ILPB3/423-353/14-2/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 16 lipca 2014 r. (data wpływu 21 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu z tytułu otrzymania odszkodowania za szkody powstałe w związku z użytkowaniem przedmiotu leasingu - jest prawidłowe.

W dniu 21 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu z tytułu otrzymania odszkodowania za szkody powstałe w związku z użytkowaniem przedmiotu leasingu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest podmiotem świadczącym usługi leasingu i udzielającym pożyczki poza systemem bankowym. W szczególności w ramach swojej działalności Spółka jako Finansujący oddaje Korzystającym w odpłatne użytkowanie na podstawie umów leasingu operacyjnego i finansowego, maszyny, urządzenia, środki transportu i elementy wyposażenia. Wymienione środki trwałe pozostają własnością Spółki przez cały okres trwania umowy leasingu. Celem zminimalizowania ryzyka związanego z utratą, zniszczeniem, uszkodzeniem przedmiotów leasingu wszystkie przedmioty leasingu są objęte ubezpieczeniem. Polisy ubezpieczeniowe obejmują m.in. przypadki szkód częściowych w wyniku których przedmioty leasingu ulegają częściowemu uszkodzeniu i kwalifikowane są do naprawy.

Zawierane polisy ubezpieczeniowe zabezpieczają w sposób istotny interesy Korzystających niwelując - w przypadku zaistnienia szkody - finansowe skutki (koszty likwidacji) szkody, do których poniesienia Korzystający jest zobowiązany zgodnie z Ogólnymi Warunkami Umowy Leasingu.

Uregulowania § 11 pkt 2 Ogólnych Warunków Umowy Leasingu stanowią, że:

2. "Koszty likwidacji szkody - niezależnie od zapłaty opłat leasingowych - ponosi Korzystający. Finansujący zrefunduje Korzystającemu poniesione przez niego koszty w ramach odszkodowania wypłaconego przez ubezpieczyciela chyba, że ubezpieczyciel nie uzna szkody, bądź z innych przyczyn odmówi wypłaty odszkodowania".

Spółka jako Ubezpieczony zgodnie z zawartymi umowami ubezpieczenia, bądź też jako Cesjonariusz na mocy cesji praw z zawartych przez Korzystających polis ubezpieczeniowych jest uprawiona do odbioru świadczeń z tytułu ubezpieczenia, w tym odszkodowań z tyt. szkód częściowych. Przy czym Spółka może:

i. upoważnić Korzystającego do odbioru odszkodowania z polisy, przy czym kwota Odszkodowania przekazywana jest przez zakład ubezpieczeń bezpośrednio do Korzystającego;

ii. upoważnić zakład naprawczy do odbioru Odszkodowania z tyt. polisy, przy czym kwota odszkodowania przekazywana jest przez ubezpieczyciela bezpośrednio do zakładu naprawczego;

iii. odebrać od ubezpieczyciela odszkodowanie by - w przypadku, gdy naprawa przedmiotu leasingu dokonywana jest przez Korzystającego na jego rachunek - na podstawie przedstawionych faktur/rachunków potwierdzających dokonanie naprawy przedmiotu leasingu przekazać odszkodowanie Korzystającemu lub zakładowi naprawczemu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w myśl ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka powinna rozpoznawać podatkowy przychód z tytułu odszkodowań za szkody powstałe w związku z użytkowaniem przedmiotów leasingu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym różnice kursowe. Jednocześnie do przychodów zaliczyć można tylko takie wartości, które określają definitywny przyrost majątku podatnika (por. wyrok NSA z 27 listopada 2003 r. (sygn. III SA 3382/02)). Ponadto, jak stwierdził NSA w wyroku z 14 maja 1998 r. (sygn. SA/Sz 1305/97), z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem - jako źródłem dochodu - jest tylko taka wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Otrzymanymi pieniędzmi lub wartościami pieniężnymi są zatem w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tylko takie wartości, które powiększają aktywa majątkowe Spółki, a więc takie, którymi może ona rozporządzać jak własnymi. Jeżeli natomiast otrzymane środki pieniężne podlegają zwrotowi lub przekazaniu podmiotowi trzeciemu, to nie mają one charakteru trwałego i definitywnego przysporzenia majątkowego, nie charakteryzują się stałością pozwalającą uznać, że po stronie Spółki nastąpiła faktyczna zmiana w stanie majątkowym.

W ocenie Spółki, otrzymane od zakładu ubezpieczeń odszkodowanie z tytułu szkód, w przypadkach, gdy po stronie Spółki leży obowiązek zwrotu otrzymanej kwoty odszkodowania na rzecz Korzystającego nie stanowi dla Spółki trwałego i definitywnego przysporzenia majątkowego, tj. nie stanowi przychodu podatkowego Spółki. Spółka jest bowiem zobowiązana przekazać tę kwotę Korzystającemu lub zakładowi naprawczemu, po przedstawieniu przez Korzystającego dokumentów potwierdzających fakt dokonania naprawy przedmiotu leasingu.

Tym bardziej nie stanowią dla Spółki trwałego i definitywnego przysporzenia majątkowego kwoty odszkodowań wypłacane przez zakład ubezpieczeń zgodnie z udzielonym przez Spółkę upoważnieniem bezpośrednio do Korzystającego lub do zakładu naprawczego.

Istotne znaczenie ma przy tym fakt, że zgodnie z warunkami zawartych umów leasingowych to Korzystający ponosi wszelkie koszty likwidacji szkód, natomiast Spółka refunduje Korzystającemu poniesione przez niego koszty w ramach odszkodowania wypłaconego przez ubezpieczyciela.

Zatem Spółka zobowiązana jest zwrócić Korzystającemu lub - na jego wniosek wypłacić bezpośrednio zakładowi naprawczemu wyłącznie te koszty naprawy, które zostały pokryte odszkodowaniem od zakładu ubezpieczeń, a w rezultacie zwrot tych środków nie jest dokonywany z majątku Spółki, lecz z sumy otrzymanej z zakładu ubezpieczeń. Niezależnie zatem od tego, czy odszkodowanie z zakładu ubezpieczeń jest wypłacane Spółce a następnie przekazywane przez nią Korzystającemu lub - na wniosek Korzystającego - zakładowi naprawczemu bądź też wypłata odszkodowania następuje z zakładu ubezpieczeń bezpośrednio do Korzystającego lub do zakładu naprawczego, Spółka nie może swobodnie dysponować kwotą odszkodowania, która służy pokryciu kosztów likwidacji szkody poniesionych przez Korzystającego.

W związku z powyższym, odszkodowania przyznane przez towarzystwo ubezpieczeniowe z tytułu ubezpieczenia przedmiotów leasingu i przekazane Korzystającemu lub na jego wniosek zakładowi naprawczemu nie stanowi przychodu podatkowego Spółki.

Natomiast w sytuacji, gdyby kwota odszkodowania wypłacona przez zakład ubezpieczeń Spółce ostatecznie pozostała w dyspozycji Spółki przykładowo w związku z faktem, że Korzystający utraci tytuł do jej otrzymania na skutek braku przedłożenia odpowiednich dokumentów potwierdzających dokonanie naprawy przedmiotu leasingu lub też na skutek przedawnienia roszczeń czy przedstawienia dokumentów opiewających na kwotę niższą niż kwota uzyskanego odszkodowania wówczas należy uznać, że przysporzenie po stronie Spółki z tytułu otrzymanych środków pieniężnych stało się ostateczne i definitywne, a zatem Spółka jest zobowiązana do rozpoznania przychodu podlegającego opodatkowaniu z tego tytułu.

Prezentowane stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydanych w indywidualnych sprawach podatników odnoszących się do analogicznych okoliczności, np. w interpretacji indywidualnej z 18 marca 2011 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPB4/423-357/10-2/ŁM lub interpretacji indywidualnej z 14 listopada 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPB3/423-506/08-2/EK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.