ILPB3/423-351/08-6/MM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 września 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-351/08-6/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2008 r. (data wpływu 10 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 19 sierpnia 2008 r. (data wpływu: 21 sierpnia 2008 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest zarządzanie nieruchomościami mieszkalnymi na zlecenie, głównie należącymi do wspólnot mieszkaniowych, na podstawie zawartych umów o administrowanie (powierzenie zarządu) nieruchomością wspólną. Członkami wspólnot są zarówno osoby fizyczne, jak również w wielu przypadkach Gmina, która posiada udziały we wspólnych częściach budynków w wysokości ok. 80 - 90%, obliczone zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o własności lokali. Na podstawie art. 13 ust. 1 powołanej ustawy, Gmina jako właściciel zobowiązana jest do ponoszenia wydatków związanych z utrzymaniem lokali, a zatem do uiszczania zaliczek na pokrycie kosztów mediów, tj. m.in. wody, energii cieplnej, wywozu śmieci itp. Realizacja ww. obowiązków winna następować poprzez wnoszenie zaliczek do dnia 10 każdego miesiąca w wysokości wskazanej przez Zarządcę na podstawie przedłożonej noty sporządzonej wg naliczeń przypadających na poszczególnych właścicieli. Pomimo takiego obowiązku, Gmina od dłuższego już czasu nieterminowo wywiązuje się z płatności, przez co permanentnie i długotrwale zalega z tego tytułu (obowiązek płacenia zaliczek wynika również wprost z zawartych umów o zarządzanie). Pomimo wielokrotnych wezwań do zapłaty Gmina do tej pory nie płaci terminowo należnych zobowiązań i dlatego też, z uwagi na stale rosnące zaległości Gminy, Wnioskodawca postanowił skierować sprawy na drogę postępowania sądowego (przykładowy nakaz zapłaty w załączeniu). Zważyć również należy, że obowiązek dochodzenia sądowego należności w imieniu wspólnot wynika wprost z zakresu obowiązków wynikających z zawartych umów.

Niestety, z uwagi na fakt, iż Gmina jest w zasadzie wciąż monopolistą na lokalnym rynku nieruchomości, Wnioskodawca przegrał sprawę w sądzie i już po pierwszych przegranych sprawach wycofał pozostałe pozwy i zwrócił się do Gminy z prośbą o ugodę w celu uniknięcia ponownego ponoszenia kosztów sądowych.

W związku z wniesionymi sprawami, wspólnoty poniosły koszty przegranych spraw (koszty sądowe, zastępstwa procesowego itp.), albowiem wszelkie wezwania do zapłaty kierowane są na wspólnoty i to z ich kont bankowych realizowane są płatności. Wzburzeni przegranymi sprawami, pozostali członkowie wspólnot żądają zadośćuczynienia w postaci zwrotu przez Wnioskodawcę wszelkich poniesionych kosztów sądowych. Obowiązek dokonania takiego zwrotu nie wynika ani z przepisów prawa, ani też z zapisów zawartych w umowach.

W piśmie uzupełniającym z dnia 19 sierpnia 2008 r. (data wpływu: 21 sierpnia 2008 r.) Spółka wskazała, iż wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dot. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podlegającego opodatkowaniu dotyczy Wspólnoty Mieszkaniowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy (ewentualne) dokonanie zwrotów wspólnotom poniesionych przez nie kosztów przegranych procesów sądowych z Gminą będzie stanowiło dla Wnioskodawcy podatkowy koszt uzyskania przychodów i jednocześnie czy otrzymane z tego tytułu pieniądze będą stanowiły dla wspólnot przychód podlegający opodatkowaniu.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy odpowiedzi w zakresie kosztów uzyskania przychodów dla Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualne koszty związane z wypłatą (zwrotem) kosztów sądowych nie będą stanowiły dla Spółki podatkowych kosztów uzyskania przychodów, choć koszty te nie zostały wymienione przez ustawodawcę w katalogu kosztów niezaliczanych do podatkowych kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, niemniej jednak w rozpatrywanej sprawie nie zostanie spełniona podstawowa i fundamentalna zasada określona w art. 15 ust. 1 tejże ustawy, a mianowicie związku przyczynowo - skutkowego, który powinien zaistnieć między poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem. Co więcej, w opinii Wnioskodawcy, nie występuje żaden tytuł prawny do wypłaty tych pieniędzy wspólnotom, a co za tym idzie możliwości jakiegokolwiek prawidłowego zakwalifikowania tego wydatku do kategorii nie tylko kosztów podatkowych, ale i bilansowych.

Ewentualny zwrot tych kosztów nie tylko byłby ekonomicznie i prawnie nieuzasadniony, ale również prowadziłby do zarzutu niegospodarności majątkiem Spółki, a zatem zachowania noszącego znamiona działania na niekorzyść Spółki w rozumieniu regulacji zawartych w przepisach Kodeksu spółek handlowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15. ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, a ich poniesienie udokumentowane jest w sposób nie budzący wątpliwości.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Nie w każdym oczywiście wypadku związek ten jest tak wyraźny, co powoduje, iż każdą sytuacje należy oceniać odrębnie, stosując zasadę zdrowego rozsądku. Ustawodawca dokonał pewnego podziału kosztów, a mianowicie na koszty bezpośrednie, tj. koszty związane z uzyskaniem przychodów i koszty pośrednie tj. koszty związane z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

W świetle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, iż ewentualne dokonanie przez Wnioskodawcę przedmiotowych wypłat nie będzie miało związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki. Nie zostanie również spełniona fundamentalna zasada określona w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, tj. związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu. Wnioskodawca słusznie wskazuje, iż wobec braku tytułu prawnego do dokonania przedmiotowych wypłat, nie ma możliwości zakwalifikowania tego wydatku do podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym, uznać należy, iż ewentualne poniesienie przez Spółkę wydatków związanych z dokonaniem zwrotów (wypłat) wspólnotom poniesionych przez nie kosztów przegranych procesów sądowych (kosztów sądowych, zastępstwa procesowego itp.) z Gminą W. nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy podatkowych kosztów uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto dodaje się, iż w zakresie zdarzenia przyszłego dot. podatku dochodowego od osób prawnych w części dotyczącej przychodu podlegającego opodatkowaniu dla Wspólnoty Mieszkaniowej wniosek został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 8 września 2008 r., nr ILPB3/423-351/08-7/MM.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl