ILPB3/423-358/14-2/PR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 października 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-358/14-2/PR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 15 lipca 2014 r. (data wpływu 24 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawa do odliczenia darowizny od podstawy opodatkowania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawa do odliczenia darowizny od podstawy opodatkowania.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 25 czerwca 2014 r. Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej zwróciła się z prośbą do Wnioskodawcy o wsparcie finansowe w wysokości 10.000 zł na zakup nowego samochodu ratowniczo-gaśniczego wraz z wyposażeniem.

Odpowiadając na apel, Spółka w dniu 11 lipca 2014 r. zawarła umowę z Komendą Powiatową Państwowej Straży Pożarnej, w której zobowiązuje się przeznaczyć kwotę 10.000 zł na dofinansowanie zakupu średniego samochodu ratowniczo-gaśniczego oraz wyposażenia na potrzeby Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej. Środki finansowe w wysokości 10.000 zł. Spółka wpłaciła na rachunek bankowy Wojewódzkiego Funduszu Wsparcia Państwowej Straży Pożarnej w dniu 11 lipca 2014 r. Zgodnie z ww. umową środki finansowe wpłacone na konto zostaną wykorzystane wyłącznie przez Komendę Powiatową Państwowej Straży Pożarnej oraz Komendę Wojewódzką Państwowej Straży Pożarnej. Sprzęt ratowniczy zakupiony przez Komendę Wojewódzką Straży Pożarnej zostanie przekazany Powiatowej Straży Pożarnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka (Wnioskodawca) może pomniejszyć dochód ustalony zgodnie z art. 7 ww. ustawy o darowiznę 10.000 zł wpłaconą na rachunek Wojewódzkiego Funduszu Wsparcia Państwowej Straży Pożarnej z przeznaczeniem na zakup samochodu ratowniczo-gaśniczego wraz z wyposażeniem dla Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym darowizna będzie podlegać odliczeniu od dochodu przed opodatkowaniem na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do wysokości kwoty stanowiącej maksymalnie 10% dochodu Spółki (Wnioskodawcy).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.) działalnością społecznie użyteczną są działania m.in. wymienione w pkt 23 - ratownictwo i ochrona ludności oraz w pkt 24 - pomoc ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen w kraju i za granicą.

W związku z tym, iż do podstawowych zadań Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej należy m.in.:

* rozpoznawanie zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń;

* organizowanie i prowadzenie akcji ratowniczych w czasie pożarów, klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń;

* wykonywanie pomocniczych specjalistycznych czynności ratowniczych w czasie klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń przez inne służby ratownicze.

Działalność ta wypełnia postanowienia art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Z opisu stanu faktycznego wynika jednocześnie, iż darowizna środków pieniężnych na zakup samochodu ratowniczo-gaśniczego jest darowizną w rozumieniu art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Pod pojęciem darowizny należy rozumieć umowę, na mocy której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego, kosztem swojego majątku, do zawarcia umowy dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli - i jednostronnej, jako nie przynoszącej darczyńcy żadnej opłaty. Do zawarcia umowy darowizny niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony. Umowa darowizny dochodzi do skutku z chwilą oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Zdaniem wnioskodawcy, umowa pomiędzy Spółką a Komendą Powiatową Państwowej Straży Pożarnej wypełnia dyspozycje art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego.

Ponadto, stosownie do art. 18 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odliczenie darowizn, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 stosuje się jeżeli wartość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego. Dyspozycja tego artykułu została wypełniona. W dniu 11 lipca 2014 r. nastąpiła wpłata na rachunek bankowy Wojewódzkiego Funduszu Wsparcia Państwowej Straży Pożarnej.

W związku z powyższym zdaniem wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym darowizna będzie podlegać odliczeniu od dochodu przed opodatkowaniem na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do wysokości kwoty stanowiącej maksymalnie 10% dochodu spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1.

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było dokonać odliczenia od dochodu darowizny, musi ona spełniać następujące warunki:

1.

obdarowanym musi być organizacja określona w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1118 z późn. zm.), prowadząca działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych,

2.

być przekazana na cele określone w art. 4 tej ustawy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie. Organizacjami pozarządowymi są niebędące jednostkami sektora finansów publicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, i niedziałające w celu osiągnięcia zysku, osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4 (art. 3 ust. 2).

W myśl przepisu art. 3 ust. 3 ww. ustawy, działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez:

1.

osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego;

2.

stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego;

3.

spółdzielnie socjalne;

4.

spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz kluby sportowe będące spółkami działającymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2014 r. poz. 715), które nie działają w celu osiągnięcia zysku oraz przeznaczają całość dochodu na realizację celów statutowych oraz nie przeznaczają zysku do podziału między swoich udziałowców, akcjonariuszy i pracowników.

Zatem, za organizacje pozarządowe, stosownie do wyżej powołanego art. 3 ust. 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, uznano:

1.

niebędące jednostkami sektora finansów publicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych,

2.

niedziałające w celu osiągnięcia zysku

* osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia z zastrzeżeniem ust. 4 ww. ustawy (z powyższego kręgu podmiotów wyłączone zostały partie polityczne, związki zawodowe i organizacje pracodawców, samorządy zawodowe, fundacje utworzone przez partie polityczne).

Ponadto zgodnie z unormowaniem przepisu art. 4 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, sfera zadań publicznych, o której mowa w art. 3 ust. 1, obejmuje zadania w zakresie:

1.

pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób; wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;

2.

działalności na rzecz integracji i reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym;

3.

działalności charytatywnej;

4.

podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej, pielęgnowania polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej;

5.

działalności na rzecz mniejszości narodowych i etnicznych oraz języka regionalnego;

6.

ochrony i promocji zdrowia;

7.

działalności na rzecz osób niepełnosprawnych;

8.

promocji zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy i zagrożonych zwolnieniem z pracy;

9.

działalności na rzecz równych praw kobiet i mężczyzn;

10.

działalności na rzecz osób w wieku emerytalnym;

11.

działalności wspomagającej rozwój gospodarczy, w tym rozwój przedsiębiorczości;

12.

działalności wspomagającej rozwój techniki, wynalazczości i innowacyjności oraz rozpowszechnianie i wdrażanie nowych rozwiązań technicznych w praktyce gospodarczej;

13.

działalności wspomagającej rozwój wspólnot i społeczności lokalnych;

14.

nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania;

15.

wypoczynku dzieci i młodzieży;

16.

kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego;

17.

wspierania i upowszechniania kultury fizycznej;

18.

ekologii i ochrony zwierząt oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego;

19.

turystyki i krajoznawstwa;

20.

porządku i bezpieczeństwa publicznego;

21.

obronności państwa i działalności Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

22.

upowszechniania i ochrony wolności i praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a także działań wspomagających rozwój demokracji;

23.

ratownictwa i ochrony ludności;

24.

pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen w kraju i za granicą;

25.

upowszechniania i ochrony praw konsumentów;

26.

działalności na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami;

27.

promocji i organizacji wolontariatu;

28.

pomocy Polonii i Polakom za granicą;

29.

działalności na rzecz kombatantów i osób represjonowanych;

30.

promocji Rzeczypospolitej Polskiej za granicą;

31.

działalności na rzecz rodziny, macierzyństwa, rodzicielstwa, upowszechniania i ochrony praw dziecka;

32.

przeciwdziałania uzależnieniom i patologiom społecznym;

33.

działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3, w zakresie określonym w pkt 1-32.

Jak już wyżej wskazano, aby można było dokonać odliczenia od dochodu, darowizna musi spełniać dwie kumulatywne przesłanki. Powinna być przekazana na cele enumeratywnie określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, a obdarowanym musi być organizacja określona w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, prowadząca działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych. Powołany wyżej przepis art. 3 ust. 1 definiuje działalność pożytku publicznego jako działalność społecznie użyteczną, prowadzoną przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie. Preferowanymi przez ustawodawcę celami, na które mogą być przekazane darowizny są m.in. zadania z zakresu ratownictwa i ochrony ludności (art. 4 ust. 1 pkt 23 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie) oraz pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen w kraju i za granicą (art. 4 ust. 1 pkt 24 ww. ustawy). Beneficjentami przekazywanych darowizn mogą być natomiast podmioty prowadzące działalność pożytku publicznego w sferze działań publicznych: organizacje pozarządowe (tekst jedn.: osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, w tym fundacje i stowarzyszenia nienależące do sektora finansów publicznych, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, i niedziałające w celu osiągnięcia zysku), kościelne osoby prawne i kościelne jednostki organizacyjne, stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego, spółdzielnie socjalne, spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz kluby sportowe będące spółkami działającymi na podstawie przepisów ustawy o sporcie. Darowizna przekazana tylko tym podmiotom na cele społecznie użyteczne podlega odliczeniu.

W myśl art. 9 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.), sektor finansów publicznych tworzą jednostki budżetowe. Zgodnie natomiast z art. 9 pkt 7 ww. ustawy, sektor finansów publicznych tworzą państwowe fundusze celowe.

W tym miejscu należy powołać także art. 11 ustawy o finansach publicznych, który stwierdza, że:

1. Jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

2. Jednostka budżetowa działa na podstawie statutu określającego w szczególności jej nazwę, siedzibę i przedmiot działalności.

3. Podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej "planem finansowym jednostki budżetowej".

Stosownie do treści art. 33a ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 595 z późn. zm.), jednostki organizacyjne stanowiące aparat pomocniczy kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży może tworzyć, przekształcać i likwidować wojewoda, na wniosek starosty, zaopiniowany przez właściwego kierownika zespolonej służby, inspekcji lub straży wojewódzkiej, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.

Natomiast przepis art. 33a ust. 3 ww. ustawy stwierdza, że jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 2, z wyjątkiem jednostek organizacyjnych Policji, są powiatowymi jednostkami budżetowymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 19a ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1340 z późn. zm.), koszty związane z funkcjonowaniem Państwowej Straży Pożarnej są pokrywane z budżetu państwa (art. 19a pkt 1); koszty funkcjonowania Państwowej Straży Pożarnej na obszarze powiatu są pokrywane z dotacji celowej budżetu państwa (art. 19a pkt 2).

Na podstawie art. 19e ww. ustawy tworzy się Fundusz Wsparcia Państwowej Straży Pożarnej, zwany dalej "Funduszem", składający się z funduszy: centralnego, wojewódzkich i szkół Państwowej Straży Pożarnej. Fundusz jest państwowym funduszem celowym (art. 19f tej ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 19i pkt 2 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, środkami Funduszu dysponują komendanci wojewódzcy Państwowej Straży Pożarnej - w zakresie funduszy wojewódzkich obejmujących komendy wojewódzkie Państwowej Straży Pożarnej oraz nadzorowane komendy powiatowe (miejskie) Państwowej Straży Pożarnej.

Przepis art. 19j ustawy o Państwowej Straży Pożarnej stwierdza, że Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej sporządza łączny plan finansowy i łączne sprawozdanie finansowe Funduszu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka dokonała darowizny kwoty 10 000 zł na rzecz Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej na zakup nowego samochodu ratowniczo-gaśniczego wraz z wyposażeniem. Środki finansowe w wysokości 10.000 zł. Spółka wpłaciła na rachunek bankowy Wojewódzkiego Funduszu Wsparcia Państwowej Straży Pożarnej w dniu 11 lipca 2014 r. Zgodnie z umową darowizny środki finansowe wpłacone na konto zostaną wykorzystane wyłącznie przez Komendę Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej oraz komendę Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej. Sprzęt ratowniczy zakupiony przez Komendę Wojewódzkiej Straży Pożarnej zostanie przekazany Powiatowej Straży Pożarnej.

Pod pojęciem darowizny należy, zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), rozumieć umowę, mocą której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zatem umowa darowizny ma charakter umowy zobowiązującej (konsensualnej) - do zawarcia umowy dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli - i jednostronnej, jako nieprzynoszącej darczyńcy żadnej opłaty. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Nie stanowią natomiast darowizny bezpłatne przysporzenia w wypadkach, gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu (art. 889 pkt 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślenia wymaga także fakt, że w myśl z art. 18 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 1 i 7 nie może przekroczyć 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1, z tym, że odliczeniom nie podlegają darowizny na rzecz:

1.

osób fizycznych,

2.

osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.

Artykuł 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi natomiast, że jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru uwzględniającą należny podatek od towarów i usług. Przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14.

W myśl art. 18 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odliczenie darowizn, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz wynikające z odrębnych ustaw, stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 18 ust. 1k ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odliczenia darowizn, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1, nie można byłoby zastosować w przypadku, gdyby podatnik zaliczył wartość przekazanej darowizny do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 18 ust. 1g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy korzystający z odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz wynikającego z odrębnych ustaw, są obowiązani wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, w szczególności jego nazwę, adres i numer identyfikacji podatkowej lub numer uzyskany w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, w którym obdarowany ma siedzibę, służący dla celów podatkowych identyfikacji.

Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że darowizna wpłacona przez Spółkę na rachunek Wojewódzkiego Funduszu Wsparcia Państwowej Straży Pożarnej z przeznaczeniem na zakup samochodu ratowniczo-gaśniczego wraz z wyposażeniem dla Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej nie spełnia kumulatywnych przesłanek art. 18 ust. 1 pkt 1 aby Spółka mogła odliczyć ją od podstawy opodatkowania. Powyższe uzasadnia fakt, że Powiatowa Państwowa Straż Pożarna będąca jednostką budżetową, tworzącą sektor finansów publicznych, w rozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznych, nie należy do organizacji, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Oznacza to, że pomimo realizacji zadań wymienionych w art. 4 tej ustawy - z zakresu ratownictwa i ochrony ludności (art. 4 ust. 1 pkt 23) oraz pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen w kraju i za granicą (art. 4 ust. 1 pkt 24 ww. ustawy) - darowizna na rzecz tego podmiotu nie podlega odliczeniu od dochodu.

Podsumowując, Spółka nie może odliczyć od podstawy opodatkowania darowizny 10.000 zł wpłaconej na rachunek Wojewódzkiego Funduszu Wsparcia Państwowej Straży Pożarnej z przeznaczeniem na zakup samochodu ratowniczo-gaśniczego wraz z wyposażeniem dla Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej, zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie należy dodać, że Wnioskodawca w swoim stanowisko wskazał na przepis art. 18 ust. 1 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym do osób prawnych, podczas gdy prawidłowym przepisem jest art. 18 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ uznał powołaną przez Wnioskodawcę podstawę prawną za omyłkę pisarską, pozostającą bez wpływu na ocenę istoty jego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl