ILPB3/423-48/10-3/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2010 r. (data wpływu 11 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych dotychczas przez x w związku z udziałem pracowników Spółki w pracowniczym programie motywacyjnym w sytuacji, gdy Spółka zdecyduje się na zwrot tych wydatków - jest prawidłowe,

* ustalenia momentu rozpoznania ww. kosztów - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez Spółkę w związku z udziałem Jej pracowników w pracowniczym programie motywacyjnym oraz momentu ich rozpoznania,

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych dotychczas przez x w związku z udziałem pracowników Spółki w pracowniczym programie motywacyjnym oraz momentu ich rozpoznania w sytuacji, gdy Spółka zdecyduje się na zwrot tych wydatków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej y (której ostatecznym udziałowcem jest y z siedzibą w RPA), w ramach której działa x (dalej: X). w 2008 r. x uruchomiło pracowniczy program motywacyjny określany angielską nazwą XYZ 2008 (dalej: XYZ), skierowany do kluczowych pracowników jej spółek zależnych, w tym również do pracowników Spółki. Program został uruchomiony poza Spółką, niezależnie od Jej decyzji.

Zainicjowany program ma na celu stworzenie mechanizmów motywujących kluczowych pracowników Grupy do wykonywania ich obowiązków w ramach spółek należących do x z najwyższą możliwą starannością, przez co przyczyniają się oni do zwiększenia wartości akcji X.

XYZ stanowi program wynagradzania, który polega na przyznawaniu pracownikom prawa do premii z tytułu wzrostu wartości akcji X. Pracownicy, w momencie przystąpienia do planu, otrzymują określoną liczbę "wirtualnych" akcji x o wartości wynikającej z wyceny rynkowej Spółki. Jednocześnie, przyznane zostaje im prawo nabycia w przyszłości określonej liczby akcji (lub ekwiwalentu pieniężnego za te akcje) spółki Y, za kwotę pieniężną odpowiadającą różnicy pomiędzy wartością akcji x z dnia realizacji prawa, a wartością tych akcji, obowiązującą w dniu przyznania prawa (i wirtualnych akcji X).

Adresatami programu są pracownicy wyższego szczebla (głównie kadry zarządzającej) zatrudnieni w spółkach zależnych X, w tym również pracownicy Spółki. Uczestników programu wybiera specjalna komisja składająca się z członków zarządu x (administratora programu) lub Z (spółki holdingowej, do której należy X). Wskazana komisja samodzielnie decyduje o przyznaniu prawa do otrzymania prawa do wzrostu wartości akcji wybranym pracownikom Spółek zależnych oraz o ilości praw, które w przyszłości będą mogli zrealizować.

Zgodnie z regulaminem programu XYZ, prawa przyznane w ramach programu są niezbywalne i mogą zostać zrealizowane wyłącznie przez uczestników programu po upływie następujących okresów:

* po roku od dnia przyznania praw - maksymalnie 1/5 wartości przyznanych praw,

* po upływie 2 lat od dnia przyznania praw - maksymalnie 1/5 wartości przyznanych praw,

* po upływie 3 lat od dnia przyznania praw - maksymalnie 1/5 wartości przyznanych praw,

* po upływie 4 lat od dnia przyznania praw - maksymalnie 1/5 wartości przyznanych praw,

* po upływie 5 lat od dnia przyznania praw - maksymalnie 1/5 wartości przyznanych praw lub alternatywnie całość przyznanych niezrealizowanych praw (jeśli nie były realizowane okresowo przez pracowników).

Po upływie ww. okresów restrykcyjnych pracownicy objęci planem nabywają prawo do otrzymania części (lub całości) akcji y lub kwoty stanowiącej równowartość tych akcji (przy czym liczba akcji określana jest według ich aktualnej ceny rynkowej, od wartości wzrostu ceny akcji x od daty ich przyznania). Co do zasady, na życzenie pracownika uczestniczącego w XYZ, Administrator programu (tekst jedn. X) dokonuje zbycia nabytych przez niego akcji Y, w wyniku czego pracownik efektywnie otrzymuje na prywatne konto (w gotówce) różnicę pomiędzy ceną rynkową akcji x z dnia realizacji praw, a wartością z dnia przyznania praw, ustaloną według zasad określonych w planie.

X pełni też funkcję administratora XYZ i w ramach swoich obowiązków:

* finansuje koszty związane z uczestnictwem pracowników spółek zależnych w XYZ, (w szczególności koszty nabycia akcji i obsługi programu),

* nabywa oraz zbywa na giełdzie przysługujące pracownikom, objętym XYZ, akcje Y, w zależności od zapotrzebowania tych pracowników (w tym zakresie x korzysta z usług biura maklerskiego),

* wykonuje czynności administracyjno - prawne związane z obsługą XYZ,

* wypłaca kwoty stanowiące równowartość przyznanych akcji bezpośrednio na prywatne rachunki bankowe pracowników objętych XYZ.

W 2009 r. w wyniku realizacji praw przyznanych w ramach XYZ w roku 2008, wybrani pracownicy Spółki uzyskali po raz pierwszy prawo do otrzymania ekwiwalentu pieniężnego, odpowiadającego wzrostowi wartości akcji Y, za część przyznanych im "warunkowych" akcji. w związku z powyższym, X, jako administrator programu, dokonało na ich rzecz wypłat przedmiotowych ekwiwalentów, w całości ponosząc związane z tym koszty.

Ze względu na fakt, że niezależnie od korzyści uzyskiwanych przez Grupę z przyznania pracownikom Spółki praw w ramach XYZ, Spółka uzyskuje wymierne korzyści z funkcjonowania programu motywacyjnego (związanie ze sobą strategicznych pracowników w perspektywie czasowej, jak i wzrost motywacji do pracy), Spółka rozważa przejęcie ekonomicznego ciężaru kosztów uczestnictwa swoich pracowników w XYZ. w tym celu Spółka planuje zawrzeć z x porozumienie o przejęciu kosztów. Porozumienie może też przewidywać zlecenie przez Spółkę x realizacji innych form działań motywacyjnych (np. szkoleń) dla wybranych pracowników.

Spółka rozważa zawarcie z x pisemnego porozumienia o przejęciu finansowania kosztów udziału swoich pracowników w XYZ. z zawartego porozumienia będzie również wynikać, że Spółka przejmuje obowiązki związane z rozliczeniem i wypłatą zrealizowanych praw do akcji przyznanych do tej pory pracownikom Spółki, jak również tych, które w przyszłości otrzymają pracownicy Spółki. w konsekwencji, Spółka będzie posiadać informacje o ilości przyznanych praw, ich wartości i kwocie należnej pracownikom przy wykupie praw.

Po zawarciu rozważanego porozumienia, Spółka będzie miała możliwość wskazywania nazwisk pracowników, którzy mieliby zostać objęci programem, choć ostateczną decyzję w tym zakresie każdorazowo będzie nadal podejmować komisja określona w XYZ (obecnie Spółka nie ma wpływu na decyzję X, którzy z jej pracowników uzyskają świadczenia wynikające z udziału w programie oraz jaka będzie wysokość tych świadczeń). Ponadto, w wyniku zawarcia rozważanego porozumienia, Spółce będzie przysługiwać prawo do ewentualnego odrzucenia finansowania przez Nią kosztów uczestnictwa konkretnego pracownika objętego programem jeśli, w Jej opinii, z tytułu finansowania jego udziału, nie uzyska żadnych korzyści.

Jednocześnie, Spółka rozważa wprowadzenie zmian w przyjętym przez siebie regulaminie wynagrodzenia oraz aneksowanie umów o pracę zawartych z pracownikami, biorącymi udział w XYZ tak, by wskazywały, iż wybranym kluczowym pracownikom Spółki, jako dodatkowy składnik wynagrodzenia, zostało przyznane prawo do uczestnictwa w pracowniczym programie motywacyjnym prowadzonym przez X.

W rezultacie powyższych działań, Spółka zakłada, iż w stosunku do pracowników dokonujących realizacji tych praw, Spółka będzie dokonywać wypłaty przysługujących im kwot ze swojego konta, umieszczając je na liście płac. Wobec tego, sfinansowane przez Spółkę świadczenia, które będą uzyskiwać Jej pracownicy z tytułu udziału w XYZ, po podpisaniu rozważanego porozumienia, będą stanowić ich przychody z tytułu umowy o pracę, a Spółka będzie od nich pobierać i odprowadzać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W chwili obecnej, Spółka rozważa także opcje zawarcia porozumienia, na mocy którego nie tylko na bieżąco będzie finansować koszty wynikające z uczestnictwa Jej pracowników w XYZ, ale też dokona zwrotu na rzecz x wydatków (kosztów) poniesionych przez x przed zawarciem porozumienia, a wynikających z udziału pracowników Spółki w XYZ za okres od dnia wdrożenia Planu do dnia zawarcia porozumienia. w odniesieniu do zwrotu kosztów ponoszonych przez x przed zawarciem rozważanego porozumienia, Spółka podkreśla, iż w momencie wypłat dokonywanych przez x na rzecz Jej pracowników (wypłaty dokonywane w 2009 r.) nie posiadała informacji o osobach, na rzecz których dokonywane były wypłaty, ani o kwotach wypłat. Wypłaty te ponadto były dokonywane bezpośrednio z konta bankowego X. z tego względu, nie stanowiły one dla pracowników przychodów ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych dotychczas przez x w związku z udziałem pracowników Spółki w pracowniczym programie motywacyjnym oraz momentu ich rozpoznania w sytuacji, gdy Spółka zdecyduje się na zwrot tych wydatków. Wniosek Spółki w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez Spółkę w związku z udziałem Jej pracowników w pracowniczym programie motywacyjnym oraz momentu ich rozpoznania został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 30 marca 2010 r.: nr ILPB3/423-48/10-2/MM.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy Spółka podejmie decyzję o zwrocie X, wydatków poniesionych do momentu zawarcia porozumienia o przejęciu kosztów ponoszonych w związku z udziałem pracowników Spółki w XYZ, będzie mogła zaliczyć przedmiotowe wydatki do kosztów uzyskania przychodu.

Jak wskazano w stanowisku do pytania w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez Spółkę w związku z udziałem Jej pracowników w pracowniczym programie motywacyjnym, wydatki ponoszone w związku z finansowaniem udziału pracowników Spółki w zorganizowanym przez Grupę N... programie motywacyjnym będą ponoszone w celu zabezpieczenia źródła przychodu, a także potencjalnie - w celu doprowadzenia do zwiększenia uzyskiwanych przez Nią przychodów w przyszłości. Dotyczyć to będzie również wydatków związanych ze zwrotem x kwot wypłaconych pracownikom Spółki przed zawarciem porozumienia.

Mimo zatem, iż zwracane na rzecz x wcześniej poniesione przez x wydatki nie stanowiły w momencie wypłaty wynagrodzenia ze stosunku pracy pracowników (i nie nabiorą takiego charakteru w wyniku zwrotu dokonanego przez Spółkę na rzecz X), ze względu na ich oczywisty związek z przychodami, Spółka będzie uprawniona do uznania ich za koszty uzyskania przychodów.

Przedstawiony powyżej pogląd znajduje także potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe na wniosek podatników.

Przykładowo, w interpretacji z dnia 29 stycznia 2008 r. (sygn. ILPB3/423-195/07-2/HS), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w podobnym do zaprezentowanego stanie faktycznym, zgodził się ze stanowiskiem Podatnika, w myśl którego ponoszone przez niego wydatki, w związku z finansowaniem udziału jego kluczowych pracowników w zorganizowanym na poziomie Grupy kapitałowej pracowniczym planie przydziału akcji, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Organ uznał argumentację przedstawioną przez podatnika, że: "ponoszeniu kosztów planów Spółka zawdzięcza przychody z zaangażowania środków ludzkich, to jest w tym przypadku kadry zarządzającej objętej programem, polegające na możliwości takiego zorganizowania firmy przy pomocy kompetentnych pracowników, aby maksymalizować przychody ze sprzedaży oraz ograniczyć jej koszty".

Z kolei, w interpretacji indywidualnej z dnia 19 grudnia 2008 r. (sygn. IPPB3/423-1521/08-2/ER) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził pogląd podatnika, że wydatki poniesione w ramach realizacji pracowniczego programu akcjonariatu na nabycie akcji spółki powiązanej, w celu zbycia tych akcji na rzecz pracowników, Podatnik będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania. Organ uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, który argumentował, że: "Celem programu będzie zacieśnienie więzów pomiędzy pracownikami, a Spółka poprzez umożliwienie pracownikom o odpowiednim stażu pracy w Spółce partycypacji w rozwoju i zyskach osiąganych przez grupę kapitałową, której częścią jest zarówno Spółka jak i spółka zagraniczna będąca emitentem akcji. Program pełnić będzie funkcję motywacyjną promując lojalność oraz współodpowiedzialność pracowników za rozwój przedsiębiorstwa i przyczyniając się tym samym do zwiększenia przychodów osiąganych przez Spółkę. a zatem, wydatki na nabycie akcji spółki zagranicznej, które to akcje następnie będą zbywane na rzecz pracowników Spółki, będą ponoszone przez Spółkę w celu uzyskania przychodów - spełniają więc warunek, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy CIT".

Z art. 15 ust. 4g oraz art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że wydatki stanowiące wynagrodzenia pracowników stanowią koszt uzyskania przychodu w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji pracowników w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego. Jeśli terminy te nie zostaną dochowane, wynagrodzenia można uwzględnić w kosztach uzyskania przychodu dopiero z chwilą ich wypłaty lub postawienia do dyspozycji pracownika.

Mając na uwadze przytoczone przepisy, Spółka stoi na stanowisku, że wydatki, których ponoszenie w przyszłości, w związku z udziałem Jej pracowników w pracowniczym programie motywacyjnym XYZ, jako element wynagrodzenia, będą stanowić koszt uzyskania przychodu Spółki w zależności od daty wypłaty, albo w miesiącu, za który są należne (tekst jedn. w miesiącu, w liście płac za który je ujęto) lub w miesiącu, w którym zostaną wypłacone lub postawione do dyspozycji pracowników (gdy wypłata nastąpi po upływie terminu wypłaty wynagrodzeń wynikającego z regulaminu wynagrodzenia Spółki).

Jednocześnie, odnosząc się do rozważanej możliwości dokonania na rzecz x zwrotu wydatków poniesionych przez x na rzecz pracowników Spółki przed zawarciem rozważanego porozumienia, Spółka pragnie wskazać, iż moment ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów powinien zostać ustalony zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. w myśl art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia, przy czym za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się zgodnie z art. 15 ust. 4e dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń okresowych kosztów. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W ocenie Spółki, rozważany zwrot na rzecz x wydatków poniesionych uprzednio przez x w związku z obsługą XYZ należy potraktować na gruncie powyższego przepisu jako wydatki inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, gdyż nie dotyczą one konkretnego przychodu, a jedynie przyszłej możliwości zabezpieczenia lub / i zwiększenia przychodów. Potwierdzają to też organy podatkowe wskazując, iż: "Pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód" (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 9 grudnia 2009 r. sygn. ITPB3/423-497/09/MK).

Jednocześnie, jako że przedmiotowe wydatki nie będą dotyczyć żadnego konkretnego okresu (nie są to np. koszty usług świadczonych w konkretnych okresach rozliczeniowych), a mogą wpływać motywująco na pracowników w nieograniczonej perspektywie czasowej, nie znajduje do nich zastosowanie zdanie drugie zacytowanego przepisu art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, na podstawie zdania pierwszego, w opinii Spółki, będą one stanowić koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, ustalonej zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych dotychczas przez x w związku z udziałem pracowników Spółki w pracowniczym programie motywacyjnym w sytuacji, gdy Spółka zdecyduje się na zwrot tych wydatków,

* nieprawidłowe - w zakresie ustalenia momentu rozpoznania ww. kosztów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższą regulacją ustawodawca dokonał również podziału kosztów uzyskania przychodów, a mianowicie na koszty bezpośrednie, tj. związane z uzyskaniem przychodów oraz koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, tj. koszty związane z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Właściwa kwalifikacja danego wydatku jako kosztu bezpośredniego lub pośredniego jest niezbędna dla ustalenia momentu zaliczenia tegoż wydatku w ciężar kosztów podatkowych, i tak:

* w przypadku kosztów bezpośrednio związanych z przychodami zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 4-4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

* w przypadku kosztów pośrednich - art. 15 ust. 4d-4e ww. ustawy.

Za koszty pośrednie uznać należy te wydatki, które dotyczą funkcjonowania podatnika i są związane z całokształtem jego działalności. Co do zasady kosztów takich nie można przypisać konkretnym przychodom, jak również ocenić szczegółowo ich wpływu na uzyskanie przychodów.

Z treści wniosku wynika, że Spółka należy do grupy kapitałowej, w ramach której działa x - spółka będąca administratorem pracowniczego programu motywacyjnego XYZ. Jest to program wynagradzania, polegający na przyznawaniu pracownikom wyższego szczebla spółek zależnych (w tym Wnioskodawcy) prawa do premii z tytułu wzrostu wartości akcji X. Program ten ma na celu stworzenie mechanizmów motywujących kluczowych pracowników grupy (w tym pracowników Spółki) do wykonywania obowiązków z najwyższą możliwą starannością, co przekłada się na wzrost wartości akcji X.

Spółka zaznaczyła, że uzyskuje wymierne korzyści z funkcjonowania programu, ponieważ wiąże on strategicznych pracowników w perspektywie czasowej, jak również powoduje wzrost ich motywacji do pracy. w związku z tym, Spółka rozważa przejęcie ekonomicznego ciężaru kosztów uczestnictwa swoich pracowników w XYZ.

Spółka rozważa zawarcie porozumienia, na mocy którego dokona zwrotu na rzecz x poniesionych przez administratora programu wydatków (kosztów) przed zawarciem porozumienia, a wynikających z udziału pracowników Spółki w XYZ za okres od dnia wdrożenia Planu do dnia zawarcia porozumienia.

Wnioskodawca podkreślił także, że uczestnictwo w programie zwiększa lojalność oraz współodpowiedzialność pracowników biorących w nim udział za rozwój przedsiębiorstwa oraz dodatkowo zachęca pracowników, którzy nie są nim objęci do podejmowania wysiłków, które mogą zostać zwieńczone przyznaniem prawa do udziału w programie.

Wobec tak opisanego zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, iż wydatki ponoszone przez Spółkę, a związane z przedmiotowym programem motywacyjnym zaliczyć należy do kosztów uzyskania przychodów, których związek z uzyskiwanymi przychodami jest pośredni.

Reasumując powyższe, w sytuacji, gdy Spółka zdecyduje się na zwrot wydatków poniesionych dotychczas przez X, w związku z udziałem Jej pracowników w XYZ, Spółka będzie mogła zaliczyć przedmiotowe wydatki do pośrednich kosztów uzyskania przychodu - zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W związku z powyższym, zasadą jest, iż pośrednie koszty uzyskania przychodu potrącane są w dacie poniesienia.

W tym miejscu należy jednak wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. w szczególności dotyczy to określenia, czy wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z udziałem Jej pracowników w pracowniczym programie motywacyjnym stanowią składnik wynagrodzenia tych pracowników, o czym stanowi art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Zatem w przypadku, gdy przedmiotowe wydatki stanowić będą składnik wynagrodzenia, to zastosowanie znajdzie przepis art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiący, że należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. w przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Natomiast w myśl art. 16 ust. 1 pkt 57 ww. ustawy, nie uważa się za koszty niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

Reasumując, w sytuacji, gdy Spółka zdecyduje się na zwrot wydatków poniesionych dotychczas przez X, w związku z udziałem Jej pracowników w XYZ, wydatki te, jako pośrednie koszty uzyskania przychodów będą potrącane w dacie ich poniesienia, a w przypadku, gdy stanowić będą element wynagrodzenia - w miesiącu, za który są należne lub w miesiącu, w którym zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji pracowników, jeżeli wypłata ta nastąpi po upływie terminu wynikającego z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji oraz wyroków stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.