ILPB3/423-379/08-4/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2008 r. (data wpływu 18 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu rozpoznania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 23 lipca 2008 r. (data wpływu 28 lipca 2008 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu rozpoznania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wspólnota została powołana na podstawie art. 6 ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 r. Zarejestrowana została w dniu 16 grudnia 1997 r. i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wspólnotę tworzy 25 współwłaścicieli lokali użytkowych. Zarządzanie nieruchomością wspólną zostało powierzone współwłaścicielowi nieruchomości - Sp. z o.o. - w sposób określony w art. 18 ust. 1 ww. ustawy.

Zarządca Wspólnoty na koniec każdego roku kalendarzowego sporządza plan zaliczek na utrzymanie, eksploatację i konserwację części wspólnych oraz remont budynku na kolejny rok. W roku następnym zaliczkami w przyjętej przez właścicieli uchwale, obciążani są współwłaściciele nieruchomości według udziałów w nieruchomości wspólnej. Jeżeli występuje nadwyżka wpłacanych zaliczek nad kosztami, właściciele decydują o sposobie jej zagospodarowania - najczęściej zwiększają one fundusz remontowy.

Stosownie do przepisów ustawy o własności lokali wspólnotę mieszkaniową tworzy ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład danej nieruchomości, co oznacza, że mogą to być zarówno lokale mieszkalne, jak i użytkowe (art. 6 ustawy). Przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali nie przewidują obowiązku tworzenia funduszu remontowego przez wspólnoty mieszkaniowe, ale też nie zabraniają tego. Oznacza to, że wspólnota mieszkaniowa może tworzyć ten fundusz określając zasady jego tworzenia i wykorzystywania w uchwale właścicieli.

W przedmiotowej Wspólnocie, właściciele podjęli uchwałę o tworzeniu takiego funduszu. Z niego realizowane są remonty części wspólnych oraz modernizacje (ocieplenie budynku) i inwestycje wspólne, np. budowa zbiornika p. poż. Właściciele wpłacają kwoty zaliczek ustalone proporcjonalnie do udziałów, stałe co miesiąc, natomiast w danym miesiącu czy kwartale nie muszą być one wykorzystane.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Wszystkie remonty przeprowadzane przez Wspólnotę w częściach wspólnych nieruchomości dokonywane są w określonych w poszczególnych uchwałach terminach. Przy inwestycjach o większej wartości zaliczki wpłacane są przez długi okres czasu, obejmujący kilka okresów sprawozdawczych. Środki gromadzone na te inwestycje będą wyodrębnione spośród pozostałych środków funduszu na odrębnym rachunku bankowym.

W załączonej do wniosku decyzji Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej został nałożony na Wspólnotę nakaz przeprowadzenia prac, których szacunkowa wartość wynosi około 970.000 zł. Termin wykonania został określony do końca 2008 r.. Jednakże z uwagi na znaczną wartość inwestycji, Wspólnota będzie występować z wnioskiem o prolongatę terminu wykonania przedmiotowej decyzji na okres kilku następnych lat.

W ocenie Wspólnoty, zaliczki pobierane na poczet wykonania prac określonych w decyzji Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej, które będą realizowane w latach następnych, w stosunku do czasu kiedy zaliczki wpłacono, nie są zaliczane do przychodów Wspólnoty. Dostawę związanych z tymi pracami towarów bądź usług będzie bowiem można przyporządkować do konkretnych dostaw towarów bądź usług, o określonym terminie realizacji w kolejnych okresach sprawozdawczych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy środki pieniężne gromadzone przez Wspólnotę na wyodrębnionym rachunku bankowym na wykonanie nakazu z decyzji nr (...) z dnia 5 grudnia 2007 r. Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej w (...) (jak również innych inwestycji realizowanych w kilku okresach sprawozdawczych) stanowią przychód Wspólnoty Mieszkaniowej w momencie ich otrzymania, przy założeniu, że środki pieniężne gromadzone na te cele będą wydatkowane na realizację inwestycji o ustalonym zakresie rzeczowym i w ustalonym terminie, w latach następnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych nie zalicza się do przychodów podatkowych. Nie podlega więc opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych wpłacona przez właścicieli zaliczka na przyszłe remonty, naprawy, modernizacje czy inwestycje długookresowe, które będą realizowane w kolejnych okresach sprawozdawczych w stosunku do okresu, w którym zostaną wpłacone.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Podstawowym aktem prawnym regulującym działanie wspólnot mieszkaniowych jest ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z art. 1, ustawa ta określa sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną. W myśl art. 6 ustawy ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Poza lokalami, stanowiącymi odrębną własność, w skład nieruchomości wchodzą również części nieruchomości użytkowane wspólnie, tj. grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (art. 3 pkt 2 tej ustawy). Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, właściciel lokalu ma prawo do współkorzystania z nieruchomości wspólnej zgodnie z jej przeznaczeniem. Ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej służą pokrywaniu wydatków związanych z jej utrzymaniem, a w części przekraczającej te potrzeby przypadają właścicielom lokali w stosunku do ich udziałów. W takim samym stosunku właściciele lokali ponoszą wydatki i ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w części nie znajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach. Natomiast w myśl art. 15 ust. 1 na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat. Na podstawie art. 14 ustawy o własności lokali na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

Z punktu widzenia podatkowego wspólnota mieszkaniowa jako jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej podlega przepisom ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Przepis ten wskazuje, że przychód podatkowy u podatnika rozpoznawany jest wg zasady kasowej.

Bez znaczenia jest źródło pochodzenia tych środków, tzn. czy zostały one wypracowane wskutek prowadzenia działalności gospodarczej, uzyskane jako pożytki zrealizowane przez wspólnotę z nieruchomości wspólnej czy też otrzymane w inny przewidziany tą ustawą sposób. Oznacza to, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na rachunek wspólnoty stanowią, w rozumieniu ustawy podatkowej, przychód. Dotyczy to również uiszczanych przez członków wspólnoty zaliczek na fundusz remontowy.

Powołany przez Wnioskodawcę art. 12 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stwierdzający, że do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) - nie ma zastosowania do wspólnot mieszkaniowych, których istotą działania nie jest przecież świadczenie usług na rzecz członków wspólnoty, a jedynie gromadzenia środków finansowych i dokonywanie z nich stosownych opłat.

Reasumując, należy stwierdzić, iż wszelkie środki, które wpływają na rachunek bankowy Wspólnoty (w tym również wpłaty zaliczek uiszczane przez właścicieli na wyodrębniony rachunek bankowy na przyszłe remonty, naprawy, modernizacje czy inwestycje długookresowe, które będą realizowane w następnych latach), winny być kwalifikowane do przychodów podatkowych na zasadzie przewidzianej w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. z chwilą ich faktycznego otrzymania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.