ILPB3/423-334/08-4/ŁM - Zastosowanie zmienionych stawek przy amortyzacji środków trwałych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 września 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-334/08-4/ŁM Zastosowanie zmienionych stawek przy amortyzacji środków trwałych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2008 r. (data wpływu 2 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości amortyzacji środków trwałych przy zastosowaniu zmienionych stawek amortyzacyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 7 sierpnia 2008 r. (data wpływu 18 sierpnia 2008 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości amortyzacji środków trwałych przy zastosowaniu zmienionych stawek amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest właścicielem środków trwałych <ŚT>. Rok podatkowy Spółki kończy się 30 września każdego roku.

W stosunku do określonych ŚT wprowadzonych do ewidencji w latach 1997-2007 Spółka wybrała metodę amortyzacji określoną w art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i dokonywała odpisów amortyzacyjnych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad stanowiących Załącznik Nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Korzystając z uprawnienia, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ww. ustawy, Spółka dokonała obniżenia stosowanych stawek amortyzacyjnych dla wybranych ŚT lub zamierza dokonać takiego obniżenia w przyszłości.

Spółka rozważa dalsze obniżenie stawek amortyzacyjnych w stosunku do wybranych ŚT lub podwyższenie stawek amortyzacyjnych dla wybranych ŚT od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego (zgodnie z dyspozycją art. 16i ust. 5 tejże ustawy)/następnych lat podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jest uprawniona dowolnie dokonać dalszego obniżenia lub podwyższenia stawki amortyzacyjnej dla ŚT, pod warunkiem, że obniżenie to lub podwyższenie nastąpi z początkiem każdego roku podatkowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, "Podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego". Zmiana stawki dotyczy jedynie tych ŚT, które są amortyzowane według zasad wskazanych w art. 16h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (a więc wg metody liniowej).

Oznacza to, że podatnicy mogą stosować stawki niższe od tych z Wykazu (przy czym obniżenie powinno być dokonane w terminie wskazanym w art. 16i ust. 5 ww. ustawy). Spółka dokonała takiego obniżenia w stosunku do wybranych ŚT.

Zdaniem Spółki, jest ona uprawniona dowolnie (tj. do dowolnej wysokości) dokonać ponownego obniżenia stosowanych stawek amortyzacyjnych lub podwyższenia stosowanych stawek amortyzacyjnych pod warunkiem, że podwyższenie lub obniżenie zostanie dokonane w terminie wskazanym w art. 16i ust. 5 tejże ustawy oraz pod warunkiem, że stawka amortyzacyjna nie będzie wyższa od tej wskazanej dla danego ŚT w Wykazie.

Przemawia za tym wykładnia literalna. Artykuł 16i ust. 5 ustawy zdanie drugie mówi o zmianie stawki (a nie jedynie o obniżeniu) - należy więc uznać, że odnosi się on do obniżania i podwyższania stawki amortyzacyjnej. Podatnicy mają prawo po obniżeniu stawki amortyzacyjnej dokonać podwyższenia lub ponownego obniżenia stawki amortyzacyjnej (a więc zgodnie z brzmieniem przepisu: mają prawo dokonać "zmiany") pod warunkiem, że zostanie to dokonane we wskazanym w art. 16i ust. 5 zdanie drugie terminie.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wprowadzają przy tym nigdzie ograniczenia co do wysokości obniżonych/podwyższonych stawek amortyzacyjnych, a więc obniżona i podwyższona stawka amortyzacyjna może być dowolna (przy czym maksymalną wysokość wyznaczają jedynie stawki z Wykazu).

Przemawia za tym także wykładnia celowościowa. Celem wprowadzenia art. 16i ust. 5 ww. ustawy było bowiem umożliwienie "zmniejszenia stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnej wysokości oraz w wybranym przez podatnika momencie. Taka zmiana podyktowana była koniecznością (...) stworzenia mocniejszego instrumentu polityki podatkowej prowadzonej przez podatników. Podatnicy będą mogli w okresie ponoszenia strat podatkowych zaplanować maksymalnie obniżone stawki amortyzacyjne i powrócić do stawek, tj. wyższych kosztów podatkowych w okresie osiągania dochodów, a tym samym odpowiednio wpływać na wysokość straty i dochodu do opodatkowania" (uzasadnienie do ustawy zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych z dniem 1 stycznia 2003 r.). Wskazany fragment uzasadnienia wskazuje, że intencją ustawodawcy było zliberalizowanie regulacji dotyczącej zmiany stawek amortyzacyjnych. Wyłączenie możliwości podwyższenia/lub ponownego obniżenia stawek amortyzacyjnych w omawianym przypadku prowadziłoby do efektu niezamierzonego przez ustawodawcę (co byłoby sprzeczne z koncepcją racjonalnego ustawodawcy, który realizuje założone przez siebie cele).

Podobną interpretację zaprezentowało także Ministerstwo Finansów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przepisy w omawianym zakresie są analogiczne) w piśmie z 17 czerwca 2004 r. wskazując, że "Zmiana stawki (zmniejszenie bądź zwiększenie uprzednio obniżonej) może nastąpić od pierwszego miesiąca każdego następnego r. podatkowego. Podatnik ma zatem możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym zastrzeżeniem, że stawki te nie mogą być wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych" (odpowiedź Ministerstwa Finansów z 17 czerwca 2004 r., opublikowana na stronie F10 "Dobra Firma").

Stanowisko takie (o możliwości dowolnego obniżenia lub podwyższenia uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej) na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych prezentują także organy podatkowe w wydawanych interpretacjach, np.: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 8 lutego 2008 r. (ILPB3/423-228/07-2/ŁM wskazał, że "możliwość obniżenia/podwyższenia stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik. Ponadto wysokość obniżenia/podwyższenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika". Podobne stanowisko prezentują inne organy podatkowe (Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 3 grudnia 2007 r., IBPB3/423-108/07/JD/KAN-632/09/07; Łódzki Urząd Skarbowy w interpretacji z 29 czerwca 2007 r., ŁUS-II-2-423/110/07/JB).

W związku z tym, Spółka wnosi o potwierdzenie, że na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest uprawniona ponownie obniżyć stosowaną stawkę amortyzacyjną do dowolnej wysokości (w tym do 0,1%) oraz jest uprawniona podwyższyć do dowolnej wysokości uprzednio obniżoną stawkę amortyzacyjną, przy czym podwyższona stawka amortyzacyjna nie może być wyższa od tej wskazanej w Wykazie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady dotyczące dokonywania odpisów z tytułu zużycia środków trwałych (odpisów amortyzacyjnych) zamieszczone zostały w przepisach art. 16a-16m (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Treść powyższego przepisu oznacza, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie, obniżenia kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok (środków trwałych). Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie.

Jak stanowi art. 16f ust. 1 i 3 tej ustawy podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 oraz w art. 16b. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Stosownie do art. 16h ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Zgodnie z art. 16i ust. 1 ww. ustawy odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o którym mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. Z treści artykułu 16i ust. 2 tej ustawy wynika, iż podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać:

1.

dla budynków i budowli używanych w warunkach:

a)

pogorszonych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2,

b)

złych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4,

2.

dla maszyn, urządzeń i środków transportu, z wyjątkiem morskiego taboru pływającego, używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej - przy zastosowaniu w tym okresie współczynników nie wyższych niż 1,4,

3.

dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), wydanej na podstawie odrębnych przepisów, zwanej dalej "Klasyfikacją", poddanych szybkiemu postępowi technicznemu - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.

Stosownie zaś do treści art. 16i ust. 5 ww. ustawy podatnicy mogą również obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Powołany w zdaniu poprzednim przepis nie zabrania obniżenia stawki amortyzacyjnej danego środka trwałego nawet kilka razy. Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki - zmniejszenia bądź zwiększenia uprzednio obniżonej - począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Ma w tej sytuacji możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym tylko zastrzeżeniem, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Obniżenie stawek amortyzacyjnych przewidziane w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo że nie zostało ograniczone przez ustawodawcę żadnym limitem, powinno być dokonywane z uwzględnieniem pozostałych przepisów ustawy. Z powyższego wynika zatem, że możliwość obniżania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik. Ponadto wysokość obniżenia dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika. Wnioskodawca może, na podstawie art. 16i ust. 5, obniżyć dla poszczególnych środków trwałych stawkę amortyzacyjną wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych, począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego, jednak obniżenie stawki winno zapewnić realizację zasady współmierności przychodów i odpowiadających im kosztów uzyskania przychodów unormowane w art. 7 ww. ustawy. Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 16i ust. 5 ww. ustawy podatnik ma prawo obniżyć stawkę amortyzacyjną do poziomu 0%. Należy jednak zauważyć, że konsekwencją obniżenia stawki amortyzacyjnej do poziomu 0% jest nie dokonywanie w danym okresie odpisów amortyzacyjnych. Zatem, wysokość obniżonej stawki amortyzacyjnej winna być ustalona z uwzględnieniem okresu efektywnej użyteczności gospodarczej danego środka trwałego oraz zasad prowadzonej polityki podatkowej.

Dodatkowo należy zauważyć, iż zgodnie z art. 16h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku podatkowego. W aktualnie obowiązującym stanie prawnym podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych miesięcznie, kwartalnie lub jednorazowo na koniec roku.

Reasumując, na podstawie art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka ma możliwość amortyzacji środków trwałych przy zastosowaniu zmienionych stawek amortyzacyjnych.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl