ILPB3/423-4/11-2/EK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-4/11-2/EK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2010 r. (data wpływu 31 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Działania Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") dzielą się na dwa podstawowe obszary:

* świadczenie usług dla przedsiębiorstwa S.A., w tym m.in.: usługa dystrybucji gazu, polegająca na dostarczaniu gazu przewodowego dla odbiorców indywidualnych i instytucjonalnych; zarządzanie majątkiem oraz wszelkie czynności z tym związane, jak również rozliczenia i raportowanie;

* świadczenie usług dla odbiorców indywidualnych i instytucjonalnych, w tym m.in. zapewnienie kompleksowej realizacji sieci gazowej i przyłączy gazowych, usługi instalacyjne oraz sieciowe związane z usługą dystrybucyjną (projektowanie, wykonawstwo), jak również obsługa finansowo - księgowa w tym zakresie.

W latach 2009 - 2010 w Spółce wdrożono system X (dalej: "System"), który obejmuje system Y, wykorzystujący:

* architekturę A,

* platformę systemową B.

W związku z implementacją Systemu, Spółka poniosła wydatki w wysokości sumy kosztów jego nabycia i wdrożenia, i w takiej też wartości rozpoznała w 2010 r. wartość niematerialną i prawną w postaci Systemu we właściwej ewidencji.

W ramach implementacji Systemu, Spółka zwróciła się do Wydziału Uniwersytetu (...), będącego niezależną od Spółki jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727 i Nr 179, poz. 1484) (dalej: "Jednostka naukowa"), z prośbą o sporządzenie ekspertyzy w odniesieniu do możliwości uznania Systemu za nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 10, poz. 21 z późn. zm.).

W świetle sporządzonej przez Jednostkę naukową ekspertyzy (dalej: "Opinia"), System wraz z wdrożeniem:

* stanowi wartość niematerialną i prawną,

* umożliwia Spółce świadczenie udoskonalonych usług,

* stanowi technologię znaną i stosowaną w świecie od 2007 r., czyli technologię, która nie jest stosowana w świecie przez okres dłuższy niż 5 lat, co - zgodnie z Opinią - oznacza spełnienie przesłanek umożliwiających uznanie go za nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Główna oś innowacyjności technologii wdrożonej w Spółce opiera się na zastosowaniu zindywidualizowanego systemu X. Wspomniany system bazuje na technologii Y. zasadniczo różnej od wersji poprzednich, pochodzącej z 2007 r. Powyższe sprawia, iż rozwiązanie technologiczne wprowadzone w Spółce jest innowacyjne w skali świata w okresie nie dłuższym niż 5 ostatnich lat (co potwierdza przywołana Opinia).

Dodatkowo, z Opinii wynika, iż wdrożenie Systemu wywarło znaczny wpływ na procesy zarządcze w Spółce. Przed zakupem i implementacją Systemu, zarządzanie Spółką odbywało się:

* w odniesieniu do podstawowego, wynikającego z aktów prawnych, funkcjonowania Spółki - w oparciu o kilka słabo zintegrowanych systemów szeroko rozumianego obszaru programów księgowo - finansowych;

* w przypadku obszarów zarządzania - w oparciu o dużą ilość niezależnych, bez automatycznej wymiany danych, arkuszy Q i tabel W.

Wykorzystanie Systemu do wspomagania zarządzania doprowadziło do przebudowy kluczowych procesów zarządczych Spółki. W szczególności, zasadniczo zmodyfikowane zostały następujące procesy:

* planowanie i monitoring finansowy - poprzez integrację systemów,

* fakturowanie - poprzez wsparcie systemu fakturowania,

* zarządzanie kadrami i płacami - poprzez wsparcie systemów kadrowo - płacowych,

* obsługa świadczonych usług - poprzez wsparcie systemów finansowo - księgowych,

* zarządzanie magazynem - poprzez ujednolicenie danych oraz wykorzystanie zintegrowanego interfejsu V,

* analiza informacji i procesy decyzyjne,

* obsługa klienta - poprzez wykorzystanie systemu X do windykacji należności z poziomu centrali, a nie (jak do tej pory) oddziału,

* zarządzanie środkami pieniężnymi - dzięki wdrożeniu centralnego akceptowania płatności oraz możliwości monitorowania wszystkich zobowiązań i należności z poziomu centrali, jak również stanów środków pieniężnych na kontach.

W rezultacie przeprowadzonej analizy, w Opinii stwierdzono, iż modyfikacje i udoskonalenia powyżej wymienionych procesów spowodowały znaczną poprawę bezpieczeństwa oraz zwiększenie dokładności świadczenia przez Spółkę usług, w tym usług związanych z dystrybucją gazu, a także zasadniczą poprawę obsługi rozliczania tych usług (m.in. raportowania, fakturowania, płatności).

Biorąc pod uwagę umożliwiony przez System zautomatyzowany, inteligentny sposób realizacji świadczonych przez Spółkę usług, w opinii Jednostki naukowej, wdrożenie przedmiotowego innowacyjnego rozwiązania technologicznego doprowadziło do świadczenia przez Spółkę zasadniczo zmienionych usług. Powyższa zmiana wyraża się przede wszystkim w szybszej i kompleksowej obsłudze klienta oraz zapewnieniu dostępu do kompleksowych danych dotyczących usługi.

Zakup i implementacja Systemu pozwoliły zatem na osiągnięcie celu Spółki, jakim było usprawnienie oraz podniesienie efektywności działalności Spółki poprzez usprawnienie i automatyzację wewnętrznych procesów gospodarczych.

Jednocześnie, Spółka w roku podatkowym nabycia oraz w roku poprzedzającym nabycie nowych technologii nie prowadziła działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Ponadto, Spółka zaznacza, iż nie udzieliła ani nie zamierza udzielić w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do tych nowych technologii oraz nie otrzymała zwrotu wydatków na te technologie w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka spełnia wszystkie przesłanki niezbędne do zastosowania ulgi na nabycie nowych technologii, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem ma prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych na nabycie nowych technologii w postaci wartości niematerialnej i prawnej jaką stanowi System.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, Spółka spełnia wszelkie przesłanki niezbędne do zastosowania ulgi na nabycie nowych technologii, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i tym samym, przysługuje Jej prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych na nabycie nowych technologii w postaci wartości niematerialnej i prawnej jaką stanowi System.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 tejże ustawy, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Jednocześnie, z treści art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż za nowe technologie, w rozumieniu art. 18b ust. 1 ww. ustawy, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727 i Nr 179, poz. 1484).

Przez nabycie nowej technologii, w świetle art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rozumie się natomiast nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zgodnie art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych, przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (art. 18b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Odliczenia dokonuje się, co do zasady, w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w art. 18b ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 18b ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5.

Mając na uwadze powyższe przepisy, a także z uwagi na fakt, iż Spółka:

* w latach 2009 - 2010 dokonała zakupu oraz wdrożenia Systemu, stanowiącego wartość niematerialną i prawną, która w 2010 r. ujęta została we właściwej ewidencji Spółki,

* posiada Opinię niezależnej Jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273 poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727 i Nr 179, poz. 1484), wskazującą, że System wraz z wdrożeniem jest nową technologią,

* od wdrożenia Systemu na świecie nie upłynęło 5 lat,

* innowacyjna technologia umożliwiła Spółce świadczenie zasadniczo zmienionych usług,

* Spółka nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,

* nie wystąpiła żadna z przesłanek negatywnych wymienionych w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

w opinii Spółki, może Ona uznać koszty związane z nabyciem Systemu (wraz z wdrożeniem) za wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie nowych technologii i tym samym, skorzystać z prawa do odliczenia niniejszych wydatków od podstawy opodatkowania.

Na poparcie swego stanowiska Spółka pragnie wskazać interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 marca 2010 r. (sygn. IPPB5/423-13/10-2/AM), w której organ ten potwierdził, iż w przypadku spełnienia wszystkich pozytywnych przesłanek wskazanych w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: "Spółce przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych na nabycie nowych technologii w postaci wartości niematerialnej i prawnej jaką stanowi system komputerowy typu ERP".

Jednocześnie, zdaniem Spółki, jest Ona upoważniona do zmniejszenia podstawy opodatkowania o wydatki związane w zakupem i wdrożeniem Systemu w wartości odpowiadającej kwocie należnej sprzedającemu System, powiększonej o koszty implementacji Systemu, poniesione do dnia jego przekazania do używania.

Jak wynika bowiem z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową wartości niematerialnych w razie odpłatnego nabycia uważa się cenę ich nabycia, przez którą rozumieć należy (w świetle art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania wartości niematerialnej do używania, a w szczególności - między innymi - o koszty instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych.

Zatem, w opinii Spółki, może Ona zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup nowych technologii w postaci Systemu, w wysokości sumy kosztów nabycia i wdrożenia Systemu, poniesionych do dnia przekazania Systemu do używania.

Dodatkowo, mając na uwadze art. 18b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka pragnie wskazać, iż - w Jej opinii - wydatki poniesione przez Nią na nabycie nowych technologii w postaci Systemu powinny zostać odliczone w zeznaniu za rok podatkowy 2010, w którym to System został wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska, Spółka pragnie przywołać interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 stycznia 2010 r. (sygn. IBPBl/2/423-1284/09/JD), w której organ ten wypowiedział się następująco: " (...) Wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie licencji uwzględnione w jej wartości początkowej, w części, w jakiej zostały zapłacone, stanowią podstawę do obliczenia wielkości należnego odliczenia od podstawy opodatkowania w roku podatkowym, w którym Spółka wprowadziła wartość niematerialną i prawną do stosownej ewidencji lub w roku następującym po tym roku. Reasumując, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia wydatków poniesionych na nabycie licencji, które uwzględnione zostały w wartości początkowej oraz zapłacone podmiotowi uprawnionemu w wysokości 50% tych wydatków".

Reasumując, w opinii Spółki, wobec przedstawionego stanu faktycznego, Spółka spełnia wszelkie przesłanki niezbędne do zastosowania ulgi na nabycie nowych technologii, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i tym samym przysługuje Jej prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych na nabycie nowych technologii w postaci wartości niematerialnej i prawnej jaką stanowi System.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2 ww. ustawy, za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Jak stanowi przepis art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 powyższej ustawy).

Zgodnie z art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (art. 18b ust. 5 ustawy).

Jak wynika z art. 18b ust. 6 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 ustawy).

Wobec powyższego, nowe technologie to wiedza technologiczna w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów i usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat. Okres ten, czyli swoisty wyznacznik nowości, a także przydatność "produkcyjną" technologii potwierdzać ma opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej. Takimi jednostkami - w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o zasadach finansowania nauki - są prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:

a.

podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni,

b.

jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 96, poz. 619),

c.

instytuty badawcze,

d.

międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów, działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

e.

Polską Akademię Umiejętności,

f.

inne jednostki organizacyjne, niewymienione w lit. a)-e), posiadające osobowość prawną i siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przedsiębiorców posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, nadawany na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730 oraz z 2010 r. Nr 75, poz. 473).

Przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw. Z regulacji art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika również, iż podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej. Przy czym dopuszczalne jest odliczenie tylko tej części wydatków, która została zapłacona w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następnym po tym roku.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż w latach 2009 - 2010 w Spółce wdrożono system X. W związku z implementacją systemu, Spółka poniosła wydatki w wysokości sumy kosztów jego nabycia i wdrożenia. W takiej też wysokości wartość niematerialna i prawna w postaci systemu została wprowadzona do właściwej ewidencji Spółki.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy, Spółka zwróciła się do Wydziału Uniwersytetu (...), będącego niezależną od Spółki jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727 i Nr 179, poz. 1484), z prośbą o sporządzenie ekspertyzy w odniesieniu do możliwości uznania systemu za nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W świetle sporządzonej przez jednostkę naukową ekspertyzy, system wraz z wdrożeniem umożliwia Spółce świadczenie udoskonalonych usług, a także stanowi technologię znaną i stosowaną w świecie od 2007 r., tj. technologię, która nie jest stosowana w świecie przez okres dłuższy niż 5 lat. Dodatkowo, jak wskazano we wniosku, w roku podatkowym nabycia oraz w roku poprzedzającym nabycie nowych technologii Spółka nie prowadziła działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. Z wniosku wynika również, że Spółka spełnia także pozostałe warunki uprawniające do dokonania przedmiotowego odliczenia.

Reasumując, Spółka będzie mogła skorzystać z prawa do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych przez Nią na nabycie nowych technologii w postaci wartości niematerialnej i prawnej jaką stanowi system X, zgodnie z art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przedmiotowej kwestii zachowane bowiem zostaną warunki niezbędne do zastosowania ulgi wynikającej z ww. przepisu.

Należy również zwrócić uwagę na art. 18b ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który pozwala, w przypadku nabycia nowej technologii, na odstąpienie od zasady wynikającej z art. 16 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy. Oznacza to, że z tytułu tych samych wydatków na nabycie nowej technologii podatnik może korzystać zarówno z prawa do odliczenia, jak i zaliczyć w koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od tej technologii obliczane od pełnej kwoty poniesionych na ten cel wydatków.

Ponadto nadmienia się, iż zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478), do odliczeń z tytułu ulgi na nowe technologie, o których mowa w (...) art. 18b ust. 2 ustawy wymienionej w art. 2, dokonywanych przed dniem 1 października 2010 r. i po dniu 30 września 2010 r. mają zastosowanie zarówno opinie wydane przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2008 r. Nr 169, poz. 1049), jak i opinie wydane przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Końcowo informuje się, że w zakresie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wydana została interpretacja indywidualna w dniu 29 marca 2011 r. nr ILPB3/423-4/11-3/EK.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl