ILPB3/423-358/11-4/MM - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki kapitałowej wydatków na zakup artykułów spożywczych oraz podatku należnego od tych wydatków.
Pismo z dnia 14 listopada 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-358/11-4/MM Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki kapitałowej wydatków na zakup artykułów spożywczych oraz podatku należnego od tych wydatków.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2011 r. (data wpływu 3 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:
* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup artykułów spożywczych - jest prawidłowe,
* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku należnego od wydatków na zakup artykułów spożywczych - jest bezprzedmiotowe,
* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku należnego od wysyłanych do klientów Spółki wyrobów, towarów i ekspozytorów na cele reklamowe i ekspozycji - jest bezprzedmiotowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 28 października 2011 r. (data wpływu 31 października 2011 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:
zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup artykułów spożywczych,
zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku należnego od wydatków na zakup artykułów spożywczych,
zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup usług gastronomicznych oraz towarów spożywczych w restauracjach i podatku należnego od tych usług,
zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów małej wartości i próbek,
zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup pozostałych materiałów reklamowych i podatku należnego od tych wydatków,
zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup upominków nieposiadających logo Spółki i podatku należnego od tych wydatków,
zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup towarów przekazywanych na cele osobiste pracownika i podatku należnego od tych wydatków,
zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie towarów zużywanych następnie na potrzeby remontów i inwestycji w Spółce,
zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup towarów i wyprodukowanie wyrobów przekazywanych na cele reklamowe i wydawania próbek swoich produktów oraz podatku należnego od tych wydatków,
zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku należnego od wysyłanych do klientów Spółki wyrobów, towarów i ekspozytorów na cele reklamowe i ekspozycji.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
W związku z nowelizacją od dnia 1 kwietnia 2011 r. ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie polegającym na nadaniu nowego brzmienia art. 7 ust. 2 tej ustawy, zachodzi konieczność poddania pod ocenę organu wydającego interpretację indywidualną następujących zdarzeń występujących w Spółce.
W Spółce mają miejsce następujące zdarzenia:
W toku swojej działalności, Spółka ponosi wydatki z tytułu zakupu artykułów spożywczych na potrzeby sekretariatu i biur, które to artykuły spożywcze są zużywane jako drobne poczęstunki dla klientów odwiedzających Spółkę, szkoleń klientów, podczas akcji promocyjnych, zużywane w trakcie narad pracowniczych, spotkań pracowników poszczególnych działów, w trakcie procesu sporządzania inwentury. Przy nabyciu tych towarów Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego.
Spółka zakupuje usługi gastronomiczne w związku z pobytem pracowników Spółki na spotkaniach z kontrahentami w restauracjach. W trakcie tych spotkań w restauracjach spożywane są artykuły spożywcze, które zostają wyszczególnione na fakturze zakupu jako towar, niezależnie od usługi gastronomicznej. Tak więc bywa, że obok usługi gastronomicznej Spółka nabywa także towary, które są zużywane w trakcie pobytu w restauracji na potrzeby spotkania z kontrahentem.
Spółka zakupuje drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty małej wartości i próbki. Wszystkie wspomniane w zdaniu poprzednim kategorie towarów Spółka wydaje nieodpłatnie swoim kontrahentom lub potencjalnym kontrahentom. Przy nabyciu tych materiałów Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego.
Pismem uzupełniającym Spółka wskazała, iż drukowane materiały reklamowe i informacyjne zawierają logo Spółki oraz nadrukowane informacje o Spółce. Prezenty małej wartości nie zawsze zaopatrzone są w logo Spółki. Prezenty posiadają znamiona reprezentacji i reklamy. Pod pojęciem próbek Wnioskodawca rozumie pojedyncze egzemplarze produkowanych przez siebie wyrobów i zakupionych towarów.
Spółka kupuje pozostałe materiały reklamowe (niebędące drukowanymi materiałami reklamowym informacyjnymi w rozumieniu art. 7 ust. 3 ustawy) i przekazuje je na cele reklamowe, to jest wydaje nieodpłatnie do salonów, kontrahentów.
Pismem uzupełniającym Spółka wskazała, iż pozostałe materiały reklamowe to np. długopisy, szlafroki, ołówki, kubki, zapalniczki, koszulki, pendrivy, bluzy.
Spółka nabywa drobne przedmioty o charakterze upominków, nieposiadające logo Spółki i wydaje te upominki nieodpłatnie swoim kontrahentom, na przykład jako upominki świąteczne.
Spółka nabywa towary i przekazuje je na cele osobiste pracownika Spółki, przy czym nie chodzi tutaj o towary, co do których istnieje wynikający z przepisów bhp obowiązek ich dostarczenia pracownikowi przez pracodawcę.
Pismem uzupełniającym Spółka wskazała, iż na cele osobiste pracowników przekazuje takie same towary, jak pozostałe materiały reklamowe określone w stanie faktycznym nr 4, tj. np. długopisy, szlafroki, ołówki, kubki, zapalniczki, koszulki, pendrivy, bluzy. Towary te są przekazywane pracownikom w celu upowszechnienia przez pracowników logo Spółki, które znajduje się na wszystkich takich towarach. Wydania takich towarów następują podczas wybranych istotnych szkoleń, narad pracowniczych, spotkań.
Spółka swoje wyroby, jak i zakupione towary zużywa na potrzeby remontów i własnych inwestycji.
Spółka wydaje wyroby oraz zakupione towary na potrzeby reklamy oraz Spółka wydaje pojedyncze egzemplarze swoich produktów jako próbki.
Pismem uzupełniającym Spółka wskazała, iż na potrzeby reklamy Wnioskodawca wydaje swoim kontrahentom oraz do własnych salonów sprzedaży zakupione wyroby sanitarne, wyprodukowane przez Spółkę wyroby ceramiczne oraz pozostałe materiały reklamowe określone w stanie faktycznym nr 4, tj. np. długopisy, szlafroki, ołówki, kubki, zapalniczki, koszulki, pendrivy, bluzy.
Spółka w ramach akcji reklamowo - marketingowych wysyła do swoich klientów poza granicami Polski (na terytorium Unii Europejskiej oraz na terytoria poza Unią Europejską) m.in. wyroby, towary oraz tak zwane ekspozytory, przeznaczone na ekspozycję i reklamę.
W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.
Czy w stanie faktycznym nr 1 wydatek na zakup artykułów spożywczych na potrzeby sekretariatu i biur zużytych jako drobne poczęstunki dla klientów odwiedzających Spółkę, zużytych w trakcie narad pracowniczych, spotkań pracowników poszczególnych działów, w trakcie procesu sporządzania inwentury, szkoleń kontrahentów, akcji promocyjnych stanowi koszt uzyskania przychodów Spółki w dacie poniesienia.
Czy w stanie faktycznym nr 1 w sytuacji, gdyby organ stwierdził obowiązek naliczenia podatku należnego na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, to czy podatek należny stanowiłby koszt uzyskania przychodów Spółki.
Czy w stanie faktycznym nr 2 Spółka może zaliczyć poniesione wydatki netto do kosztów uzyskania przychodów a podatek należny naliczony na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Czy w stanie faktycznym nr 3 wydatki poniesione na zakup drukowanych materiałów reklamowych informacyjnych oraz prezentów małej wartości i próbek wydawanych nieodpłatnie na rzecz kontrahentów lub potencjalnych kontrahentów stanowią koszt uzyskania przychodów Spółki.
Czy w stanie faktycznym nr 4 przy założeniu, że przekazanie nieodpłatne innych materiałów reklamowych (niebędących drukowanymi materiałami reklamowymi i informacyjnymi w rozumieniu art. 7 ust. 3 ustawy) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podatek należny naliczony przez Spółkę na podstawie art. 7 ust. 2 będzie kosztem uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a same wydatki netto (bez VAT) na nabycie takich innych materiałów reklamowych będą kosztem uzyskania przychodów.
Czy w stanie faktycznym nr 5 przy nieodpłatnym przekazywaniu kontrahentom drobnych upominków, nieposiadających logo Spółki, Spółka może zaliczyć poniesione wydatki w wartości netto do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w dacie ich poniesienia, a naliczony podatek należny do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Czy w stanie faktycznym nr 6 przy nieodpłatnym przekazywaniu pracownikowi nabytych wcześniej towarów na cele osobiste pracownika Spółki, innych niż towary, co do których istnieje wynikający z przepisów bhp obowiązek ich dostarczenia pracownikowi przez pracodawcę, Spółka może zaliczyć poniesione wydatki netto do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w dacie ich poniesienia oraz czy naliczony podatek należny może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Czy w stanie faktycznym nr 7 wydatki na nabycie towarów zużywanych następnie na potrzeby remontów i inwestycji w Spółce mogą stanowić koszt uzyskania przychodów: w zależności od tego czy dany wydatek można zaliczyć do kategorii remontu - bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów lub w sytuacji, gdy dany wydatek stanowi inwestycję, modernizację - pośrednio w drodze podwyższenia wartości początkowej.
Czy w stanie faktycznym nr 8 wydatki związane z zakupem i wyprodukowaniem towarów-wydawanych kontrahentom w celach reklamowych są kosztami uzyskania przychodów, a w razie obowiązku naliczenia podatku należnego na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, czy taki podatek należny będzie kosztem uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Czy w stanie faktycznym nr 9, w sytuacji gdyby organ uznał, że wydanie ekspozytorów na zasadach opisanych w tym stanie faktycznym podlega opodatkowaniu, to czy podatek należny będzie stanowił koszt uzyskania przychodów Spółki na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1, nr 2 i nr 10 (oznaczone we wniosku jako pytania nr 2, nr 3 i nr 18). Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi wydanymi w dniu 14 listopada 2011 r. nr ILPB3/423-358/11-5/MM, nr ILPB3/423-358/11-6/MM, nr ILPB3/423-358/11-7/MM, nr ILPB3/423-358/11-8/MM, nr ILPB3/423-358/11-9/MM, nr ILPB3/423-358/11-10/MM.
Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki opisane w stanie faktycznym nr 1 stanowią koszt uzyskania przychodów inny niż bezpośrednio związany z przychodem i podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania w dacie poniesienia tych wydatków na podstawie art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W sytuacji opodatkowania podatkiem należnym towarów zużytych w sposób opisany w stanie faktycznym nr 1 podatek należny nie byłby kosztem uzyskania przychodów Spółki, bowiem sytuacja taka nie mieściłaby się w zakresie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W sytuacji gdyby organ uznał w odpowiedzi na pytanie nr 9, że wydanie m.in. wyrobów towarów, ekspozytorów na zasadach opisanych w tym stanie faktycznym podlega opodatkowaniu podatkiem należnym, to Spółka uważa, że w takim wypadku podatek należny od tak wydanych towarów będzie stanowił koszt uzyskania przychodów Spółki na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem wydanie m.in. wyrobów, towarów, ekspozytorów następować będzie na potrzeby reklamy wyrobów sprzedawanych przez Spółkę.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:
* prawidłowe - w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup artykułów spożywczych,
* bezprzedmiotowe - w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku należnego od wydatków na zakup artykułów spożywczych,
* bezprzedmiotowe - w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku należnego od wysyłanych do klientów Spółki wyrobów, towarów i ekspozytorów na cele reklamowe i ekspozycji.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami.
Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.
W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
* został właściwie udokumentowany,
* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.
Zaznaczyć w tym miejscu należy, że w myśl przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu "reprezentacja", dlatego też należy posłużyć się w tym zakresie wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. S. Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).
Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, zgodnie z przyjętym poglądem doktryny prawa podatkowego, należy uznać, że reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością, wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Celem wydatków na reprezentację jest m.in. kształtowanie i utrwalanie określonego wizerunku zewnętrznego firmy.
Ta właśnie cecha odróżnia wydatki na reprezentację od ogólnych wydatków związanych z prowadzeniem firmy.
Odnosząc natomiast powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż wydatki z tytułu zakupu artykułów spożywczych na potrzeby sekretariatu i biur, które to artykuły spożywcze są zużywane jako drobne poczęstunki dla klientów odwiedzających Spółkę, szkoleń klientów, podczas akcji promocyjnych, zużywane w trakcie narad pracowniczych, spotkań pracowników poszczególnych działów, w trakcie procesu sporządzania inwentury - nie noszą znamion reprezentacji, ponieważ są one zwyczajowo przyjęte i nie mają charakteru okazałości.
W świetle powyższego, uznać należy, iż przedmiotowe wydatki - w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - stanowić będą koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami.
Kwestia związana z momentem potrącalności kosztów uzyskania przychodów została z kolei uregulowana w przepisach art. 15 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Moment potrącania kosztów podatkowych uznanych za inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, wskazany został w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Reasumując, wydatki z tytułu zakupu artykułów spożywczych na potrzeby sekretariatu i biur, które to artykuły spożywcze są zużywane jako drobne poczęstunki dla klientów odwiedzających Spółkę, szkoleń klientów, podczas akcji promocyjnych, zużywane w trakcie narad pracowniczych, spotkań pracowników poszczególnych działów, w trakcie procesu sporządzania inwentury, stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodem, które należy zaliczyć do kosztów podatkowych w momencie ich faktycznego poniesienia (zaksięgowania) na podstawie art. 15 ust. 4d w zw. z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Jednocześnie tut. Organ wskazuje, iż z uwagi na rozstrzygnięcie zawarte w interpretacjach indywidualnych dotyczących podatku od towarów i usług z dnia 14 listopada 2011 r. nr ILPP2/443-1154/11-4/MN i nr ILPP2/443-1154/11-12/MN, zagadnienia w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku należnego od wydatków na zakup artykułów spożywczych oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku należnego od wysyłanych do klientów Spółki wyrobów, towarów i ekspozytorów na cele reklamowe i ekspozycji, stały się - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - bezprzedmiotowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Ponadto dodaje się iż wniosek Spółki w zakresie podatku od towarów i usług został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.