ILPB3/423-414/09-4/HS
Pismo z dnia 27 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-414/09-4/HS
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością..., przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2009 r. (data wpływu 3 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 16 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych.
W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne oraz opis zdarzenia przyszłego.
Spółka zawarła w dniu 29 marca 2004 r. umowę kredytową z bankiem o udzielenie linii kredytowej, w ramach której Spółka może zaciągać kredyt w formie odnawialnego kredytu w rachunku bieżącym w PLN i / lub w EUR. Zgodnie z treścią umowy kredytowej, kredyt został udzielony na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej. Kredyt (linia kredytowa) został przyznany na 364 dni i jest automatycznie przedłużany na następne okresy, o ile strony z zachowaniem terminów nie wypowiedzą umowy lub Bank nie odmówi przedłużenia terminu spłaty. Umowa była wielokrotnie zmieniana aneksami dotyczącymi głównie kwoty limitu kredytowego i stopniowego obniżania tego limitu oraz sposobu i wysokości naliczania odsetek.
Do obsługi kredytu Bank wyznaczył prowadzone dla Spółki rachunki bieżące w PLN oraz walucie EUR. Każdy wypływ środków z rachunku PLN powoduje zwiększenie zadłużenia w PLN, a wpływ środków - zmniejszenie (spłatę kredytu w PLN). Każdy wypływ środków z rachunku EUR powoduje zwiększenie zadłużenia w EUR, a wpływ środków - zmniejszenie (spłatę kredytu w EUR). Wykorzystanie kredytu zarówno w PLN, jak i EUR kontrolowane jest w ramach jednego limitu określonego w PLN. Oprócz rachunków bieżących w PLN i EUR Spółka posiada otwarte rachunki w USD i DKK.
Zapłata zobowiązań w PLN powoduje obciążenie rachunku w PLN zwiększając zadłużenie w PLN.
Zapłata zobowiązań za zakupione towary w innych walutach niż PLN w zależności od rodzaju waluty zobowiązania odbywa się następująco:
Spółka chcąc dokonać zapłaty za zakupione towary w walutach DKK lub USD musi dokonać zakupu tych walut w Banku. Zakupioną walutą Bank obciąża rachunek bieżący w PLN po wynegocjowanym kursie zwiększając zadłużenie w PLN, a uznaje rachunek bieżący prowadzony w zakupionej walucie, tj. odpowiednio w USD lub DKK. Z tych rachunków dokonywany jest przelew zobowiązania na rachunki wskazane przez dostawców towarów.
Spółka chcąc dokonać zapłaty za zakupione towary w walutach innych niż PLN, EUR, DKK, lub USD (np. CZK lub GBP) musi dokonać zakupu tych walut w Banku. Zakupioną walutę Bank przelewa na wskazane przez dostawców rachunki bankowe, obciążając jednocześnie rachunek bieżący Spółki w PLN po wynegocjowanym kursie zwiększając zadłużenie w PLN.
Spółka chcąc dokonać zapłaty za zakupione towary w walucie EUR ma dwie możliwości:
Spółka może dokonać zakupu EUR w Banku. Zakupioną walutą Bank obciąża rachunek bieżący w PLN po wynegocjowanym kursie zwiększając zadłużenie w PLN, a uznaje rachunek bieżący prowadzony w zakupionej walucie, tj. EUR, tym samym zmniejszając zadłużenie w EUR. Z tego rachunku dokonywany jest przelew zobowiązania na rachunki wskazane przez dostawców, co równocześnie powoduje zwiększenie zadłużenia w EUR,
Spółka może dokonać zapłaty za towary na rachunki wskazane przez dostawców bezpośrednio w ciężar rachunku prowadzonego w EUR, zwiększając tym samym zadłużenie w EUR.
Od 2007 r. na ostatni dzień roku podatkowego, Spółka dla potrzeb ustalenia dochodu lub straty podatkowej, ustala różnice kursowe z art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. na podstawie przepisów o rachunkowości.
Pismem z dnia 16 lipca 2009 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Spółka wskazała co następuje:
Poczynając od roku podatkowego 2007 Spółka ustala różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości (art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).
Spółka na podstawie art. 25 ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), poczynając od roku podatkowego 2006 stosuje uproszczoną formę wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych, tj. w sposób określony w art. 25 ust. 6 ustawy.
