż zwrócone przez Spółkę pracownikom wydatki z tytułu przesunięcia planu urlopów będą stanowiły - w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - koszty uzyskania przychodów, bowiem spełniają one przesłanki wynikające z tego przepisu, tj. zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Jednocześnie nadmienia się, iż wniosek Spółki w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 30 września 2009 r. nr ILPB2/415-704/09-6/WM.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.