ILPB3/423-400/09-2/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2009 r. (data wpływu 1 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku VAT, związanego z wydatkami na reprezentację z tytułu nabycia usług gastronomicznych - jest prawidłowe.

W dniu 1 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku VAT, związanego z wydatkami na reprezentację z tytułu nabycia usług gastronomicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność handlową w zakresie sprzedaży zamocowań do budownictwa. Spółka zakupuje towary celem wręczenia ich kontrahentom w ramach reprezentacji i reklamy. Towary te to m.in. długopisy, smycze, kubki, koszulki, polary, czapki, parasole, kalendarze, latarki, pamięć USB itp. Wszystkie przekazywane towary opatrzone są trwale logo Spółki. Powyższe towary wręczane są kontrahentom Spółki, zarówno tym, z którymi Spółka prowadzi stałą współpracę, jak i potencjalnym przyszłym klientom. Przedmiotowe gadżety rozdawane są również na targach, w których uczestniczy Spółka oraz wręczane zaproszonym gościom podczas spotkań z przedstawicielami Spółki. Wydatki te ponoszone są w celu osiągnięcia przychodów i dotyczą sprzedaży opodatkowanej VAT. Wręczanie gadżetów klientom służy utrzymaniu dobrych relacji z nimi, ma na celu zachęcenie do kupowania towarów oferowanych przez Spółkę oraz promowanie marki (...). Natomiast przekazywanie omawianych towarów potencjalnym kontrahentom pozwala Spółce budować nowe relacje biznesowe, które w przyszłości umożliwią osiąganie wyższych przychodów z prowadzonej działalności.

Od wszystkich kupowanych towarów przeznaczonych na cele reklamowe i reprezentacyjne, Spółka odlicza naliczony podatek VAT. Przy przekazywaniu kontrahentom gadżetów o wartości netto przekraczającej 10 zł, naliczany jest należny podatek VAT i wystawiana jest faktura wewnętrzna. Od przekazywanych towarów o wartości netto do 10 zł podatek VAT nie jest naliczany.

W celach reprezentacyjnych, Spółka nabywa również usługi gastronomiczne oraz zakupuje produkty żywnościowe i napoje (w tym alkoholowe), które spożywane są podczas spotkań, narad i szkoleń dla kontrahentów. Butelki alkoholi są też sporadycznie wręczane kontrahentom w formie podarunku.

Od kupowanych w celach reprezentacyjnych artykułów spożywczych i napojów (w tym alkoholowych), Spółka odlicza naliczony podatek VAT. Przy zużyciu artykułów spożywczych i napojów nie jest naliczany należny podatek VAT. Natomiast dla napojów alkoholowych wręczanych kontrahentom w formie podarunków naliczany jest należny podatek VAT i wystawiana jest faktura wewnętrzna. Od nabywanych usług gastronomicznych Spółka nie odlicza naliczonego podatku VAT i nie nalicza należnego podatku VAT.

Nieodliczony podatek VAT od usług gastronomicznych stanowi koszt uzyskania przychodu Spółki w podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy naliczony podatek VAT od nabywanych usług gastronomicznych, zaliczanych do wydatków reprezentacyjnych, od których nie przysługuje Spółce prawo do odliczenia, stanowi koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, na mocy art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Ponieważ Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT od usług gastronomicznych nabywanych w celach reprezentacyjnych (art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług), a naliczony podatek VAT nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, dlatego, zdaniem Spółki, nieodliczony podatek VAT od usług gastronomicznych stanowi koszt uzyskania przychodu.

Stanowisko takie zostało potwierdzone w piśmie Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 lutego 2008 r. nr ILPB3/423-24/07-2/MC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Za koszty uzyskania przychodów nie uważa się również - zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy - podatku od towarów i usług.

Od zasady nieuznawania podatku od towarów i usług za koszt uzyskania przychodów ustawodawca przewidział jednak pewne wyjątki. Na mocy przepisu art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie powyższej ustawy, kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Z kolei stosownie do brzmienia art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych (...).

Oznacza to, że w przypadku, gdy Spółce nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, a naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, Spółka będzie mogła - na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - uznać za koszt uzyskania przychodów kwotę podatku naliczonego od towarów i usług związanego z wydatkami poniesionymi na cele reprezentacji Spółki.

Reasumując, podatek naliczony od towarów i usług od nabywanych usług gastronomicznych w celach reprezentacji - zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów.

Jednocześnie dodaje się, że wniosek Spółki w zakresie zaistniałego stanu faktycznego dotyczącego podatku od towarów i usług został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami wydanymi w dniu 21 sierpnia 2009 r. nr ILPP2/443-708/09-2/ISN, ILPP2/443-708/09-3/ISN i ILPP2/443-708/09-4/ISN.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.