ILPB3/423-447/09-2/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2009 r. (data wpływu 18 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka otrzymuje wezwania do zapłaty zaległych podatków oraz składek na ubezpieczenie społeczne. W związku z otrzymanymi wezwaniami, Spółka jest obciążana kosztami upomnienia. Dotychczas kosztów upomnienia Spółka nie zaliczała do kosztów uzyskania przychodów, wychodząc z założenia, iż zastosowanie ma przepis art. 16 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem zobowiązań.

Mając jednak na uwadze ukazujące się interpretacje dotyczące stosowania prawa podatkowego (np. postanowienie Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 5 grudnia 2005 r. sygn. 1473/387/WD/423/119/05/TC), Spółka ma zamiar zaliczać w przyszłości koszty upomnień do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty upomnienia związane z niewykonaniem zobowiązań wobec US i ZUS stanowią koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty upomnienia dotyczące wezwania do uregulowania zaległości w płatnościach podatków i składek ZUS, jako nie wymienione w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są kosztem uzyskania przychodów.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy podatkowej, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem zobowiązań. Tymczasem ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji nie zalicza kosztów upomnienia do katalogu kosztów egzekucyjnych. W art. 15 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) ustawodawca stwierdził, że egzekucja administracyjna może być wszczęta, jeżeli wierzyciel, po upływie terminu do wykonania przez zobowiązanego obowiązku, przesłał mu pisemne upomnienie, zawierające wezwanie do wykonania obowiązku, z zagrożeniem skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Postępowanie egzekucyjne może być wszczęte dopiero po upływie 7 dni od dnia doręczenia tego upomnienia.

Nasuwa się więc wniosek, że przesłanie upomnienia ma miejsce jeszcze przed wszczęciem egzekucji administracyjnej. A więc jego koszty nie są związane z postępowaniem egzekucyjnym, tylko z czynnościami poprzedzającymi egzekucję administracyjną.

Ponadto w art. 115 § 1 pkt 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji widnieje zapis, że z kwoty uzyskanej z egzekucji zaspokaja się w następującej kolejności koszty: egzekucyjne i koszty upomnienia; (...). Zapis ten wyraźnie rozgranicza koszty egzekucyjne od kosztów upomnienia.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, koszty egzekucyjne, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, odnoszą się do sytuacji, w której egzekucja administracyjna została już wszczęta, natomiast koszty upomnienia, jako nie stanowiące kosztów egzekucyjnych, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Zatem w konsekwencji, warunkami kwalifikującymi dany koszt do grupy kosztów uzyskania przychodów są:

* poniesienie kosztu w celu osiągnięcia przychodów (koszty bezpośrednio związane z przychodami) lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (koszty pośrednie),

* niezakwalifikowanie go do grupy kosztów nieuznawanych przez ustawę za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem zobowiązań.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka w związku z zaległościami podatkowymi oraz zaległościami w uiszczaniu składek na ubezpieczenie społeczne, otrzymuje wezwania do ich zapłaty i obciążona zostaje kosztami upomnienia.

Egzekucję obowiązków o charakterze administracyjno - prawnym reguluje ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.).

Ustawa ta nie wymienia bezpośrednio w katalogu kosztów egzekucyjnych kosztów upomnienia.

Jednakże w myśl art. 15 § 1 wskazanej wyżej ustawy, egzekucja administracyjna może być wszczęta, jeżeli wierzyciel, po upływie terminu do wykonania przez zobowiązanego obowiązku, przesłał mu pisemne upomnienie, zawierające wezwanie do wykonania obowiązku z zagrożeniem skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego, chyba że przepisy szczególne inaczej stanowią.

Jak wynika zatem z cytowanego przepisu, przesłanie zobowiązanemu pisemnego upomnienia jest warunkiem koniecznym do spełnienia, aby egzekucja administracyjna mogła być wszczęta. Ponadto upomnienie ma ścisły związek z niewykonaniem zobowiązań wobec wierzyciela, który ma prawo dochodzić swoich praw na drodze postępowania egzekucyjnego.

Zgodnie z art. 15 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, koszty upomnienia obciążają zobowiązanego i są pobierane na rzecz wierzyciela. Obowiązek uiszczenia kosztów upomnienia przez zobowiązanego powstaje z chwilą doręczenia upomnienia. Koszty te podlegają ściągnięciu w trybie określonym dla kosztów egzekucyjnych.

Reasumując, koszty upomnienia związane z niewykonaniem zobowiązań wobec US i ZUS, nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.