ILPB3/423-458/11/15-S-2/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 5 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Po 1247/14 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 28 listopada 2014 r. sygn. akt II FSK 2719/12 - stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, reprezentowanego przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z 26 września 2011 r. (data wpływu 29 września 2011 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów Spółki działającej w reżimie SIF - jest prawidłowe.

W dniu 29 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów Spółki działającej w reżimie SIF.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski i tym samym będącą polskim rezydentem podatkowym.

Wnioskodawca planuje utworzenie spółki kapitałowej z siedzibą w Luksemburgu (dalej: "Spółka"). Spółka będzie spółką inwestycyjną o kapitale zmiennym SICAV ("societe d'investissement a capital variable"), funkcjonującą w reżimie Wyspecjalizowanego Funduszu Inwestycyjnego ("Specialized Investment Fund") - dalej: "SIF".

Spółka w reżimie SIF działać będzie na podstawie luksemburskiej ustawy o specjalnych funduszach inwestycyjnych z dnia 13 lutego 2007 r. ("Ustawa o SIF").

Przyjęcie reżimu SIF pozostanie bez wpływu na formę prawną prowadzenia działalności, tj. Spółka nadal działać będzie w formie spółki kapitałowej prawa luksemburskiego. Przyjęcie reżimu SIF oznacza jedynie, że Spółka będzie traktowana jako fundusz inwestycyjny, jednakże w dalszym ciągu będzie posiadać osobowość prawną jako spółka kapitałowa.

W świetle definicji zawartej w art. 1 Ustawy o SIF, SIF stanowi przedsięwzięcie dla zbiorowego inwestowania w Luksemburgu, a jego wyłącznym przedmiotem działalności jest zbiorowe inwestowanie środków funduszu w aktywa (ang. collective investment of their funds in assets). Co do zasady, Spółka w reżimie SIF może inwestować w dowolne instrumenty finansowe i aktywa oraz nie może inwestować więcej niż 30% swoich aktywów w podobne papiery wartościowe, emitowane przez jednego emitenta.

Zgodnie z przepisami luksemburskimi, SIF mogą założyć tylko "dobrze poinformowani inwestorzy". W przypadku SICAV kategoria ta obejmuje inwestorów instytucjonalnych oraz profesjonalnych oraz inwestorów indywidualnych, którzy potwierdzili pisemnie swój status "dobrze poinformowanych inwestorów" oraz: (i) zainwestowali w SIF minimalne wymagane środki; albo (ii) otrzymali od instytucji kredytowej lub firmy inwestycyjnej zaświadczenie, potwierdzające biegłość (wiedzę i doświadczenie) w ocenie tego rodzaju inwestycji.

Spółka w reżimie SIF podlegać będzie zatwierdzeniu oraz nadzorowi Luksemburskiej Komisji Nadzoru Finansowego (będącej odpowiednikiem polskiej Komisji Nadzoru Finansowego). Jakkolwiek uprzednia zgoda Komisji nie jest wymagana do utworzenia Spółki w reżimie SIF, stosowny wniosek musi zostać złożony do Komisji w terminie miesiąca od zawiązania. Komisja zatwierdza również dokumenty założycielskie oraz depozytariusza Spółki. Z racji sprawowanego nadzoru, Komisja Nadzoru Finansowego może również cofnąć zezwolenie na przyjęcie przez Spółkę reżimu SIF.

Zgodnie z art. 33 Ustawy o SIF, nadzór nad aktywami Spółki w reżimie SIF sprawować będzie depozytariusz. Depozytariuszem może być podmiot będący "instytucją kredytową" w rozumieniu luksemburskiej ustawy o sektorze finansowym z dnia 5 kwietnia 1993 r. Depozytariusz musi mieć siedzibę w Luksemburgu lub prowadzić działalność w Luksemburgu na podstawie tzw. paszportu mając siedzibę w innym Państwie Członkowskim Unii Europejskiej.

Spółka w reżimie SIF podlegać będzie obowiązkowi publikowania rocznego sprawozdania finansowego sporządzonego w ciągu 6 miesięcy od zakończenia roku obrotowego i zweryfikowanego przez zewnętrznego audytora, który musi posiadać uprawnienia w Luksemburgu.

Spółka, pomimo przyjęcia reżimu SIF, będzie posiadała rezydencję podatkową w Luksemburgu i będzie podlegała tam, co do zasady, nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jednocześnie podlegać ona będzie w Luksemburgu zwolnieniu podmiotowemu w podatku dochodowym. Tzw. subscription tax w wysokości 0,01% wartości aktywów netto funduszu będzie pobierany w Luksemburgu.

