ILPB3/423-455/08-2/HS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 października 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-455/08-2/HS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2008 r. (data wpływu 16 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Udziałowiec Spółki prowadzący działalność gospodarczą zaciągnął kredyt bankowy na cele gospodarcze zabezpieczając spłatę kredytu hipoteką na swojej nieruchomości związanej z działalnością gospodarczą. Udziałowiec wniósł następnie swoje przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 1 Kodeksu cywilnego, w skład którego wchodziły również należności i zobowiązania (zobowiązanie kredytowe), aportem do Spółki. Z przedsiębiorstwa nie wyłączono żadnych zobowiązań. Bank kredytujący zażądał od udziałowca spłaty wierzytelności zabezpieczonej hipoteką grożąc wszczęciem postępowania egzekucyjnego z nieruchomości.

Dług obciążający hipotekę w zakresie kwoty głównej został spłacony przez tegoż udziałowca ze środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkań. Do zapłaty pozostały jedynie odsetki od kredytu. Bank kredytujący wyraził zgodę na przejęcie zobowiązań kredytowych przez Spółkę.

W tej sytuacji pojawiły się wątpliwości, czy spłatę odsetek od opisanego wyżej długu Spółka będzie mogła w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, czy też występują tu ograniczenia wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w możliwości zaliczania określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy spłatę odsetek od przyjętego w ramach wniesionego aportem przedsiębiorstwa (długu) Spółka będzie mogła w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

Stanowisko Wnioskodawcy jest następujące.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z okoliczności sprawy wynika, iż w wyniku aportu przedsiębiorstwa osoby fizycznej, na Spółkę przeszły również długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością - długi z tytułu kredytu na działalność gospodarczą. Wobec czego spłata tych zobowiązań stanowi koszt uzyskania przychodu poniesiony w celu zachowania źródła przychodów - jakim jest przedsiębiorstwo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę zwrotu "koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów" oznacza, iż podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych koniecznych (niezbędnych) wydatków, pod tym jednak warunkiem, iż wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Z powyższego wynika, że kosztami uzyskania przychodów są koszty ponoszone przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów.

Odstępstwa od wyżej wskazanej zasady wynikają z przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), które określają tzw. sukcesję prawną, tj. sytuację, w której dany podmiot (podatnik) korzysta z praw nabytych przez inny podmiot (innego podatnika). Inaczej rzecz ujmując, należy sprawdzić, czy każde prawo, które przysługiwałoby danemu podmiotowi (podatnikowi) przysługuje - na podstawie przepisów o sukcesji prawnej - innemu podmiotowi (podatnikowi), będącemu tzw. "następcą prawnym" tego pierwszego podmiotu (podatnika).

Powyższe kwestie regulują przepisy działu III rozdziału 14 ww. ustawy. W regulacjach tych zawarta jest pozycja podatkowoprawna dwóch kategorii podmiotów: następców prawnych oraz podmiotów przekształconych.

Zgodnie z treścią art. 93a § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1.

przekształcenia innej osoby prawnej,

2.

przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Natomiast § 2 powyższego artykułu stanowi, iż przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1.

osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:

a)

innej spółki niemającej osobowości prawnej,

b)

spółki kapitałowej;

2.

spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.

Dodatkowo, sukcesja prawna na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa ma zastosowanie:

* do łączenia się i przekształceń osób prawnych i spółek prawa handlowego (art. 93 ww. ustawy),

* do łączenia się i przekształceń komunalnych zakładów budżetowych (art. 93b ww. ustawy),

* zgodnie z planem podziału - do osoby prawnej lub osób prawnych powstałych w wyniku podziału innej osoby prawnej (art. 93c ww. ustawy),

* do nabywców przedsiębiorstw państwowych oraz do spółek, które na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych nabyły lub przejęły te przedsiębiorstwa (art. 94 ww. ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż udziałowiec (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą) wniósł do Spółki aport w postaci przedsiębiorstwa. W skład wniesionego przedsiębiorstwa wchodziły również zobowiązania kredytowe. Ponadto Spółka wskazała, iż bank zażądał od udziałowca spłaty tegoż zobowiązania, w związku z czym, dokonał On spłaty zadłużenia w kwocie głównej. Natomiast w części dotyczącej odsetek od kredytu, bank wyraził zgodę na przejęcie ich spłaty przez Spółkę.

Z powołanych powyżej przepisów wynika wyraźnie, iż w przypadku, gdy przedsiębiorca będący osobą fizyczną wnosi na pokrycie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (spółce posiadającej osobowość prawną) wkład w postaci jego przedsiębiorstwa, nie mają zastosowania unormowania w zakresie sukcesji prawnej.

W związku z tym, iż Spółka nie jest następcą prawnym osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, której przedsiębiorstwo zostało wniesione do Niej tytułem aportu, Spółka nie ma prawa do uwzględnienia w jej rachunku podatkowym zapłaconych odsetek od wskazanego w stanie faktycznym kredytu. Tym samym wartość spłaconych odsetek nie stanowi dla Spółki kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl