ILPB3/423-35/11-4/GC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2011 r. (data wpływu 21 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do przychodów podatku do towarów i usług z tytułu korekty faktury VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 13 kwietnia 2011 r. (data wpływu 15 kwietnia 2011 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do przychodów podatku do towarów i usług z tytułu korekty faktury VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji produktów z branży GSM, IT oraz multimediów. W związku z prowadzoną działalnością, Spółka podejmuje szereg działań o charakterze promocyjnym, skierowanych do aktualnych oraz potencjalnych nabywców. W tym celu, Spółka przekazuje nieodpłatnie swoje produkty oraz materiały promocyjne.

Dotychczas nieodpłatne przekazania towarów i usług, o których mowa powyżej, były rozpoznawane, jako czynności opodatkowane VAT. W związku z powyższym, Spółka wystawiała faktury wewnętrzne, na których wykazywała należny podatek od towarów i usług.

Obecnie, w wyniku ponownej analizy odpowiednich regulacji dotyczących VAT, Spółka doszła do wniosku, że niektóre z dokonanych przez Nią nieodpłatnych przekazań towarów i usług nie powinny podlegać opodatkowaniu VAT, dlatego też podatek należny wykazany na fakturach nie powinien był być naliczany. Prawidłowość rozumowania Spółki potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny.

W konsekwencji, Spółka zamierza wystawić wewnętrzną zbiorczą fakturę korygującą do uprzednio wystawionych faktur wewnętrznych, w których wykazany został nienależny podatek. W rezultacie podatek VAT, wynikający z pierwotnie wystawionych faktur wewnętrznych, zostanie odpowiednio skorygowany.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), Spółka do kosztów uzyskania przychodów zaliczała należny podatek VAT, wykazywany w związku z przedmiotowymi nieodpłatnymi przekazaniami towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Ad.1.

Zdaniem Spółki, w sytuacji, gdy wykazywała Ona VAT należny w wysokości wyższej niż była zobowiązana, zaś kwoty wykazanego VAT należnego zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów, to dokonanie korekty rozliczeń w podatku VAT, skutkujące przyznaniem określonych sum odpowiadający kwotom podatku VAT, uznanym uprzednio przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów, spowoduje konieczność rozpoznania tych kwot jako przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Traktowanie takie wynika z art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

A contrario, przepis ten nie dotyczy podatków i opłat na rzecz budżetu państwa albo gmin, które uprzednio zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów - w takiej sytuacji wskazane w omawianym przepisie podatki i opłaty będą stanowić przychód.

W opinii Spółki, powyższy przepis modyfikuje zasadę uznawania za przychody otrzymanych przez podatnika pieniędzy (art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) w ten sposób, że przychodami nie są zwrócone podatki, o ile nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. A contrario, jeżeli podatek został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, to w razie jego zwrotu wyłączenie przewidziane w ww. przepisie nie ma zastosowania, a zatem na mocy ogólnej definicji przychodów taka kwota powinna zostać rozpoznana przez podatnika jako przychód. Nie istnieje bowiem przepis pozwalający na wyłączenie, w stosunku do zwróconych podatków, zasady określonej w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą otrzymane pieniądze są przychodem podatkowym (nadpłacony podatek należny oraz nieodliczony podatek naliczony nie zostały zakwalifikowane do zamkniętej grupy przychodów nieuznawanych przez ustawę za przychód podatkowy wymienionych w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Warto podkreślić, iż także zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4f ww. ustawy, w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku VAT zgodnie z przepisami ustawy o VAT, naliczony podatek VAT stanowi przychód w tej części, w której podatek ten uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Tak więc, warunkiem rozpoznania podatku naliczonego, jako przychodu, jest uprzednie zaliczenie tego podatku do kosztów uzyskania przychodu. Jakkolwiek brak jest przy tym przepisu, który odnosiłby się do podatku VAT należnego rozpoznanego jako koszt uzyskania przychodu, zdaniem Spółki, mechanizm rozpoznania przychodu z tego tytułu wynika bezpośrednio z wykładni art. 12 ust. 4 pkt 6 tejże ustawy.

W związku z powyższym, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1, art. 12 ust. 1 pkt 4f i a contrario art. 12 ust. 4 pkt 6 ww. ustawy, w związku z zaliczeniem podatku VAT do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 cyt. ustawy, nadpłacony podatek należny oraz różnica w podatku naliczonym, wynikająca z dokonania korekty rozliczeń VAT stanowią przychód Spółki.

Spółka pragnie wskazać, iż powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w praktyce organów podatkowych:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów z dnia 28 września 2009 r. sygn. IPPB5/423-404/09-3/DG potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym w sytuacji, gdy wykazywał on VAT należny w wysokości wyższej niż był zobowiązany, zaś kwoty wykazanego VAT należnego zaliczał do kosztów uzyskania przychodów, to dokonanie korekty rozliczeń w podatku VAT skutkujące przyznaniem określonych sum odpowiadających kwotom podatku VAT uznanym uprzednio przez podatnika za koszty uzyskania przychodów, spowoduje konieczność rozpoznania tych kwot jako przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 15 kwietnia 2009 r. sygn. IPPB5/423-119/09-2/AM zajął stanowisko, zgodnie z którym "kwota zwrotu lub obniżenia podatku w części uprzednio zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów będzie stanowiła przychód w podatku dochodowym od osób prawnych w momencie otrzymania zwrotu. Zatem brak jest podstaw prawnych do korygowania w tym przypadku kosztów uzyskania przychodów, a tym samym Spółka nie jest zobowiązana do korekty deklaracji oraz zeznań podatkowych.";

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 23 lutego 2009 r. sygn. ILPB3/423-603/08-2/MC uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym nadpłacony podatek należny oraz różnica w podatku naliczonym wynikająca z dokonania korekty rozliczeń VAT - stanowić będą przychód dla spółki, bez obowiązku korygowania wysokości kosztów uzyskania przychodów;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 23 stycznia 2009 r. sygn. ILPB3/423-719/08-4/ŁM przedstawił stanowisko, zgodnie z którym "przepisy stanowią, że zwrócone, umorzone lub zaniechane podatki i opłaty, co do zasady, nie stanowią przychodu. Wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja, w której podatki i opłaty o jakich mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W takiej sytuacji zwrócone podatki i opłaty będą stanowiły przychód w części, w jakiej zostały wcześniej uznane za, koszty uzyskania przychodów. Biorąc powyższe pod uwagę w części, w jakiej wcześniej podatek od nieruchomości zaliczono do kosztów uzyskania przychodu, nadpłata będzie stanowiła przychód podatkowy."

Ad. 2.

W ocenie Spółki, skorygowane wartości podatku VAT, o których mowa powyżej powinny być rozpoznane jako przychód podatkowy w momencie ich faktycznego otrzymania przez Spółkę (bądź rzeczywistego zadysponowania nimi), tj. w momencie np. zaliczenia odpowiednich wartości na poczet bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych, otrzymania zwrotu nadpłaty w podatku VAT, otrzymania zwrotu zwiększonej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym - zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Spółka pragnie wskazać, iż stanowisko tożsame z przedstawionym powyżej zajęły także organy podatkowe w wydawanych indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów z dnia 28 września 2009 r. sygn. IPPB5/423-404/09-3/DG potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym skorygowane przez niego wartości podatku VAT, powinny być rozpoznane jako przychód podatkowy w momencie ich faktycznego otrzymania przez Spółkę (bądź rzeczywistego zadysponowania nimi), tj. w momencie np. zaliczenia odpowiednich wartości na poczet bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych otrzymania zwrotu nadpłaty w podatku VAT;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 15 kwietnia 2009 r. sygn. IPPB5/423-119/09-2IAM wskazał, iż kwota zwrotu lub obniżenia podatku w części uprzednio zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów będzie stanowiła przychód w podatku dochodowym od osób prawnych w momencie otrzymania zwrotu;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 2 lutego 2009 r. sygn. ILPB3/423-803/08-3/MC potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym "skorygowane wartości VAT powinny być rozpoznane jako przychód podatkowy w momencie ich faktycznego otrzymania przez podatnika, tj. w momencie np. zaliczenia odpowiednich wartości na poczet bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych, otrzymania zwrotu nadpłaty w VAT, lub otrzymania zwrotu zwiększonej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym (zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych)";

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 23 stycznia 2009 r. sygn. ILPB3/423-719/08-4/ŁM uznał, iż "momentem rozpoznania przychodu, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie moment faktycznego otrzymania przez Spółkę zwrotu nadpłaconego podatku";

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 2 lutego 2009 r. sygn. IPPB5/423-172/08-2/DG uznał za prawidłowe stanowisko Spółki, zdaniem której przychód podatkowy powstanie w momencie otrzymania zwrotu nadpłaty na rachunek bankowy Spółki. Skoro bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera jednoznacznego wskazania, w którym momencie powstaje przychód podatkowy z tego tytułu, należy przyjąć, że przychód ten powstanie w momencie otrzymania zwrotu nadpłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

Powyższa regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów - dla celów podatku dochodowego - składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

* konieczność faktycznego - co do zasady - poniesienia wydatku,

* poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Drugi z tych elementów określić można mianem przesłanki negatywnej, zgodnie z którą ponoszony wydatek nie został ujęty w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1.

I tak, nie jest kosztem uzyskania przychodów podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zauważyć należy, iż przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

Konstrukcja art. 15 ust. 1 ww. ustawy, daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka podejmuje szereg działań o charakterze promocyjnym, skierowanych do aktualnych oraz potencjalnych nabywców. W tym celu, Spółka przekazuje nieodpłatnie swoje produkty oraz materiały promocyjne. Dotychczas nieodpłatne przekazania towarów i usług, o których mowa powyżej, były rozpoznawane, jako czynności opodatkowane VAT. W związku z powyższym, Spółka wystawiała faktury wewnętrzne, na których wykazywała należny podatek od towarów i usług. Niektóre z dokonanych nieodpłatnych przekazań towarów i usług nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy, w powyższym przypadku, prawidłowe jest zastosowanie art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych poprzez rozpoznanie kwot efektywnie "odzyskanego" podatku VAT (np. w formie zwrotu nadpłaty w podatku VAT) jako przychodu podatkowego, bez obowiązku korygowania wysokości kosztów uzyskania przychodów. Ponadto, Spółka powinna rozpoznać kwoty efektywnie "odzyskanego" podatku VAT jako przychód podatkowy w momencie faktycznego otrzymania lub rzeczywistego zadysponowania tymi kwotami (np. zaliczenia na poczet bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych, otrzymania zwrotu nadpłaty w podatku VAT, otrzymania zwrotu zwiększonej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym).

Odnosząc się do powołanych przez Spółkę przepisów należy stwierdzić, że art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że przychodem (...) jest w szczególności - w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi przepisami - naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy, w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Przepis ten dotyczy więc wyłącznie naliczonego podatku VAT w dwóch sytuacjach: obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług.

W praktyce najczęściej dotyczy to sytuacji, gdy podatnik w wyniku złożonej korekty deklaracji podatku VAT uzyskuje obniżenie lub zwrot podatku naliczonego uprzednio zaliczonego do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z korektą podatku należnego, a więc też inną okolicznością niż wymieniona w przepisie art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat, stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Powyższy przepis swoim zakresem przedmiotowym obejmuje podatki i opłaty stanowiące dochody budżetu państwa i budżetów samorządowych jednostek terytorialnych, które podlegają zwrotowi, umorzeniu lub zaniechany jest ich pobór, pod warunkiem, że zostały wcześniej zaliczone, przez podatnika, do kosztów uzyskania przychodów.

Z kolei faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem faktura pierwotna. W przedmiotowej sprawie korekta dotyczy należnego podatku od towarów i usług, zaliczonego uprzednio do kosztów podatkowych.

W związku z powyższym, skutek dokonanej korekty, powinna Spółka rozpoznać nie po stronie przychodów, lecz kosztów podatkowych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokonywania korekt kosztów. Brak jest również uregulowań dotyczących momentu ich powiększenia (zmniejszenia), tj. czy koszty uzyskania przychodów powiększa (pomniejsza) się w dacie korekty.

Biorąc pod uwagę, że Spółka dokonała nieodpłatnego przekazania swoich produktów i materiałów a związany z tą czynnością należny podatek od towarów i usług zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać, że w powyższej sprawie korekta podatku należnego spowoduje zwiększenie przychodu podatkowego.

Natomiast wskazać należy, że zmiana wysokości kosztów uzyskania przychodów w terminie późniejszym, poprzez dokonanie korekty podatku VAT, skutkuje zmianą wysokości podstawy do opodatkowania podatkiem dochodowym, nie zaś zmianą daty powstania tej podstawy. Faktura korygująca służy zatem rzetelnemu obliczeniu (doprecyzowaniu) prawidłowej wysokości dochodu za dany okres rozliczeniowy, która to wysokość została wcześniej określona w niewłaściwej wysokości. Innymi słowy, późniejsze wystawienie faktury korygującej nie powoduje zmiany daty powstania zobowiązania podatkowego.

Bowiem w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z kolei ust. 2 powyższej regulacji stanowi, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Tym samym, w momencie zaliczenia podatku od towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów pomniejszona została podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych o podatek od towarów i usług.

Wobec tego, stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m - korekcie winna podlegać pozycja kosztów uzyskania przychodów.

Zatem, w przypadku kiedy korekta faktury wewnętrznej wynika z konieczności wyeliminowania wystawionej przez samego podatnika faktury pierwotnej, podatnik jest zobowiązany do skorygowania - zmniejszenia - kosztów uzyskania przychodów, a tym samym skorygowania - zwiększenia - podatku dochodowego (zaliczek za okresy rozliczeniowe), w których wykazał te koszty w wysokości zawyżonej.

Reasumując, należny podatek od towarów i usług w momencie nieodpłatnego przekazania produktów oraz materiałów stanowił koszt uzyskania przychodów, zatem Spółka jest zobowiązana skorygować koszty uzyskania przychodów, nie zaś rozpoznawać przychód. Nie będzie miał zatem zastosowania w przedmiotowej sprawie art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, Spółka nie może rozpoznawać kwoty efektywnie "odzyskanego" podatku VAT jako przychód podatkowy. Natomiast korekta kosztów uzyskania przychodów winna dotyczyć okresu rozliczeniowego, w którym Spółka wykazała te koszty w wysokości zawyżonej.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę pism stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Kwestie dotyczące podatku od towarów i usług rozstrzygnięte zostały interpretacją indywidualną z dnia 19 kwietnia 2011 r. nr ILPP2/443-155/11-2/EN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.