Spółka zostanie akcjonariuszem w spółkach komandytowo-akcyjnych mających siedzibę na terytorium Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka działająca w reżimie SIF podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce z tytułu wszelkich dochodów uzyskiwanych na terytorium Polski, na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654).

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka działająca w reżimie SIF podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce z tytułu wszelkich dochodów uzyskiwanych na terytorium Polski, na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 6 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 6 ust. 3 stawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, "zwalnia się od podatku instytucje wspólnego inwestowania posiadające siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które spełniają łącznie następujące warunki:

Dodatkowo art. 6 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej, wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik ma siedzibę.

Zwolnienie podmiotowe z art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy zatem podmiotów mających charakter instytucji wspólnego inwestowania, które spełniają określone w tym przepisie dodatkowe warunki. Co istotne należy wskazać, iż ustawodawca - poza określeniem, że podmiot zwolniony na mocy art. 6 ust. 1 pkt 10a - musi stanowić instytucję wspólnego inwestowania - nie wprowadził wymogów co do konkretnej formy prawnej tego podmiotu. Należy zatem uznać, iż każda instytucja wspólnego inwestowania z siedzibą w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, która spełnia dodatkowe wymogi określone w art. 6 ust. 1 pkt 10a i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest objęta tym zwolnieniem.

Spełnienie przez Spółkę warunków przewidzianych w art. 6 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 6 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka w reżimie SIF będzie mieć siedzibę w Luksemburgu, a więc w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej. Zgodnie z Ustawą o SIF, przyjęcie przez Spółkę reżimu prawnego SIF oznaczać będzie, że Spółka będzie miała charakter międzynarodowej instytucji wspólnego inwestowania, której wyłącznym przedmiotem działalności będzie zbiorowe inwestowanie środków funduszu w aktywa.

Tym samym należy uznać, że Spółka - po przyjęciu reżimu prawnego SIF - będzie stanowić instytucję wspólnego inwestowania z siedzibą w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Spółka będzie posiadała rezydencję podatkową w Luksemburgu i będzie podlegała tam, co do zasady nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jednocześnie, działając w reżimie SIF - jako fundusz inwestycyjny - Spółka zwolniona będzie podmiotowo z podatku dochodowego w Luksemburgu. W istocie Spółka działając w reżimie SIF korzystać będzie w Luksemburgu ze zwolnienia podmiotowego z podatku dochodowego analogicznego do tego przewidzianego w polskiej ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym, Spółka spełniać będzie warunek z art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak już wskazano powyżej, przyjęcie przez Spółkę reżimu SIF oznaczać będzie, że Spółka będzie miała charakter międzynarodowej instytucji wspólnego inwestowania, której przedmiotem działalności będzie zbiorowe inwestowanie środków funduszu w prawem dozwolone aktywa. Co do zasady, Spółka w reżimie SIF może inwestować w dowolne instrumenty finansowe i aktywa oraz nie może inwestować więcej niż 30% swoich aktywów w podobne papiery wartościowe, emitowane przez jednego emitenta.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż Spółka po przyjęciu reżimu prawnego SIF będzie spełniała warunek z art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W celu przyjęcia reżimu SIF i prowadzenia w tym reżimie działalności przez Spółkę, konieczne będzie uzyskanie zgody Luksemburskiej Komisji Nadzoru Finansowego. Tym samym spełniony zostanie warunek z art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - tj. Spółka będzie prowadzić swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych władz państwa swojej siedziby.

Należy również stwierdzić, że Spółka będzie spełniać warunek z art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. działalność Spółki będzie podlegać nadzorowi właściwych władz państwa swojej siedziby, a więc nadzorowi sprawowanemu przez Luksemburską Komisję Nadzoru Finansowego. Jak już wskazano powyżej, swoje funkcje regulacyjne Komisja ta wykonuje m.in. zatwierdzając dokumenty założycielskie oraz depozytariusza funduszu. Z racji sprawowanego nadzoru Luksemburska Komisja Nadzoru Finansowego może również cofnąć zgodę na przyjęcie przez Spółkę reżimu SIF.

Nadzór nad aktywami Spółki działającej w reżimie prawnym SIF sprawować będzie depozytariusz. Depozytariuszem musi być podmiot będący "instytucją kredytową" w rozumieniu luksemburskiej ustawy o sektorze finansowym z dnia 5 kwietnia 1993 r. W konsekwencji, Spółka będzie spełniała warunek z art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spełnienie przez Spółkę warunku przewidzianego w art. 6 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W niniejszej sprawie mogą mieć zastosowanie dwie podstawy prawne do uzyskania przez polskie organy podatkowe informacji podatkowych od luksemburskich organów podatkowych.

Pierwszą podstawą prawną będzie przepis art. 27 Konwencji, przewidujący mechanizm wymiany informacji, który umożliwia polskim organom podatkowym na wystąpienie do organów podatkowych Luksemburga z wnioskiem o przekazanie określonych informacji podatkowych na temat Spółki będącej luksemburskim rezydentem podatkowym.

Drugą podstawą prawną są przepisy implementujące dyrektywę Rady nr 77/799/EWG z dnia 19 grudnia 1977 r. dotyczącą wzajemnej pomocy właściwych władz państw członkowskich w obszarze podatków bezpośrednich oraz opodatkowania składek ubezpieczeniowych (Dz.Urz.UE.L 336 z 27 grudnia 1977 r.) oraz Konwencję o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych z dnia 25 stycznia 1988 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 141, poz. 913). Przepisy implementujące ww. dyrektywę do polskiego porządku prawnego są zawarte w dziale VII a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Należy wskazać, iż wyżej wymienione podstawy prawne do uzyskania przez polskie organy podatkowe informacji podatkowych zostały również wskazane w uzasadnieniu projektu ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1478) na podstawie której znowelizowano przepis art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wprowadzono zwolnienie podatkowe dla instytucji wspólnego inwestowania mających siedzibę w innym niż Polska państwie członkowskim UE lub EOG.

W tym stanie rzeczy należy uznać, iż również ostatni z warunków określonych w art. 6 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będzie spełniony przez Spółkę w reżimie SIF, tj. będzie istniała podstawa prawna do uzyskania przez polskie organy podatkowe informacji podatkowych na temat Spółki od organów podatkowych Luksemburga.

W związku z powyższym, Spółka działająca w reżimie SIF będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce z tytułu wszelkich dochodów osiągniętych na terytorium Polski na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 6 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 22 grudnia 2011 r. postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania nr ILPB3/423-458/11-2/KS.

W ww. postanowieniu stwierdzono, że żądanie Wnioskodawcy we wskazanym zakresie wykracza poza zakres przedmiotowy pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanej w ramach postępowania uregulowanego w rozdziale 1a Ordynacji podatkowej, zatem obliguje to organ do odmowy wszczęcia postępowania w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji, co wynika z treści art. 165a § 1 w związku z art. 14h Ordynacji podatkowej.

W dniu 9 stycznia 2012 r. Wnioskodawca wniósł zażalenie na powyższe postanowienie. W odpowiedzi na ww. zażalenie wydano postanowienie z 1 lutego 2012 r. nr ILPB3/423Z-1/12-2/BN, w którym stwierdzono, że utrzymuje się w mocy zaskarżone postanowienie z 22 grudnia 2011 r. nr ILPB3/423-458/11-2/KS.

W związku z powyższym, Strona wniosła w dniu 9 marca 2012 r. skargę skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu za pośrednictwem tut. Organu.

Odpowiedź na skargę została udzielona pismem z 6 kwietnia 2012 r. nr ILPB3/4240-13/12-5/BN.

Po rozpoznaniu sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wydał w dniu 21 czerwca 2012 r. wyrok sygn. akt I SA/Po 355/12, w którym oddalił skargę Strony.

Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że skarga nie jest zasadna.

Zdaniem Sądu, wnioskodawca w przedmiotowej sprawie poddał ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu to czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym na gruncie luksemburskim zostaną wypełnione przesłanki zwolnienia ściśle określone w jasnym polskim przepisie ustawy podatkowej. Okoliczności takie jak powyżej mogą być przedmiotem tylko postępowania podatkowego lub kontrolnego, nie zaś postępowania interpretacyjnego w trybie określonym w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy nie było natomiast rozumienie (wykładnia) analizowanego przepisu wyrażonego w art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji, organ podatkowy nie był władny rozpoznać złożonego przez wnioskodawcę wniosku co do meritum z uwagi na kumulatywne zaistnienie następujących negatywnych przesłanek do wydania interpretacji: zakres przedmiotowy przedstawionego problemu nie mieści się w zakresie przedmiotowym interpretacji (przedmiotem interpretacji nie może być stan faktyczny, czy też zdarzenie przyszłe; przedmiotem interpretacji w trybie art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, może być wyłącznie przepis prawa podatkowego w odniesieniu do danego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego); przepisy luksemburskiej ustawy o specjalnych funduszach inwestycyjnych z dnia 13 lutego 2007 r. w rozumieniu art. 14b § 1 w zw. z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Sąd w swoim uzasadnieniu podniósł, że wnioskodawca zwracając się o interpretację art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazał konkretny rodzaj funduszu, zakres jego działalności, a także zakres obowiązujących regulacji luksemburskich. Ewentualna możliwość zastosowania ww. przepisu jest bowiem bezsporna pomiędzy stronami. Sporna jest natomiast możliwość oceny w postępowaniu interpretacyjnym wypełnienia warunków zwolnienia określonych w tym przepisie przez określony we wniosku podmiot.

Tym samym, w przekonaniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, organ podatkowy nie jest uprawniony w postępowaniu w trybie określonym w art. 14b § 1-7 Ordynacji podatkowej, do oceny innych przepisów, niż określone w art. 3 pkt 2 tej ustawy. W przedmiotowej sprawie wnioskodawca wniósł o ocenę jego stanowiska opartego również o przepisy luksemburskiej ustawy o specjalnych funduszach inwestycyjnych z dnia 13 lutego 2007 r. Przepisy powyższej ustawy nie mieszczą się jednak w pojęciu polskich przepisów prawa podatkowego. Poza właściwością organu podatkowego pozostaje interpretacja przepisów niestanowiących polskiego prawa podatkowego.

Pismem z 16 sierpnia 2012 r. pełnomocnik Strony złożył od ww. wyroku, za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z 28 listopada 2014 r. sygn. akt II FSK 2719/12, uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu.

W ww. wyroku Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że skoro wskazane we wniosku zdarzenie przyszłe było niejednoznaczne i wielowątkowe, organ był zobowiązany do zastosowania art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej, a nie do odmowy wszczęcia postępowania.

Jak wywiódł Sąd, w przepisie art. 6 ust. 1 pkt 10a, dotyczącym zwolnień podmiotowych w podatku dochodowym od osób prawnych, mowa jest o instytucjach wspólnego inwestowania posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które spełniają łącznie warunki w nim określone. Podobnie, jak ma to miejsce z innymi dziedzinami prawa polskiego, także w sytuacji, gdy ustawodawca polski odsyła do warunków określonych w innym ustawodawstwie, organ interpretacyjny musi uwzględnić tą okoliczność w wydawanej interpretacji.

Przedmiotem interpretacji jest przepis polskiego prawa podatkowego, który nie został wyłączony od postępowania interpretacyjnego. Dla wydania interpretacji indywidualnej niezbędne jest zbadanie, czy opisany we wniosku podmiot spełnia warunki określone w art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. To natomiast wymaga szczegółowego i jednoznacznego przedstawienia przez wnioskodawcę jego sytuacji prawnej. W przypadku braków uniemożliwiających wydanie interpretacji indywidualnej organ interpretacyjny ma możliwość zastosowania trybu wskazanego w art. 169 § 1 w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wydał w dniu 5 lutego 2015 r. wyrok sygn. akt I SA/Po 1247/14, w którym uchylił zaskarżone postanowienie z 1 lutego 2012 r. nr ILPB3/423Z-1/12-2/BN i poprzedzające je postanowienie z 22 grudnia 2011 r. nr ILPB3/423-458/11-2/KS.

W powyższym wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu stwierdził, że jeżeli w opisanych zdarzeniach przyszłych są niekonkretne elementy lub że opis ten jest niejasny, organ powinien wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku, w trybie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej.

Prawidłowym trybem postępowania w tej sytuacji jest wezwanie wnioskodawcy do usunięcia dostrzeżonych braków wniosku w terminie 7 dni i w sytuacji niedopełnienia tych czynności pozostawienie wniosku bez rozpoznania (art. 14g § 1w zw. z art. 169 Ordynacji podatkowej).

Organ zatem - w ocenie Sądu - bezpodstawnie uznał, że zakres przedmiotowy wniosku o wydanie interpretacji nie mieści się w zakresie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

W dniu 18 maja 2015 r. do tut. Organu wpłynęło prawomocne - od dnia 16 kwietnia 2015 r. - orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 5 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Po 1247/14.

Uwzględniając powyższe rozstrzygnięcia sądów administracyjnych, w dniu 24 lipca 2015 r. Organ wystosował do Wnioskodawcy wezwanie nr ILPB3/423-458/11/15-S/KS do uzupełnienia wniosku, w którym wezwano Wnioskodawcę do uiszczenia opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej w wysokości 40 zł oraz doprecyzowania przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie:

* czy stwierdzenie Wnioskodawcy, że Spółka "będzie posiadała rezydencję podatkową w Luksemburgu i będzie podlegała tam, co do zasady, nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu" należy rozumieć, że Spółka będzie podlegała w państwie, w którym będzie mieć siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;

* czy wyłącznym przedmiotem działalności Spółki będzie zbiorowe lokowanie środków pieniężnych, zebranych w drodze publicznego oraz niepublicznego proponowania nabycia ich tytułów uczestnictwa, w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe;

* czy Spółka będzie prowadzić swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych władz państwa, w którym będzie mieć siedzibę;

* czy działalność Spółki będzie podlegać nadzorowi właściwych władz państwa, w którym będzie mieć siedzibę;

* czy w myśl art. 6 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych istnieje podstawa prawna, wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym Spółka będzie mieć siedzibę.

W piśmie z 31 lipca 2015 r. (data wpływu 4 sierpnia 2015 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia wniosku, pełnomocnik Wnioskodawcy złożył następujące wyjaśnienia.

1. Czy stwierdzenie Wnioskodawcy, że Spółka "będzie posiadała rezydencję podatkową w Luksemburgu i będzie podlegała tam, co do zasady, nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu" należy rozumieć, że Spółka będzie posiadała w państwie, w którym będzie mieć siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W imieniu Wnioskodawcy pełnomocnik potwierdził, iż stwierdzenie Wnioskodawcy, że Spółka "będzie posiadała rezydencję podatkową w Luksemburgu i będzie podlegała tam, co do zasady, nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu" należy rozumieć, że Spółka będzie posiadała w państwie, w którym będzie mieć siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

2. Czy wyłącznym przedmiotem działalności Spółki będzie zbiorowe lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego oraz niepublicznego proponowania nabycia ich tytułów uczestnictwa, w tym papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

W imieniu Wnioskodawcy pełnomocnik potwierdził, iż wyłącznym przedmiotem działalności Spółki będzie zbiorowe lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego oraz niepublicznego proponowania nabycia ich tytułów uczestnictwa, w tym papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

3. Czy Spółka prowadzić będzie działalność na podstawie zezwolenia właściwych władz państwa, w którym będzie mieć siedzibę.

W imieniu Wnioskodawcy pełnomocnik potwierdził, iż Spółka prowadzić będzie działalność na podstawie zezwolenia właściwych władz Luksemburga.

4. Czy działalność Spółki będzie podlegać nadzorowi właściwych władz państwa, w którym będzie mieć siedzibę.

W imieniu Wnioskodawcy pełnomocnik potwierdził, iż działalność Spółki będzie podlegać nadzorowi właściwych władz Luksemburga.

5. Czy w myśl art. 6 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych istnieje podstawa prawna, wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczypospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym Spółka będzie mieć siedzibę.

W imieniu Wnioskodawcy pełnomocnik potwierdził, iż w myśl art. 6 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych istnieje podstawa prawna do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organów podatkowych Luksemburga, tj. art. 27 (Wymiana Informacji) Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Luksemburgu w dniu 14 czerwca 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 110, poz. 527) wraz z protokołem zmieniającym tę Konwencję z dnia 7 czerwca 2012 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 964).

Jednocześnie czyniąc zadość wezwaniu, w załączeniu przesłano potwierdzenie opłaty od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Wnioskodawca uzupełniając swoje uzasadnienie do wniosku o wydanie interpretacji zwrócił również uwagę na fakt, iż w dniu 24 lipca 2015 r. został wydany wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego o sygn. II FSK 1455/13. Z uzasadnienia ustnego tego wyroku wynika, że instytucja wspólnego inwestowania nie musi być zorganizowana i funkcjonować dokładnie tak, jak funkcjonują polskie fundusze inwestycyjne. Dlatego też w odniesieniu do spółki działającej w reżimie SIF nie będą musiały zostać spełnione warunki wynikające z przepisów ustawy z dnia 27 marca 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 157).

W świetle obowiązującego stanu prawnego na dzień złożenia wniosku, tj. 29 września 2011 r. - uwzględniając uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 5 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Po 1247/14 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 28 listopada 2014 r. sygn. akt II FSK 2719/12 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ustosunkowując się natomiast do powołanego w treści pisma uzupełniającego z 31 lipca 2015 r. wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 lipca 2015 r. sygn. akt II FSK 1455/13, tut. Organ pragnie zauważyć, że orzeczenie to zapadło w odmiennym stanie prawnym niż analizowana sprawa Wnioskodawcy. Zatem niniejsze rozstrzygnięcie dotyczące konkretnej sprawy osadzonej w określonym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania do sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku, tj. 29 września 2011 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.