ILPB3/423-335/13-2/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z 2 lipca 2013 r. (data wpływu 17 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 17 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka realizuje w kooperacji z podmiotem powiązanym spółką w Chinach wspólne przedsięwzięcie obejmujące projekt, wykonanie oraz dostawę urządzenia przemysłowego do klienta w Chinach. W ramach realizowanego projektu, zaangażowanie Spółki obejmuje dostawę komponentów do dalszej produkcji urządzenia w Chinach oraz usługi projektowe. Wartość usług projektowych wyceniona jest odrębnie od wartości dostarczanych komponentów i dokumentowana odrębną fakturą. Odbiorca usług projektowych przy płatnościach od wartości usług projektowych potrąca (jako płatnik) podatek u źródła w Chinach podatek VAT oraz dodatkowe podatki od VAT. Wielkość tego podatku jest kalkulowana jako ((Kwota należności) *6%* (1+13%))/1,06. Zgodnie z informacjami otrzymanymi od chińskiego doradcy podatkowego, Spółka nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT oraz dodatkowych podatków od VAT potrąconych u źródła w Chinach (nie ma możliwości ich odzyskania). Podatek ten potrącany przez odbiorcę w Chinach ma charakter podatków obrotowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy potrącony w Chinach podatek VAT oraz dodatkowe podatki od VAT mogą stanowić koszt uzyskania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wykładnia powyższej regulacji prawnej wskazuje, że aby konkretny wydatek poniesiony przez podatnika mógł być zaliczony przez niego do kosztów uzyskania przychodów muszą zostać łącznie spełnione następujące warunki:

* wydatek został faktycznie poniesiony przez podatnika - warunek spełniony, gdyż Spółka otrzymuje od odbiorcy wartość należności pomniejszoną o podatek VAT oraz dodatkowe podatki od VAT potrącone w Chinach (ponosi ciężar podatku),

* wydatek jest definitywny (rzeczywisty) - warunek spełniony, gdyż Spółka nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT oraz dodatkowych podatków od VAT potrąconych w Chinach,

* wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą - warunek spełniony, gdyż potrącony podatek VAT związany jest z podstawową działalnością gospodarczą Spółki, tj. sprzedażą wykonanej usługi projektowej i sprzedażą usług,

* wydatek został poniesiony w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny wpływ na wielkość przychodów osiąganych przez podatnika - warunek spełniony, gdyż poniesienie wydatku w postaci zapłaty podatku VAT oraz dodatkowych podatków od VAT jest bezpośrednio i nierozerwalnie związane z przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę ze sprzedaży usług projektowych oraz sprzedaży komponentów do produkcji projektowanego urządzenia,

* wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawierającym zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów podatkowych - warunek spełniony.

Jedynym przepisem ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który wyłącza z kosztów podatkowych podatek VAT jest art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z jego brzmieniem, za koszt uzyskania przychodów nie uważa się podatku od towarów i usług (z wyjątkiem enumeratywnie wskazanych przypadków). Jakkolwiek zawarta w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych definicja "podatku od towarów i usług" odnosi się wyłącznie do podatku nakładanego na mocy polskiej ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z aktualną linią interpretacyjną i orzeczniczą, przepis ten ma również zastosowanie do podatku od wartości dodanej funkcjonującego w krajach Unii Europejskiej.

W polskim systemie prawnym podatek od towarów i usług jest odpowiednikiem podatku od wartości dodanej funkcjonującego w innych państwach Unii Europejskiej, z kolei ustawa o podatku od towarów i usług stanowi implementację przepisów VI Dyrektywy dotyczącej wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Wobec powyższego, ze względu na fakt, iż Chiny nie są państwem członkowskim Unii Europejskiej, podatek VAT oraz dodatkowe podatki od VAT nakładane zgodnie z prawem podatkowym obowiązującym w Chinach, nie mogą być utożsamiane z polskim podatkiem od towarów i usług ani podatkiem od wartości dodanej. Z tego względu, w tym przypadku art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie zastosowania.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 sierpnia 2012 r. (sygn. IBPBI/2/423-933/12/MO), jak również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 21 grudnia 2009 r. (sygn. ITPB3/423-564a/09/AM).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki jest ona uprawniona do zaliczenia potrąconego w Chinach podatku VAT oraz dodatkowych podatków od VAT do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Kosztem uzyskania przychodów jest wyłącznie taki koszt, który spełnia kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1 ustawy, czyli:

* został poniesiony przez podatnika,

* jest definitywny, a więc bezzwrotny,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* jego poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania; w momencie ponoszenia wydatku podatnik mógł, obiektywnie oceniając, oczekiwać skutku w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła,

* nie został wyłączony z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy,

* został właściwie udokumentowany.

Jak stanowi norma art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

Ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jest mowa o ustawie o podatku od towarów i usług oznacza to ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) - art. 4a pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z powyższego wynika więc, że pojęcie podatku od towarów i usług oznacza podatek uregulowany ww. ustawą o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka realizuje w kooperacji z podmiotem powiązanym spółką w Chinach wspólne przedsięwzięcie obejmujące projekt, wykonanie oraz dostawę urządzenia przemysłowego do klienta w Chinach. W ramach realizowanego projektu zaangażowanie Spółki obejmuje dostawę komponentów do dalszej produkcji urządzenia w Chinach oraz usługi projektowe. Wartość usług projektowych wyceniona jest odrębnie od wartości dostarczanych komponentów i dokumentowana odrębną fakturą. Odbiorca usług projektowych przy płatnościach od wartości usług projektowych potrąca (jako płatnik) podatek u źródła w Chinach podatek VAT oraz dodatkowe podatki od VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT oraz dodatkowych podatków od VAT potrąconych u źródła w Chinach (nie ma możliwości ich odzyskania). Podatek ten potrącany przez odbiorcę w Chinach ma charakter podatków obrotowych.

Ze względu na fakt, że chiński podatek VAT oraz dodatkowe podatki od VAT nakładane zgodnie z przepisami obowiązującymi w powyższym zakresie na terytorium Chin nie mogą być utożsamiane z polskim podatkiem od towarów i usług, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania ww. art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesione koszty w postaci potrąconego w Chinach podatku VAT oraz dodatkowych podatków od chińskiego podatku VAT, w związku z otrzymywanymi wynagrodzeniami za usługi projektowe.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowo należy wskazać, że przez podatek od wartości dodanej, o którym mowa w art. 2 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Z powyższego wynika więc, że ustawa o podatku od towarów i usług rozróżnia pojęcie podatku od wartości dodanej i pojęcie podatku od towarów i usług. Sformułowanie "podatek od towarów i usług" jest określeniem podatku od wartości dodanej obowiązującym wyłącznie w Polsce, a nie w innych krajach członkowskich. Tym samym nie można utożsamiać podatku od wartości dodanej obowiązującego w innym państwie członkowskim niż Polska z podatkiem od towarów i usług obowiązującym w Polsce. Powyższe wskazuje, że na gruncie ww. ustawy nie są to pojęcia tożsame. Tym samym również nie jest zasadne utożsamianie ich na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca w swoim stanowisku błędnie wskazał, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma również zastosowanie do podatku od wartości dodanej funkcjonującego w krajach Unii Europejskiej.

Powyższe pozostaje jednak bez wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie, ponieważ dotyczy ona podatku VAT oraz dodatkowych podatków od podatku VAT naliczonych w kraju spoza Unii Europejskiej.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.