ILPB3/423-499/14-4/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z 17 września 2014 r. (data wpływu 24 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2014 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismami z 9 października 2014 r. oraz 10 grudnia 2014 r. - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest wspólnotą mieszkaniową działającą w oparciu o przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, z późn. zm.). Z mocy prawa wspólnota mieszkaniowa jest ułomną osobą prawną podlegającą ustawie z dnia z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku od osób prawnych w zakresie przychodów. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT.

Wspólnota mieszkaniowa prowadzi działalność związaną z gospodarką mieszkaniowa, tj. wyłącznie w zakresie bieżącej eksploatacji swojej nieruchomości oraz niepogorszenia stanu technicznego budynku (prowadzenie remontów i napraw). W tym celu przez właścicieli lokali - członków wspólnoty mieszkaniowej, uiszczane są comiesięczne zaliczki w wysokości ustalonej uchwałą wspólnoty mieszkaniowej. Dodatkowymi, w nieznacznym zakresie, są przychody z nieruchomości wspólnej w postaci:

Wnioskodawca wyjaśnia, że wszystkie ww. dodatkowe przychody (pkt 1, 2) otrzymane w 2013 r., przeznaczył w całości na gospodarkę mieszkaniową, tj. na bieżącą eksploatację nieruchomości.

Z uwagi na powyższe wnioskodawca stoi na stanowisku, że powyższe opisy wyczerpują treść zapisu art. 17 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych:"dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi" i podlegają zwolnieniu przedmiotowemu z podatku dochodowego od osób prawnych.

Jednocześnie wnioskodawca dodaje, że takie stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 7 stycznia 2011 r. (sygn. IPPB3/423-738/10-4/MC) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej w dniu 3 czerwca 2014 r. (sygn. ILPB3/423-94/11-2/GC).

Pismem z 10 grudnia 2014 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że w skład Wspólnoty mieszkaniowej wchodzą tylko lokale mieszkalne (nie ma lokali użytkowych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przychody Wspólnoty Mieszkaniowej z tytułu zapłaconych przez właścicieli odsetek od nieterminowych wpłat należności podlegają zwolnieniu przedmiotowemu z tytułu podatku od osób prawnych.

2. Czy przychody Wspólnoty Mieszkaniowej z tytułu naliczonej kary umownej z tytułu nienależytego wykonania umowy sprzątania nieruchomości podlegają zwolnieniu przedmiotowemu z tytułu podatku od osób prawnych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie pytania nr 1. Jednocześnie informuje się, że w zakresie pytania nr 2 została wydana w dniu 22 grudnia 2014 r. interpretacja indywidualna o nr ILPB3/423-499/14-5/PR.

Zdaniem Wnioskodawcy, dotychczasowe stanowisko przy uznaniu powyższych przychodów za zwolnionych przedmiotowo z podatku od osób prawnych należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) określa sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną (art. 1 pkt 1 ww. ustawy). W myśl art. 13 ust. 1 tej ustawy, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra. Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca (art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali).

Zgodnie z art. 14 ww. ustawy, na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

Wspólnoty jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 oraz ust. 2 tej ustawy, jako podmioty, które zwolnione są od podatku.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera legalną definicję dochodu - jest to nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Wynik powstały na skutek działania matematycznego polegającego na pomniejszeniu przychodu podatnika o koszty uzyskania przychodów, jeżeli tylko jest dodatni, stanowi dochód w rozumieniu tej ustawy. Z kolei wynik ujemny należy kwalifikować na gruncie przepisów prawa podatkowego jako stratę. Taka, a nie inna konstrukcja wskazanego przepisu powoduje, że kluczowe znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym mają: po pierwsze - przychód, ustalony zgodnie z przepisami ustawy, po drugie zaś - koszty jego uzyskania, ustalane według normy z art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Przychodami są również inne, nie wymienione szczegółowo w ustawie zdarzenia, których skutkiem jest przyrost majątku podatnika. Zatem, zaliczki uiszczane przez właścicieli lokali przeznaczane na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej stanowią dla wspólnoty przychody podatkowe, a wszelkie koszty ponoszone przez wspólnotę, mające związek z uzyskanym przychodem, są kosztami uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wyjątek od reguły nakazującej opodatkowanie przychodów ze wszystkich źródeł przychodów został zawarty w art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Przedmiotem powyższego zwolnienia jest zatem dochód uzyskany przez wskazane w powołanym przepisie podmioty ze źródła, jakim jest działalność w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi, jeżeli został przeznaczony na cele preferowane przez ustawodawcę, tj. cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Wobec tego opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody uzyskane z:

* gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz

* innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet wówczas, gdy zostaną przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy interpretować ściśle, niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej, jako że mamy do czynienia z ulgą podatkową naruszającą zasadę równości podatników.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji "gospodarki" i "zasobów mieszkaniowych", zatem należy w tym zakresie zastosować wykładnię językową.

"Gospodarka" w potocznym rozumieniu to dysponowanie i zarządzanie czymś, zaś "zasób" to m.in. zgromadzenie jakiejś ilości, czegoś a termin "mieszkanie" uważa się za równoznaczny w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Przymiotnik "mieszkaniowy", "mieszkaniowe" określa zatem rzeczy związane z mieszkaniem, odnoszące się do mieszkania. Zatem termin "zasoby mieszkaniowe" dotyczy obiektów mieszkalnych, przeznaczonych do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych.

Wobec powyższego "gospodarka zasobami mieszkaniowymi" to dysponowanie i zarządzanie zgromadzonymi rzeczami związanymi z zamieszkiwaniem, służących celom mieszkaniowym lub związanych z zamieszkiwaniem. Jej istota sprowadza się do działań służących prawidłowej eksploatacji tych zasobów i utrzymaniu substancji mieszkaniowej w stanie niepogorszonym.

Uwzględniając charakter opłat wnoszonych przez właścicieli lokali oraz pokrywanych z nich kosztów, uzasadnione jest rozumienie pojęcia zasoby mieszkaniowe, użytego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie tylko jako obejmującego lokale mieszkalne, ale również innego rodzaju pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Wobec powyższego przez "zasoby mieszkaniowe" należy rozumieć:

Związane z wyżej wymienionymi budynkami (lokalami mieszkalnymi i pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny jest od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wynika, że Wspólnota mieszkaniowa prowadzi działalność związaną z gospodarką mieszkaniowa, tj. wyłącznie w zakresie bieżącej eksploatacji swojej nieruchomości oraz niepogorszenia stanu technicznego budynku (prowadzenie remontów i napraw). W tym celu przez właścicieli lokali - członków wspólnoty mieszkaniowej, uiszczane są comiesięczne zaliczki w wysokości ustalonej uchwałą wspólnoty mieszkaniowej. Dodatkowymi, w nieznacznym zakresie, są przychody z nieruchomości wspólnej w postaci zapłaconych przez właścicieli odsetek od nieterminowych wpłat należności. W skład Wspólnoty wchodzą tylko lokale mieszkalne.

Jak wynika z przedstawionych powyżej definicji, lokale mieszkalne są zaliczane do zasobów mieszkaniowych i dochód uzyskany z tego źródła podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem przeznaczenia go na utrzymanie tych zasobów.

Zatem skoro uzyskiwane przez Wspólnotę przychody od lokali mieszkalnych w postaci zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną stanowią przychody pochodzące z gospodarki zasobami mieszkaniowymi to źródłem przychodów - z tytułu zapłaconych przez właścicieli lokali mieszkalnych odsetek od nieterminowych wpłat należności - również jest gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

W konsekwencji ww. przychody oraz dotyczące tych przychodów koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Podsumowując, dochód z tytułu zapłaconych przez właścicieli lokali mieszkalnych odsetek od nieterminowych wpłat należności, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobu mieszkaniowego może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 44 tej ustawy.

Jednocześnie należy dodać, że Wnioskodawca w swoim stanowisku wskazał na przepis art. 17 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym do osób prawnych, podczas gdy prawidłowym przepisem jest art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ uznał powołaną przez Wnioskodawcę podstawę prawną za omyłkę pisarską, pozostającą bez wpływu na ocenę istoty jego stanowiska.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.