ILPB3/423-46/10-2/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2010 r. (data wpływu 11 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz zleceniobiorców - jest prawidłowe.

W dniu 11 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz zleceniobiorców.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka podpisuje umowy z osobami fizycznymi oraz firmami z zagranicy bądź z innych miast w Polsce, wykonującymi usługi doradcze (w tym doradztwo techniczne szeroko pojęte, serwis urządzeń produkcyjnych itp.) lub konsultingowe na terytorium RP, w siedzibie Spółki.

Oprócz wynagrodzenia za wykonywaną pracę, w umowach z takimi kontrahentami zawarte są postanowienia o pokrywaniu przez Spółkę wydatków związanych z podróżą (przeloty, przejazdy, hotele) oraz innych wydatków (np. przejazdy taksówkami), związanych z pracą wykonywaną na rzecz Spółki.

Zdarza się również, iż zamówienie na wykonanie usługi doradczej, serwisu czy konsultingu odbywa się bez wymogu formy pisemnej, tj. Spółka zleca firmie doradczej, serwisantowi czy firmie konsultingowej wykonanie danej usługi telefonicznie bądź mailowo, przy czym każdorazowo Spółka oprócz wynagrodzenia za wykonywaną pracę zobowiązana jest pokrywać wydatki związane z podróżą konsultanta (w szczególności ww. przejazdy, przeloty, hotele, taksówki itp.). Takie jest bowiem zwyczajowe zachowanie w przypadku współpracy z wysoko wyspecjalizowanymi firmami doradczymi, konsultingowymi itp.

Za wykonaną pracę zleceniobiorcy wystawiają na Spółkę faktury lub rachunki do zawartej umowy czy też zgodnie ze zleceniem, w zależności od rodzaju podmiotu przyjmującego zlecenie, a za dodatkowe wydatki (przejazdy, przeloty, hotele, taxi itp.) płacone przez zleceniobiorców, Spółka zwraca koszty ich poniesienia lub sama je ponosi na podstawie dokumentów wystawionych na Spółkę (w takim przypadku dokonuje opisu dokumentu, potwierdzonego podpisami pracownika zlecającego usługę, jego Przełożonego oraz Głównego Księgowego, z zaznaczeniem, iż koszt ten związany jest z usługą konsultanta wykonywaną w danym okresie).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ponoszone przez Spółkę dodatkowe wydatki, związane w szczególności z podróżą zleceniobiorców (hotele, przeloty, taksówki i in.), wskazane w opisie stanu faktycznego, związane z pracą wykonywaną na rzecz Spółki, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu, ponieważ są integralną częścią warunków współpracy ze zleceniobiorcami (bez spełnienia tych warunków nie doszłoby do współpracy), są ściśle związane z wykonywaną przez nich pracą i ponoszone w celu osiągnięcia przychodów Spółki, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Takie stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygnatura ILPB3/423-594/09-5/AO z dnia 27 października 2009 r., w myśl której: " (...) zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...)".

Jak stanowi organ w ww. interpretacji indywidualnej: " (...) z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu. Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy. z powyższego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągnięcie przychodu - z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (...)".

Spółka, jak wykazano w opisie stanu faktycznego, nawiązuje współpracę z osobami fizycznymi oraz firmami z zagranicy, wykonującymi usługi doradcze lub konsultingowe na terytorium RP, w siedzibie Spółki.

Zwyczajowo, nawiązując współpracę z firmami specjalistycznymi w zakresie doradztwa, serwisu, konsultingu itp., oprócz wynagrodzenia za wykonywaną pracę, zobowiązana jest do pokrywania wydatków związanych z podróżą (przeloty, przejazdy, hotele, taxi itp.) zleceniobiorców związanych z pracą wykonywaną na rzecz Spółki, co wynika bądź z zawartej umowy, bądź z ustaleń pomiędzy Spółką a zleceniobiorcą, dokonanych przy zlecaniu usługi.

Za wykonaną pracę zleceniobiorcy wystawiają na Spółkę faktury lub rachunki do zawartej umowy, w zależności od rodzaju podmiotu przyjmującego zlecenie, a za dodatkowe wydatki płacone przez zleceniobiorców, Spółka zwraca koszty ich poniesienia lub sama je ponosi na podstawie dokumentów wystawionych na Spółkę (w takim przypadku dokonuje opisu dokumentu, potwierdzonego podpisami pracownika zlecającego usługę, jego Przełożonego oraz Głównego Księgowego, z zaznaczeniem, iż koszt ten związany jest z usługą konsultanta wykonywaną w danym okresie).

Koszty te są racjonalne i celowe, służą bowiem zapewnieniu prawidłowego oraz efektywnego funkcjonowania Spółki (np. współpraca z wysokiej klasy specjalistą serwisantem podejmowana jest w celu np. lepszej kalibracji parku maszynowego Spółki, co służy prawidłowości funkcjonowania danej maszyny bądź ulepszeniu jej właściwości a tym samym produkowaniu lepszych wyrobów, co ma wpływ na wysokość generowanych przez Spółkę przychodów. Bez spełnienia warunków współpracy, tj. m.in. pokrycia kosztów podróży konsultanta, nie doszłoby do zawarcia umowy).

Zdaniem Spółki, w odniesieniu do wydatków związanych z podróżą (przeloty, hotele, przejazdy, taxi), związanych z pracą wykonywaną na rzecz Spółki przez zleceniobiorców, należy zaznaczyć, że w katalogu wyłączeń wydatków z kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w przepisie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zawarto zakazu, ani jakiegokolwiek ograniczenia co do możliwości zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów, w związku z czym, zdaniem Spółki, wydatki takie stanowią koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, służą one zabezpieczeniu źródła przychodów Spółki, co jest zgodne ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, wyrażonym w powoływanej wyżej interpretacji indywidualnej, sygnatura ILPB3/423-594/09-5/AO z dnia 27 października 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawę prawną kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowi przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że Spółka podpisuje umowy z osobami fizycznymi oraz firmami z zagranicy bądź z innych miast w Polsce, wykonującymi usługi doradcze lub konsultingowe w siedzibie Spółki.

Oprócz wynagrodzenia za wykonywaną pracę, w umowach z takimi kontrahentami zawarte są postanowienia o pokrywaniu przez Spółkę wydatków związanych z podróżą (przeloty, przejazdy, hotele) oraz innych wydatków (np. przejazdy taksówkami), związanych z pracą wykonywaną na rzecz Spółki.

Zdarza się również, iż zamówienie na wykonanie usługi doradczej, serwisu czy konsultingu odbywa się bez wymogu formy pisemnej, tj. Spółka zleca firmie doradczej, serwisantowi czy firmie konsultingowej wykonanie danej usługi telefonicznie bądź mailowo, przy czym każdorazowo Spółka oprócz wynagrodzenia za wykonywaną pracę zobowiązana jest pokrywać wydatki związane z podróżą konsultanta (w szczególności ww. przejazdy, przeloty, hotele, taksówki itp.). Takie jest bowiem zwyczajowe zachowanie w przypadku współpracy z wysoko wyspecjalizowanymi firmami doradczymi, konsultingowymi itp.

Za wykonaną pracę zleceniobiorcy wystawiają na Spółkę faktury lub rachunki do zawartej umowy czy też zgodnie ze zleceniem, w zależności od rodzaju podmiotu przyjmującego zlecenie, a za dodatkowe wydatki (przejazdy, przeloty, hotele, taxi itp.) płacone przez zleceniobiorców Spółka zwraca koszty ich poniesienia lub sama je ponosi na podstawie dokumentów wystawionych na Spółkę (w takim przypadku dokonuje opisu dokumentu, potwierdzonego podpisami pracownika zlecającego usługę, jego Przełożonego oraz Głównego Księgowego, z zaznaczeniem, iż koszt ten związany jest z usługą konsultanta wykonywaną w danym okresie).

W odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę dodatkowych wydatków związanych z podróżą zleceniobiorców (przeloty, przejazdy, hotele) oraz innych wydatków (np. przejazdy taksówkami) związanych z ich pracą wykonywaną na rzecz Spółki, należy podkreślić, że w katalogu przepisu art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawarto zakazu, ani jakiegokolwiek ograniczenia co do możliwości zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższych wyjaśnień, stwierdzić należy, iż wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki na rzecz zleceniobiorców, niewątpliwie przyczyniają się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te spełniają zatem podstawową przesłankę wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 cyt. ustawy.

Reasumując, ponoszone przez Wnioskodawcę dodatkowe wydatki związane w szczególności z podróżą zleceniobiorców (hotele, przeloty, taksówki i in.), związane z pracą wykonywaną na rzecz Spółki, stanowią koszty uzyskania przychodów w oparciu o treść art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, tut. Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.