ILPB3/423-501/11-3/JG - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów towarów, które uległy uszkodzeniu po dokonaniu dostawy i zostały zastąpione innymi.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2011 r. (data wpływu 24 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 24 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) z siedzibą w Polsce jest polskim rezydentem dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, tj. podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji i sprzedaży piwa, czyli co do zasady działalność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Bezpośrednim odbiorcą wspomnianych powyżej produktów i towarów (dalej: towary) oferowanych przez Spółkę są m.in. hurtownie / dystrybutorzy, którzy następnie sprzedają te towary do punktów sprzedaży detalicznej (np. sklepy, stacje benzynowe) oraz punktów sprzedaży gastronomicznej (np. restauracje, puby, bary, hotele), dalej określanych jako sprzedawcy detaliczni lub sprzedawcy.

Zgodnie z przyjętymi procedurami, Spółka dąży do ograniczenia do minimum przypadków, w których narażone na szwank mogłoby być dobre imię i reputacja Spółki. Sytuacje takie mogłyby zaś wystąpić w szczególności w przypadku, gdyby podmioty dokonujące sprzedaży towarów oferowanych przez Spółkę - punkty sprzedaży detalicznej oraz punkty sprzedaży gastronomicznej, tj. podmioty, które nie nabyły tych towarów bezpośrednio od Spółki, zdecydowały się sprzedać towary, dla których upłynął już termin ich przydatności do spożycia lub termin upływu przydatności się zbliża, lub też towary, które uległy jakiemukolwiek uszkodzeniu już po dokonaniu ich dostawy przez Spółkę (tj. na dalszych etapach obrotu). Mimo wystąpienia takiego działania na etapie sprzedaży towarów w punkcie sprzedaży detalicznej / gastronomicznej i z winy / zaniedbania sprzedawcy, działanie to mogłoby mieć negatywny wpływ na wizerunek Spółki.

W związku z powyższym, Spółka przyjęła procedurę zwrotu towarów, pozwalającą na uniknięcie wskazanego ryzyka. Procedura ta umożliwia wycofywanie z rynku towarów z oferty Spółki, które zgodnie ze standardami jakościowymi Spółki nie powinny trafić do ostatecznego konsumenta. W celu realizacji tej procedury, Spółka utrzymuje konieczny zakres kontroli nad towarami również na etapie, gdy towary te znajdują się już w punktach sprzedaży detalicznej oraz punktach sprzedaży gastronomicznej (tj. z pominięciem szczebla pośredniego - hurtowni). Kontroli tej dokonują przedstawiciele handlowi będący pracownikami Spółki, którzy w trakcie wizyt w punktach sprzedaży detalicznej oraz punktach sprzedaży gastronomicznej odnotowują i zgłaszają Spółce zapotrzebowanie na towary na wymianę. W szczególności, w przypadku stwierdzenia przez przedstawiciela handlowego Spółki, iż towar uległ uszkodzeniu lub upłynął już termin przydatności do spożycia określonych towarów znajdujących się u sprzedawcy detalicznego, lub też termin ten się zbliża, przedstawiciel Spółki dokonuje u danego sprzedawcy wymiany tych towarów (z pominięciem pośrednictwa hurtowni) na takie same pełnowartościowe produkty z oferty Spółki. Jednocześnie podpisywany jest z danym sprzedawcą protokół wymiany towarów.

Przyjęta procedura dokonywania wymiany towarów jest powszechnie praktykowana przez Spółkę, tj. nie ogranicza się do kilku wybranych sprzedawców detalicznych, lecz do wszelkich tego typu podmiotów, które obsługiwane są przez przedstawicieli handlowych Spółki. W konsekwencji, procedura ta znana jest wśród sprzedawców detalicznych, którzy nabywając towary od hurtowników, biorą pod uwagę możliwość dokonania wymiany towarów przez Spółkę w wymienionych powyżej sytuacjach, mimo że nie łączy ich bezpośrednia umowa ze Spółką na dostawy towarów. Co więcej, cena towarów płacona przez sprzedawców detalicznych obejmuje już koszty ewentualnej przyszłej wymiany towarów. W związku z dokonaniem wymiany, sprzedawca detaliczny nie jest zobowiązany do zapłaty dodatkowych kwot na rzecz Spółki lub hurtownika, nie następuje również korekta rozliczeń VAT związanych z nabyciem towarów przez sprzedawców detalicznych od hurtowników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy wartość towarów użytych przez Spółkę do czynności polegających na zastąpieniu towarów, które uległy jakiemukolwiek uszkodzeniu już po dokonaniu ich dostawy przez Spółkę lub przeterminowanych (lub takich, dla których upływ terminu przydatności się zbliża), znajdujących się u sprzedawców detalicznych (niebędących bezpośrednimi kontrahentami / odbiorcami Spółki), na takie same pełnowartościowe towary, w sposób określony w powyższym zdarzeniu przyszłym, może zostać zaliczona przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako koszt okresu, w którym dokonano wymiany, bez wpływu na wcześniejsze zaliczenie kosztów zastępowanych towarów do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży tych towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość towarów użytych przez Spółkę do czynności polegających na zastąpieniu towarów, które uległy jakiemukolwiek uszkodzeniu już po dokonaniu ich dostawy przez Spółkę lub przeterminowanych (lub takich, dla których upływ terminu przydatności się zbliża), znajdujących się u sprzedawców detalicznych (niebędących bezpośrednimi kontrahentami / odbiorcami Spółki), na takie same pełnowartościowe towary, w sposób określony w powyższym zdarzeniu przyszłym, może zostać zaliczona przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Za takim podejściem przemawiają - w ocenie Spółki - m.in. następujące argumenty.

1.

Na realizowaną przez Spółkę sprzedaż towarów składa się szereg czynności mających doprowadzić do określonego pozytywnego efektu gospodarczego. Aby uniknąć sytuacji, w której do ostatecznych konsumentów trafiają towary niespełniające norm jakościowych Spółki, Wnioskodawca podejmuje działania mające na celu wycofanie z rynku towarów, które swoją obecnością tworzą tego typu ryzyko i zastąpienie ich towarami spełniającymi te normy. Dokonuje się to w ramach transakcji będącej wynikiem zamówienia złożonego przez sprzedawcę detalicznego na określoną ilość towarów z oferty Spółki. Zatem, w ocenie Spółki, dokonywana przez Nią, w opisany powyżej sposób, wymiana towarów jest bezpośrednio związana z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, pozwalającą w szczególności na pozyskanie przez Spółkę dalszych zamówień, co w konsekwencji ma istotny wpływ na osiągane przez Spółkę przychody.

2.

Jak to już zostało zasygnalizowane w opisie stanowiska Spółki dotyczącego pierwszego zapytania (dotyczącego podatku od towarów i usług - przyp. Organu), dokonywana przez Spółkę wymiana towarów oparta jest na założeniu, iż najprostszym rozwiązaniem jest kontrola przez Spółkę jakości towarów sprzedawanych bezpośrednio konsumentom. Stąd, przyjęte przez Spółkę procedury znane są odbiorcom towarów (zarówno hurtownikom, jak i punktom sprzedaży detalicznej oraz punktom sprzedaży gastronomicznej) i zakładają wymianę towarów wyłącznie w zakresie współpracy z punktami sprzedaży detalicznej oraz punktami sprzedaży gastronomicznej (opisane powyżej zasady nie mają zastosowania w przypadku współpracy Spółki z hurtownikami). Wymiany dokonuje się z uwagi na fakt, iż wszystkie tego typu działania Spółki są następstwem sprzedaży towarów dokonanej przez Spółkę na rzecz bezpośredniego kontrahenta Spółki (tj. hurtownika).

