ILPB3/423-380/14-2/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 22 lipca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki inwestycyjne poniesione w związku z realizowaną inwestycją na terenie SSE w trakcie obowiązywania Zezwolenia, przewyższające minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu, powiększą kwotę przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 28 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki inwestycyjne poniesione w związku z realizowaną inwestycją na terenie SSE w trakcie obowiązywania Zezwolenia, przewyższające minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu, powiększą kwotę przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej jako: Spółka) jest producentem metalowych części dla przemysłu samochodowego wytwarzanych w technologii ciśnieniowego odlewania stopów aluminium. W dniu 27 grudnia 2006 r. otrzymała zezwolenie (z późniejszymi zmianami na podstawie decyzji Ministra Gospodarki z dnia 17 kwietnia 2008 r. oraz z dnia 23 czerwca 2009 r.) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, podstrefa (...), rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wytwarzanych wyrobów i usług świadczonych na terenie Strefy, określonych w następujących pozycjach PKWiU Głównego Urzędu Statystycznego w sekcji D, podsekcji DJ:

1. Dział 27 Grupa 27.5 - Usługi odlewnicze;

2. Dział 28 Grupa 28.4 - Usługi kucia, prasowania, wytłaczania i walcowania metali, usługi w zakresie metalurgii proszków;

3. Dział 28 Grupa 28.5 - Usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale; usługi w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych;

4. Dział 28 Grupa 28.6 - Wyroby nożownicze, narzędzia i drobne wyroby metalowe ogólnego przeznaczenia.

W oparciu o wyżej wymienione zezwolenie z późn. zm., Spółka rozpoczęła na terenie Strefy inwestycję polegającą na budowie od podstaw fabryki części metalowych dla przemysłu samochodowego wytwarzanych w technologii ciśnieniowego odlewania stopów aluminium. Wyżej wymienione zezwolenie ustaliło następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

1. Zezwolenie zostało udzielone do dnia 15 listopada 2017 r.

2. Wykonanie inwestycji i poniesienie na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, o wartości przewyższającej kwotę 5.000.000,00 EURO (słownie: pięć milionów EURO) w terminie do dnia 31 grudnia 2008 r.

3. Utworzenie na terenie Strefy co najmniej 50 nowych miejsc pracy do dnia 31 marca 2008 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 50 pracowników od dnia 31 marca 2008 r. do dnia 31 marca 2013 r., zmienione później decyzją Ministra Gospodarki z dnia 17 kwietnia 2008 r. oraz z dnia 23 czerwca 2009 r. na " (...) do dnia 31 grudnia 2009 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 50 pracowników od dnia 31 grudnia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2014 r."

Spółka kontynuuje rozwój działalności w Specjalnej Strefie Ekonomicznej (dalej: SSE) i ponosi w tym celu dalsze wydatki inwestycyjne związane z inwestycją objętą Zezwoleniem, ponad minimalną kwotę wskazaną w Zezwoleniu. W odniesieniu do dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia Spółka korzysta z pomocy regionalnej udzielonej w formie zwolnienia od podatku dochodowego, zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397). Spółka kalkuluje limit przysługującej jej pomocy przy zastosowaniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy regionalnej przewidzianej dla lokalizacji inwestycji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę w związku z realizowaną inwestycją na terenie SSE w trakcie obowiązywania Zezwolenia, jednak po dniu 31 grudnia 2008 r. przewyższające minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określonych w Zezwoleniu, powiększą kwotę przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy i kosztów kwalifikowalnych do objęcia pomocą, określonych w przepisach wykonawczych do ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.; dalej: ustawa o SSE).

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym wydatki inwestycyjne poniesione przez Spółkę w związku z realizowaną inwestycją na terenie SSE w trakcie obowiązywania Zezwolenia, jednak po dniu 31 grudnia 2008 r. przewyższające minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu, powiększą kwotę przysługującego jej zezwolenia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy i kosztów kwalifikowalnych do objęcia pomocą, określonych w przepisach wykonawczych do ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych. Z obowiązujących Spółkę przepisów o prowadzeniu działalności na terenie SSE oraz treści Zezwolenia nie wynika bowiem - w ocenie Wnioskodawcy - ani górny limit wydatków inwestycyjnych, ani data, po której wydatki takie nie mogą być ponoszone.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zezwolenia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej jest Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, w tym przypadku SSE, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Zgodnie natomiast z ust. 2 ww. przepisu, w brzmieniu obowiązującym w okresie od dnia otrzymania przez Spółkę Zezwolenia do dnia 3 sierpnia 2008 r. włącznie, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. Zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;

2. Dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.

Z dniem 4 sierpnia 2008 r. na podstawie dodanych ustawą z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 118, poz. 746, dalej ustawa nowelizująca) do ww. ustępu punktów 3 i 4, wymaganymi elementami zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE stały się:

1. Wskazanie terminu zakończenia inwestycji;

2. Wskazanie maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowalnych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowalnych pracy.

W oparciu o ustawę nowelizującą wydane zostały również nowe przepisy wykonawcze regulujące zasady prowadzenia działalności w SSE, tj. rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 232, poz. 1548, dalej: Rozporządzenie z 2008 r.)

Zgodnie jednak z art. 4 ust. 1 ustawy nowelizującej, zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE wydane przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej zachowują moc. Jednocześnie zgodnie z § 8 Rozporządzenia z 2008 r., do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie Rozporządzenia z 2008 r., stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej. Zezwolenie przysługujące Spółce zostało jej natomiast udzielone w trakcie obowiązywania rozporządzenia z dnia 14 września 2004 r. w sprawie SSE (Dz. U. Nr 222, poz. 2252 z późn. zm.)

Z powyższych przepisów, zdaniem Spółki, wynika, że dla oceny warunków prowadzenia przez nią działalności gospodarczej na terenie SSE, zastosowanie znajdzie art. 16 ust. 2 ustawy o SSE w brzmieniu sprzed dnia 4 sierpnia 2008 r. Należy zatem uznać, że warunki określone w Zezwoleniu na podstawie powyższego przepisu są nadal wiążące, pomimo zmienionego przez ustawę nowelizującą art. 16 ustawy o SSE, który obecnie wskazuje na obowiązek ustalenia w Zezwoleniu maksymalnego poziomu wydatków kwalifikowalnych i terminu zakończenia inwestycji.

Podobnie, ze względu na powołane powyżej brzmienie § 8 Rozporządzenia z 2008 r., wprowadzenie tego Rozporządzenia do polskiego porządku prawnego pozostaje bez wpływu na zasady kwalifikowania i obliczania wydatków inwestycyjnych na potrzeby kalkulacji pomocy publicznej i w tym zakresie również stosuje się do wydatków ponoszonych na podstawie Zezwolenia przepisy dotychczasowe.

W konsekwencji, z uwagi na to, że:

* przepisy obowiązujące Wnioskodawcę w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie Zezwolenia nie nakazują, by Zezwolenie określało górny limit wydatków inwestycyjnych oraz termin zakończenia inwestycji, zaś w treści zezwolenia nie zostało wprowadzone takie oznaczenie górnego limitu wydatków inwestycyjnych, jak również oznaczenie terminu zakończenia inwestycji;

* z treści Zezwolenia nie wynika w żaden sposób, aby po wskazanym w Zezwoleniu terminie wydatki traciły charakter wydatków inwestycyjnych w rozumieniu przepisów strefowych;

* brzmienie Zezwolenia wskazuje jednoznacznie, że określona w nim kwota wydatków inwestycyjnych ma charakter dolnego limitu (warunek poniesienia wydatków inwestycyjnych o wartości przewyższającej kwotę 5.000.000,00 Euro,

Spółka stoi na stanowisku, że wskazany w zezwoleniu termin 31 grudnia 2008 r. należy wyłącznie rozumieć jako określenie daty, do której powinny zostać poniesione wydatki minimalne warunkujące możliwość korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie Zezwolenia, a wskazana w Zezwoleniu kwota wydatków służy wyłączne określeniu minimalnego poziomu wydatków, które Spółka powinna była ponieść do dnia 31 grudnia 2008 r.

Tym samym, w przypadku Spółki, maksymalna wysokość zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia jest jedynie ograniczona wartością maksymalnej intensywności pomocy i wielkością poniesionych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, także w przypadku przekroczenia minimalnej kwoty wydatków inwestycyjnych określonej w Zezwoleniu. W rezultacie ponoszenie kosztów inwestycyjnych po dacie wskazanej w Zezwoleniu - w całym okresie obowiązywania Zezwolenia, tj. do dnia 15 listopada 2017 r. - w wysokości przekraczającej minimalną wartość kosztów kwalifikowalnych określoną w Zezwoleniu, powinno uprawniać Spółkę do dalszego korzystania z pomocy regionalnej na podstawie Zezwolenia, pod warunkiem spełnienia pozostałych wymogów określonych w polskich przepisach i do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, np. w:

Podsumowując powyższe, zdaniem Spółki, ponoszenie wydatków inwestycyjnych po dniu 31 grudnia 2008 r. w wysokości przekraczającej minimalną wartość wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu, powiększą kwotę przysługującego jej zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem spełnienia pozostałych wymogów określonych w polskich przepisach i do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.