ILPB3/423-495/13-2/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 14 października 2013 r. (data wpływu 16 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 16 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca X posiada własną stację paliw na której prowadzona jest sprzedaż oleju napędowego dla firm zewnętrznych. W celu pozyskania dodatkowych (nowych) firm zewnętrznych zainteresowanych zakupem oleju napędowego Spółka przystąpiła do przetargu nieograniczonego na dostawę oleju napędowego do Y Sp. z o.o. Spółka zgodnie z zapisami Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia zobowiązana była do przedłożenia kopii opłaconej polisy ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej, która miała potwierdzić, że Spółka jest ubezpieczona od odpowiedzialności cywilnej w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej dotyczącej przedmiotu zamówienia, tj. obrotu paliwami ciekłymi wraz z dowodem zapłaty. W tym celu Spółka zawarła Aneks nr (...) do polisy. Na mocy zawartego Aneksu nr (...) z dnia 6 września 2013 r. w ubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzenia działalności lub posiadania mienia ochroną ubezpieczeniową objęto działalność opisaną w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia dotyczącego przetargu na zakup i sukcesywną dostawę oleju napędowego dla Y Sp. z o.o. Z tytułu rozszerzenia zakresu ubezpieczenia ustalono składkę dodatkową w kwocie 500 zł. Pierwsza rata składki w wysokości 150 złotych została opłacona 12 września 2013 r. Druga rata składki płatna jest do 18 października 2013 r. Zawiadomieniem z dnia 1 października 2013 r. o wyborze oferty poinformowano X, iż oferta Spółki nie została wybrana, wybrano inną firmę z największą liczbą punktów.

W związku z niewybraniem oferty Spółki na dostawę oleju napędowego Spółka wystąpiła do ubezpieczyciela z wnioskiem o zwrot zapłaconej pierwszej raty składki ubezpieczeniowej w kwocie 150 zł (określonej w Aneksie nr 3/2013). Ubezpieczyciel odmówił zwrotu składki uzasadniając to faktem, iż od dnia 6 września 2013 r. objął Spółkę ochroną ubezpieczeniową w tym zakresie natomiast odstąpił od dalszego ubezpieczenia płatnego do dnia 18 października 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłaconą pierwszą ratę składki ubezpieczeniowej w kwocie 150 zł po przegranym przetargu (Spółka nie otrzymała zlecenia sprzedaży oleju napędowego) można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, przystąpienie do przetargu warunkowane było objęciem ochroną ubezpieczeniową działalności opisanej w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia, tj. zakup i sukcesywna dostawa oleju napędowego dla Y Sp. z o.o. i przedstawienie dowodu zapłaty składki. Spółka opłaciła pierwszą ratę składki i załączyła dowód zapłaty wraz z Aneksem nr 3/2013 do polisy do złożonej oferty. Zdaniem Spółki, fakt przegrania przetargu nie pozbawia Spółki możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pierwszej raty opłaconej składki w kwocie 150 zł. Zgodnie art. 15 ust. 1 są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze sprzedaży (tekst jedn.: oleju napędowego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Analiza normatywnego zwrotu "w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów" wskazuje więc, że odnosi się on zarówno do przychodów faktycznie osiągniętych, jak i tych, których podatnik mógł racjonalnie (obiektywnie) oczekiwać, że zostaną osiągnięte. Innymi słowy, przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie ogranicza określonych wydatków tylko do "osiągnięcia przychodów", lecz traktuje je w szerszym kontekście, gdyż wydatki ponoszone przez podatnika dotyczą de facto prognozowania określonych zjawisk i procesów gospodarczych i związanych z nimi konsekwencji finansowych. Z powyższego można zatem wywieść, że o kwalifikacji wydatku jako kosztu podatkowego decyduje przede wszystkim racjonalny zamiar podatnika, o ile na tle całokształtu okoliczności faktycznych i prawnych można uznać, że zamiar ten ma cechę realności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka posiada własną stację paliw na której prowadzona jest sprzedaż oleju napędowego dla firm zewnętrznych. W celu pozyskania dodatkowych (nowych) firm zewnętrznych zainteresowanych zakupem oleju napędowego Spółka przystąpiła do przetargu nieograniczonego na dostawę oleju napędowego. Spółka zgodnie z zapisami w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia zobowiązana była do przedłożenia kopii opłaconej polisy ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej - w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej dotyczącej przedmiotu zamówienia, tj. obrotu paliwami ciekłymi - wraz z dowodem zapłaty. W tym celu Spółka zawarła aneks do polisy. Z tytułu rozszerzenia zakresu ubezpieczenia ustalono składkę dodatkową w kwocie 500 zł. Pierwsza rata składki w wysokości 150 złotych została opłacona 12 września 2013 r. Druga rata składki płatna jest do 18 października 2013 r. Oferta Spółki nie została wybrana w przetargu.

Dokonując zatem oceny zakwalifikowania opisanego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, stwierdzić należy czy wydatek ten może stanowić koszt uzyskania przychodów, tj. czy zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - wydatek ten pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z możliwością osiągania przychodów z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wydatki związane z udziałem w postępowaniu przetargowym - takie jak np. koszty związane z opracowaniem ofert spółki, koszty obsługi prawnej w zakresie prawa zamówień publicznych oraz koszty innych usług, których spełnienie jest wymagane do wypełnienia warunków przyjmowania ofert w postępowaniu przetargowym - należą do wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów.

W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca poniósł wydatek w postaci opłacenia pierwszej składki polisy ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej - w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej dotyczącej przedmiotu zamówienia, tj. obrotu paliwami ciekłymi. Poniesienie powyższego wydatku było niezbędne aby spełnić warunki oferty przetargowej.

Zatem powyższy koszt stanowi, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszt związany z przychodem podatkowym.

Podsumowując, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów - w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - wydatek z tytułu opłaconej pierwszej raty składki za polisę ubezpieczeniową od odpowiedzialności cywilnej (w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej dotyczącej przedmiotu zamówienia, tj. obrotu paliwami ciekłymi) jako poniesionego w związku z przygotowaniem się i uczestnictwem w procedurze przetargowej, tj. w celu uzyskania przychodów.

Końcowo, tut. organ pragnie podkreślić, że wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów), obciąża Podatnika.

Jak bowiem stanowi art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno też wynikać, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.

Jednocześnie tut. organ nadmienia, że pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. Dokonując bowiem interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.