ILPB3/423-46/11-3/MM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 kwietnia 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-46/11-3/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2011 r. (data wpływu 31 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości objęcia zwolnieniem dochodu z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia z 28 czerwca 2006 r. zmienionego decyzją Ministra Gospodarki z 27 sierpnia 2007 r. oraz decyzją Ministra Gospodarki z 15 lipca 2010 r., a po jego wyczerpaniu limit wynikający z zezwolenia z 18 czerwca 2010 r., a po jego wyczerpaniu limit wynikający z zezwolenia z 29 października 2010 r.- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej podlegającej zwolnieniu, wspólnej dla trzech zezwoleń,

* możliwości objęcia zwolnieniem dochodu z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia z 28 czerwca 2006 r. zmienionego decyzją Ministra Gospodarki z 27 sierpnia 2007 r. oraz decyzją Ministra Gospodarki z 15 lipca 2010 r., a po jego wyczerpaniu limit wynikający z zezwolenia z 18 czerwca 2010 r., a po jego wyczerpaniu limit wynikający z zezwolenia z 29 października 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej ("Strefa" lub "SSE") na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE:

* wydanego w dniu 28 czerwca 2006 r. zmienionego decyzja Ministra Gospodarki z 27 sierpnia 2007 r. oraz decyzją Ministra Gospodarki z 15 lipca 2010 r.

Rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej wskazany w ww. zezwoleniach obejmuje działalność gospodarczą prowadzoną na terenie Strefy, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie Strefy szczegółowo wymienionych w załączonych zezwoleniach.

W związku z planowaną realizacją kolejnych projektów inwestycyjnych na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, Spółka uzyskała kolejne zezwolenia:

* wydane w dniu 18 czerwca 2010 r.;

* wydanego w dniu 29 października 2010 r.

Tym samym, w chwili obecnej Spółka posiada trzy zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Mając na uwadze fakt uzyskania w ostatnim czasie trzeciego już zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE w związku z kolejną planowaną rozbudową zakładu, Spółka zwraca się z następującymi pytaniami:

1.

Czy prowadzenie na terenie SSE działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w oparciu o trzy zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy skutkuje obowiązkiem po stronie Spółki prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z art. 9 ust. 1 przywołanej wcześniej ustawy, odrębnie dla każdego z tych zezwoleń... W konsekwencji, czy istnieje obowiązek dodatkowego podziału dochodów z działalności prowadzonej na terenie Strefy w części przypadającej na każde zezwolenie osobno.

2.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka powinna dokonywać dyskontowania całej uzyskanej pomocy publicznej (tj. faktycznie otrzymanego zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie trzech zezwoleń łącznie), najpierw na dzień uzyskania pierwszego zezwolenia, a po wyczerpaniu przysługującego w ramach pierwszego zezwolenia limitu pomocy, na dzień wydania drugiego zezwolenia i finalnie po wyczerpaniu limitu pomocy przysługującego w ramach drugiego zezwolenia na dzień uzyskania trzeciego zezwolenia.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 29 kwietnia 2011 r.: nr ILPB3/423-46/11-2/MM.

Zdaniem Wnioskodawcy, pomocą publiczną z tytułu prowadzenia działalności na terenie Strefy jest zwolnienie od opodatkowania dochodów uzyskanych na terenie SSE w oparciu o otrzymane zezwolenia strefowe. Rozporządzenie Rady Ministrów z 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach w paragrafie 4 pkt 2 lit. a stanowi, że dla ulgi podatkowej, polegającej na obniżeniu wysokości podatku, a w szczególności zwolnienia z podatku, pomoc publiczna stanowi różnicę miedzy kwotą podatku należnego bez uwzględniania ulgi a kwotą podatku po jej uwzględnieniu.

Zgodnie z art. 2 pkt 11 lit. b ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej pod pojęciem dzień udzielenia pomocy rozumie się dzień w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego - w przypadku udzielenia pomocy w formie ulgi w podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji powyższego, a także z uwagi na fakt, iż rok podatkowy Spółki zgodny jest z rokiem kalendarzowym, dniem uzyskania pomocy publicznej, tj. dniem faktycznego skorzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych, jest dzień 31 marca roku następującego po danym roku podatkowym.

W celu określenia limitu dostępnej pomocy publicznej oraz pomocy publicznej faktycznie wykorzystanej, Spółka obowiązana jest z kolei do stosowania mechanizmu określonego wzorem zdefiniowanym, wg określonego stanu prawnego, w paragrafie 7 ust. 6 rozporządzenia w sprawie pomocy. Zgodnie z paragrafem 7 ust. 1 ww. rozporządzenia, koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia.

Mając na uwadze, że Spółka posiada trzy zezwolenia strefowe, uzyskane w różnym czasie, tj. odpowiednio w 2006 r. oraz dwa zezwolenia uzyskane w 2010 r., a także z uwagi na ww. mechanizm kalkulacji dostępnej i uzyskanej pomocy publicznej oraz czynnik dyskonta, Spółka uznaje, że do dnia wykorzystania pomocy publicznej przysługującej w ramach zezwolenia z 2006 r., całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień 31 marca kolejnego roku podatkowego, Spółka powinna dyskontować wyłącznie na dzień uzyskania zezwolenia z 2006 r. jako pomoc publiczną odpowiednio uznając niezapłacony podatek od sumy dochodów strefowych.

W roku podatkowym, w którym suma otrzymanej pomocy publicznej zdyskontowanej na dzień uzyskania zezwolenia z 2006 r. przekroczy koszty kwalifikowane zdyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia z 2006 r. Spółka powinna rozpocząć rozliczenie pomocy publicznej w ramach zezwolenia z czerwca 2010 r. Spółka powinna wówczas dyskontować całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień 31 marca kolejnego roku podatkowego, wyłącznie na dzień uzyskania zezwolenia z czerwca 2010 r.

W roku podatkowym, w którym suma otrzymanej pomocy publicznej zdyskontowanej na dzień uzyskania zezwolenia z czerwca 2010 r. przekroczy koszty kwalifikowane zdyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia z czerwca 2010 r. Spółka powinna rozpocząć rozliczenie pomocy publicznej w ramach zezwolenia z października 2010 r. Spółka będzie wówczas dyskontować całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień 31 marca kolejnego roku podatkowego, wyłącznie na dzień uzyskania zezwolenia z października 2010 r.

Przywołana metodologia pozwoli Spółce na precyzyjne obliczenie wartości dostępnej oraz faktycznie wykorzystanej pomocy publicznej. Wyeliminuje także ryzyko skorzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych w kwocie nienależnej, tj. przekraczającej wartość dostępnej pomocy publicznej.

Podkreślić należy, że chronologiczne korzystanie z posiadanych zezwoleń strefowych jest tym bardziej zasadne, iż w takiej właśnie kolejności Spółka otrzymywała je i w takiej też kolejności realizowała / realizuje projekty inwestycyjne, które stanowiły podstawę do ich wydania. Po drugie, obecnie, zgodnie z odpowiednimi regulacjami, Spółka dyskontuje pomoc publiczną na dzień uzyskania zezwolenia z 2006 r.

Po wykorzystaniu całego limitu przysługującego w ramach tego zezwolenia i rozpoczęciu korzystania z pomocy publicznej na podstawie zezwolenia z czerwca 2010 r. pomoc publiczna będzie dyskontowana na dzień uzyskania zezwolenia z czerwca 2010 r. zgodnie z właściwymi przepisami. Analogicznie Spółka postąpi w przypadku zezwolenia z 2010 r. Powyższe postępowanie w momencie rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia na jego podstawie zgodnie będzie z paragrafem 7 rozporządzenia w sprawie pomocy.

Spółka zaznacza, iż wraz z momentem, kiedy pomoc publiczna dyskontowana na dzień uzyskania zezwolenia z października 2010 r. przekroczy limit dostępnej pomocy publicznej obliczony na podstawie kosztów kwalifikowanych trzeciej inwestycji zdyskontowanych na dzień uzyskania tego zezwolenia będzie zobowiązana opodatkować wszystkie dochody uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością na terenie Strefy, na zasadach ogólnych.

