ILPB3/423-378/08-2/MM - Przychody za prawo do użytkowania urządzeń przemysłowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2008 r. (data wpływu 18 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka świadczy usługi budowlano - montażowe na nieruchomości położonej poza granicami kraju - w Niemczech. Przy realizacji tych prac nabywa od kontrahentów niemieckich usługi najmu, które zdaniem Spółki, wchodzą w zakres przepisów art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Są to usługi najmu sprzętu - widlaka, dźwigu, kontenerów socjalnych, butli gazowych i środków transportu od podatników zagranicznych - zaliczane w świetle art. 21 ust. 1 do przychodów z tzw. należności licencyjnych i opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Przy nabywaniu usług najmu sprzętu i środków transportu wynajmujący oprócz faktury za wynajem wystawia też fakturę za koszty dodatkowe związane z tą usługą. Są to koszty transportu tego sprzętu na budowę, koszty dojazdu środków transportu na budowę (wózek widłowy, dźwigi, itp.), koszty demontażu kontenerów socjalnych i wywozu ich z budowy po zakończeniu najmu. Spółka nie ma zawartych umów najmu - sprzęt i środki transportu wynajmowane są na podstawie składanych zamówień bądź ustaleń ustnych między stronami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do przychodów za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy oprócz wynagrodzenia za wynajem sprzętu wliczyć także należności za usługi dodatkowe (transport, demontaż przedmiotu najmu) związane ze świadczoną usługą najmu i fakturowane odrębnie od usługi zasadniczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 26 ust. 1 od przychodów uzyskiwanych przez podatników niemających na terenie Polski siedziby lub zarządu z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego (art. 21 ust. 1 pkt 1) Spółka, jako płatnik jest zobowiązana w dniu dokonania wypłaty należności do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat. W ramach tego przepisu znajdują się również usługi najmu, dzierżawy itp. Wynika z tego, że podstawą opodatkowania jest przychód (należność), jaką uzyskuje kontrahent zagraniczny za użytkowanie lub prawo do użytkowania przedmiotu najmu od Spółki.

Zdaniem Spółki, należność z tytułu najmu sprzętu obejmuje również należność za usługi dodatkowe, fakturowane przez wynajmującego i ponoszone przy realizacji usługi najmu sprzętu. Spółka uważa, że dla wynajmującego są to również przychody (wynagrodzenie) za prawo do użytkowania urządzenia z tytułu najmu sprzętu i powinny wchodzić do podstawy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Nie ma przy tym znaczenia, czy usługi najmu sprzętu, środków transportu są świadczone na podstawie zawartej umowy najmu, zamówienia czy uzgodnień ustnych.

Kontrahent zagraniczny nie zgadza się ze stanowiskiem Spółki. Uważa, że podstawą opodatkowania jest tylko wynagrodzenie za sam wynajem sprzętu, środka transportu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Jak wynika z treści wyżej przytoczonego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 1 ww. przychody nierezydentów z tytułu najmu, jako przychody za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu zostały w nim literalnie wymienione jako podlegające opodatkowaniu "u źródła".

Stosownie do art. 21 ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Zgodnie natomiast z do art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Umowa zawarta między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) w art. 12 ust. 3 stanowi, iż określenie "należności licencyjne" użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Postanowienie to stosuje się odpowiednio do wszelkiego rodzaju wypłat za użytkowanie lub prawo do użytkowania nazwy, zdjęcia lub innych podobnych praw osobistych oraz do wypłat otrzymywanych jako wynagrodzenie za nagranie przez radio lub telewizję występów sportowców lub artystów.

Przez sformułowanie "należności licencyjne" w odniesieniu do należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego należy uznać opłaty za wynajęcie, wydzierżawienie lub inne korzystanie z takiego urządzenia przemysłowego na podstawie zawartej umowy, w wyniku której następuje oddanie urządzenia przemysłowego w używanie. Należy nadmienić, że pojęcie "należności licencyjnych" zawarte w umowie nie dotyczy wszelkich opłat dokonywanych w związku z zawartymi kontraktami, lecz wyłącznie tych, w których mamy do czynienia z ustanowieniem prawa do ich użytkowania (używania).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka realizuje prace budowlano - montażowe na nieruchomości położonej w Niemczech. W związku z tym nabywa od kontrahentów niemieckich usługi najmu sprzętu (widlaka, dźwigu, kontenerów socjalnych, butli gazowych) oraz środków transportu. Wnioskodawca zaznaczył, iż przy nabywaniu usług najmu sprzętu i środków transportu wynajmujący oprócz faktury za wynajem wystawia też fakturę za koszty dodatkowe związane z tą usługą, tj. koszty transportu sprzętu na budowę, koszty dojazdu środków transportu na budowę (wózek widłowy, dźwigi, itp.), koszty demontażu kontenerów socjalnych i wywozu ich z budowy po zakończeniu najmu. Spółka nie ma zawartych umów najmu - sprzęt i środki transportu wynajmowane są na podstawie składanych zamówień bądź ustaleń ustnych między stronami.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne, należy stwierdzić, iż podstawą opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym jest przychód (wynagrodzenie) uzyskany przez kontrahenta niemieckiego za prawo do użytkowania przedmiotowego sprzętu i środków transportu (urządzeń przemysłowych) przez Wnioskodawcę, który nie obejmuje wynagrodzenia z tytułu ww. usług dodatkowych. Tut. Organ stoi na stanowisku, iż należności za przedmiotowe usługi dodatkowe, pomimo, że związane ze świadczoną usługą najmu, nie mieszczą się w zakresie definicji "należności licencyjnych", jako "należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego".

Reasumując, do przychodów za prawo do użytkowania urządzeń przemysłowych należy zaliczyć tylko należności wypłacone przez Wnioskodawcę kontrahentowi niemieckiemu za wynajem przedmiotowego sprzętu i środków transportu. Do przychodów tych nie należy natomiast wliczać należności za przedmiotowe usługi dodatkowe związane ze świadczoną usługą najmu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.