ILPB3/423-41/13-2/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocników, przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2013 r. (data wpływu 24 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi w Specjalnej Strefie Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości (dalej: SSE) działalność gospodarczą na podstawie zezwolenia nr xx z dnia 2 lutego 2006 r. (dalej: Zezwolenie) na prowadzenie na terenie SSE działalności gospodarczej, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy wskazanych w treści Zezwolenia (m.in. w zakresie produkcji części do pojazdów samochodowych i motocyklowych).

Wnioskodawca zawarł z Zakładem Ubezpieczeń umowę ubezpieczenia mienia od zdarzeń losowych (dalej: Umowa). Ochroną ubezpieczeniową zostały objęte w szczególności budynki, budowle, maszyny, wyposażenie biurowe. W związku z zawartą Umową, Wnioskodawca uiszcza składki ubezpieczeniowe w wysokości uzależnionej od ogólnej sumy ubezpieczenia wskazanej w Umowie. W przypadku zaistnienia zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową, Wnioskodawca otrzymuje od Zakładu Ubezpieczeń odszkodowanie skalkulowane zgodnie z zasadami określonymi w Umowie.

Wskutek powodzi, która miała miejsce w lipcu 2012 r., Wnioskodawca poniósł straty w środkach trwałych i obrotowych. Uszkodzone zostały m.in. budynek zakładu, oczyszczalnia ścieków, dach hali produkcyjnej, stacja transformatorowa, brama. Uszkodzone mienie służyło Wnioskodawcy do celów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie SSE. W związku z powyższym, Wnioskodawca otrzymał od Zakładu Ubezpieczeń odszkodowanie w celu pokrycia strat poniesionych w wyniku powodzi.

W żadnym wypadku otrzymane odszkodowanie nie dotyczy składników majątkowych, które wykorzystywane byłyby wyłącznie do celów niezwiązanych z działalnością określoną w Zezwoleniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odszkodowanie otrzymane przez Wnioskodawcę od Zakładu Ubezpieczeń tytułem rekompensaty strat poniesionych przez Wnioskodawcę w wyniku powodzi stanowi przychód podlegający zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane od Zakładu Ubezpieczeń odszkodowanie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zwolnienie to, zgodnie z art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Zakres działalności gospodarczej Wnioskodawcy, która podlega zwolnieniu, został określony w Zezwoleniu i obejmuje działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie SSE. Zdaniem Wnioskodawcy, określając zakres zwolnienia, należy uwzględnić wszystkie przychody będące wynikiem działalności opisanej w Zezwoleniu. Ani ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, ani też treść Zezwolenia nie dają powodu do twierdzenia, że jego przedmiotem są wyłącznie przychody uzyskiwane z tytułu sprzedaży wyrobów lub usług w nim wskazanych.

Wnioskodawca wskazuje, że otrzymywane odszkodowanie jest następstwem racjonalnie prowadzonej działalności w zakresie wskazanym w Zezwoleniu.

Uzyskane od Zakładu Ubezpieczeń odszkodowanie powinno być przez Wnioskodawcę kwalifikowane jako zysk nadzwyczajny, powiększający dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE.

Wnioskodawca, zawierając umowę ubezpieczenia, kierował się przede wszystkim zasadą minimalizacji ewentualnych strat, związanych z wystąpieniem określonych zdarzeń losowych. W związku z wystąpieniem w 2012 r. na terenie SSE powodzi, której skutkiem było m.in. uszkodzenie budynku zakładu, oczyszczalni ścieków, stacji transformatorowej, Wnioskodawca poniósł straty w majątku trwałym i obrotowym, który służył Mu do wykonywania działalności gospodarczej w SSE w zakresie wyrobów i usług wymienionych w Zezwoleniu.

W związku z powyższym, odszkodowanie od Zakładu Ubezpieczeń z tytułu uszkodzonego mienia, uzyskane przez Wnioskodawcę w związku z powstałą stratą losową na terenie KSSE, stanowi przychód z działalności zwolnionej z opodatkowania, bowiem odszkodowanie to dotyczy majątku, który służył działalności określonej w Zezwoleniu.

Niezależnie od istniejących przesłanek pozytywnych brak jest podstaw do zakwalifikowania otrzymanego odszkodowania jako przejawu działalności innej niż określona w Zezwoleniu. Wnioskodawca wskazuje, że otrzymane odszkodowanie nie jest wynikiem działań podejmowanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, które można przyporządkować do innego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU) niż wskazana w Zezwoleniu.

Odszkodowanie nie stanowi wynagrodzenia za wyroby lub usługi wytworzone / wykonane przez Wnioskodawcę, gdyż korzystając z usługi ubezpieczeniowej Wnioskodawca jest usługobiorcą. Wykonując umowę ubezpieczeniową Wnioskodawca nie podejmuje zatem innej działalności skutkującej dla Wnioskodawcy wytworzeniem dóbr lub usług sklasyfikowanych w innych grupowaniach PKWiU.

Tym samym należy dojść do wniosku, iż odszkodowanie jest następstwem prowadzenia działalności produkcyjnej wskazanej w Zezwoleniu w zakresie wymienionych w nim wyrobów. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, przychody z uzyskanego odszkodowania są związane z działalnością gospodarczą wykonywaną na terenie SSE na podstawie Zezwolenia i korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in. w:

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 sierpnia 2008 r. nr IP-PB3-423-921/08-2/KB,

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 lutego 2010 r. nr IBPBI/2/423-1414/09/PC,

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 października 2010 r. nr ILPB3/423-617/10-5/MM,

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 sierpnia 2011 r. nr IBPBI/2/423-612/11/AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Podkreślenia wymaga fakt, iż prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Biorąc powyższe pod uwagę, dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy uwzględnić, iż wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

W tym miejscu należy wskazać, iż niewątpliwie istnieje różnica zakresów pojęciowych wyrażeń "dochód z działalności gospodarczej" oraz "dochód związany z wykonywaniem działalności gospodarczej" - nakazująca traktowanie pierwszego z wymienionych pojęć jako węższego względem drugiego wyrażenia. Zatem należy uznać, iż zwolnieniu podatkowemu podlegają, wyłącznie dochody z działalności gospodarczej wykonywanej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Należy podkreślić również, iż zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, lecz tylko te dochody, które zostały uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie Zezwolenia z dnia 2 lutego 2006 r. Przedmiotem działalności Spółki objętym zakresem Zezwolenia jest działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy wskazanych w treści Zezwolenia (m.in. w zakresie produkcji części do pojazdów samochodowych i motocyklowych). Spółka zawarła z Zakładem Ubezpieczeń umowę ubezpieczenia mienia od zdarzeń losowych. Wskutek powodzi, która miała miejsce w lipcu 2012 r., Wnioskodawca poniósł straty w środkach trwałych i obrotowych. Uszkodzone mienie służyło Spółce do celów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie SSE. W związku z powyższym, Spółka otrzymała od Zakładu Ubezpieczeń odszkodowanie w celu pokrycia strat poniesionych w wyniku powodzi.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że otrzymany przez Spółkę przychód w postaci odszkodowania od Zakładu Ubezpieczeń nie jest następstwem działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy wskazanych w treści Zezwolenia Spółki, lecz wynika z odrębnej umowy, której przedmiotem jest udzielenie przez Zakład Ubezpieczeń ochrony ubezpieczeniowej oraz jest wynikiem zaistnienia przewidzianego w umowie wypadku (zdarzenia losowego). Nie jest to więc przychód z działalności gospodarczej wykonywanej na terenie SSE. Zatem, przychód uzyskany przez Spółkę z tego tytułu nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, przedmiotowe odszkodowanie w całości stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, odszkodowanie otrzymane przez Wnioskodawcę od Zakładu Ubezpieczeń tytułem rekompensaty strat poniesionych przez Wnioskodawcę w wyniku powodzi nie stanowi przychodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.