Zdaniem Spółki, powyższe stanowisko zgodne jest z przepisami prawa dotyczącymi obliczania pomocy publicznej należnej podmiotom prowadzącym działalność na terenie Strefy. Mechanizm obliczania dostępnej i wykorzystanej pomocy publicznej w czytelny i oczywisty sposób pozwoli z kolei określić, zarówno Spółce, jak i organom podatkowym w oparciu, o które zezwolenie strefowe, Spółka korzysta ze zezwolenia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz czy i kiedy zostanie przekroczony próg wartości pomocy publicznej, do wykorzystania której Spółka jest uprawniona.

W podobnej sprawie wypowiedział się w szczególności Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 11 maja 2009 r., który uznał stanowisko podatnika, zbieżne ze stanowiskiem Spółki, za prawidłowe i odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnioskuje o potwierdzenie prawidłowości przyjętej metodologii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.).

Na mocy art. 12 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Stefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 28 czerwca 2006 r. zmienionego następnie Decyzją Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2007 r. oraz decyzja Ministra Gospodarki z 15 lipca 2010 r. oraz zezwoleń z dnia 18 czerwca 2010 r. i 29 października 2010 r.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzając podział na działalność opodatkowaną oraz wyodrębnioną działalność zwolnioną nie nakazuje wydzielać różnych rodzajów działalności zwolnionej i traktować ich odrębnie - tym bardziej zatem nie ma obowiązku wydzielania w ramach działalności zwolnionej dochodów z poszczególnych projektów inwestycyjnych. Wobec tego, jeżeli dany rodzaj działalności jest objęty zezwoleniem i działalność Przedsiębiorcy spełnia wymogi ustawy i rozporządzeń dotyczących specjalnej strefy ekonomicznej oraz jednocześnie ogólny maksymalny dostępny poziom pomocy publicznej nie został wykorzystany, nie ma formalnych przeszkód do skorzystania z pomocy publicznej w postaci zwolnienia z podatku dochodowego.

Spółka, jako przedsiębiorca strefowy, posiada trzy zezwolenia na działalność w strefie, aby więc korzystać ze zwolnienia podatkowego, winna określić maksymalny dostępny poziom pomocy publicznej wygenerowany przez wszystkie swoje wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą oraz porównać go z wielkością pomocy już otrzymanej w jakiejkolwiek formie.

Obowiązek ustalania odrębnego wyniku podatkowego odnosi się tylko do sytuacji, kiedy ten sam podatnik prowadzi jednocześnie działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i poza nią. W związku z tym, Spółka korzystająca z kilku zezwoleń uprawniona jest do równoczesnego korzystania ze zwolnienia podatkowego będącego sumą kilku limitów pomocy publicznej. Ani przepisy strefowe, ani ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie wymagają wyodrębnienia wyniku podatkowego dla działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń z osobna - tak, aby odrębnie dla każdego zezwolenia monitorować poziom wykorzystywania dostępnego limitu.

W konsekwencji, zdaniem tut. Organu, brak jest przeszkód, aby limit wielkości pomocy publicznej określony dla trzech ww. zezwoleń, został zsumowany, a zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych obliczone w ten sposób objęło cały dochód Spółki uzyskany z działalności strefowej prowadzonej na podstawie trzech zezwoleń.

Spółka może zatem objąć zwolnieniem dochód z całej działalności prowadzonej na terenie SSE, wykorzystując limit pomocy publicznej dostępnej w ramach zezwolenia z 28 czerwca 2006 r. zmienionego decyzją Ministra Gospodarki z 27 sierpnia 2007 r. oraz decyzją Ministra Gospodarki z 15 lipca 2010 r., a po jego wyczerpaniu limit wynikający z zezwolenia z 28 czerwca 2010 r., a po jego wyczerpaniu limit wynikający z zezwolenia z 29 października 2010 r.

Reasumując, stanowisko Spółki w zakresie możliwości objęcia zezwoleniem dochodu z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia z 28 czerwca 2006 r. zmienionego decyzją Ministra Gospodarki z 27 sierpnia 2007 r. oraz decyzją Ministra Gospodarki z 15 lipca 2010 r., a po jego wyczerpaniu limit wynikający z zezwolenia z 28 czerwca 2010 r., a po jego wyczerpaniu limit wynikający z zezwolenia z 29 października 2010 r. należy uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Powyższej interpretacji udzielono na podstawie stanu faktycznego opisanego w złożonym w dniu 31 stycznia 2011 r. wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji celem wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl