ILPB3/423-357/10-2/GC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2010 r. (data wpływu 23 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów oraz kosztów z tytułu otrzymanych dopłat do dostaw wody i odprowadzania ścieków dla osób fizycznych - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów oraz kosztów z tytułu otrzymanych dopłat do dostaw wody i odprowadzania ścieków dla osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka świadczy usługi w zakresie dostawy wody oraz odprowadzania i oczyszczania ścieków. Usługi powyższe rozlicza w okresach rozliczeniowych na podstawie wystawionych faktur VAT dla osób fizycznych oraz prawnych. Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, data uznania przychodu do opodatkowania dla usług w zakresie podstawowej działalności Spółki, tj. rozprowadzania wody i oczyszczania ścieków wynika z daty sprzedaży na fakturach, tj. art. 12 ust. 3c w związku z ust. 3d, mimo iż w ust. 3d nie wymieniono usług dostawy wody oraz odprowadzania ścieków. Spółka traktuje je, jako usługi rozliczane w okresach rozliczeniowych tzw. usługi ciągłe.

Rada Miasta, na podstawie ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzania ścieków, uchwaliła dopłaty dla jednej grupy odbiorców, tj. dla mieszkańca (osób fizycznych) w celu zmniejszenia skutków podwyżek cen. Na tej podstawie, w związku z wykonywaniem działalności w zakresie dostawy wody i odprowadzania ścieków, Spółka obciąża odbiorców indywidualnych wg ceny obniżonej o dopłatę. Różnicę za każdy okres rozliczeniowy dopłaca Miasto w formie dopłaty za każdy sprzedany metr sześcienny sprzedanej wody oraz odprowadzonych i oczyszczonych ścieków dla odbiorcy indywidualnego, na podstawie faktury, zgodnie z treścią podjętej uchwały przez Radę Miasta.

Zgodnie z Uchwałą Rady Miasta, za każdy okres rozliczeniowy, Spółka ma obowiązek wystawić fakturę na dopłaty i tylko na tej podstawie otrzymuje ww. dopłatę. Ceny, jakie obowiązują w Spółce, wynikają z taryfy, która jest ustalana zgodnie z przepisami ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzanie ścieków. Spółka nie ma wpływu na fakt uchwalenia dopłat przez Radę Miasta. Dopłaty mogą być w każdej chwili zniesione stosowną uchwałą Rady Miasta, a ceny ustalone w taryfie obowiązują przez okres jednego roku zgodnie z ww. ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzaniu ścieków.

Według ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - art. 12 ust. 3, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis ust. 3a stanowi, że za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się. z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Przepis ust. 3b ww. ustawy został uchylony.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli strony ustalą iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

W związku z powyższym Spółka traktuje dopłaty jako przychód należny do opodatkowania, gdyż otrzymywana dopłata nie jest dopłatą w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 21 powyższej ustawy, jako przychód zwolniony. Spółka nie otrzymuje jej na pokrycie kosztów ani na zakup środków trwałych.

Artykuł 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że zwolnione są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14 (uchylony) i 14a (nie dotyczy Spółki), otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Reasumując, Spółka traktuje dopłaty do cen jako przychody opodatkowane, a za datę powstania przychodu do opodatkowania uznaje okres rozliczeniowy, którego dotyczą, nie uwzględnia daty fizycznego otrzymania środków pieniężnych "dopłaty" na konto bankowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Stanowisko Wnioskodawcy jest następujące:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe,

Stosownie natomiast do postanowień art. 12 ust. 3 ww. ustawy za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 12 ust. 3a-3e ww. ustawy, za datę powstania przychodu, uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Natomiast, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Kwestię udzielania dopłat do usług dostawy wody i odprowadzania ścieków regulują przepisy ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.) o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Zgodnie z tymi przepisami, zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy (art. 3 ww. ustawy). Rada gminy może podjąć uchwałę o dopłacie dla jednej, wybranych lub wszystkich taryfowych grup odbiorców usług. Dopłatę gmina przekazuje przedsiębiorstwu wodociągowo - kanalizacyjnemu (art. 24 ust. 6 cytowanej powyżej ustawy).

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że Spółka świadczy usługi dostawy wody oraz odprowadzania i oczyszczania ścieków. Na podstawie uchwały Rady Miasta otrzymuje dopłaty do jednej z taryfowych grup odbiorców przedmiotowych usług (odbiorców indywidualnych). Zgodnie z Uchwalą Rady Miasta, Spółka ma obowiązek na koniec każdego okresu rozliczeniowego wystawić fakturę, na podstawie której otrzymała dopłatę.

Spółka wskazuje również, że nie może skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego, wynikającego z przepisów art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ otrzymane środki nie spełniają warunków określonych tym przepisem.

W tym miejscu należy wskazać, że Spółka nie jest usługodawcą w stosunku do Miasta, co powoduje, iż przedmiotowych dopłat nie można uznać jako przychodu z tytułu wykonania usług na rzecz Miasta. Przedmiotowe dopłaty stanowią, jak wskazuje Wnioskodawca, zmniejszenie skutków podwyżek cen dla jednej taryfowej grupy odbiorców, jaką są odbiorcy indywidualni.

Zatem, otrzymane przez Spółkę z o.o. od Miasta przysporzenie, mające charakter definitywny, w postaci dopłat do cen za wodę i ścieki, stanowi przychód podatkowy i podlegaja opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast, za dzień uzyskania przychodu z tytułu ww. dopłat należy uznać dzień otrzymania zapłaty.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1..

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli podatnik wykaże, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, z wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Należy wskazać, iż w myśl art. 15 ust. 4b ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego do dnia:

nbspnbspnbsp - są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Artykuł 15 ust. 4c stanowi natomiast, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącane w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznania.

Z kolei stosownie do ust. 4e ww. artykułu, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż ponoszone przez Spółkę koszty mają zatem związek z przychodami uzyskanymi z tytułu wykonania usług na rzecz Jej odbiorców.

Reasumując, dopłata do cen za wodę i ścieki, stanowi przychód podatkowy w dacie jej otrzymania, a wydatki bezpośrednio związane z wykonaniem usługi, w tym w części odpowiadającej dopłacie, będą stanowiły koszt w dacie uzyskania przychodu z tytułu jej wykonania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Powyższa interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych. Kwestia dotycząca podatku od towarów i usług rozstrzygnięta została odrębną interpretacją Nr ILPP1/443-462/10-2/AI z dnia 22 czerwca 2010 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.