ILPB3/423-433/09-4/KS
Pismo z dnia 2 września 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-433/09-4/KS
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2009 r. (data wpływu 10 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku VAT związanego z wydatkami na reprezentację - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:
* wydatków na ciastka, czekoladki i inne słodycze, kanapki, kawę, herbatę, cukier, śmietanki, soki i wodę mineralną zakupionych na potrzeby spotkań z klientami oraz wydatków na posiłki w lokalach gastronomicznych lub catering w miejscu spotkania podczas rozmów z kontrahentami,
* wydatków na przejazd kontrahenta taksówkami w granicach miasta oraz wydatków związanych z noclegiem kontrahenta,
* naliczonego podatku VAT związanego z wydatkami na reprezentację.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.
Spółka ma zamiar podczas rozmów z kontrahentami:
Częstować ich kawą, herbatą, sokami, ciastkami i czekoladkami.
Zapraszać na posiłki do lokali gastronomicznych lub organizować catering w miejscu spotkania, przy czym koszt z reguły nie przekracza 100 zł netto na osobę.
Opłacić kontrahentom przejazdy taksówkami w granicach miasta.
Opłacić kontrahentom nocleg.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Czy wydatki na środki odżywcze i napoje takie jak np. ciastka, czekoladki i inne słodycze, kanapki, kawa, herbata, cukier, śmietanki, soki i woda mineralna, zakupione na potrzeby spotkań z klientami, będą stanowiły koszty uzyskania przychodu.
Czy wydatki na posiłki z kontrahentami i catering na spotkania o wartości do 100 zł netto na osobę, będą stanowiły koszty uzyskania przychodu.
Czy wydatki na przejazd taksówką kontrahenta w granicach miasta, będą stanowiły koszty uzyskania przychodu.
Czy wydatki na nocleg kontrahenta będą stanowiły koszty uzyskania przychodu.
Jeżeli koszty usług gastronomicznych lub hotelarskich będą kosztami reprezentacji, to czy nieodliczony VAT z faktur dokumentujących takie koszty będzie kosztem uzyskania przychodu.
Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie piąte. Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami, i tak:
* w zakresie pytania pierwszego i drugiego - interpretacją indywidualną wydaną w dniu 2 września 2009 r. nr ILPB3/423-433/09-2/KS,
* w zakresie pytania trzeciego i czwartego - interpretacją indywidualną wydaną w dniu 2 września 2009 r. nr ILPB3/423-433/09-3/KS.
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5.
Podatek VAT będzie kosztem uzyskania przychodów co potwierdza Minister Finansów w interpretacji z dnia 20 marca 2009 r. (DD6/8213-141/MZG/08/PK-383).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, w części dotyczącej pytania nr 5, uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.
W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
Za koszty uzyskania przychodów nie uważa się również - zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy - podatku od towarów i usług.
Od zasady nieuznawania podatku od towarów i usług za koszt uzyskania przychodów ustawodawca przewidział jednak pewne wyjątki. Na mocy art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie powyższej ustawy, kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
Stosownie natomiast do art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych (...).
Powyższe oznacza, że w przypadku, gdy Spółce nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, będzie Ona mogła - na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - uznać za koszt uzyskania przychodu kwotę podatku naliczonego od towarów i usług związanych z wydatkami poniesionymi na zakup usług gastronomicznych oraz noclegowych.
W interpretacji indywidualnej nr ILPB3/423-433/09-2/KS stwierdzono, iż wydatki ponoszone przez Spółkę na posiłki w lokalach gastronomicznych bądź catering w miejscu spotkania w sytuacji, gdy koszt na jedną osobę nie przekracza 100 zł netto, tj. stanowiących zwyczajowy poczęstunek kontrahentów i należących do powszechnie obowiązujących kanonów kultury, nie mających charakteru okazałości - stanowią koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Fakt ten jednak nie zmienia zasad kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku VAT w części dotyczącej wydatków na zakup usług gastronomicznych, skoro Spółce nie przysługuje przy nabyciu tego typu usług obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług. Natomiast w interpretacji nr ILPB3/423-433/09-3/KS tut. Organ stwierdził, iż wydatki dot. noclegów stanowią koszty reprezentacji i jako takie nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Do kosztów podatkowych zaliczeniu będzie jednak podlegał naliczony podatek VAT.
Wobec powyższego, Spółka może - na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - uznać za koszt uzyskania przychodów podatek naliczony od towarów i usług zawarty w fakturach dotyczących zarówno wydatków na zakup usług gastronomicznych (stanowiących koszty podatkowe), jak i wydatków na reprezentację z tytułu zakupu usług noclegowych.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.