ILPB3/423-364/08-2/MC - Czy koszty zakupu artykułów spożywczych na użytek: posiedzeń organów Spółki, spotkań z kontrahentami, pracowników stanowią koszt uzyskania przychodu?
Pismo z dnia 15 września 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-364/08-2/MC Czy koszty zakupu artykułów spożywczych na użytek: posiedzeń organów Spółki, spotkań z kontrahentami, pracowników stanowią koszt uzyskania przychodu?
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2008 r. (data wpływu 16 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółka w związku z prowadzoną działalnością dokonuje zakupów artykułów spożywczych, tj. kawy, herbaty (i dodatków do nich, tj. mleka i cukru), wody oraz czasem innych napojów niealkoholowych, drobnych słodyczy, czy kanapek. Artykuły te zużywane są podczas spotkań z kontrahentami, przez pracowników lub członków organów Spółki na następujących zasadach:
Odnośnie kontrahentów:
Z reguły klientom proponowane są standardowe warunki świadczenia usług, wynikające z obowiązujących cenników podatnika, a ich obsługą zajmują się pracownicy Biur Obsługi Klienta Spółki. W szczególnych przypadkach, kiedy dla podatnika pozyskanie lub utrzymanie danego klienta ma szczególne znaczenie (zwłaszcza, gdy świadczone mu usługi generują znaczne przychody dla Spółki), konieczna staje się indywidualna jego obsługa, mająca na celu indywidualne ustalenie warunków współpracy. Obsługą tą nie zajmują się Biura Obsługi Klienta, ale oddelegowani pracownicy Spółki. Jeżeli ww. spotkania z klientem nie odbywają się w jego siedzibie, ale w siedzibie Spółki, pracownicy podatnika częstują klienta kawą, herbatą, wodą czy sokiem, a czasem też drobnymi słodyczami, zakupionymi przez podatnika w tym celu. Podobny poczęstunek podatnik oferuje także podczas spotkań z innymi kontrahentami Spółki, od których podatnik zakupuje towary, czy usługi lub z którymi współpracuje w innym zakresie. Spotkania tego rodzaju mają miejsce w sytuacji, gdy dla realizacji danej transakcji konieczne jest omówienie zasad współpracy, przekazanie przez pracowników podatnika informacji koniecznych dla realizacji danego projektu, poinstruowanie pracowników podatnika odnośnie użytkowania zakupionych towarów czy usług, czy też przeprowadzenie szkolenia dla kontrahenta pośredniczącego w sprzedaży usług podatnika lub dla jego pracowników itp.
Odnośnie organów Spółki:
Mając na względzie sprawne i efektywne działanie swoich organów statutowych, podatnik organizując posiedzenia Rady Nadzorczej zapewnia podczas jego trwania napoje dla uczestników. Z reguły przygotowuje także drobny poczęstunek w postaci niewielkich ilości słodyczy czy kanapek, itp.
Odnośnie pracowników:
Mając na celu wywiązywanie się ze swoich obowiązków jako pracodawcy oraz dbając o efektywność pracy pracowników, podatnik udostępnia swoim pracownikom wodę, kawę i herbatę do swobodnego użytku w ilościach potrzebnych do zaspokojenia potrzeb poszczególnych pracowników. Dodatkowo, sporadycznie podczas spotkań lub szkoleń wewnętrznych pracodawca zapewnia pracownikom drobne słodycze lub inne napoje niealkoholowe.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Czy koszty zakupu wyżej wskazanych artykułów spożywczych na użytek spotkań z kontrahentami stanowią koszt uzyskania przychodu, w szczególności nie mieszcząc się w zakresie wyłączenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Czy koszty zakupu wyżej wskazanych artykułów spożywczych na użytek posiedzeń organów Spółki stanowią koszt uzyskania przychodu, w szczególności nie mieszcząc się w zakresie wyłączenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 38a oraz art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Czy koszty zakupu wyżej wskazanych artykułów spożywczych na użytek pracowników stanowią koszt uzyskania przychodu, w szczególności nie mieszcząc się w zakresie wyłączenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze.
Zdaniem Wnioskodawcy, dla uznania ww. wydatków za koszty uzyskania przychodów konieczne jest spełnienie dwóch warunków: wykazanie, że zostały one poniesione w celu uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz że nie mieszczą się one w zakresie żadnego z wyłączeń, wskazanych w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Odnośnie pierwszego z wymogów, podatnik podkreśla, że jest on podmiotem gospodarczym, nastawionym w swoim działaniu na osiąganie i maksymalizację zysków i tym celom podporządkowane są podejmowane przez niego działania. Zakup artykułów spożywczych, oferowanych następnie pracownikom, kontrahentom, czy członkom organów spółki ma również służyć temu celowi, poprzez zapewnienie optymalnych warunków pracy czy odbywanych spotkań, wpływających na ich sprawny przebieg i efektywność. W takim wypadku nie sposób kwestionować związku ww. wydatków z przychodami podatnika.
W ocenie podatnika, nie jest także uzasadnione kwalifikowanie ww. wydatków do którejkolwiek z kategorii wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.
Mocą art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów wydatki reprezentacyjne podatnika, poniesione w szczególności na zakup artykułów spożywczych i napojów. Biorąc pod uwagę, że przepisy prawa nie definiują pojęcia reprezentacji, należy w tym zakresie odnieść się do potocznego rozumienia tego terminu. Zgodnie z definicją przytoczoną w "Słowniku języka polskiego PWN" pod red. prof. Mieczysława Szymczaka, reprezentacja oznacza "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" (t. III, str. 45), zaś termin "okazały" definiowany jest jako "wspaniały, imponujący wygląd, obfitość, wystawność, przepych, wspaniałość" (t. II, str. 479), a "wystawny" jako "świadczący o zamożności, okazale urządzony, zorganizowany, bogaty, wspaniały, suty" (t. III, str. 793). Pojęcia te w sposób oczywisty odnoszą się więc do realiów życia społecznego, powszechnego odbioru zachowań - tego, czy stanowią one rozpowszechniony standard, czy też wykraczając poza ten standard, uznawane są za wyszukane i zwracające uwagę. Analizując regulację art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, konieczne jest więc w pierwszej kolejności określenie powszechnie obowiązujących standardów zachowań w kontaktach handlowych.
Obecnie zaoferowanie kontrahentowi podczas spotkania - zwłaszcza dłuższego - napoju lub drobnych słodyczy nie jest z pewnością traktowane jako przejaw szczególnej okazałości, a jedynie zwykłych dobrych manier. To nie zaproponowanie takiego poczęstunku wzbudzi podziw kontrahenta i wywoła pozytywne wrażenie - raczej jego brak zostanie uznany za zachowanie poniżej obowiązujących standardów i pozostawi wysoce negatywne wrażenie u drugiej strony (tak też Naczelnik Urzędu Skarbowego w Skarżysku-Kamiennej w postanowieniu z dnia 12 września 2007 r. Nr DP/415-23/07).
Na podstawie omawianej regulacji nie sposób przyjąć, że reprezentację stanowi każde działanie mające na celu utrzymanie pozytywnego wizerunku podatnika, czy też ochronę przed wywołaniem negatywnego wrażenia. Charakter taki będą miały jedynie te działania, które obecnie mogą zostać uznane za szczególnie okazałe, odbiegające od reguł przyjętych w analogicznych sytuacjach (tak też Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 lutego 2008 r., sygn. akt ITPB1/415-604/07/DP).
W ocenie podatnika nie bez znaczenia jest też fakt, że poczęstunek, o którym mowa jest nieodłącznym elementem spotkania czy szkolenia, służy głównemu celowi jakim jest dokonanie określonych uzgodnień z kontrahentem, przekazanie mu określonych informacji na temat działalności podatnika - ma umożliwiać sprawne i kulturalne przeprowadzanie spotkań z kontrahentami, nie stanowi zaś celu samego w sobie (tak też Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 18 lutego 2008 r., sygn. akt IP-PB3-423-471/07-2/DG, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w postanowieniu z dnia 11 września 2007 r., sygn. akt 1472/ROP1/423-238/07/MF, Naczelny Sąd Administracyjny w wyr. z dnia 27 lipca 2006 r., sygn. akt II FSK 1008/05).
W takim stanie rzeczy, w ocenie podatnika, koszty o których mowa w pkt 1 niniejszego pisma, należy uznać za koszty uzyskania przychodów Spółki.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Jednocześnie dodaje się, iż w zakresie pozostałych pytań zostały wydane odrębne interpretacje:
w zakresie pytania drugiego w dniu 15 września 2008 r. Nr ILPB3/423-364/08-3/MC,
w zakresie pytania trzeciego w dniu 15 września 2008 r. Nr ILPB3/423-364/08-4/MC.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.