Zdaniem Spółki, w przypadku gdy na daną transakcję sprzedaży towarów składa się kilka różnych, pojedynczych czynności realizowanych przez dostawcę, w praktyce wystąpić mogą sytuacje, w których niektóre z tych czynności dokonywane będą na rzecz podmiotu innego niż bezpośredni nabywca towarów w ramach danej sprzedaży. W związku z tym, Spółka stoi na stanowisku, iż wymiana towaru na pełnowartościowy, na innym etapie obrotu niż sprzedaż towarów przez Spółkę hurtownikom, nie ma w przedmiotowej sprawie znaczenia dla oceny czy wartość towarów użytych przez Spółkę do zastąpienia niepełnowartościowych towarów może zostać zaliczona przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu Spółka pragnie podkreślić, iż zapewnienie wymiany towarów (na etapie sprzedaży detalicznej, tj. z pominięciem wymiany na etapie hurtowni) powoduje utrwalanie już istniejących bezpośrednich więzi handlowych z hurtownikami oraz pośrednich więzi handlowych ze sprzedawcami oraz klientami m.in. za pomocą:

* uzyskania większego zaufania klienta do towarów Spółki, poprzez fakt uzyskiwania przez klienta zawsze pełnowartościowych towarów Spółki u sprzedawców detalicznych,

* lepszej relacji Spółki ze sprzedawcami detalicznymi, co w konsekwencji może wpływać na zwiększenie przez nich zamówień u samych hurtowników będących bezpośrednimi kontrahentami Spółki,

* kształtowania wizerunku Spółki jako rzetelnego i wiarygodnego partnera handlowego.

Wszystkie powyżej opisane działania Spółki, w Jej ocenie, jednoznacznie przyczyniają się nie tylko do zachowania czy też zabezpieczenia źródła przychodów Spółki, ale również wpływają na osiągane przez Spółkę przychody.

3.

Zdaniem Spółki, odstąpienie od omawianej wymiany towarów prowadziłoby do wystąpienia sytuacji, w których klienci (a co za tym idzie w dalszej kolejności sprzedawcy detaliczni oraz hurtownicy) mogliby utracić zaufanie do Spółki i Jej towarów, co oczywiście negatywnie wpłynęłoby na możliwość generowania w przyszłości przez Spółkę przychodów.

4.

Jednocześnie, Spółka wskazuje, że powyższe wydatki, tj. wartość towarów użytych przez Spółkę do zastąpienia niepełnowartościowych towarów nie zostały wprost wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, w szczególności na podstawie art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

5.

Na marginesie Spółka pragnie tylko dodać, że nie można w Jej ocenie twierdzić, że w omawianej sprawie dojdzie do zwrotu towarów, gdyż w omawianym zdarzeniu przyszłym towary wymieniane są na rzecz podmiotu, dla którego Spółka nie dokonywała wcześniej żadnej dostawy (tj. na rzecz sprzedawcy detalicznego, niebędącego bezpośrednim kontrahentem / odbiorcą Spółki). Dodatkowo podmiot ten nie otrzyma żadnego zwrotu wynagrodzenia za wymieniane towary.

W istocie, towary nie są zwracane, lecz dochodzi do zastąpienia jednych towarów innymi (w tym przypadku takimi samymi towarami) w ramach umowy zawartej między Spółką a hurtownikiem, będącym Jej bezpośrednim kontrahentem.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, wartość towarów użytych przez Spółkę do czynności polegających na zastąpieniu towarów, które uległy jakiemukolwiek uszkodzeniu już po dokonaniu ich dostawy przez Spółkę lub przeterminowanych (lub takich, dla których upływ terminu przydatności się zbliża), znajdujących się u sprzedawców detalicznych (niebędących bezpośrednimi kontrahentami / odbiorcami Spółki), na takie same pełnowartościowe towary, w sposób określony w powyższym zdarzeniu przyszłym, może zostać zaliczona przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako koszt okresu, w którym dokonano wymiany, bez wpływu na wcześniejsze zaliczenie kosztów zastępowanych towarów do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży tych towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie tut. Organ pragnie zauważyć, iż w treści złożonego wniosku, Wnioskodawca błędnie powołał " art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych", podczas gdy powinno być art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ uznał powołaną przez Wnioskodawcę podstawę prawną za oczywistą pomyłkę, pozostającą bez wpływu na ocenę istoty Jego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek Spółki w zakresie zaistniałego stanu faktycznego został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 23 stycznia 2012 r. nr ILPB3/423-501/11-2/JG.

Ponadto nadmienia się, iż w zakresie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od towarów i usług zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.