Spółka płacąc zobowiązania w USD i DKK za zakupione towary kupowała (i kupuje) potrzebną walutę od Banku po wynegocjowanym kursie (o ile kupowana ilość waluty dopuszczała negocjacje) obciążając kredyt złotowy. Zakupioną przez Spółkę walutą Bank uznawał (uznaje) Jej rachunki odpowiednio w USD lub DKK skąd zwykle w tym samym dniu dokonywany był (jest) przelew zobowiązań za zakupione towary.
Wprawdzie umowa o linię kredytową z możliwością zadłużania w walucie polskiej, jak i w EUR (wspólny limit kredytowy) zawarta została w dniu 24 marca 2004 r., ale do grudnia 2008 r. Spółka zadłużała się tylko w PLN. Płacąc swoje zobowiązania walutowe za zakupione towary prawie do końca 2008 r. Spółka kupowała potrzebną Jej walutę EUR po wynegocjowanym z Bankiem kursie (o ile kupowana ilość waluty dopuszczała negocjacje) obciążając kredyt złotowy. Zakupioną przez Spółkę walutą Bank uznawał Jej rachunek w EUR skąd zwykle w tym samym dniu Spółka dokonywała przelewu swoich zobowiązań za zakupione towary. Należy zaznaczyć, że rachunek w EUR ma charakter rachunku depozytowo - kredytowego. Inaczej mówiąc, kredyt ma charakter kredytu w rachunku bieżącym odpowiednio w PLN lub w EUR.Pierwsze zadłużenie w EUR powstało dopiero w grudniu 2008 r. Zadłużenie z tego tytułu na 31 grudnia 2008 r. wyniosło 246 tys. EUR. Gross transakcji walutowych w ciężar kredytu w EUR przeprowadzonych zostało po 1 stycznia br., głównie w wyniku zakupu EUR pod konkretne zobowiązania oraz przyszłe zobowiązania z tytułu planowanych zakupów towarów. Nie wykorzystana na pokrycie wymagalnych zobowiązań waluta automatycznie zmniejszała zadłużenie w EUR.
Większość operacji księgowanych na rachunku kredytowym w EUR dotyczyła:
obciążenia rachunku kredytowego (na zwiększenie zadłużenia):
- zapłat za zobowiązania wobec dostawców za zakupione towary,
- przedpłat na poczet zamówionych towarów,
uznania rachunku kredytowego (na zmniejszenie zadłużenia):
- wpływy z otrzymanych zapłat za sprzedane przez Spółkę towary,
- wpływy zakupionej od Banku waluty z przeznaczeniem na uregulowanie zobowiązań wobec dostawców za zakupione towary, pod przyszłe płatności lub na zmniejszenie zadłużenia.
Spółka w ciągu roku (co miesiąc) ustalała:
zrealizowane różnice kursowe według kolejki FIFO, tj. zaliczając kolejne wpływy na rachunek opisane w punkcie 5b na najstarsze zadłużenie,
różnice z wyceny bilansowej salda na rachunku w EUR, które na koniec każdego miesiąca było stornowane.Różnice kursowe opisane w niniejszym punkcie ewidencjonowane były i są odpowiednio na kontach wynikowych, tj. kontach kosztów lub przychodów finansowych z podziałem na zrealizowane i niezrealizowane.
Zaciągnięty kredyt ma charakter kredytu odnawialnego, a tym samym nie podlega spłacie w systemie ratalnym. Każdy wpływ waluty na rachunek powoduje zmniejszenie zadłużenia, a każdy wypływ - zwiększenie zadłużenia.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Czy różnice powstałe na rachunku walutowym związane ze spłatą zobowiązań w USD lub DKK z wcześniej zakupionych na ten cel walut w ciężar kredytu w PLN należy rozpoznawać jako różnice kursowe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Powyższe pytanie, zgodnie z pismem z dnia 16 lipca 2009 r., odnosi się do stanu faktycznego przedstawionego w punkcie 1 poz. 54 formularza ORD-IN oraz w punkcie 3 tego pisma.
Czy różnice powstałe na rachunku walutowym związane ze spłatą zobowiązań w EUR z wcześniej zakupionych na ten cel walut w ciężar kredytu w PLN należy traktować analogicznie jak zakup waluty w USD czy DKK i rozpoznawać ewentualne różnice kursowe przy zapłacie zobowiązań walutowych, czy też traktować to jak spłatę kredytu w EUR.
Powyższe pytanie, zgodnie z pismem z dnia 16 lipca 2009 r., odnosi się do stanu faktycznego przedstawionego w punktach 2 i 3a poz. 54 formularza ORD-IN oraz w punkcie 4 tego pisma.
Czy różnice powstałe na rachunku walutowym związane z zakupem EUR po wynegocjowanych z Bankiem kursach w ciężar kredytu w PLN w celu spłaty kredytu w EUR należy rozpoznawać jako różnice kursowe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Powyższe pytanie, zgodnie z pismem z dnia 16 lipca 2009 r., odnosi się do stanu faktycznego przedstawionego w punkcie 3a poz. 54 formularza ORD-IN oraz w punkcie 4 tego pisma.
Czy w związku z przyjęciem zasad ustalania różnic, zgodnie z ustawą o rachunkowości, na koniec roku podatkowego wszystkie różnice powstałe na transakcjach walutowych będzie można zaliczyć odpowiednio do przychodów lub kosztów podatkowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Powyższe pytanie, zgodnie z pismem z dnia 16 lipca 2009 r., odnosi się do wszystkich stanów faktycznych.
Czy różnice powstałe przy planowanej pod koniec roku spłacie całego zadłużenia w kredycie w EUR poprzez zakup w odpowiednim momencie waluty w ciężar kredytu w PLN w ramach tej samej linii kredytowej będą stanowiły odpowiednio przychód podatkowy lub koszt uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Powyższe pytanie, zgodnie z pismem z dnia 16 lipca 2009 r., odnosi się do stanu przyszłego, tj. planowanej przed końcem roku spłaty zadłużenia w EUR.
Zdaniem Wnioskodawcy, powstałe różnice, w związku z dokonaniem opisanych wyżej transakcji, należy rozpoznać jako różnice kursowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które odpowiednio powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub do przychodów podatkowych, i w związku z tym:
Różnice powstałe na rachunku walutowym związane ze spłatą zobowiązań w USD lub DKK z wcześniej zakupionych na ten cel walut w ciężar kredytu w PLN, należy rozpoznawać jako różnice kursowe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Różnice powstałe na rachunku walutowym związane ze spłatą zobowiązań w EUR z wcześniej zakupionych na ten cel walut w ciężar kredytu w PLN, należy traktować analogicznie, jak zakup waluty w USD czy DKK i rozpoznawać różnice kursowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przy zapłacie zobowiązań walutowych.
Różnice kursowe powstałe na rachunku walutowym związane zakupem EUR po wynegocjowanych z Bankiem kursach w ciężar kredytu w PLN w celu spłaty kredytu w EUR, należy rozpoznawać jako różnice kursowe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zapłata zobowiązania z rachunku walutowego, jak i spłata kredytu walutowego zakupioną na ten cel walutą, powinna powodować taki sam skutek podatkowy. Spłata kredytu walutowego zakupioną w tym celu walutą w tym samym banku powoduje, zdaniem Spółki, powstanie różnic kursowych zarówno w rozumieniu ustawy o rachunkowości, jak i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zarówno w Spółce, jak i w tym banku, bez względu na źródło finansowania tego zakupu. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia spłaty kredytu oraz nie wskazuje skąd mają pochodzić środki na spłatę zaciągniętego kredytu w walucie obcej. Ustawa nie wyklucza też zaciągnięcia lub zwiększenia jednego kredytu na spłatę innego.
W związku ze stosowaniem zasad ustalania różnic kursowych zgodnie z ustawą o rachunkowości, na koniec roku podatkowego wszystkie różnice powstałe na transakcjach walutowych będzie można zaliczyć odpowiednio do przychodów lub kosztów podatkowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Różnice powstałe przy planowanej pod koniec roku spłacie całego zadłużenia w kredycie w EUR poprzez zakup w odpowiednim momencie waluty w ciężar kredytu w PLN w ramach tej samej linii kredytowej będą stanowiły odpowiednio przychód podatkowy lub koszt uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Pismem z dnia 16 lipca 2009 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Spółka wskazała dodatkowo, iż wszystkie różnice kursowe ewidencjonowane na kontach wynikowych kosztów i przychodów finansowych w rozumieniu ustawy o rachunkowości staną się różnicami kursowymi stanowiącymi odpowiednio koszty lub przychody podatkowe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ Spółka ustala różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości (art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych oraz opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:
art. 15a, albo
przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
Stosownie do art. 9b ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.
Natomiast na podstawie art. 9b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku wyboru metody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy mają obowiązek stosować tę metodę przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, z tym że podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, a w przypadku podatników rozpoczynających działalność - w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody.
Powyższe podatkowe uregulowania różnic kursowych sprowadzają się do zasady, iż podatnicy, którzy wybrali rachunkową metodę ustalania różnic kursowych, w sposób konsekwentny zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów ich uzyskania ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe. Zatem rozwiązania wynikające z rachunkowości określają skutek w podatku dochodowym związany z różnicami kursowymi. Zasada ta nie jest modyfikowana innymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Z przedstawionych stanów faktycznych oraz opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka z dniem 1 stycznia 2007 r. ustala różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż zawarł z bankiem umowę kredytową, w ramach której może zaciągać kredyt w formie odnawialnego kredytu w rachunku bieżącym w PLN i / lub EUR. Kredyt powyższy udzielony został w celu sfinansowania jego bieżącej działalności gospodarczej. Oprócz rachunków bankowych prowadzonych w PLN i EUR, Spółka posiada rachunki bankowe prowadzone w USD i DKK. Spółka w ramach prowadzonych rachunków dokonuje następujących operacji:
* w celu zapłaty zobowiązania w walutach USD i DKK, Spółka nabywa te waluty od Banku po wynegocjowanym kursie zwiększając Jej zadłużenie w rachunku bieżącym prowadzonym w PLN i uznając rachunek prowadzony we wskazanych walutach obcych,
* w celu zapłaty zobowiązania w walutach innych niż PLN, EUR, USD i DKK, Spółka nabywa te waluty od Banku po wynegocjowanym kursie, które to wartości Bank przelewa na rachunki dostawców, zwiększając jednocześnie zadłużenie Spółki w rachunku bieżącym prowadzonym w PLN,
* w celu zapłaty zobowiązania w walucie EUR, Spółka nabywa tę waluty od Banku po wynegocjowanym kursie zwiększając Jej zadłużenie w rachunku bieżącym prowadzonym w PLN i uznając rachunek prowadzony we wskazanej walucie obcej lub bezpośrednio obciąża rachunek prowadzony w EUR zwiększając tym samym zadłużenie Spółki w tym rachunku.
Spółka zamierza również pod koniec bieżącego roku dokonać całkowitej spłaty zadłużenia w rachunku bieżącym prowadzonym w EUR poprzez zakup tej waluty zwiększając zadłużenie w ramach rachunku prowadzonego w PLN. Ponadto Spółka na koniec każdego roku dokonuje wyceny transakcji walutowych.
W tym miejscu należy stwierdzić, iż zagadnienia dotyczące powyższych kwestii regulują przepisy o rachunkowości, do interpretacji których nie jest uprawniony tut. Organ.
Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.
Natomiast na mocy art. 3 pkt 1 ww. ustawy, przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.
W związku z powyższym, ustawa o rachunkowości nie stanowi ustawy podatkowej w rozumieniu wskazanych regulacji. Tym samym, upoważnienie dyrektorów izb skarbowych do wydawania, w imieniu Ministra Finansów, interpretacji indywidualnych w zakresie przepisów prawa podatkowego nie obejmuje przepisów dotyczących rachunkowości, bowiem określają one m.in. zasady rachunkowości oraz sporządzania i badania sprawozdań finansowych.
Spółka w złożonym wniosku stwierdziła, iż różnice kursowe powstające w związku z:
* zapłatą jej zobowiązań w walucie obcej (USD, DKK, EUR) i innych walutach obcych z tytułu zakupionych towarów,
* spłatą w całości odnawialnego kredytu bankowego wyrażonego w EUR,
* wyceną składników aktywów i pasywów wyrażonych w walutach obcych,
ewidencjonowane są na kontach wynikowych kosztów i przychodów finansowych w rozumieniu przepisów o rachunkowości.
Wobec powyższego, skoro powstające w ramach przedstawionych stanów faktycznych oraz opisu zdarzenia przyszłego różnice stanowią różnice kursowe w świetle przepisów o rachunkowości i fakt ten został potwierdzony oceną sprawozdania finansowego dokonaną przez podmiot uprawniony do badania ksiąg, to - stosownie do art. 9b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - stanowią one również różnice kursowe w ujęciu podatkowym. Tym samym, jako przychody i koszty podatkowe mają one wpływ na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Interpretacja dotyczy:
* zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń w przedstawionych stanach faktycznych,
* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.