ILPB3/423-418/11-5/MM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-418/11-5/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez Pełnomocników przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2011 r. (data wpływu 1 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2011 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 1 grudnia 2011 r. (data wpływu 2 grudnia 2011 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie powstania przychodu podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kopalnictwa rud miedzi, produkcji miedzi oraz produkcji metali szlachetnych i pozostałych metali nieżelaznych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka udostępnia innym podmiotom gospodarczym (w tym powiązanym ze Spółką) niewielkie ilości materiałów czy wyrobów (próbek), które to próbki mają następnie być wykorzystane przez te podmioty do własnych celów badawczych. W tym celu Spółka będzie podpisywać porozumienia z podmiotami (dalej: Otrzymujący), na podstawie których będzie udostępniać przedmiotowe próbki.

Porozumienia będą realizowane w ten sposób, iż na ich mocy Spółka wyda Otrzymującemu określone w tym porozumieniu próbki na cele prowadzonych przez niego badań (pobranie próbek nastąpi na koszt Otrzymującego). W zamian za udostępnione próbki materiałów (wyrobów) Spółka otrzyma świadczenie od Otrzymującego w postaci informacji o wynikach badań, w których przedmiotowe próbki zostały wykorzystane. Zgodnie z postanowieniami zawartymi w podpisanym porozumieniu, Wnioskodawca będzie uprawniony do wykorzystywania tych informacji w toku prowadzonej działalności gospodarczej, jednakże nie będzie mógł ich ujawniać (o ile nie zostaną one upublicznione).

Próbki wydane przez Spółkę Otrzymującemu nie będą zwracane do Spółki po przeprowadzonych badaniach.

Pismem uzupełniającym z dnia 1 grudnia 2011 r. Spółka wyjaśniła, iż w ramach zawartych porozumień, w zamian za wydanie próbek, Wnioskodawca uzyska od Otrzymującego próbki, informacje o wynikach badań, w których próbki zostały wykorzystane.

Spółka będzie uprawniona do wykorzystania wyników tych badań w toku prowadzonej działalności gospodarczej, w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy Spółka będzie mogła rozpoznać jako koszty uzyskania przychodów kwotę stanowiącą wartość przekazanych próbek materiałów (towarów) w oparciu o zapisy porozumień.

2.

Czy informacje o wynikach badań, otrzymane w związku z realizacją porozumień z podmiotami wykonującymi te badania, będą stanowiły dla Spółki przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 9 grudnia 2011 r. nr ILPB3/423-418/11-4/MM.

Zdaniem Wnioskodawcy, informacje o wynikach badań, otrzymane przez Spółkę w związku z realizacją porozumień, nie będą traktowane jako nieodpłatne świadczenia, albowiem zostały one udostępnione dla Spółki w zamian za uprzednie przekazania tych towarów (materiałów) do badania.

UZASADNIENIE

W ocenie Spółki, uzyskanie przez Spółkę informacji o wynikach badań nie będzie skutkować powstaniem przychodów z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, albowiem w ocenie Spółki, zakres świadczenia, jakie Spółka otrzymała w postaci informacji o wynikach badań, wiązał się ze świadczeniem ekwiwalentnym ze strony Spółki w postaci stosownych próbek materiałów (towarów) przekazanych do badania.

Faktem jest, iż ustawodawca posługując się pojęciem "nieodpłatnego świadczenia" w żadnym miejscu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zdefiniował tego pojęcia, ograniczając się jedynie do wskazania w ustawie sposobu i kryteriów ustalania ich wartości. Wskazać jednak należy na liczne orzecznictwo sądów administracyjnych, z którego wynika, iż przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku tej osoby, mające konkretny wymiar finansowy (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego oz. w Gdańsku z 29 października 1999 r. - sygn. I SA/Gd 1290/98).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt stanu faktycznego należy podkreślić, iż realizacja porozumienia, w wyniku zawarcia którego Spółka otrzyma informacje o wynikach badań prowadzonych przez inne podmioty, nie będzie wiązać się z powstaniem po stronie Spółki przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, albowiem uzyskanie przez Spółkę informacji o wynikach badań jest uwarunkowane wydaniem przez Spółkę próbek dla podmiotu prowadzącego badania. W konsekwencji, jak wskazano powyżej, wydanie tych próbek będzie skutkować poniesieniem przez Spółkę kosztów podatkowych (o określonej wartości), co eliminuje obowiązek ustalenia przez Spółkę przychodów z tytułu nieodpłatnych świadczeń, tym bardziej, iż w ocenie Spółki, występuje pełna ekwiwalentność tych świadczeń.

Dodatkowo Spółka podkreśla, iż w przypadku, gdyby doszło do zawarcia i realizacji porozumienia z podmiotem powiązanym (w kształcie jak opisany w stanie faktycznym), nie będzie podstaw do stosowania art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż warunki wydawania próbek do celów badań własnych Otrzymujących, będą ustalane na takich samych warunkach dla podmiotów powiązanych, jak i pozostałych podmiotów, w odniesieniu do których nie istnieje powiązanie, o którym mowa w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku dojścia do realizacji porozumienia opisanego w stanie faktycznym, Wnioskodawca nie będzie rozpoznawał przychodu z tytułu otrzymania informacji o wynikach badań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) nie zawiera definicji przychodu, precyzując, poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w art. 12 ust. 1-3 i ust. 4b, rodzaje przychodów, a także enumeratywnie wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów (ust. 4).

Z istoty podatku dochodowego od osób prawnych wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem - jako źródłem dochodu - jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczając nieodpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje, co należy rozumieć przez "nieodpłatne świadczenie". Zgodnie z wykładnią gramatyczną, odpłacać to "oddawać komuś coś w zamian", odpłatny zaś to "taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów" (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002).

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że przychody zawsze wiążą się z pewnym przysporzeniem majątkowym, tj. korzyścią znajdującą, chociażby pośrednio, odzwierciedlenie w majątku podatnika. Odnosi się to również do otrzymanych nieodpłatnie rzeczy, praw lub świadczeń, za które należy uznać wszystkie te zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątkowe mające konkretny wymiar finansowy.

Istotą "nieodpłatnego otrzymania" jest więc brak świadczenia wzajemnego, co w konsekwencji wyraża się w zaistnieniu stanu, w którym po stronie przyjmującego dochodzi do zwiększenia aktywów bądź zmniejszenia pasywów.

Nieodpłatnym świadczeniem jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu. Ustalenie, czy określone świadczenie uzyskane przez podatnika nieodpłatnie stanowi dla niego przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wymaga oceny charakteru dokonanego rodzaju czynności, w szczególności zbadania, czy należy ona do czynności przysparzających, w przypadku których strona dokonująca przysporzenia otrzymuje w zamian korzyść majątkową.

Powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy zatem rozważyć zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw (w szczególności ze środków pieniężnych).

Wartość nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń oraz wartość nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie otrzymanych rzeczy i praw stanowiących przychody podatkowe ustala się na podstawie art. 12 ust. 5-6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak już wcześniej wskazano, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje, co należy rozumieć przez "nieodpłatne świadczenie", ograniczając się jedynie do wskazania w art. 12 ust. 6 i 6a, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń. Z tego właśnie względu pojęcie "świadczenia" należy rozpatrywać z punktu widzenia zobowiązaniowego, tj. na tle art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu (art. 353 § 2).

Zatem w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe.

Warunkiem uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód - co wynika z literalnego brzmienia art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest jego otrzymanie przez podatnika. Aby mówić o otrzymaniu świadczenia przez świadczeniobiorcę, świadczeniodawca musi wyrazić pozytywną wolę tego świadczenia poprzez zobowiązanie się do jego spełnienia. Nie wystarczy samo zawarcie umowy o nieodpłatne świadczenie, lecz konieczne jest jej wykonanie.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka udostępnia innym podmiotom gospodarczym (w tym powiązanym ze Spółką) niewielkie ilości materiałów czy wyrobów (próbek), które mają być wykorzystane przez te podmioty do celów badawczych.

Spółka będzie podpisywać porozumienia z podmiotami (Otrzymujący), na podstawie których będzie udostępniać przedmiotowe próbki. Porozumienia będą realizowane w ten sposób, iż na ich mocy Spółka wyda Otrzymującemu określone próbki na cele prowadzonych przez niego badań (pobranie próbek nastąpi na koszt Otrzymującego). W zamian za udostępnione próbki materiałów (wyrobów) Spółka otrzyma świadczenie od Otrzymującego w postaci informacji o wynikach badań, w których przedmiotowe próbki zostały wykorzystane. Zgodnie z postanowieniami zawartymi w podpisanym porozumieniu, Spółka będzie uprawniona do wykorzystywania tych informacji w toku prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowe próbki nie będą zwracane do Spółki po przeprowadzonych badaniach.

Wnioskodawca wskazał, iż w ramach zawartych porozumień, w zamian za wydanie próbek, Wnioskodawca uzyska od Otrzymującego próbki, informacje o wynikach badań, w których próbki zostały wykorzystane. Zatem - w ocenie Spółki - występuje pełna ekwiwalentność ww. świadczeń.

Dodatkowo Spółka podkreśliła, iż w przypadku, gdyby doszło do zawarcia i realizacji porozumienia z podmiotem powiązanym (w kształcie przedstawionym w opisie zdarzenia przyszłego), nie będzie podstaw do stosowania art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż warunki wydawania próbek do celów badań własnych Otrzymujących, będą ustalane na takich samych warunkach dla podmiotów powiązanych, jak i pozostałych podmiotów, w odniesieniu do których nie istnieje powiązanie, o którym mowa w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż w przypadku realizacji porozumienia, w wyniku zawarcia którego Spółka otrzyma informacje o wynikach badań prowadzonych przez inne podmioty, po stronie Spółki nie powstanie przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka, zawierając przedmiotowe porozumienia, zobowiązana będzie do wydania innym podmiotom próbek na cele prowadzonych przez nich badań. Wydanie tych próbek będzie skutkować poniesieniem przez Spółkę kosztów podatkowych o określonej wartości. Nieodpłatnym świadczeniem jest natomiast uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu.

Reasumując powyższe, informacje o wynikach badań, otrzymane w związku z realizacją porozumień z podmiotami wykonującymi te badania, nie będą stanowiły dla Spółki przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenie sądu nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego, teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl